دیفن باخیا Dieffenbachia amoena

نام محصول: دیفن باخیا
نام انگلیسی: Dieffenbachia amoena
نام علمی: dieffenbachia amoena

معرفی

گیاهی از سرزمین امریکای استوایی است با ساقه ای ساده که سرتاسر آن پوشیده از برگهای غلافی رنگارنگ و خالدار است.

معروفترین گونه های آن به شرح زیر است:

* دیفنباخیا آمنا DIEFFENBACHIA amoena با برگهای متوسط سبز رنگ آراسته به لکه های سفید و زرد کمرنگ که از هر دو طرف برگ این لکه ها دیده میشود.

* دیفنباخیا بومانی که برگهای بسیار درشت به رنگ سبز تیره با لکه های درشت نامنظمی به رنگ سبز کمرنگ به موازات رگبرگ های گیاه دارد.

* دیفنباخیا رجینا یا رژینا DIEFFENBACHIA regina با قد نسبتا کوتاه و ساقه ضخیم که بر روی برگهای سفید مایل به سبز آن رگه هایی به رنگ سبز کمرنگ و حاشیه ای به رنگ سبز تیره دیده میشود.

با نصب برگام از گوگل پلی انواع دیفن باخیا را به راحتی تشخیص دهید. 

این گیاه گلخانه ای گرم و مرطوب را در مخلوطی از خاک چوب و خاکبرگ و در گلدانها و ظروف گود که خوب زهکشی شده اند میکارند. در مدت رویش فعال گیاه، آب فراوان و گاهگاهی کود محلول و شستشوی مکرر برگها الزامیست.

آبیاری
در مورد آبیاری دیفن باخیا، توصیه می‌کنیم ابتدا آن را به خوبی آبیاری کنید. سپس اجازه دهید بین هر بار آبیاری، خاک تقریبا خشک شود.
آبیاری دیفن باخیای آپارتمانی واقعا یک هنر است. هیچ زمان دقیقی برای تشخیص روز آبیاری آن وجود ندارد. شما باید شرایط آب و هوایی، زمانی از سال را که در آن هستید، نوع خاک، میزان نور دریافتی، میزان رطوبت و مکان گیاه را در نظر بگیرید و متناسب با برآیند تمام این عوامل، یک الگوی آبیاری صحیح برای دیفن باخیا خلق کنید. البته این موضوع برای سایر گیاهان نیز صدق می‌کند، هرگز نمی‌توان گفت یک گیاهی دقیقا چقدر به آبیاری نیاز دارد.
دیفن باخیا در طی ماه‌های تابستان، بیشتر از زمستان به آبیاری نیاز دارد. چرخه رشد این گیاه از اواخر اسفند آغاز شده و در میانه آبان به پایان می‌رسد.
آبیاری بیش از حد ممکن است باعث گوشتی شدن ریشه، زردی برگهای پایینی و ریزش آنها و در نهایت قارچی شدن ساقه شود. پس مطمئن شوید که گلدان دارای حفرات زه‌کشی متعددی باشد. مثل همیشه، زه‌کشی مناسب خاک نیز بسیار مهم است.
پیشنهاد: زمستان 7 روز یکبار- تابستان 4 روز یکبار آبیاری انجام گردد.

تعویض گلدان
بهتر است گلدان دیفن باخیا هر سال در بهار با گلدان دو سایز بزرگتر جایگزین شود.

تمیز نمودن برگ
می توان سطح برگهای دیفن باخیا را باید با پارچه و یا اسفنج مرطوب 2 تا 3  هفته یکبار تمیز کرد. باید مراقب بود که برگ ها خراش پیدا نکنند.

از هیچ ماده شوینده ای استفاده نکنید زیرا موجب بسته شدن روزنه های برگی می شود.

حتما بخوانید: بنفشه آفریقایی گل آپارتمانی با گل های زیبا و خوش رنگ

خاک
خاک مناسب برای دیفن باخیا خاک برگ + خاک لومی، یا خاک باغچه + ماسه شسته شده و یا خاک برگ + پیت ماس + ماسه با زهکشی مناسب می باشد.
اگر دیفن باخیا را در باغچه کاشته اید، در انتخاب ترکیب نهایی خاک آزادید. ترکیبی که در بالا ذکر کردیم می‌تواند برای آن بسیار مفید باشد.

به همین سادگی!
بهترین زمان برای تغییر خاک و یا انتقال گیاه به گلدان جدید، فصل بهار است. در این کار زیاده روی نکنید و گلدانی با حفرات زه‌کشی متعدد انتخاب کنید.

دما
دیفن باخیا به دمای روزانه 20-22 درجه سانتیگراد و دمای شبانه 16-18 درجه سانتیگراد نیاز دارد، در واقع بهترین رشد آن در این بازه دمایی صورت می‌گیرد.
تمام ابعاد رشد این گیاه در دمای زیر ۱۵ درجه آرام‌تر صورت می‌گیرد. بعضی از انواع دیفن باخیا در دمای زیر ۱۰ درجه، آثار آسیب دمایی ناشی از سرما را از خود نشان می‌دهند و باعث پیچیدگی و ریزش برگ های پایینی می شود. دمای بالاتر از 30 درجه سانتیگراد نیز سبب سوختگی و ریزش برگهای تازه روییده و خشکی بستر خاک گیاه می شود. در نتیجه سعی کنید آن را در محیطی با دمایی که گفته شد قرار داده و از قرار دادن آن در محیط سرد بپرهیزید.

رطوبت
در تابستان های گرم تقریبا همه روزه نیاز به رطوبت پاشی داره و در زمستان رطوبت پاشی را به هفته ای 2 الی 3 مرتبه کاهش بدید. در خانه می تونید رطوبت مورد نیاز گیاه را توسط زیرگلدانی تامین کنید.

در صورت رطوبت پاشی در نور شدید، سوختگی شدید برگها رخ میده. دیفن باخیا رطوبت بالای محیط را می پسنده.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
سلولهای گیاه دیفن باخیا حاوی بلورهای اکسالات کلسیم سوزنی شکل به نام رافیدها هستند. در صورت جویدن برگ، این بلورها می توانند باعث احساس سوزش موقت و اریتمی شوند. در موارد نادر، ورم بافت های در معرض گیاه گزارش شده است.
در مورد کودکان و حیوانات خانگی، تماس با دیفن باخیا (به طور معمول جویدن آنها) می تواند باعث بروز بسیاری از علائم ناخوشایند از جمله بی حسی شدید، سوزش دهان، افتادگی بیش از حد و تورم موضعی شود.
با این وجود، این اثرات به ندرت تهدید جانی دربر دارند. در بیشتر موارد، علائم خفیف است و می تواند با موفقیت با استفاده از داروهای مسکن، آنتی هیستامین یا داروهای دیگر درمان شود.
افزون بر این، اگر دیفن باخیا تماس طولانی مدت با بافت مخاط دهان داشته باشد، عواقب شدیدتری می تواند رخ دهد. در چنین مواردی، علائم معمولاً شامل درد شدید است که می تواند چند روز تا هفته ادامه یابد.
در صورت طولانی شدن تماس با گلو، بستری شدن در بیمارستان ممکن است لازم باشد و تورم شدید امکان تأثیر منفی در سیستم تنفسی را درپی دارد.
آمارها نشان می دهند به طور کلی در میان بیمارانی که در معرض گیاهان سمی قرار دارند، بالغ بر 70 درصد کودکان کمتر از 5 سال هستند.

نور
در ادامه روش نگهداری گیاه دیفن باخیا باید بگوییم، دیفن باخیا در فضایی تقریبا نورانی همراه با کمی سایه به خوبی رشد می‌کند. پس در هنگام قرار دادن آن در نقاط مختلف منزل، در نظر داشته باشید که به نور زیادی احتیاج ندارد. البته دیفن باخیا در صورت دریافت نور کامل خورشید نیز رشد نسبتا خوبی خواهد داشت. حتی بعضی از انواع آن تحت نورهای مصنوعی نیز رشد می‌کنند. نور کامل خورشید موجب تیره و کدر شدن برگهای دیفن باخیا می‌شود.
اما ماجرا برای دیفن باخیایی که در خارج از خانه نگهداری می‌شود فرق می‌کند. در این صورت دیفن باخیا پذیرای نور کامل و درخشان خورشید است، اما باید در برابر باد شدید و آفتاب تیز بعد از ظهرهای تابستان در امان باشد. در غیر این صورت ظاهری بیمارگونه پیدا می‌کند.
در کل نور زیاد سبب سوختن برگ‌های دیفن باخیا می‌شود. رنگ برگ در دیفن باخیا می تواند شاخص خوبی برای تعیین میزان نور در مکان نگهداری آن باشد. هر چه نور بیشتر و شدیدتر باشد، برگها رنگ پریده تر و زردتر می گردند و هر چه نور کمتر باشد، برگها سبز تیره تر می شوند.

در نور کم، گیاه رشد علفی داشته و دمبرگها طویل می شوند.

هرس
لازم نیست بپرسید چه زمانی برای هرس کردن دیفن باخیا مناسب است، چون اصلا به این کار نیازی ندارد! برگهای قدیمی، خود به خود زرد می‌شوند و باید آنها را جدا کنید. در غیر این صورت به هرس کردن قابل توجهی نیاز نخواهد داشت.

وضعیت گل دهی
این گیاه در آپارتمان یا خانه بندرت به گل می رود.

کود دهی
برای کوددهی کافیه که 2 گرم در لیتر کود را در آب حل کنید و به گلدان اضافه کنید. این کار را هر هفته یکبار از فروردین تا آبان انجام دهید.
اگر دوست دارید، دیفن باخیای شما خوب رشد کند، کوددهی به آن را فراموش نکنید.

تکثیر با پاجوش
تکثیر دیفن باخیا ابلق از طریق پاجوش:

در ساقه اصلی گیاه دیفن باخیا ابلق پاجوش هایی وجود دارند که دارای ریشه هستند. با جدا کردن آن ها از ساقه مادر و قرار دادن آن در خاک می توان اقدام به تکثیر نمود. پاجوش ها باید به اندازه کافی رشد کرده باشند تا بتوان آنها را ها جدا کرد.

قلمه ساقه ای
قلمه زدن (روش اصلی):
بهترین زمان قلمه زدن برای دیفن باخیا ابلق اوایل تابستان است. ابتدا ساقه گیاه از جایی که ساقه به برگ ها متصل می شود بریده می شود. روی ساقه گیاه دایره های کوچکی وجود دارد که مانند جوش به بیرون زده اند و قابلیت جوانه زنی و ریشه دادن دارند. ساقه از قسمت ریشه چندین تکه می شود به نحوی که هر قسمت از قلمه دارای یک جوانه مطلوب باشد. قلمه هایی که جدا می کنید باید حدود 8 الی 12 سانتیمتر طول داشته باشند. هر چه قلمه به ریشه نزدیک تر باشد عمل ریشه دادن هم زودتر اتفاق می افتد. پس از یک روز قرارگیری در هوای آزاد و خشک شدن شیره، زمان کاشت آن در گلدانی مناسب فرا می رسد.  برای کاشت باید از خاک کمی مرطوب حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه استفاده شود. قلمه ها به صورت عمودی طوری که دایره های کوچک رو به بالا باشند در خاک فرو برده می شوند به نحوی که دو تا سه سانتی متر داخل خاک برود. البته قلمه ها را به صورت افقی نیز می توان کاشت که در این صورت باید نیمی از آن داخل خاک برود.پس از آن روی قلمه ها را باید با سلفون یا کیسه پلاستیکی پوشاند تا رطوبت داخل گلدان حفظ شود و سپس گلدان ها را به جایی دور از تابش مستقیم نور خورشید قرار داد. قلمه ها ممکن است یک الی تا دو ماه عمل ریشه دادن را انجام ندهند پس باید صبوری کرد. در طی این مدت بهتر است هر از گاهی کیسه پلاستیکی را برداشت  تا تهویه مطلوب انجام شود. زمانی که قلمه ها ریشه داده و به اندازه کافی رشد کردند باید کیسه پلاستیکی را برداشت و مانند یک گیاه معمولی به آن رسیدگی نمود.