دسته: معرفی گل و گیاه

یوکا Spineless Yucca

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر یوکا Spineless Yucca

نام محصول: یوکا
نام انگلیسی: Spineless Yucca
نام علمی: spineless yucca

معرفی

یوکا (زنگوله ای)  با نام علمی Yucca gigantea که نام های متعددی نظیر زنگوله ای، خنجری نیز دارد، گونه ای از گیاهان گلدار درختچه ای همیشه سبز از راستۀ مارچوبه سانان، تیرۀ مارچوبگان و سردۀ یوکا یا زنگوله ای است که بومی نواحی آمریکای مرکزی، کاستاریکا، السالوادو، گواتمالا، هندوراس، نیکاراگوئه و قسمت شرقی مکزیک بوده و امروزه به طور گسترده ای به عنوان گیاه زینتی پرورش داده می شود. گل یوکا که ایزوته نامیده می شود، گل ملی السالوادور است. نمونه های مشابه این گیاه وجود دارند که برای تشخیص و شناسایی گل و گیاه می توانید با عکس گرفتن با اپلیکیشن برگام این گیاه را به درستی شناسایی دهید.

آبیاری
در تابستان هفته ای 2 مرتبه و در زمستان هر 10 روز یکبار آبیار کافی است. در زمستان بین دو آبیاری اجازه دهید تا سطح خاک گلدان خشک شود.

تعویض گلدان
در 2 سال اول رشد، هر سال گلدان آن باید تعویض شده و بعد از آن تعویض خاک سطحی کافیست.

تمیز نمودن برگ
برگ های خنجری شکل یوکا را می توان با کشیدن پارچه و یا اسفنج مرطوب روی سطح آنها تمیز نمود ولی از مواد براق کننده نباید استفاده کرد.

خاک
خاک لوم که مخلوطی از شن، رس و مواد آلی (خاک برگ) است برای رشد یوکا ایده آل است. اما تقریبا در هر خاکی به رشد خود ادامه می دهد.

دما
یوکا به دمای متوسط نیاز دارد. حداقل دما در شب 13 تا 15 درجه سانتیگارد و حداکثر دما در روز 18 تا 25 درجه سانتیگراد مناسب می باشد.

رطوبت
رطوبت محیطی 50 تا 70 درصد برای یوکا مناسب می باشد. در تابستان هفته ای یکبار و در زمستان ماهی یکبار غبارپاشی شود.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
شیره این گیاه سمی است. همچنین یوکا حاوی ماده خطرناک و سمی “ساپونین” است که اگر خورده شود، اثرات منفی بر بدن گربه‌ها و سگها می‌گذارد.

نور
یوکا به نور کافی و غیرمستقیم احتیاج دارد.

وضعیت گل دهی
گل های سفید و زنگوله ای شکل یوکا در فصل تابستان می رویند.

کود دهی
با کودهای استاندارد در فصول رشد (بهار و تابستان) هر 20 روز یکبار و در پاییز و زمستان هر 2 ماه یکبار کوددهی شود.

تکثیر با بذر
استفاده از بذر برای تکثیر گیاه یوکا معمول و متداول نمی باشد. کاشت بذر معمولا در فصل بهار و دمای 20 درجه سانتیگراد از طریق دانه های موجود در گل یوکا انجام می شود.

تکثیر با پاجوش
بهترین زمان برای استفاده از پاجوش برای تکثیر، فصل بهار می باشد زمانی که می خواهید گلدان گیاه را تعویض کنید است.

برای اینکار ابتدا باید به طور کامل گیاه را از داخل گلدان خارج کنید و خاک های اطراف ریشه را به خوبی بتکانید، این کار را به آرامی انجام دهید تا به ریشه های گیاه آسیبی وارد نشود. سپس با استفاده از یک چاقوی تیز پاجوش را از گیاه اصلی جدا کنید، توجه داشته باشید پاجوش هایی را از گیاه جدا کنید که حداقل دارای ۴ برگ باشد.

بعد از جدا کردن پاجوش ها آن ها را در یک گلدان مناسب قرار دهید. اگر پاجوشی که جدا می کنید بدون ریشه باشد بهتر است برای ریشه دهی ابتدا آنها را در ماسه قرار دهید تا ریشه دار شوند و بعد آنها را به گلدان انتقال دهید.

ریزوم
از دیگر روش های ازدیاد یوکا تقسیم کردن ریزوم های آن به قسمت های 7.5 سانتیمتری و کاشت آن ها در بستر شنی کم عمق است.  بستر کاشت را در محیطی گرم قرار دهید تا جوانه‌های موجود بر روی ریزوم ها رشد کرده و سر از خاک درآورند.

قلمه ساقه ای
یکی از روش های تکثیر یوکا قلمه زدن ساقه ی آن است که زمان مناسب آن فصل بهار است. قلمه ها را می توانید از ساقه ی یوکا که برهنه و خالی از برگ است و یا از قسمت های برگ دار آن تهیه کنید.

توجه داشته باشید که طول مناسب قلمه ها 8-10 سانتیمتر است و برای جدا سازی آن ها از تنه نیاز است که از وسیله ای تیز استفاده کنید تا بدنه گیاه آسیب نبیند.

اگر از قلمه های برگ دار استفاده می کنید، برگ های نیمه ی پایینی را بکنید تا گیاه بتواند بیشتر انرژی خود را صرف ریشه زایی کند. می توانید ساقه را از چند گره بالاتر از خاک قطع کنید و قسمت بالایی که برگ دارد را جداگانه قلمه زده و قسمت های بدون برگ را هم نیز قلمه بزنید.

معمولا قلمه های برگ دار سریع تر از قلمه هایی که از قسمت پایینی گیاه تهیه می شوند ریشه می دهند. قلمه ها را به مدت 3 الی 7 روز در محلی خنک و سایه قرار دهید تا محل برش آنها صله ببندد و برای ریشه زایی آماده شود. پس از گذشت 7 روز قلمه ها را در هورمون ریشه زا فرو کرده و سپس در بستر مناسب کاشت که ماسه ی شسته شده است، قرار دهید. قلمه ها را می توانید به صورت عمودی و یا افقی داخل بستر کاشت قرار دهید.

برای فراهم آوردن شرایط گلخانه ای روی قلمه ها و بستر کاشت را با پلاستیکی شفاف که سوراخ هایی روی آن ایجاد کرده اید، پوشانده و بستر را مرطوب نگه دارید. دمای مناسب محیط آنها باید 18 الی 20 درجه سانتیگراد باشد. ریشه زایی ممکن است حدود 6 ماه طول بکشد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص نحوه نگهداری از گیاهان آپارتمانی و همچنین مبارزه با آفات گل و گیاه برنامه برگام را از گوگل پلی نصب کنید.  

یاس jasmine

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر یاس jasmine

نام محصول: یاس
نام انگلیسی: jasmine
نام علمی: jasmine

معرفی

این گیاه خوشبو را همه می شناسند و حتما در کوچه و خیابان و پارک ها دیده اید. در ادامه نحوه شناسایی گیاه یاس و مراقبت از آن را از سری مقالات معرفی گل و گیاه می خوانید.

آبیاری
بستر خاک این گیاه باید همیشه مرطوب نگه داشته شود. این گیاه در طول فصل رشد به آبیاری منظمی نیازمند است اما در طول فصول سرد سال و به خصوص در دوره خواب زمستانی به آبیاری کم تری نیازمند می‎ باشد.

تعویض گلدان
باید سالانه گلدان یاس در حال رشد را با یک سایز یزرگتر و خاک جدید تعویض کنید.

برای گیاه یاسی که رشد خود را کرده می‌توانید هر 2 یا 3 سال یکبار گلدان را تعویض نمایید.

خاک
مخلوطی از خاک لوم، خاک برگ، پیت موس و شن بهترین محیط کشت برای یاس است.

این گیاه محیط نسبتا اسیدی را دوست دارد.

دما
بهترین دما برای یاس 18 تا 22 درجه سانتیگراد می باشد.

رطوبت
در تابستان و هوای گرم به رطوبت متوسطی نیاز دارد که با غبارپاشی و ایجاد جزیره در زیرگلدانی تامین می‌شود. توجه داشته باشید که در هنگام غبار پاشی از ریختن آب بر روی گلبرگ ها خودداری کنید.

برای ایجاد رطوبت دو روش بیان می‌کنیم:

روش اول:

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیرگلدانی (ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

نور
گل یاس به محیطی پرنور با نور غیرمستقیم نیاز دارد.

هرس
هرس کردن شاخه های خشک و ساقه هایی که علفی رشد کرده اند برای زیباتر شدن گیاه و گلدهی بیشتر بسیار موثر است.

توجه داشته باشید که هرس کردن را بعد از گلدهی انجام دهید.

وضعیت گل دهی
پس از دوره خواب زمستانی، این گیاه در بهار و تابستان به گل می‌نشیند.

البته در اوایل پاییز و خنکی هوا نیز این گیاه ممکن است گلدهی داشته باشد که در اینصورت بهتر است به آن کود بدهید.

کود دهی
یاس بعد از گلدهی هر دو هفته یکبار به کود مخصوص گیاهان آپارتمانی نیاز دارد. در فصل پاییز و زمستان باید کوددهی را متوقف کرد.

تکثیر با پاجوش
به دلیل اینکه گل یاس ریشه ای قوی و گسترده دارد و همچنین حجم ریشه های آن زیاد است بنابراین پاجوش های زیادی نیز دارد. در فصل بهار می توانیم پا جوش ها را جدا کرده و این گل را تکثیر بدهیم.

خوابانیدن ساده
برای تکثیر گل یاس به روش خوابانیدن، شاخه‌های یک تا دو ساله گیاه که سالم و قوی هستند و در پایین‌ترین بخش بوته هستند را انتخاب کنید.

توجه داشته باشید، شاخه انتخابی بایستی دارای حداقل دو یا سه جوانه باشد.

گلدانی را با ماسه نرم پر کنید و قسمت میانی شاخه را در داخل گلدان بکارید. پیشنهاد می‌کنیم قبل از کاشت شاخه گل یاس در گلدان، با چاقویی تند و تمیز، بخشی از ساقه را که قرار است داخل ماسه کاشته شود، خراش دهید تا ریشه‌زایی سریع‌تر انجام شود. بعد از کاشت، گلدان را به طور کامل آبیاری کنید و در طول این مدت، آب، نور و دمای مناسب را برای گیاه فراهم کنید. در حدود یک تا دو ماه بعد شاخه یاس ریشه‌دار شده است و شما می‌توانید آن را از گیاه مادری جدا کنید.

قلمه ساقه ای
قلمه زدن یکی از روش های رایج تکثیر گل یاس است.

در این روش بهتر است در اواخر تابستان چند شاخه ضخیم از گل یاس خود را جدا کنید و هر کدام را به چند بخش 10 الی 20 سانتیمتری تقسیم کنید به طوری که انتهای هر یک به شکل اریب باشد.

توجه کنید که هر بخش چند عدد جوانه و تنها 2 برگ داشته باشد. اگر از هورمون ریشه زایی به انتهای هر قلمه بزنید بهتر است. سپس قلمه ها در گلدانی با ماسه نرم و مرطوب بکارید به شکلی که تنها یک سوم آن ها در خاک قرار گیرد.

اگر نیازهای گلدان نظیر نور غیرمستقیم، آب و رطوبت کافی و دمای مناسب برآورده شده باشند، پس از گذشت حدوداً دو ماه، قلمه ها ریشه می زنند و زمان انتقال قلمه های گل یاس به گلدان اصلی فرا رسیده است.

اگر به گیاهی برخوردید که نام آن را نمی دانستید به راحتی با نصب برنامه برگام می توانید گیاه را تشخیص داده و اطلاعات لازم در خصوص نگهداری از گیاه و مبارزه با آفات را پیدا کنید. برای نصب برگام از گوگل پلی اینجا کلیک کنید.

ونوس حشره خوار Venus flytrap

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر ونوس حشره خوار Venus flytrap

نام محصول: گیاه ونوس حشره خوار
نام انگلیسی: Venus flytrap
نام علمی: venus flytrap

معرفی

شناسایی این گیاه از روی ظاهر آن بسیار ساده است. برای شناسایی گیاه از روی عکس می توانید برنامه برگام را از گوگل پلی نصب کنید.

آبیاری
شما می توانید با لمس کردن خاک گلدان متوجه وضعیت و نیاز به آب آن بشوید. بدین صورت که اگر خاک خشک و شکننده باشد نیاز به آبیاری دارد ولی اگر خاک در زیر انگشت مانند یه اسفج نمناک لمس شد رطوبت آن مناسب است.

تعویض گلدان
باید هر سال در فصل بهار یا اوایل تابستان گلدان آن عوض شود.

تکثیر
جهت تکثیر این گیاهان از بذر نیز استفاده می‌شود. بذرها نیاز به تیمار خاصی قبل از کاشت ندارند. برای کاشت ابتدا مخلوط خاکی را آماده کنید این مخلوط می‌تواند شبیه به همان نمونه‌ای باشد که برای کاشت گیاهان بالغ مورد استفاده قرار می‌گیرد. بعد از اینکه مخلوط خاکی را در گلدانی قرار دادید ابتدا به خوبی آن را آبیاری و خیس کنید بعد از خروج آب اضافی از منافذ کف گلدان، نسبت به کاشت بذرها اقدام کنید.

کافی است بذرها را روی سطح خاک قرار دهید و نیازی به پوشاندن آنان با خاک نیست اما حتماً باید با عمل اسپری آب و همچنین پوشاندن دهانه گلدان با پلاستیک شفاف از خشک شدن سطح خاک جلوگیری کرد. مرتباً باید سطح خاک را بررسی کرد و در صورت مشاهده از دست رفتن رطوبت با عمل اسپری آب مجدد سطح خاک را مرطوب نمود.

دمای مناسب برای جوانه زنی بین ۲۵ الی ۳۲ درجه سانتی‌گراد است. اگر دما پایین‌تر باشد زمان جوانه زنی نیز بیشتر طول خواهد کشید و یا اصلاً جوانه نخواهد زد. بذرها در صورت مساعد بودن شرایط محیطی و کیفیت بالای بذر حدود ۶-۴ هفته بعد از کاشت جوانه می‌زنند بعد از جوانه زنی می‌توان پوشش پلاستیکی روی گلدان را برداشت.

خاک
این گیاه در خاک های معمولی مثل خاک باغچه و خاکبرگ رشد نمی کند. در واقع گیاه ونوس در خاک های فقیر و بدون مواد مغذی رشد می کند. دلیل اصلی گوشتخوار شدن گیاه هم همین مسئله است.

یکی از بهترین خاک های توصیه شده که اسیدیته کمی هم ایجاد می کند، خاک حاوی خزه جنگلی یا اسفاگنوم (Sphagnum moss) است. چرا که هم رشد سریعتری دارند و هم بافت آنها وضعیت بهتری پیدا می کند.

دما
دمای مناسب برای نگهداری و رشد گیاه ونوس حشره خوار ۲۲ تا ۲۸ درجه سانتیگراد می باشد.

رطوبت
گیاه ونوس به رطوبت زیادی نیاز دارد و نمی توان آن را در محیط های خشک نگهداری کرد.

بهترین شیوه تأمین رطوبت برای گیاه ونوس حشره خوار، استفاده از تکنیک جزیره است.

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

نور
گیاه ونوس به حدود ۱۲ ساعت حضور نور در محیط نیاز دارد که از این ۱۲ ساعت اگر حداقل ۴ ساعت نور مستقیم به این گیاه بتابد رشد مناسبی خواهد داشت. البته باید توجه کرد که نور مستقیم در شرایطی به گیاه بتابد که آفتاب داغ و پر حرارت نباشد یعنی در ماه‌ های گرم سال مکان گیاه را باید به گونه‌ای انتخاب نمود (همانند پنجره‌های غربی و یا شرقی ساختمان) که در ساعات اولیه روز از نور مستقیم بهره‌مند شوند.

اگر نور طبیعی کافی در محیط نگهداری این گیاه وجود ندارد رشد خوبی نخواهد داشت و در چنین شرایطی می‌توان از منابع نور مصنوعی همانند لامپ‌های فلورسنت سرد (لامپ‌های مهتابی با نور سفید) برای تأمین نیاز نوری این گیاهان استفاده کرد.

هرس
برای این که گیاه ونوس سالمی داشته باشید هرس مداوم ضروری است. برگ هایی که خشک شده اند یا رنگ قهوه ای و سیاه پیدا کرده باید جدا شوند تا گیاه رشد خود را حفظ کرده و برگ های جدید بدهد.

وضعیت گل دهی
در صورت مناسب بودن شرایط، این گیاه می تواند به گل برود.

حتما بخوانید: آشنایی با گل قهر

کود دهی
بیشتر گیاهان برای رشد بهتر نیازمند کود هستند اما در مورد ونوس، هر نوع کودی باعث آسیب و ازبین رفتن گیاه خواهد شد. شما میبایست بجای کود، آنها را با حشرات تغذیه کنید. بهترین حشرات بدین منظور مگس، پشه، عنکبوت و در کل حشراتی که بافت نرمتری دارند هستند. بهتر است این گیاهان را با حشراتی مانند مورچه که اسکلت خارجی سختی دارند تغذیه نکنید. بهترین نوع تغذیه استفاده از حشره زنده است. زیرا تقلا های حشره داخل تله باعث بهتر بسته شدن تله و ترشح مقادیر بیشتر آنزیم خواهد شد.

از گوشت چرخ کرده، همبرگر و امثال آنها برای تغذیه ونوس استفاده نکنید زیرا آنزیم های این گیاهان قادر به هضم این نوع پروتئین ها نیستند. هضم کردن غذا در داخل تله ها از چهار روز تا چند هفته طول می کشد. فاصله زمانی مناسب بین دو تغذیه، هر دو هفته یکبار است.

هر بار فقط یکی از تله ها را تغذیه نمایید.

برای تشخیص هر گل و گیاهی می توانید برنامه برگام را نصب کنید تا با دوربین گوشی نوع گیاه را تشخیص دهید. دانلود برگام از گوگل پلی

گل محمدی damask rose

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر گل محمدی damask rose

معرفی

گل محمدی یا گل سرخ، نوعی گل رز است و مانند سایر رزها، درختچه‌ای است و ارتفاع آن به ۲٫۲ متر نیز می‌رسد و شاخه‌های آن با خارهای تیز حفاظت می‌شود. طیف رنگی آن از صورتی روشن تا سرخ روشن است.

برای تشخیص این گل از سایر رزها می توانید برنامه برگام را نصب و با دوربین گوشی آن را تشخیص دهید.

آبیاری
زمانی که سطح خاک تا حدودی رطوبت خود را از دست داد اقدام به آبیاری کنید. در زمان گلدهی، فواصل آبیاری را کمتر کنید.

تعویض گلدان
با مشاهده ریشه گیاه در زیر گلدان، می توان اقدام به تعویض گلدان کرد.

تمیز نمودن برگ
غبارپاشی برای تمیز نمودن برگها کفایت می کند.

خاک
از ترکیب خاک معمولی باغچه + خاک برگ + کود پوسیده دامی + شن می توان به عنوان خاک مناسب برای کاشت گل محمدی استفاده کرد. همچنین ترکیبی از خاک لوم، پیت، خزه اسفاگنوم و ورمیکولیت از کیفیت بالایی جهت استفاده در بستر دارا می باشد.

دما
دمای شبانه در حدود 16 درجه و دمای روزانه بین 21 تا 24 درجه سانتیگراد برای گل محمدی مناسب می باشد.

رطوبت
برای پرورش گل محمدی باید حداقل رطوبتی به میزان ۷۰ درصد را برای این گیاه ایجاد کنید. می توانید با غبارپاشی رطوبت مناسب برای گل را ایجاد کنید.

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
سمی نمی باشد.

نور
گل محمدی خود را در محل هایی از خانه که در برابر تابش نور خورشید است قرار دهید.

هرس
گل محمدی به خودی خود نیازی به هرس ندارد اما این کار به منظور حذف شاخه های آفت زده و کوتاهی شاخه برای راحتی چیدن گل صورت می گیرد. در اولین هرس, فرم دهی درختچه و تحریک شاخه زایی اتفاق می افتد و هرس بعدی به منظور جدا سازی شاخه های مرده و آفت زده از روی گیاه می باشد.

اگر هرس منطقی باشد موجب ازدیاد طول عمر و گلدهی می شود.

وضعیت گل دهی
در فصل بهار و تابستان به گل می رود.

کود دهی
با استفاده از کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب در فصول رشد (بهار و تابستان) گل محمدی را تغذیه کنید.

تکثیر با پاجوش
گیاه گل محمدی ۲۰ تا ۶۰ عدد پاجوش تولید می کند که از سال سوم و چهارم به بعد می توان از این پاجوش ها استفاده نمود. از ماه آبان تا اوایل اسفند می توانید پاجوش های گل محمدی را در گلدان های جداگانه قرار دهید.

حتما بخوانید: آشنایی با گل لاله و نحوه نگهداری از آن

قلمه ساقه ای
آسان‌ترین روش تکثیر گل محمدی قلمه زدن آن است.

قلمه‌ها به دو صورت تهیه می‌شوند: قلمه‌های نرم و قلمه‌های خشبی. قلمه‌های نرم از چوب‌های سبز و نرم گیاه در پایان فصل گلدهی جدا می‌شوند. طول این قلمه‌ها باید حدودا 10 سانتی‌متر باشد. روی قلمه‌ها تعدادی برگ وجود دارد که باید آن‌ها را جدا کنید. نوع دیگر قلمه‌ها خشبی یا چوبی است که در پایان فصل گلدهی از ساقه‌هایی که گل ندارند جدا می‌شوند. این ساقه‌ها باید حداقل 15 تا 20 سانتی‌متر طول داشته باشند. برش باید به صورت شیب‌دار و از زیر گره (محل اتصال برگ به ساقه) زده شود.

در فصل پاییز و هنگام هرس زمستانه گیاه با یک چاقوی تمیز قلمه‌هایی از ساقه گیاه اصلی تهیه کنید. قلمه‌ها را به هورمون ریشه‌زایی آغشته کنید.

 7.5 تا 10 سانتی‌متر از طول قلمه‌ها را خاک قرار دهید و خاک اطراف آن‌ها را سفت کنید. بستر مناسب قلمه‌ها مخلوط خاک باغچه و ماسه است. گلدان را آبیاری کرده و شرایط مناسب را فراهم کنید. برای این کار می‌توانید یک نایلون پلاستیکی روی گلدان بکشید تا رطوبت موردنیاز تامین شود.

قلمه‌ها باید به طور منظم آب‌دهی شوند و از نور مستقیم آفتاب دور باشند.

بعد از چند هفته قلمه‌ها ریشه‌دار می‌شوند و می‌توان آن‌ها را به گلدان‌های دیگری منتقل کرد.

گل لاله Tulip

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر گل لاله Tulip

نام محصول: گل لاله
نام انگلیسی: Tulip
نام علمی: tulip

معرفی

لاله گیاهی چند ساله و پیاز دار است که به خانواده Liliaceae و راسته Liliales تعلق دارد. این گیاه در حدود 109 گونه دارد و بومی نواحی جنوب اروپا، شمال آفریقا، آناتولی، ایران و شمال غربی چین است. اکثر انواع لاله که امروزه مورد کشت و کار قرار می‌گیرد از گونه Tulipa gesneriana بدست آمده‌اند. کاشت این گیاه در مزارع گل مناظری زیبا و بدیع خلق می‌کند و می‌توان برخی از نمونه های آن را به عنوان گیاهی گلدانی نیز پرورش داد.

ارتفاع گل لاله بسته به گونه آن از 10 سانتیمتر تا 71 سانتیمتر متفاوت است. معمولا در انتهای هر ساقه لاله یک گل تشکیل می‌شود اما گونه‌هایی نیز وجود دارند که در انتهای هر ساقه چندین گل شکل می‌گیرد. گل لاله سه گلبرگ و سه کاسبرگ دارد و کاسبرگها هم شکل و هم رنگ گلبرگها هستند به طوری که به نظر می‌رسد این گیاه شش گلبرگ دارد. رنگ گلبرگها نیز بسیار متنوع و متفاوت است و می‌توان گفت که تنها رنگ آبی خالص در بین این گلها وجود ندارد. گل لاله می‌تواند بذر نیز تولید کند و از بذرها گاهی در تکثیر گیاه نیز استفاده می‌شود.

گل لاله انواع مختلفی دارد که برای تشخیص آنها می توانید برنامه برگام را از گوگل پلی نصب کنید. 

آبیاری
هر زمان که 2 تا 3 سانتیمتر از سطح خاک خشک شد، آبیاری را انجام دهید.

تعویض گلدان
هر ساله خاک گلدان خود را با خاک جدید جایگزین کنید. پیازهای گل لاله را با بیلچه باغبانی، به دقت حفر کنید و اطمینان حاصل کنید که به پیازها آسیبی نرسد. سپس گلدان را خالی کرده و آن را با خاک جدید جایگزین کنید. این کار، به پیاز مواد مغذی رسانده، فرآیند رشد را تقویت کرده و احتمال رشد مجدد لاله ها در فصل رشد بعدی را افزایش می دهد.

تکثیر
گل لاله را می توان از طریق پیاز تکثیر داد.

پس از ضد عفونی نمودن پیازهای سالم و مرغوب لاله در مهر تا آذر بسته به زمان گلدهی پیازها را داخل گلدان کشت دهید. بهترین زمان اواخر آبان و اوایل آذر است. جهت کاشت پیاز در گلدان، کف گلدان مقداری پوکه معدنی جهت ایجاد زهکش قرار داده سپس خاک را در گلدانی که برای کاشت انتخاب شده است بریزید و سپس پیاز ها را نزدیک سطح خاک بکارید، به نحوی که جوانه آن تقریبا مماس با سطح خاک باشد. پس از کاشت آبیاری فقط یک بار انجام می گردد. گلدان ها در محلی خشک، تاریک و خنک (دمای کمتر از 10 درجه سانتیگراد) به مدت 5 تا 6 هفته نگهداری شوند (در این مدت نیاز به آبیاری مجدد نیست). پس از این مدت گلدانها را به مکانی با دمای24 تا 25 درجه سانتیگراد و نور مناسب منتقل ساخت و هر 3 تا 4 روز آبیاری می کنیم .

حتما بخوانید: کالاتیا گیاه آپارتمانی زیبا و مناسب جاهای کم نور 

به محض اینکه نقطه رشد می خواهد از زیر خاک خارج شود، اگر زمان گلدهی آن زود است می توان روی آن را پوشاند و با تاریکی گلدهی را به تاخیر انداخت و مجددا یک هفته قل از گل خواستن، گیاه را در معرض نور قرار داد.

زمان گلدهی لاله ماه های فروردین و اردیبهشت است. پس از پایان عمر گلها باید آبیاری قطع شود و ساقه گل دهنده را با قیچی جدا کرد و به گیاه فرصت داده می شود تا برگ هایش خشک گردد. وقتی برگ ها خشک شدند باید پیاز ها را به آرامی طوری که آسیب نبینند از زمین یا گلدان خارج نمود. ریشه و ساقه آن را قیچی کنید، سپس آن را درون یخچال طبقه زیرین تا سال بعد نگهداری کنید و در اواخر بهمن بکارید.

خاک
بهترین خاک برای لاله مخلوط کوکوپیت، پیت ماس و پرلیت است. مخلوط خاک برگ، خاک باغچه و ماسه هم مناسب است.

دما
گل لاله در زمان ریشه دهی پیازچه ها به دمای 9 درجه و در زمان رشد به دمای 16 تا 18 درجه سانتیگراد نیاز دارد.

رطوبت
گل لاله معمولا نیازی به رطوبت هوا ندارد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
خوردن گل لاله بخصوص پیازهای آن می تواند برای گربه و سگها و به طور کلی حیوانات سمی باشد.

نور
در طی دورهٔ ریشه‌دهی پیازچه ها، تاریکی کامل و از زمان ظاهر شدن جوانهٔ گل، نور زیاد لازم‌ است.

هرس
با فرارسیدن فصل سرما و اگر قصد نگهداری از ریشه‌های گوشتی آن را داشته باشیم می‌توان تمامی قسمت‌های هوایی آن را تا سطح خاک کوتاه کرد. در طی فصل رشد نیاز چندانی به انجام عمل هرس ندارد.

وضعیت گل دهی
لاله از اواخر اسفند تا اواخر بهار گل می دهد.

کود دهی
از کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب هر دو هفته یکبار پس از گلدهی تا خشک شدن برگها کوددهی کنید.

گل قهر Sensitive plant

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر گل قهر Sensitive plant

نام محصول: گل قهر
نام انگلیسی: Sensitive plant
نام علمی: sensitive plant

معرفی

گل قهر از خانواده ی لوبیاسانان است . این خانواده به داشتن گلهای تکامل یافته با قابلیت تکان خوردن برگها معروف هستند. ریشه این گل حاوی میموزین، تانن و اگزالات کلسیم است. این گیاه به حرکت واکنش سریع نشان می دهد و برگهایش را جمع می کند و پس از چند دقیقه دوباره آنها را باز می کند. این گل به گل قهر یا گل قهرکن یا گل قهر و آشتی معروف است. برگ های گل قهر و آشتی نسبت به هر عامل محرکی آب از سلول های دیواره ای نازک خارج شده و وارد ساقه می شود. در نتیجه سلول ها چروک شده و برگها شادابی خود را از دست می دهند و جمع می شوند، یا به عبارتی قهر می کنند. معمولاً چند لحظه طول می کشد تا گل قهر کند زیرا انتقال آب از سلول ها به ساقه ظرف چند دقیقه انجام می شود اما آشتی کردن و برگشتن به حالت اولیه چند دقیقه طول می کشد. در ادامه در برگام به نحوه نگهداری از این گیاه می پردازیم.

آبیاری
این گل به آبیاری کامل احتیاج دارد به حدی که آب از زیر گلدان خارج شود. آبیاری باید زمانی انجام شود که حتما خاک آن خشک شده باشد.

تعویض گلدان
زمانی که به نظرتان رسید گلدان، برای رشد بیشتر گیاه فضای خالی ندارد، زمان تعویض آن فرا رسیده است.

خاک
گل قهر به خاک جنگلی و اسیدی احتیاج دارد.

 ترکیب خاک باغچه مرغوب با کوکوپیت و یا خاک برگ مناسب می باشد. یا حتی می توانید خاک غنی شده با مواد آلی را با پیت ماس و کوکوپیت و همچنین کود ورمی کمپوست مخلوط کنید.

دما
دمای مناسب برای رشد گل قهر و آشتی 24 تا 29 درجه سانتیگراد می باشد.

رطوبت
این گل نیاز به رطوبت متوسط دارد. رطوبت کم باعث خشک شدن برگهای گیاهتان می شود. در روزهای گرم برای تامین رطوبت محیطی می توانید یک ظرف آب در کنار آن قرار دهید و یا از جزیره برای تامین رطوبت آن استفاده کنید.

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

دقت کنید در موقع آبیاری گیاه روی برگها را آب پاشی نکنید چون باعث جمع شدن برگها و در کل خرابی آنها می شود.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
طبق تحقیقات به عمل آمده این گیاه سمی نبوده و برای انسان و حیوان خانگی خطرآفرین نیست.

نور
گل قهر برای داشتن انرژی باز و بسته شدن برگها به نور روشن ولی غیرمستقیم یا نیم سایه نیاز دارد.

بهترین مکان برای نگهداری این گل نزدیک پنجره جنوبی است تا هم از روشنایی آفتاب استفاده کند و هم از نور شدید و مستقیم خورشید در امان باشد تا برگها نسوزند. در صورتی که گل شما با تماس دست برگهای خود را جمع کرد و دیگر باز نشد بدانید به دلیل نور کم است.

هرس
می توانید هر سال پس از اینکه گلدهی به پایان رسید، شاخ و برگ هایی که خیلی بلند شده اند و جلوی نور خورشید را به برگ های پشت سری می گیرند را قدری کوتاهتر کنید.

حتما بخوانید: آشنایی با گیاه ونوس حشره خوار !

وضعیت گل دهی
گل دهی معمولا از اواسط تا اواخر تابستان می باشد.

کود دهی
در بهار و تابستان که فصل رشد گل قهر و آشتی محسوب می گردد هر ۲ هفته یکبار باید با کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب تغذیه کنید.

در فصل پاییز و زمستان باید کوددهی هر ماه یکبار باشد.

تکثیر با بذر
بهترین زمان برای کاشت بذر یا دانه، فصل بهار یا تابستان که هوا سرد نیست می باشد. چون بذر این گیاه سخت و محکم است یا می توانید ۱ تا ۲ روز داخل آب بگذارید و پس از آن بکارید و یا اگر عجله دارید در یک ظرف آب که ترکیب ۵ لیوان آب جوش و  یک لیوان آب سرد است بگذارید و پس از یک ساعت آنها را بکارید.

بذری که می کارید باید عمق ۳ سانتیمتری باشد و خاک را هم از قبل مرطوب نگه داشته باشید.

بین ۱۴ تا ۲۱ روز طول می کشد تا جوانه زنی بذر تکمیل شود.

برای جلوگیری از بروز آفت و بیماری و استریل نگه داشتن آن یک تکه پلاستیک تمیز روی آن بکشید.

قلمه ساقه ای
گل قهر و آشتی را می توان از طریق قلمه گیری در فصل تابستان یا فصل رشد آن تکثیر کرد.

شاخه های نرم و بدون گل آن را انتخاب کنید و طول قلمه گرفته شده هم ۱۰ سانتیمتر با حداقل یک گره باشد.

سپس در خاک مرطوب و مناسبی بکارید و روی آن را با پلاستیک تمیز بپوشانید.

برای تشخیص این گیاه با دوربین گوشی می توانید برنامه برگام را از گوگل پلی نصب کنید. 

گل داوودی Chrysanthemum

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر گل داوودی Chrysanthemum

نام محصول: گل داوودی
نام انگلیسی: Chrysanthemum
نام علمی: chrysanthemum

معرفی

گیاه ملی ژاپن و زادگاه اصلی آن آسیا و به احتمال زیاد چین و ژاپن است. مهمترین گل بریدنی در دنیا بوده و دارای بیش از 200 گونه است که در بین آن ها گونه ها و رقم های یک سـاله علفی، چندساله و درختچه های کوچک و بوته ای وجود دارد.

در سال های اخیر کاشت و نگهداری آن در گلدان بخصوص انواع پاکوتاه آن در آپارتمان ها معمول شده است، بعد از میخک از مهمترین و اقتصادی ترین گل های تجارتی و است و علت آن طول عمر زیاد گل بریده آن در گلدان است.

از مزایای دیگر این گیاه زینتی قابلیت تولید و گل دهی در تمام طول سال است که با کوتاه و بلند کردن طول روز در گلخانه گیاه را وادار به گل دهی میکند، گلها با رنگ های متنوع به صورت کم پر و پرپر در واریته های مختلف به ظهور میرسند هر گیاه به وسیله دستک هایی در سطح زمین گسترش می یابد و تولید تعداد زیادی ساقه ایستاده می کند که در صورت لزوم باید قطع و هرس شوند.

هر ساقه می تواند تعداد زیادی شاخه های فرعی داشته باشد. برگ های آن ممکن است صاف یا دندانه دار باشد که به صورت متناوب روی ساقه قرار دارند. گاهی سـاقه و برگ های آن کمی چسبناک است. بـر اثر مالش و خراش دادن بـرگ ها، بـوی خوبی از آن متصـاعد می شود.

برای تشخیص گل و گیاه می توانید برنامه برگام را از گوگل پلی نصب کنید.

آبیاری
خاک همیشه باید مرطوب نگهداشته شود. ولی نباید حالت غرقاب ایجاد شود.

تعویض گلدان
توصیه می شود پس از شروع فصل های گرم سال، حتما گلدان داوودی را تعویض کنید زیرا سرعت رشد این گیاه خیلی سریع می باشد.

تمیز نمودن برگ
غبارپاشی برای تمیز کردن برگها کافی می باشد.

تکثیر
قلمه: به وسیله قلمه انتهایی به راحتی زیاد می شود. قلمه از ساقه های جوان به طول cm5 – 8 تهیه می شود و در ماسه مرطوب کشت می شود. چون قلمه های بخش های میانی پایه مادری به علت عدم دریافت نور کافی ضعیف هستند. قلمه ها به طور معمول از شاخه های اطراف و جانبی پایه مادری انتخاب می شوند.

بهتراست گلخانه ای که برای افزایش داودی انتخاب می شود دما، رطوبت و طول روز آن قابل تنظیم باشد. پس از کاشت قلمه ها، آن ها را در شرایط روز بلند قرار می دهند تا بوته های حاصل به حد کافی رشد نموده و تولید ساقه های طویل نمایند. سپس به شرایط روز کوتاه منتقل می شود تا گلدهی در آن ها تحریک شود.

زمان قلمه گیری در بهار می باشد. بهتر است دمای بستر کاشت قلمه ۱۸ – 21 درجه سانتی گراد و دمای هوا 15 – 18 درجه سانتی گراد باشد. پس از 10 تا 20 روز قلمه ها ریشه دار می شوند. حدود 3 ماه از زمان کاشت قلمه ها، گلدهی شروع می شود. جهت تولید قلمه، پایه های مادری را در دمای حدود 20 درجه سانتی گراد و در شرایط روز بلند پرورش می دهند.

حتما بخوانید: آشنایی با گیاه کنتیا ؛ نخل زیبای آپارتمانی

وجود سدیم و منیزیوم در محیط کشت از ریشه دهی قلمه ها جلوگیری می کند، ولی مقداری کلسیم در محیط کشت قلمه برای ریشه دهی آن ها ضروری است. بنابراین، افزودن آهک یا سنگ آهک به محیط کشت سودمند است، چون این عمل باعث افزایش کلسیم و کاهش تنش سدیم و منیزیوم می شود.

تقسیم بوته: گـیاه داودی دستک هایی تولید کرده که به یک توده چند سـاقه ای منجر می شود و با آن می توان گیاه را زیاد کرد. معمولا در اوایل پائیز یا اوایـل بهـار انجـام می شود. در مناطقی که بهـار دیـر گرم می شود ممکن است این عمل تا اواخر بهار به تعویق افتد.

معمولا اوایل بهار به اوایل پائیز ترجیح داده می شود. تقسیم بوته به دو صورت انجام می شود. یا اینکه گیاهچه های کوچک را که دارای ریشه کافی هستند جدا کرده و می کارند و توده پیر را دور می اندازند و یا اینکه کل گیاه را همراه توده پیر تقسیم کرده و می کارند.

بذر: از آنجا که داودی یک گیاه آلوگام(دگرگشن) بوده و هتروزیگوسیتی بالا دارد، افزایش با بذر فقط برای بهنژادی بکار می رود.

خاک
ترکیب خاک باغچه و کود دامی یا ترکیب خاک لوم و شن برای پرورش داوودی مناسب است. در کل خاک باید سبک بوده و تاحدودی PH اسیدی داشته باشد.

همچنین مخلوطی از خاک باغچه ، کود دامی و خاک جنگلی به نسبت مساوی نیز مناسب می باشد.

دما
گل داوودی به دلیل تنوع بالایی که دارد، محدوده متفاوتی از درجه حرارت را می تواند تحمل کند و شما بر اساس آب و هوای محل زندگی خود می توانید گل داوودی مناسب با شرایط خود را نتخاب کنید.

بهترین دما برای رشد گل داوودی در روز دمای بین 18 تا 23 درجه و در شب 16 تا 18 درجه سانتیگراد می باشد و دمای زمان گلدهی در روز بین 13 تا 16 درجه و در شب 10 تا 13 درجه سانتیگراد می باشد.

رطوبت
رطوبت محیطی مورد نیاز گل داوودی در حد متوسط می باشد. جهت تامین رطوبت می توانید از یکی از دو روش زیر استفاده کنید.

روش اول:

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
سمی می باشد.

نور
گل داوودی به نور متوسط و کامل خورشید نیاز دارد.

بهترین مکان برای نگهدای گل داوودی در منزل پشت پنجره‌های جنوبی آپارتمان است.

توجه داشته باشید اگر نور محیط آپارتمان کافی نباشد بسیاری از غنچه‌ها باز نخواهد شد، لذا برای جبران از نور مصنوعی استفاده کنید.

هرس
اگر داوودی به خوبی هرس نشود شاخه های آن زیاد شده و منشعب می شود. در این حالت تعداد گل ها بیشتر می شود اما اندازه آن ها کوچکتر از حالت عادی است. برای داشتن گل هایی حجیم و بزرگ حتما باید گیاه را هرس کنید.

وضعیت گل دهی
بیشتر انواع داوودی روز کوتاه هستند و در پاییز و زمستان گل می دهند. البته انواع روز بلندی هم هستند که گلدهی شان در تابستان است.

کود دهی
اگر این گیاه را در داخل گلدان کاشته اید سعی کنید از کودهای ازت و پتاس بالا برای گلدهی استفاده کنید. کوددهی هر هفته یکبار کافی خواهد بود.

ولی اگر در باغچه کاشته باشید همون ابتدای کاشت از کود دامی پوسیده استفاده کرده باشید کافی است.

تکثیر با بذر
قبل از کاشت، بذرها را به مدت 24 تا 48 ساعت در آب ولرم خیس کنید.

بستر مناسبی از خاک برگ، شن، کوکوپیت و پرلیت بسازید. بذرها را با فاصله از هم در خاک قرار دهید و روی آنها را با حدود 5 میلی متر خاک بپوشانید. با اسپری آب خاک را مرطوب کنید.

تا زمان جوانه زدن رطوبت خاک را حفظ کنید. برای حفظ رطوبت می توانید یک نایلون پلاستیکی شفاف روی بذرها بکشید. دمای مناسب برای جوانه زنی بذرها 18 درجه سانتیگراد می باشد. بعد از 10 تا 14 روز می توانید شاهد جوانه زدن بذرها باشید. بعد از جوانه زنی کم کم نور گیاه را بیشتر کنید و بعد از چند روز به گلدان های موردنظر انتقال دهید.

ریشه
داوودی های قدیمی و چند ساله را می توان با روش تقسیم بوته تکثیر کرد .

بدین صورت که هر 3 تا 5 سال یکبار در اواخر فصل زمستان و اوایل بهار می توان بوته های داوودی را از خاک در آورد و به  دو یا چند قسمت تقسیم کرد و در مکان مورد نظر کاشت.

قلمه ساقه ای
برای تکثیر از طریق قلمه می توان در اوایل بهار الی اوایل تابستان از ساقه های گیاه که ۱۲ سانتیمتر طول دارند قلمه هایی به طول ۷-۵ سانتیمتر جدا کرد. برگهای موجود در قسمت پایین قلمه ها جدا می شوند و قلمه ها در بستری سبک همانند خاک برگ + کوکوپیت و یا کوکوپیت + پرلیت قرار می گیرند .

دمای مورد نظر برای ریشه زایی قلمه ها ۱۶ درجه سانتیگراد است و بستر باید همواره مرطوب نگه داشته شود. قلمه ها باید در مکانی روشن اما به دور از نور مستقیم آفتاب قرار گیرند. ریشه زایی قلمه ها در صورت مساعد بودن شرایط محیطی 3 تا 4 هفته طول می کشد و زمانی که ریشه ها به طول 2/5 تا 3 سانتیمتر برسند می توان نسبت به جابجایی آنان اقدام کرد.

گل اختر Canna

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر گل اختر Canna

نام محصول: گل اختر
نام انگلیسی: Canna
نام علمی: canna

معرفی

گیاهی علفی چندساله، ریزوم دار با ساقه های طویل و بدون انشعاب است. برگ ها بزرگ، پهن با رگبرگ های برجسته و بدون بریدگی بوده ار قسمت های پایین، ساقه را در میان می گیرند و طول آنها ممکن است به ۴۰ تا ۵۰ سانتی متر برسد. رنگ برگ سبز تا مسی یا ارغوانی است. گل های نامنظم آن به صورت خوشه در انتهای ساقه قرار دارند و شاید طول خوشه به ۳۰ سانتی متر برسد. در ادامه نحوه مراقبت از گل اختر را از سری مقالات معرفی گل و گیاه می خوانید.

آبیاری
گل اختر نیاز آبی زیادی دارد و بهتر است بستر کاشت در طول رشد گیاه همواره مرطوب و نه غرقاب باشد.

تعویض گلدان
در صورت مشاهده ریشه گیاه از زیر گلدان و یا اینکه خاک گلدان سنگین و فشرده شده باشد می توانید اقدام به تعویض گلدان کنید.

تمیز نمودن برگ
می توانید با یک پارچه نرم و مرطوب اقدام به تمیز کردن برگهای گیاه اختر کنید.

خاک
بهترین خاک برای پرورش گل اختر در گلدان، خاک حاصلخیز با بافت سبک و غنی از مواد آلی است. ترکیبی از خاک باغچه، ماسه و کود دامی پوسیده برای کاشت این گیاه مناسب است. البته از بکار بردن کود دامی حتی پوسیده در خاک برای گلدانهای آپارتمان و منزل اجتناب کنید زیرا منبع تشکیل مگس های ریز سیاه است.

حتما بخوانید: کاج مطبق ؛ درختی کوچک و زیبا مناسب برای شرکت ها و مکان های رسمی

دما
این گل بومی مناطق گرمسیر است و بهترین دما برای نگهداری آن حدود ۲۰ الی ۲۸ درجه سانتیگراد می باشد.

رطوبت
در صورت کمی رطوبت هوای خانه می توانید یا استفاده از غبارپاشی و یا ایجاد جزیره رطوبت را افزایش دهید.

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
برای انسان و حیوانات سمی نمی باشد.

نور
گل اختر برای رشد بهینه به ۶ تا ۸ ساعت نور کامل خورشید در روز نیاز دارد. مناسب‌ترین مکان برای نگهداری و پرورش گل اختر در آپارتمان قرار دادن آن در مقابل پنجره‌های نورگیر جنوبی یا بالکن است.

هرس
برای اینکه گیاهان خود را در تمام طول فصل شکوفا نگه دارید، هنگامی که گلها شروع به محو شدن کردن، آنها را ببرید. اگر ترجیح می دهید به تنهایی شاخ و برگ گیاهان خود را پرورش دهید، می توانید ساقه های گل را قبل از این که فرصتی برای شکوفا شدن داشته باشند، کوتاه کنید.

وضعیت گل دهی
در طول مدت تابستان و تا زمان یخبندان گلدهی دارد.

کود دهی
در گلدان می توان هر ماه یکبار با استفاده از کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب نسبت به تغذیه گل اختر اقدام کرد.

تکثیر با بذر
برای کاشت بذر از یک روز قبل آنها را در آب نیم‌گرم خیس کنید و یا خراش دهید و در دمای ۲۰ درجه سانتیگراد بکارید. در صورت کاشت بذر، پس از چهار سال گیاه به گل می‌نشیند. کاشت بذر در فصل زمستان صورت می‌گیرد.

ریزوم
تقسیم از طریق ریزوم در بهار انجام می شود.

طول ریزوم جهت کاشت باید 5 تا 7 سانتیمتر و هر قطعه باید دارای یک تا سه جوانه باشد. هنگام کاشت ریزوم، جوانه ها باید به طرف بالا قرار گیرد. عمق کاشت ریزوم باید ۳ تا ۵ سانتیمتر باشد.سعی کنید گلدان را در محل گرم نگهداری کنید.

اگر به گیاهی برخوردید که نام آن را نمی دانستید به راحتی با نصب برنامه برگام می توانید گیاه را تشخیص داده و اطلاعات لازم در خصوص نگهداری از گیاه و مبارزه با آفات را پیدا کنید. برای نصب برگام از گوگل پلی اینجا کلیک کنید.

کنتیا Kentia palm

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر کنتیا Kentia palm

نام محصول: کنتیا
نام انگلیسی: Kentia palm
نام علمی: kentia palm

معرفی

نخل کنتیا به آبیاری منظم بخصوص در فصل رشد احتیاج دارد. حتماً توجه داشته باشید کف گلدان دارای منافذی برای خروج آب اضافی باشد تا از پوسیدگی ریشه در اثر رطوبت بیش از حد جلوگیری شود.

همچنین در بین هر دو نوبت آبیاری صبر کنید تا سطح خاک گلدان تا عمق ۵-۲.۵ سانتیمتری خاک خشک شود و سپس گیاه را مجدداً آبیاری کنید. آبیاری بیش از اندازه و خیس ماندن خاک منجر به زرد و سپس قهوه‌ای شدن نوک برگ می‌شود، در نهایت ریشه‌ها و ساقه گیاه می‌پوسد و گیاه از بین می‌رود. در زمستان به دلیل کاهش نیاز گیاه به آب، شما نیز باید میزان آبیاری را کاهش دهید.

خشکی کشیدن گیاه منجر به لوله شدن برگ‌ها و افتادگی آنها و خشکیدن نوک و حاشیه برگ‌ها خواهد شد. همچنین خشکی هوا نیز می‌تواند گاهی برای ظاهر گیاه مشکلاتی را ایجاد کند. غبار پاشی با آب‌های بدون املاح و همچنین استفاده از روش زیر گلدانی حاوی سنگریزه و آب روش‌های مناسبی برای افزایش رطوبت هوا در اطراف برگسار این گیاه است.

در روش زیر گلدانی، یک عدد زیر گلدانی را از سنگریزه پر می‌کنیم و سپس تا نیمه دیواره درون آن آب می‌ریزیم. گلدان گیاه را بر روی سنگریزه‌ها می‌گذاریم اما مراقب باشید که کف گلدان با آب در تماس نباشد. آب موجود در زیرگلدانی به تدریج تبخیر شده و رطوبت مورد نیاز برگسار را تأمین می‌کند.

در  ادامه در سایت برگام درخصوص نحوه مراقبت از گیاه می خوانید.

آبیاری
در فصول رشد (بهار و تابستان) تنها زمانی که خاک تا عمق 2 یا 2.5 سانتیمتری خشک شد، آب دهید.

در زمستان به دلیل کاهش نیاز گیاه به آب، شما نیز باید میزان آبیاری را کاهش دهید.

تعویض گلدان
کنتیا در آپارتمان رشد کندی دارد و به تعویض گلدان سالیانه و یا زود به زود نیازی ندارد. بهتر است هر 3 الی 5 سال یکبار گلدان آن را با یک سایز بزرگتر تعویض نمایید. زمان تعویض گلدان در اواخر زمستان است.

تنها زمانی اقدام به تعویض گلدان نخل کنتیا کنید که ریشه‌ها تمامی حجم گلدان را گرفته باشد.

تمیز نمودن برگ
با استفاده از غبارپاشی برگهای گیاه تمیز می شوند، اما برای زیباتر شدن گیاه می توانید از روش های برق انداختن گیاهان کمک بگیرید و برگهای کنتیای خود را برق بیندازید.

خاک
بهترین خاک برای کنتیا خاکی سبک با زهکشی بالا است.

ترکیبی از شن، پیت ماس با خاک برگ و خاک معمولی برای این گیاه مناسب است. خاک باغچه یا خاک های سفت برای آن اصلا مناسب نیست چرا که مانع عملکرد خوب ریشه ها شده و آب را در خود نگه می‌دارد.

دما
بهترین دما برای این نخل کنتیا بین ۲۱ تا ۲۵ درجه سانتیگراد می باشد.

رطوبت
نخل کنتیا برای داشتن رشد بهینه نیاز به رطوبت متوسط دارد، از این رو غبارپاشی با آب ولرم فاقد املاح روی برگ‌ها، هر چند وقت یکبار و یا روش ایجاد جزیره توصیه می‌شود.

برای ایجاد این رطوبت دو روش بیان می‌کنیم:

روش اول:

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

حتما بخوانید: کاکتوس اچینو پسیس اکسیگونا ؛ کاکتوسی با گل های زیبا

نور
گیاه کنتیا به نور کمی نیاز دارد و نیم سایه برای رشد آن مناسب است. اما از قرار دادن آن در اتاق های تاریک و یا در معرض نور مستقیم خورشید خودداری کنید چرا که سبب سوختگی برگها خواهد شد.

قرار گرفتن در نزدیکی پنجره ای که پرده دارد و نور فیلتر شده از آن می‌تابد برای این گیاه مناسب است. در مکان های روشن رنگ برگها روشن می‌شود و در محیط های با نور ملایم برگها زیتونی رنگ خواهند شد.

هرس
برگ‌های قسمت پایین گیاه به تدریج حالتی افقی پیدا می‌کنند که ممکن است از زیبایی گیاه کم کنند، بنابراین می‌توان آنان را از گیاه قطع کرد.

ناحیه برش را تا جایی که امکان دارد نزدیک تنه اصلی بگیرید تا از دمبرگ مقدار کمتری بر روی تنه باقی بماند.

وضعیت گل دهی
کنتیا در زمستان به گل می رود ولی در محیط خانه به ندرت گل می دهد.

کود دهی
بهتر است در فصول رشد (بهار و تابستان) این گیاه را ماهی یک مرتبه با کود مخصوص نخل ها تغذیه کنید.

تکثیر با بذر
بعد از تهیه بذرها آنها را در عمق 15 سانتیمتری خاک بکارید. خاک باید زهکشی بالا داشته باشد. کاشت بذر کنتیا در دمای 30 تا 35 درجه می تواند فرایند جوانه زنی را سریع تر کند. البته بذرها در دمای 10 درجه هم قابلیت جوانه زنی دارند. بهتر است تا زمان جوانه زدن بذرها در نور متوسط و نیم سایه باشند و اصلا نور مستقیم آفتاب نبینند. آبیاری را فراموش نکنید اما نگذارید خاک خیلی خیس بماند چون باعث پوسیدگی بذرها می شود.

تکثیر با پاجوش
در فصل بهار بوته گیاه را تقسیم کنید سپس هر بوته را در گلدانی جداگانه بکارید. به این صورت گیاه کنتیا تکثیر می‌یابد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص نحوه نگهداری از گیاهان آپارتمانی و همچنین مبارزه با آفات گل و گیاه برنامه برگام را از گوگل پلی نصب کنید.  

کروتون آکوبا Spotted laurel

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر کروتون آکوبا Spotted laurel

نام محصول: کروتون آکوبا
نام انگلیسی: Spotted laurel
نام علمی: spotted laurel

معرفی

 آکوبا، این گیاه همیشه سبز جزء گیاهان آپارتمانی به شمار می رود. آکوبا از گیاهان درختچه ای بوده که تا ارتفاع 1 الی 5 متری در فضای باز رشد می کند اما در شرایط گلدانی ارتفاعی برابر با 1 متر خواهد داشت.

بر روی برگ های آن لکه های زردی به چشم می خورد که حاشیه برگ ها در برخی گونه ها صاف و در برخی دیگر دندانه دار می باشد. این گیاه در مناطق معتدل و مرطوب در کنار رودخانه ها و صخره ها بیشتر رشد کرده و بومی کشورهای ژاپن و چین می باشد. برگ های خالدار زرد رنگ آکوبا شبیه به گیاه کروتون می باشد. نوع نر و ماده آکوبا از یکدیگر جدا بوده و در صورتی که در کنار هم قرار بگیرند، سبب بارور شدن گل های ماده می شود. گل هایی با چهار عدد گلبرگ به رنگ ارغوانی دارد که بین 10 تا 30 عدد از این گل ها در گل آذین گرزن شکوفا می شوند. در ضمن در فصل پاییز میوه های قرمز رنگی به قطر یک سانتی متر تولید می کند.

آبیاری
سعی کنید همیشه بین دو آبیاری خاک گلدان خشک شود.

تعویض گلدان
در فصل بهار و هر 2 سال یکبار اقدام کرده و گلدان آن را به یک سایز بزرگتر تعویض نمایید.

تمیز نمودن برگ
می توان سطح برگهای آکوبا را باید با پارچه و یا اسفنج مرطوب تمیز کرد. باید مراقب بود که برگ ها خراش پیدا نکنند.

از هیچ ماده شوینده ای استفاده نکنید زیرا موجب بسته شدن روزنه های برگی می شود.

خاک
مخلوطی از خاک برگ، پیت ماس، حاک باغچه و کمی ماسه برای آکوبا مناسب می باشد.

دما
دمای مورد نیاز آکوبا دمای ۱۷ الی ۱۸ درجه سانتیگراد می‌باشد.

رطوبت

رطوبت محیطی متوسط برای این گیاه مناسب می باشد.

برای ایجاد رطوبت روش زیر را بیان می‌کنیم:

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

حتما بخوانید: باباآدم گیاهی با برگهای قلبی شکل و زیبا

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
یشتر قسمت های این گیاه سمی بوده که باید از خوردن آن جدا خوددرای کرده و از دسترس کودکان دور نگهدارید.

نور
آکوبا به نور متوسط و نیم سایه نیاز دارد و در باغچه های سایه دار بهترین رشد را خواهد داشت.

هرس
اوایل بهار زمان مناسبی برای هرس آکوبا است. می ­توان با سرزنی ساقه ­ها، گیاه را فرم داد و رشد شاخه ­ها را تحریک نمود.

وضعیت گل دهی
در بهار به گل می رود.

کود دهی
برای کوددهی آکوبا یکبار در اوایل بهار و یکبار در اوایل فصل تابستان اقدام نمائید برای کوددهی می‌توانید از کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و استاندارد استفاده نمائید.

تکثیر با بذر
قبل از کاشت باید پوشش بذر را پاک کرد تا جوانه زنی آن راحت‌تر انجام شود. بذر‌ها بهتر است که قبل از کاشت در طی یک شب خیسانده و سپس به مدت یک تا دو هفته در دمای ۳ درجه سانتیگراد نگهداری کنید.

بذر‌ها در محیطی سبک و مرطوب کاشته و در دمای ۲۰ درجه سانتیگراد حدود یک تا سه ماه جوانه زنی آن‌ها طول خواهد کشید.

قلمه ساقه ای
در بهار یا تابستان از انتهای شاخه‌های جوان حاصل از رشد فصل جاری، قلمه به طول ۱۵ الی ۲۰ سانتیمتر تهیه کنید.

مخلوط‌های سبک همانند یک قسمت شن + یک قسمت کمپوست و یا یک قسمت پیت موس + یک قسمت شن برای ریشه زایی قلمه‌ها مناسب هستند. می‌توان از هورمون‌های ریشه‌زایی نیز استفاده کرد.

بستر کاشت را در مکانی گرم و دور از نور مستقیم آفتاب قرار دهید. ریشه زایی قلمه‌ها ۶-۴ هفته طول می‌کشد.

کروتون garden croton

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر کروتون garden croton

نام محصول: کروتون
نام انگلیسی: garden croton
نام علمی: garden croton

معرفی

کروتون یکی از رنگین ترین گیاهان آپارتمانی است و به خاطر رنگی بودن و فرم برگهای آن مورد توجه است. این گل زیبا در صورت نور داشتن اتاق یا محل کار شما و سرد نشدن و ثابت بودن دما می تواند به یک گل فوق العاده در دفتر شما تبدیل شود، باید توجه کرد که بعد از خرید حتما برای سازگاری با محیط تعدادی از برگهای پیر خواهد ریخت یا زرد میشود، نباید نگران شد، در زمستان باید مراقب سرما باشید همینطور به بوی گاز در منزل یا گازوییل در محیط خود بسیار حساس هست، رنگ و شکل برگ با توجه به واریته ها فرق های اساسی دارد، لکه های تیره صورتی، نارنجی، قهوه ای و ارغوانی در برگهایی با زمینه سبز تیره منظره جالبی به برگها میدهد.

برگهای جدید و جوان با رنگ سبز ظاهر و به مرور لکه های رنگی در آنها به وجود می ایند. گونه های مختلفی توی بازار دارد مثل پنجه مرغی و رشته ای، که از همه حساستر و زیباتر است. گونه ی پرتغالی که از همه مقاومتر و زیباتر است!

برای تشخیص انواع گیاهان با دوربین گوشی می توانید برنامه برگام را از گوگل پلی نصب کنید.

آبیاری
بهتر است زمانی آبیاری صورت گیرد که سطح خاک گلدان خشک شده باشد.

تعویض گلدان
باید صبر کنید تا ریشه ها ا زیر گلدان بیرون بزند آن وقت باید گلدان را تعویض کنید.

تمیز نمودن برگ
برگها را هر هفته با پارچه یا اسفنج مرطوب تمیز کنید.

 مواد براق کننده شیمیایی روزنه ها را مسدود می کند، در نتیجه از آنها استفاده نکنید.

خاک
بهترین خاک مخلوطی از 4 قسمت خاک برگ، یک قسمت خاک باغچه و یک قسمت ماسه شسته نرم است، کف گلدان باید دارای مقداری ماسه و ریگ باشد تا آب اضافی از گلدان خارج شود.

دما
مناسب ترین دما برای نگهداری کروتون ۲۰ درجه سانتی گراد است. طیف دمایی که این گیاه قادر به تحمل آن است و نباید از آن این حد تجاوز کند دمایی بین ۱۵ الی ۲۷ درجه سانتی گراد است.

 توجه داشته باشید که این گیاه به تغییرات دمایی بسیار حساس می باشد پس باید سعی کنید در یک محیط با دمای مناسب از گیاه نگهداری کنید.

رطوبت
کروتون نیاز به رطوبت محیطی 70 تا 80 درصد دارد. در تابستان احتیاج به غبارپاشی روزانه دارد، ولی در زمستان هفته ای یکبار کافی است. همچنین می توانید یک جزیره در زیر گلدان ایجاد کنید تا رطوبت دائم ایجاد شود.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
اگر چه کروتون جزو گیاهان سمی خطرناک نیست، اما نباید توسط انسانها و حیوانات خورده شود.
اگر در مقیاس زیاد خورده شود، مشکلاتی مانند تهوع، استفراغ، ناراحتی شکمی و سایر عوارض مشابه ایجاد می‌کند. علاوه بر این، شیره موجود در این گیاه می‌تواند سبب التهاب و ایجاد حساسیت‌های پوستی شود. پس با توجه به ظاهر رنگارنگ و جذاب کروتون، آن را از دسترس کودکان و حیوانات دور نگه دارید.

نور
کروتون گیاهی است کاملا آفتاب دوست اما نه به حدی که زیر نور مستقیم خورشید قرار بگیرد، اغلب گونه های این گیاه قادر به تحمل نور مستقیم نیستند، اما باید گفت که گیاهان کروتونی که برگهای رنگی دارند نیازمند دریافت نور بیشتر هستند (نور کم سبب کاهش رنگهای متنوع در برگها می شود). توجه داشته باشید اگر گیاه کروتون شما زیر ۲ سال سن دارد به هیچ عنوان در معرض تابش مستقیم نور خورشید قرار نگیرد.

هرس
کروتون فقط باید برای از بین بردن بخش‌های ناسالم و مرتب شدن ظاهری هرس شود. برگ‌ها و شاخه‌های مرده باید از منشا اصلی خود جدا شوند.

کود دهی
برای تغذیه کروتون علاوه بر استفاده از ترکیب مناسب خاک که دارای مواد غذایی لازم است در فصل رشد گیاه (بهار و تابستان) هر دو هفته یک بار این گیاه را با کود های محلول کامل همراه با آب آبیاری (طبق دستور) کوددهی نمایید.

خوابانیدن هوایی
در این روش بایستی بلند ترین ساقه گیاه را انتخاب کنید و در حین انجام کار اگر بر روی قسمت ساقه برگی وجود دارد که مزاحم کارتان است می توانید آن را حذف کنید (توجه داشته باشید که برای این کار بایستی از یک چاقو یا کاتر کاملا تمیز و ضدعفونی شده استفاده کنید). حال پوست ساقه گیاه را با دقت فراوان به طوری که به دستتان و گیاه آسیبی نرسد جدا کنید. قسمتی از ساقه را که پوست آن را جدا کردید می توانید به هورمون ریشه زایی آغشته کنید.

حتما بخوانید: اکسالیس یا گیاه عشق با برگهایی بنفش رنگ و بسیار زیبا

اکنون می توانید دور آن قسمت را با خزه ی اسفاگنوم به طور کامل بپوشانید. به کمک یک کیسه پلاستیکی روی خزه ها را کامل ببندید به نحوی که به هیچ وجه هوا داخل آن نفوذ نکند (اطراف پلاستیک را به طور کامل با چسب محکم ببندید تا تبادل هوایی بین محیط داخل و بینرون انجام نگیرد).

قلمه برگی
در این روش، برگ کروتون را می‌توان از ساقه جدا کرد و در آب یا خاک قرار دارد. پس از مدتی برگ شروع به ریشه‌زایی می‌کند. بهتر است قسمتی از ساقه همراه برگ باشد. بدین ترتیب می‌توانید از یک ساقه چندین قلمه بگیرید. اما باید در هر قسمت یک ساقه و یک برگ باشد.

ساقه بهتر است حدود ۴ تا ۵ سانتیمتر باشد. کمی ساقه را کنار بگذارید تا سطح بریده شده خود را بگیرد و سپس در آب گرم قرار دهید. دمای مورد نیاز برای این روش ۲۵درجه سانتیگراد است. ریشه‌ها که به طول ۳ تا ۵ سانتیمتر رسید، آنها را در خاک بکارید.

قلمه ساقه ای
یکی از روش های مناسب و ایده آل برای تکثیر کروتون ها قلمه زدن آن در خاک ویا آب است. در کشت خاکی، ابتدا قلمه های جوان را به طول ۸ تا ۱۵ سانتی متر از ساقه جدا می کنیم. برای اینکه گیاه تمام توان خود را صرف ریشه زایی کند سعی کنید بیشتر برگ ها به جز 2 تا 3 برگ بالایی را جدا کنید. برای نتیجه گیری بهتر می توانید قلمه ها را داخل هورمون ریشه زایی قرار دهید.

بهترین خاک برای کاشت قلمه ها خاکی است که مخلوطی از ماسه،پیت ماس و پرلیت باشد. این مخلوط خاک برای رشد قلمه ها مناسب است اما بسیار غنی نیست و شما می توانید برای غنی سازی بهتر مقداری کمپوست و خاک برگ به آن اضافه کنید. اکنون باید گلدان دارای قلمه ها را در محلی پرنور قرار داد. اما اگر قصد پرورش آن را در گلخانه دارید حتما با یک پلاستیک شفاف روی آن ها را بپوشانید.

بایستی هر هفته ۲ بار به قلمه ها آب دهید و توجه داشته باشید که ریشه زایی قلمه ها ممکن است بین ۶ تا ۸ طول بکشد. پس از گذشت این مدت و ریشه دار شدن قلمه ها می توان آن را به گلدان جدیدی منتقل کرد.

توجه کنید که به جای قرار دادن قلمه ها در خاک، می توان آنها را در آب نیز پرورش داد. پس از تهیه قلمه ها به صورت موارد ذکر شده در بالا، آنها را داخل ظرف آب قرار داده و آن را به مکان گرم و پرنور منتقل کنید. اگر قلمه ها در شرایط خوب و مساعدی باشند پس از ۳ الی ۴ هفته ریشه خواهند داد. بعد از این که ریشه ها کمی بلند تر شدند می توانید آن ها را به گلدان منتقل کنید.

کردلین (کردیلین) Flaming dragon tree

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر کردلین (کردیلین) Flaming dragon tree

نام محصول: کردلین (کردیلین)
نام انگلیسی: Flaming dragon tree
نام علمی: flaming dragon tree

معرفی

کردلین گیاهی زیبا و شیک با برگهای رنگارنگ است که برای داخل آپارتمان بسیار مناسب است. این گیاه با نام انگلیسی Flaming dragon tree ( اژدهای آتشین ) و نام علمی Cordyline terminalis شناخته می‌شود. همچنین در فارسی اصیل به آن گوپال به معنای گرز هم می‌گویند. اما در کل این گیاه در ایران با نام کردلین یا گل کردیلین خوانده می‌شود. قیمت این گیاه با توجه به اندازه و کیفیت آن می‌تواند متفاوت باشد.

برای شناسایی انواع گیاه می توانید برنامه برگام را از گوگل پلی دانلود کنید.

آبیاری
برای آبیاری اجازه دهید سطج خاک مابین دوبار آبیاری کاملا خشک شود.

تعویض گلدان
بهتر است هر 2 یا 3 سال یکبار اقدام به تعویض گلدان کنید. علائمی مانند بیرون زدن ریشه ها، بیحال بودن برگها با وجود مناسب بودن همه ی شرایط و … نشان از زمان تعویض گلدان می‌دهند.

تمیز نمودن برگ
شما می‌توانید جهت تمیز کردن برگ ها، از آب بدون کلر و اسفنج استفاده کنید و در صورت لزوم در ماه یکبار، از براق کننده های شیمیایی استفاده کنید. بهتر است قبل از استفاده از براق کننده های شیمیایی یا گیاهی، از محلول رقیق شیر و آب استفاده کنید و با اسپری کردن برروی برگ ها و پاک کردن با دستمال نرم، علاوه بر استفاده از مزایای مفید شیر برای گیاهان، از خاصیت پاک کنندگی آن نیز استفاده کنید.

خاک
به طور کلی بهترین خاک برای نگهداری گیاه کردلین خاکی سبک همراه با زهکشی مناسب است. می‌توان از مخلوط پیت موس یا کوکوپیت + خاک برگ + خاک معمولی استفاده کرد. همچنین 1/3 خاک برگ و تورب + 1/3 ماسه بادی + 1/3 خاک لیمونی ترکیب مناسبی می باشد.

دما
دمای حداقل شبانه 13 تا 20 درجه سانتیگراد و دمای حداکثر روزانه 22 تا 30 درجه سانتیگراد برای کردلین مناسب می باشد.

رطوبت
رطوبت محیطی 60 تا 80 درصد برای کردلین مناسب می باشد. در تابستان هر هفته چهار بار و در زمستان هفته ای دو بار رطوبت دهی نمایید. برای تامین رطوبت می توانید از غبارپاشی یا ایجاد جزیره و یا با قرار دادن آب در کنار گلدان استفاده کنید.

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

حتما بخوانید: اسپاتی فیلوم گیاه تصفیه کننده بودن هوا و مقاوم در برابر نور کم

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

نور
گیاه کردلین به نور متوسط غیر مستقیم اما زیاد نیاز دارد، نور مستقیم باعث خراب شدن برگ ها می‌شود. به طور کلی گیاهان زینتی با برگ های رنگی به نور بیشتری احتیاج دارند وگرنه رنگ زیبای آنها از بین می‌رود.

بنابراین در صورت مشاهده ی بی رنگ شدن برگ ها، بهتر است گل کردیلین را به جایی با نور بیشتر منتقل کنید.

هرس
چنانچه گیاه شما برگهای زیرین خود را از دست داده و ساقه لخت شده است، می‌توانید آن را هرس کنید. برای این کار گیاه را از بالای محلی که برگ ها ریخته اند، قطع کرده و برای جلوگیری از ورود عوامل بیماری زا به محل قطع شده محلول قارچ کش اسپری کنید، پس از چند هفته جوانه های جدید ظاهر شده و شروع به رشد می‌کنند.

وضعیت گل دهی
اواخر زمستان تا اوایل بهار زمان گلدهی کردلین است.

کود دهی
جهت رشد بهتر گیاه کردلین می توانید از کود و تقویت کننده مخصوص گیاهان آپارتمانی استفاده کنید. بهتر است کوددهی در فصول رشد گیاه کردلین یعنی از اردیبهشت تا آبان و هر 2 هفته یکبار صورت گیرد.

تکثیر با بذر
از بذر هم می‌توان برای تکثیر گیاه کوردیلین استفاده کرد.

زمان مناسب انجام این کار از اواخر تابستان تا زمستان است. بذرها بر روی بستری با بافت سبک و زهکشی مناسب مانند مخلوط پیت موس و پرلایت قرار دهید. روی آن ها را به ارتفاع نیم سانتیمتر پیت بریزید. بستر کشت را در دمای حدود 21 درجه سانتیگراد قرار داده و آن را مرطوب نگه دارید. برای حفط بهتر رطوبت گیاه می توانید روی بستر را با پلاستیکی شفاف بپوشانید.

زمانی که ارتفاع گیاهان جوان به 8 سانتیمتر رسید می‌توانید آن ها را به گلدان‌های جداگانه و مستقل منتقل کنید.

تکثیر با پاجوش
یکی از بهترین روش های تکثیر کردلین همین جدا کردن پاجوش در زمان تعویض گلدان هست. برای این کار گیاه را از گلدان خارج کنید و به وسیله یک چاقوی تیز استریل شده پاجوش ها را از گیاه مادر جدا کنید.

توجه داشته باشید که پس از جدا کردن پاجوش های کردلین آن را در گلدانی که متناسب با گیاه جدید هست بکارید تا گیاه انرژی زیادی صرف رشد ریشه نکند.

قلمه ساقه ای
از دیگر روش های تکثیر گل کوردیلین قلمه زدن ساقه است. به این صورت که از همه ی قسمت‌های ساقه می‌توان قلمه تهیه کرد. برش اول را می‌توان از زیر ناحیه رویش برگ (ناحیه گره) انجام داد. اگر قلمه را از قسمت نوک ساقه که دارای برگ هم هست تهیه می کنید، طول 10 الی 15 سانتیمتر مناسب است. اما اگر از میانه‌های ساقه آن ها را تهیه کنید، طول 5 الی 7 سانتیمتر مناسب است.

قلمه‌هایی که از قسمت میانی ساقه تهیه شده اند را می‌توان به شکل افقی یا عمودی داخل خاک کاشت. اگر قلمه ها را به صورت عمودی می کارید باید نیمی از آن داخل خاک قرار داشته باشد.

اگر قلمه ها را به صورت افقی می کارید باز هم باید نیمی از ان بیرون از خاک قرار بگیرد. توجه کنید که در زمان کاشت حداقل یکی از جوانه های کوچک موجود روی ساقه به سمت بالا قرار بگیرد.

قلمه‌ها را عمیق بکارید. هر مقدار بیشتری از ساقه خارج از بستر کاشت قرار داشته باشد، ساقه گیاهتان در آینده بلندتر خواهد بود. قلمه‌ها را باید در بستری سبک که زهکش مناسبی دارد و رطوبت را به خوبی در خود نگه می‌دارد، کاشت و در مکانی گرم، مرطوب و با نور ملایم (به دور از نور مستقیم آفتاب) قرار داد.

برای حفظ رطوبت می توانید روی گلدان ها را با پلاستیکی شفاف بپوشانید تا شرایط گلخانه ای برای رشد بهتر گیاه فراهم شود. با قرار دادن قلمه‌های کردلین در آب نتیجه دلخواهتان را کسب نخواهید کرد. چرا که قلمه‌های این گیاه برای ریشه زایی مناسب به تهویه و وجود اکسیژن در بستر ریشه زایی نیاز دارند. هر چند که ممکن است در آب گیاه ریشه بدهد اما در مقایسه با بستر کاشت تعداد آنها اندک و همچنین کیفیت رشد آن ها مناسب نخواهند بود.

قلمه‌هایی که در آب ریشه دار می‌شوند بعد از انتقال به بستر از رشد خوبی برخوردار نخواهند بود.

کراسولای بندکفشی Crassula muscosa

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر کراسولای بندکفشی Crassula muscosa

نام محصول: کراسولای بندکفشی
نام انگلیسی: Crassula muscosa
نام علمی: crassula muscosa

معرفی

یا همان ساکولنت بندکفشی با نام علمی Crassula muscosa به طور خیلی وسیعی در اکثر مناطق نیمه خشک و خشک یافت می شود. این گیاه زیستگاه های سنگی و طبیعی را می پسندد. امروزه بندکفشی با نام کراسولا ماسکوسا مترادف کراسولا لیکپدیئیدس در اقصی نقاط دنیا شناخته شده است. استفاده از کراسولای بندکفشی در تراریوم و دیش گاردن ها، منظره زیبایی را به وجود می آورد. «کراسولا آربرسانس» متداول ترین ساکولنت بندکفشی است که برگهایی بیضی شکل با رنگ سبز مایل به خاکستری دارد.

برای شناسایی گل و گیاه برنامه برگام را از گوگل پلی نصب کنید.

آبیاری
کراسولای بندکفشی را باید با فاصله‌هایی منظم آبیاری کرد. زمانی که خاک تقریباً تا عمق 3 سانتیمتری خشک‌ شد، باید آن را آبیاری‌ کنید.

در صورتی که آب زیادی به آن بدهید دچار پوسیدگی می‌شود. کلا هر گیاهی با آبیاری زیاد دچار مشکل خواهد شد.

زمان آبیاری دقت کنید که آب اضافی از زیر گلدان خارج شود و حتما زهکشی مناسبی داشته باشد.

تعویض گلدان
در هنگاه تعویض گلدان و جابجایی باید خیلی مواظب باشید چون بندکفشی به جابجایی بسیار حساس است. دقت‌ کنید خاک از اطراف ریشه جدا نشود، خاک جدید و قدیم را با هم ترکیب کنید و مواظب باشید به ریشه‌ها آسیبی نزنید.

خاک
مخلوطی از خاک باغچه، خاک برگ، ماسه شسته و خاک رس به نسبت مساوی برای کراسولای بندکفشی مناسب می باشد. همچنین می توان از ترکیب ماسه با کوکوپیت و پیت ماس استفاده کرد.

دما
کراسولا بندکفشی گیاهی مخصوص مناطق گرم و خشک است. به گرما و سرما مقاوم است و در دمای زیر صفر برای مدت کوتاهی زنده می ماند. کمینه دمای 5 درجه سانتی گراد و بشینه دمای 35 درجه را تحمل می کند. هر چند که رشد گیاه در این دو دما متوقف می شود، اما سبز می ماند!

به طور کلی دمای خانه برای آن مناسب بوده و در زمستان بهتر است در خانه نگهداری شود.

رطوبت
رطوبت خانه برای آن مناسب می باشد.

حتما بخوانید: گل سنگ یا فیتونیا گیاهی بسیار زیبا مناسب تراریوم

نور
نیاز نوری کراسولای بندکفشی زیاد است و نیاز به نور شدید دارد. در منزل بهترین مکان برای رشد این کراسولا پشت پنجره‌های جنوبی (آفتابگیر) و در محیط باز در مکانی نیم سایه مانند زیر سایه درختان است.

هرس
هر سال در پاییز شاخه های سریع الرشد این گیاه را سرزنی کنید. در بهار نیز از هرس آن قلمه های زیادی به وجود می آید.

وضعیت گل دهی
در اواخر تابستان تا اوایل بهار گلهای ریزی در سرشاخه‌های این گیاه بوجود‌ می‌آید. گلها به رنگ زرد روشن و سفید هستند. توجه داشته باشدی که اگر شرایط ایده آل نگهداری را فراهم کنید گیاه شما دارای گل خواهد بود.

کود دهی
در فصل رشد (بهار و تابستان) گیاه کود ازت پایین و پتاس بالا برای گیاه استفاده‌کنید. در فصولی که گیاه به خواب می‌رود (فصل زمستان)، نیازی به کوددهی نیست. در فصل رشد هر دو ماه یکبار به گیاه کود دهید. اما در کل بهتر است خاک گلدان غنی باشد تا اینکه کود به آن داده شود.

تکثیر با بذر
بذرها را در اوایل بهار در درجه حرارت 15 تا 18 درجه سانتیگراد در گلدان مناسب کشت کنید.

قلمه ساقه ای
بهترین و ساده‌ترین راه تکثیر این کراسولای بندکفشی قلمه زدن است. به این صورت که ساقه‌ها را به طول 5 تا 8 سانتیمتر در اوایل تابستان با احتیاط جدا کنید و در خاک مناسب قرار دهید در دمای ۲۵ درجه سانتی گراد و خاک مرطوب خیلی سریع جوانه‌زده و مستقل می‌شوند.

کراسولا خرفه ای Crassula Portulaca

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر کراسولا خرفه ای Crassula Portulaca

نام محصول: کراسولا خرفه ای
نام انگلیسی: Crassula Portulaca
نام علمی: crassula portulaca

معرفی

کراسولا بومی جنوب آفریقا است که امروزه به شکل گسترده ای در اکثر نقاط به عنوان گیاه آپارتمانی مورد استفاده قرار میگیرد.

کراسولا خرفه گیاهی گوشتی (بافت برگها و ساقه می توانند آب در خود ذخیره کنند) ، همیشه سبز است و برگ های ضخیم و براقی دارد. رشد آن کند می باشد.

کراسولا خرفه را گیاه یشم نیز می خوانند و این اسم بدلیل رنگ برگ های آن می باشد که به رنگ سبز یشمی هستند. با تغییر شرایط نوری این گیاه به رنگ قرمز نیز تغییر می کند.

کراسولا انواع مختلفی دارد که کراسولا بندکفشی و کراسولا بورگاندی از انواع دیگر آن هستنند.

آبیاری
کراسولا خرفه ای مانند انواع دیگر کراسولا،به آبیاری کمی نیاز دارد.

در تابستان هفته‌ای حداکثر ۲ بار به آن آب بدهید (یا هر وقت که خاک به طور کامل خشک شد، اقدام به آبیاری نمایید).

در زمستان این خشکی خاک باید تا عمق ۱ تا ۲ سانتی‌متری خاک برسد و سپس آبیاری را شروع نمایید.

تعویض گلدان
تا زمانی که ریشه ها از زیر گلدان بیرون نزده اند، نیازی به تعویض گلدان نیست.

خاک
خاک کراسولا خرفه ای باید زهکشی خوبی داشته باشد تا مانع از آن شود که ریشه‌ها به مدت طولانی‌تری در آب بمانند.

مناسب‌ترین خاک برای پرورش کراسولا خرفه ای ترکیبی از خاک باغچه، ماسه، کود و مقداری خاک برگ می‌باشد.

مخلوط خاک برگ+ کوکوپیت+ پرلیت نیز می‌تواند خاک مناسبی برای این گیاه باشد.

دما
دمای ۱۵ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد، بهترین دما برای این گیاه خواهد بود.

رطوبت
این گیاه به رطوبت نیاز ندارد و اگر به مدت طولانی در معرض رطوبت قرار بگیرد گیاه از بین می‌رود. البته گیاه را ماهی یک‌بار شست و شو دهید تا برگ‌ها و ساقه‌ها تمیز باشند که عمل فتوسنتز به راحتی برای گیاه صورت بگیرد. شستن گیاه را در جای سایه به دور از نور خورشید انجام دهید و گیاه را در معرض هوای تازه قرار بدهید تا زود خشک شود.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
کراسولا در صورت خورده ‌شدن برای حیوانات و کودکان سمی است.

نور
کراسولا خرفه‌ای علاقه زیادی به نور دارد و روزانه به ۸ الی ۱۰ ساعت نور مستقیم آفتاب احتیاج داشته و اگر نور برایش فراهم نشود رشد علفی پیدا می‌کند، برگ‌ها می‌ریزند، فاصله بین برگ‌ها زیاد شده و گیاه کم پشت می‌شود. در تابستان گیاه را در مقابل آفتاب داغ ظهر قرار ندهید چون باعث سوختگی و خرابی گیاه می‌شود. می‌توانید در فصل تابستان نور خورشید را فیلتر کنید تا به گیاه آسیب وارد نشود.

حتما بخوانید: پپرومیا چروک گیاهی بسیار لوکس و مینیاتوری مناسب برای دفتر کار

هرس
برای هرس اواخر زمستان و یا اوایل بهار بهترین زمان می باشد. هر ساقه ای که زیبایی گیاه کراسولا را کم کرده است هرس کنید. بیش از 30% گیاه را نباید هرس کنید چون ممکن است به گیاهتان شوک وارد شود. همچنین سرزنی گاه به گاه برخی از ساقه ها در طی فصل رشد می تواند به ایجاد فرم بوته ای و انبوه تر این گیاه کمک کند.

وضعیت گل دهی
در فصل بهار گل‌دهی را شروع می‌کنند و گل‌های ستاره‌ای سفید یا صورتی رنگ شکوفا خواهد شد.

کود دهی
بهترین فصل برای تغذیه این گیاه بهار و تابستان است که در برخی مواقع می توانید اوایل پاییز هم اقدام به تغذیه کنید. این کار را ماهی یکبار با استفاده از کودهای مخصوص کاکتوس و یا سایر کودها بر حسب میزان مصرف توصیه شده انجام دهید، البته می توانید از ورمی کمپوست یا کود دامی خشک شده هم استفاده کنید.

قلمه برگی
در تکثیر کراسولا خرفه ای از طریق برگ، فقط یک برگ از این گیاه را جدا کرده و در بستری مناسب (که نگهدارنده رطوبت است) به شکل عمودی قرار دهید تا ریشه تشکیل شود (از مخلوط شن و پرلیت نیز می‌توان برای کاشت قلمه‌های این گیاه استفاده نمود). بعد از شکل‌گیری ریشه، گیاهچه‌ای کوچک شروع به رشد می‌کند، اما توجه داشته باشید که برگ اولیه، در نهایت خشکیده شده و از بین خواهد رفت.

گلدان محتوای قلمه‌های برگی را در مکانی روشن (اما به دور از نور مستقیم آفتاب) قرار دهید. شکل گیری ریشه ‎ها حدود یک ماه طول می‌کشد.

توجه کنید که آبیاری در زمانی که ریشه‌ها در حال شکل‌گیری هستند، لازم نیست. بنابراین مرطوب کردن بستر کاشت قبل از قرار دادن برگ کافی است.

قلمه ساقه ای
در تکثیر کراسولا خرفه ای از طریق قلمه ساقه، از ساقه‌های گیاه می‌توان قلمه تهیه کرد. بدین صورت که: با برش ساقه‌های رسیده و بالغ گیاهان قسمت بالای یک گره، می‌توان قلمه‌ای با طول حداقل ۷ تا ۱۰ سانتی‌متر تهیه کرد. سپس قلمه را برای مدت ۲ تا ۳ روز در مکانی سایه بدون نور قرار دهید تا انتهای آن خشک شود (قلمه ها حداقل باید یک جفت برگ داشته باشند). اگر تعداد برگ‌ها بیش از این است، ابتدا برگ‌های موجود در قسمت پایین قلمه را جدا نمایید سپس قلمه‌ها را در بستر کاشت (که بهتر است مخلوط مساوی از پیت‎ماس یا خاک‎برگ باشد) بکارید.

باید دو گره از قلمه، داخل بستر کاشت قرار بگیرد و گلدان را در مکان سایه با نور محیطی قرار دهید. حدود یک ماه در این مکان، آبیاری بسیار کم صورت بگیرد و بعد از این مدت، کم‌کم آن را به مکانی با نور مناسب و آبیاری منظم منتقل نمایید. حدود ۳ تا ۴ هفته طول می‌کشد تا رشد ریشه‌ها یعنی ریشه زایی (به خصوص زمانی که طول روزها کوتاه است، یعنی در فصل پاییز و یا در بهار بهتر صورت می‌گیرد) آغاز شود. اما با این وجود در تمامی فصول سال می‌توان نسبت به قلمه‌گیری از این گیاه اقدام نمود.

کراسولا بورگاندی Crosula Bur Gandhi

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر کراسولا بورگاندی Crosula Bur Gandhi

نام محصول: کراسولا بورگاندی
نام انگلیسی: Crosula Bur Gandhi
نام علمی: crosula bur gandhi

معرفی

کراسولا ها خانواده گسترده ای هستند و انواع بسیار متنوعی دارند . کراسولای بورگاندی یا پلاتی فیلا  معروف به کراسولا سبز برگ‌های متحد الامرکز و گوشتی دارد که سبز رنگ است و حاشیه برگ‌ها در اثر نور زیاد و سرما به رنگ سرخ در می اید و ظاهری زیباتر به این گیاه می‌بخشد. کراسولاها گیاهان با نگهداری بسیار آسان هستند که به سرعت رشد می کنند و به راحتی تکثیر می‌شوند. این گیاهان زیبا را می‌توانید به عنوان گیاهان پوششی مورد استفاده قرار دهید.

کراسولا انواع مختلفی دارد که کراسولا بندکفشی و کراسولا خرفه از انواع دیگر آن است.

آبیاری
کراسولا بورگاندی گیاهی مقاوم به خشکی است. آبیاری این گیاه پس از خشک شدن خاک انجام می شود.

تعویض گلدان
این گیاه رشد آهسته ای دارد، پس نیاز به تعویض هرساله گلدان ها نیست. بعد از اینکه ریشه گیاه را در کف گلدان مشاهده کردید، می توانید گیاه را به گلدان سایز بزرگتری انتقال دهید. تعویض گلدان های این گیاه معمولا هر سه سال یک بار و در فصل بهار صورت می گیرد.

خاک
از خاک‌های سبک با زهکشی بسیار خوب استفاده نمایید.

به طور کلی از خاک های سبکی مانند خاک برگ + کوکوپیت + ورمی کمپوست + پرلیت یا از ترکیباتی مانند ماسه + پیت ماس + پرلیت می توان بهره برد.

دما
کراسولا بورگاندی آب و هوای گرم را ترجیح می دهد و نمی تواند یخبندان های سرد و طولانی را تحمل کند. بهترین محدوده دمایی برای رشد کراسولا بورگاندی 18 تا 24 درجه سانتیگراد است.

رطوبت
به رطوبت محیطی بالا نیازی ندارد.

حتما بخوانید: پیچک گیاهی چندساله و همیشه‌ سبز با گل‌های آبی و بنفش 

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
کراسولا سمی بوده و باید از دسترس حیوانات و کودکان به دور باشد.

نور
کراسولا بورگاندی در نور کافی و غیرمستقیم خورشید بهترین رشد را دارد. ترجیحا آن را در معرض نور مستقیم صبح الی ظهر قرار دهید. نور بعد از ظهر امکان دارد به گیاه آسیب وارد کند. بهتر است در روزهای بسیار گرم از تابش نور مستقیم خورشید به برگ‌هایش جلوگیری نمایید.

وضعیت گل دهی
گلها در تابستان ظاهر می شوند و حدود یک ماه دوام دارد. گل آذین به صورت دیهیم انتهایی و از گلهای کوچی تشکیل شده که به رنگ نارنجی متمایل به قرمز است.

کود دهی
فصل کوددهی گیاه کراسولا در بهار و تابستان انجام می شود. می توانید از کود های کامل و مخصوص گل و گیاهان آپارتمانی و کاکتوس ها مانند کود ۱۰ – ۱۰ – ۱۰ استفاده نمایید.

تکثیر با بذر
این نوع گیاه رشد کندی دارد بنابراین تکثیر از طریق کاشت بذر چندان توصیه نمی شود. برای تکثیر از گیاه به این روش، بذرها را در بهار و در دمای 15 تا 18 درجه سانتیگراد در یک مخلوط خاک مناسب و  زهکشی شده بکارید.

تکثیر با پاجوش
برای اینکه گیاه کراسولا بورگاندی بتواند تولید پاجوش کند، ممکن است چندین سال زمان لازم باشد. بنابراین تکثیر این گیاه به روش کاشت پاجوش  چندان متدوال نیست. در این روش پاجوش تولید شده با یک چاقوی تیز و تمیز از گیاه مادر جدا می شود. پس از آن چند روز گیاه کنار گذاشته می شود تا محل برش پینه ببندد. پس از آن پاجوش در بستر مناسب کاشته می شود.

قلمه برگی
معمول ترین روش برای تکثیر کراسولا بورگاندی، استفاده از قلمه برگ است. برای تکثیر کراسولا به این روش، برگی نسبتا جوان از گیاه را به کمک تیغ یا چاقویی تیز و تمیز از شاخه جدا کنید. برگ را با دمبرگ آن ببرید. می‌توانید برگ را برای مدتی در محل تمیزی بگذارید تا محل زخم آن خشک شود و یا می‌توانید آن را بلافاصله بکارید. گلدانی کوچک را با خاک مخصوص ساکولنت یا همان کاکتوس پر کنید. برگ‌های کراسولا را در آن بکارید.

می‌توانید برگ‌ها را درون خاک هم فرو نبرید و آنها را تنها روی خاک بگذارید. در این هنگام بهتر است روی گلدان را با پلاستیکی شفاف بپوشانید تا رطوبت کافی برای ریشه زنی برگ‌ها فراهم باشد. بعد از مدتی مشاهده خواهید کرد که برگ‌ها جوانه زدند و گیاهچه‌های کوچکی تشکیل داده‌اند.

کاکتوس کلیستو Cactus Cleisto

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر کاکتوس کلیستو Cactus Cleisto

نام محصول: کاکتوس کلیستو
نام انگلیسی: Cactus Cleisto
نام علمی: cactus cleisto

معرفی

کاکتوس کلیستو یکی دیگر از انواع کاکتوس‌ها است که زیستگاه اصلی آن سانتاکروز بولیوی است. شکل آن استوانه‌ای شکل بوده و بین ۱۴ تا ۱۷ ضلع کوتاه دارد. تیغ‌های آن به رنگ سفید یا زرد کم رنگ است و تعداد تیغ‌ها بین ۱۳ تا ۲۲ عدد است. این کاکتوس گل‌هایی به رنگ صورتی یا قرمز دارد که از اواخر زمستان تا اوایل پاییز سال بعد گل می‌دهد. همچنین این نوع کاکتوس میوه‌هایی کروی شکل و به رنگ قرمز دارد.

آبیاری
در فصل تابستان به طور منظم و پس از خشک شدن خاک گلدان و در زمستان آبیاری را بسیار محدود کرده و در فضای آزاد نگهداری شود. حتماً از ریزش باران دور نگه داشته شود چون باعث پوسیدگی ریشه این کاکتوس می‌شود.

تعویض گلدان
از آنجایی که رشد این کاکتوس زیاد است به فضای زیادی برای ریشه‌هایش احتیاج دارد. هر دو سال یک بار یا زمانی که فضای گلدان برای ریشه‌های کاکتوس کم است، باید تعویض گلدان و تعویض خاک را انجام دهید. در هر حال، تعویض گلدان لزوماً به این معنا نیست که آن را به گلدان بزرگ‌تری انتقال دهید.

خاک
خاک متخلخل که رطوبت را در خود نگهداری نکند و مخلوطی از سنگ ریزه و شن باشد برای کاکتوس کلیستو مناسب است.

4 قسمت خاک باغچه + 3 قسمت کود دامی ی خاکبرگ + یک قسمت ماسه شسته شده مناسب می باشد.

Ph مناسب خاک، قلیایی می باشد.

دما
در زمستان به دمایی حدود 10 تا 15 درجه سانتیگراد و در تابستان دمایی حدود 21 تا 25 درجه سانتیگراد نیاز دارد.

رطوبت
احتیاجی به رطوبت هوا ندارد

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
کاکتوس کلیستو  سمی نبوده و هیچ خطری برای انسان و حیوانات ندارد.

حتما بخوانید: یوکا درختچه ای همیشه سبز و زیبا مناسب آپارتمان

نور
کاکتوس کلیستو بهترین رشد را در نور فیلتر شده خورشید دارد. بایستی مواقعی زیر نور آفتاب و در مواقع دیگر زیر سایه باشد. البته نباید نور مستقیم آفتاب بر آن بخورد چون دچار آفتاب سوختگی می‌شود.

وضعیت گل دهی
گل‌های کلیستو زمستان تا اوایل پاییز سال بعد گل می‌دهد که بسیار تماشایی می‌باشد. گل‌ها در طیف رنگی سرخ متمایل به صورتی، نارنجی و زرد هستند که در انتهای خود روزنه‌ی کوچکی دارند. همچنین این نوع کاکتوس میوه‌هایی کروی شکل و به رنگ قرمز دارد.

گلها به مدت 4 تا 5 روز روی گیاه باقی می مانند. این گلها کاملا باز نمی شوند.

کود دهی
کاکتوس های جوان احتیاج به کود ندارند. کاکتوس های بزرگتر مخلوطی از یک گرم سوپرفسفات و یک گرم سولفات پتاسیم در یک لیتر آب هر هفته یکبار از خرداد تا شهریور ماه بایستی به گیاه داده شود.

تکثیر با بذر
کاشت بذری بهترین شرایط را دارد. دانه‌ها طی ۱۴ الی ۲۸ روز و در دمای ۲۰ درجه جوانه می‌زنند. البته به خاطر داشته باشید که جوانه‌ها از نور شدید و شرایط خشک متنفر هستند.

قلمه
قلمه‌ها را در بهار یا تابستان برداشته و بگذارید که خشک شده و بخش برش خورده پینه بزند. سپس آن را در خاک تازه‌ کاکتوس که اندکی مرطوب شده بکارید و همین شرایط را حفظ کنید تا ریشه بزند.

کاکتوس اچینوپسیس Echinopsis oxygona

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر کاکتوس اچینوپسیس Echinopsis oxygona

نام محصول: کاکتوس اچینوپسیس
نام انگلیسی: Echinopsis oxygona
نام علمی: echinopsis oxygona

معرفی

کاکتوس اچینو پسیس اکسیگونا یکی از عمومی‌ترین کاکتوس‌ها در دنیا می‌باشد دارای گل‌های زیبایی می‌باشد که معمولاً در شب باز می‌شود گلهای این کاکتوس به رنگهای مختلف از جمله سفید نارنجی صورتی و قرمز دیده می‌شود.

کاکتوسی دوپایه می‌باشد و برای بذر گیری حتماً باید با هم نوع خودش گرده افشانی شود تکثیر این گیاه به راحتی از طریق پاجوش امکان پذیر می‌باشد در زیر به بعضی از مشخصات کاکتوس اچینوپسیس اکسیگونا اشاره می‌شود،

برای شناسایی گیاه کاکتوس اچینوپسیس باید بدانید که این کاکتوس به صورت ۱۲ تا ۱۵ ضلعی می‌باشد و گرد است و آرئول های نزدیک به هم دارد. تا بیش از قطر ۶۰ سانتی متر رشد می‌کند. اسم علمی کاکتوس اچینوپسیس Echinopsis oxygona می‌باشد در هر آرئول مجموعه تیغ‌هایی سخت و تیز دارد که به رنگ قهوه‌ای و خاکستری هستند. گل‌های بسیار بزرگی تولید می‌کند که در فصل گلدهی که از اواخر بهار شروع می‌شود و در تمام تابستان ادامه دارد. گل‌ها به رنگ‌های سفید و صورتی و بنفش هستند.

این کاکتوس غنچه‌های بلندی دارد که طول آن‌ها به ۲۰ سانتی متر می‌رسد. گل این کاکتوس پس از غروب آفتاب باز می‌شود و حداکثر یک روز دوام دارد. گل این کاکتوس از زیباترین گل‌های کاکتوس‌ها می‌باشد. پس از خشک شدن گل میوه‌های سبز رنگ تیغ داری تولید می‌کند که داخل آن‌ها بذر می‌باشد.

آبیاری
در بهار و تابستان اجازه دهید خاک گلدان در بین دو آبیاری خشک شود سپس گیاه را به خوبی آبیاری کنید، طوری که تمام خاک کاملا خیس شود. همچنین هیچ وقت اجازه ندهید آب در زیر گلدانی بماند و سریعا آن را خالی کنید. آبیاری را در فصل زمستان کاهش دهید.

تعویض گلدان
در اکثر گونه های کاکتوس، هنگامی که ریشه ها در سطح گلدان نمایان می شود یا هنگامی که تاج کاکتوس به اندازه ارتفاع گلدان می شود، باید گیاه را از محل خود به گلدان بزرگتری منتقل کنید.

این فرایند معمولا هر دو تا چهار سال یک بار رخ می دهد.

خاک
کاکتوس‌ها خاک‌هایی با خلل و فرج و زهکشی مناسب را می‌ ﭘسندند. pH مناسب برای کاکتوس اچینوپسیس معادل مقداری کمتر از ۷ است. می توانید از خاک کاکتوس آماده در بازار استفاده کنید و یا یک قسمت خاک باغچه  + یک قسمت ماسه + یک قسمت ﮐﻤﭘوست و یا ۱/۲ خاک ﭘیت + یک قسمت ماسه  + یک قسمت ﮐﻤﭘوست ترکیب کنید.

دما
دمای مطلوب اچینوپسیس برای رشد بین 20 تا 35 درجه است. دمای خانه برای این گیاه نیز مناسب می باشد.

رطوبت
رطوبت محیطی 40 تا 50 درصد برای کاکتوس اچینوپسیس مناسب می باشد و رطوبت بیشتر سبب ایجاد بیماری های قارچی می شود.

حتما بخوانید: کردلین؛ اژدهای آتشین، گیاهی زیبا و شیک مناسب برای آپارتمان

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
کاکتوس ها سمی نیستند و هیچ خطری برای انسان و حیوانات ندارد.

نور
اچینوپسیس به نور زیاد احتیاج داشته و بایستی در جلوی پنجره آفتابگیر قرار گیرد. البته این نور نباید مستقیم باشد (به خصوص آفتاب تابستان) زیرا سبب سوختگی می شود. در مکان هایی با نور کم می توان از نورهای مصنوعی به میزان حداقل 1000 شمع استفاده کرد.

وضعیت گل دهی
کاکتوس اچینوپسیس گل‌های بسیار بزرگی تولید می‌کند که در فصل گلدهی که از اواخر بهار شروع می‌شود و در تمام تابستان ادامه دارد. گل‌ها به رنگ‌های سفید و صورتی و بنفش هستند. این کاکتوس غنچه‌های بلندی دارد که طول آن‌ها به ۲۰ سانتی متر می‌رسد. گل این کاکتوس پس از غروب آفتاب باز می‌شود و حداکثر یک روز دوام دارد. گل این کاکتوس از زیباترین گل‌های کاکتوس‌ها می‌باشد.

پس از خشک شدن گل میوه‌های سبز رنگ تیغ داری تولید می‌کند که داخل آن‌ها بذر می‌باشد.

کود دهی
در فصل رشد (بهار و تابستان) ماهی یکبار با کودهای NPK که حاوی ازت پایین و پتاس بالا هستند کودهی کنید.

تکثیر با بذر
تکثیر این کاکتوس از طریق کاشت بذر نیز امکان پذیر است اما این روش روند سخت و طولانی ‌تری دارد.

تکثیر با پاجوش
اچینوپسیس به راحتی از طریق پاجوش هایی که تولید می‌کند، تکثیر می‌شود. اندکی صبر کنید تا پاجوش ها مقداری بزرگ شوند، سپس آنها را به کمک تیغ یا چاقویی تیز از گیاه مادر جدا کنید. مراقب باشید که به گیاه مادر آسیبی نرسد. حالا گیاهچه‌ها را در مکانی تمیز قرار دهید تا محل زخم بریدگی بسته شود. کاشت بلافاصله این گیاهچه‌ها احتمال حمله بیماری‌های قارچی، از محل زخم را، بالا می‌برد. بعد از چند روز تا چند هفته، بسته به اندازه محل زخم، محل بریدگی خشک و بسته خواهد شد. حالا چند گلدان کوچک تهیه کنید، آنها را با مخلوط خاکی مخصوص ریشه دهی کاتوس پر کنید.

توجه کنید که خاکی که تهیه می‌کنید زهکشی خوبی هم داشته باشد. حالا گیاهچه‌ها را درون گلدان‌ها بکارید و اندکی مرطوب نگهشان دارید. گلدان‌ها را در محیطی گرم قرار دهید و منتظر بمانید. گیاهچه‌ها بعد از چند هفته ریشه می‌دهند و می‌توانید آنها را کنار بقیه کاکتوس‌هاتان قرار دهید.

با نصب اپلیکیشن برگام به راحتی هر گل و گیاهی را تشخیص داده و اطلاعات لازم در خصوص نگهداری از آن را بدست آورید.  

کالانکوئه Kalanchoe

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر کالانکوئه Kalanchoe

نام محصول: کالانکوئه
نام انگلیسی: Kalanchoe
نام علمی: kalanchoe

معرفی

این گیاه دارای حدود ۱۲۰ گونه مختلف بوده که شامل گیاهان چندساله گلخانه ای است. گونه ای از این گل هرسال در شروع هوای خنک پاییز وارد بازار میشه و به خاطر طول عمر گل و مقاومت به خشکی و سرما، انواع این گل بسیار محبوب هست و بقیه گونه ها به خاطر ظاهر و مقاومت به خشکی به عنوان گیاهی گوشتی به فروش می رسد. گونه های این جنس به علت سهولت پرورش آنها و برگ های گوشتی و گل های زیبا، مورد توجه می باشد.

در برگام می توانید انواع گل و گیاه را با دوربین گوشی تشخیص دهید. برای تشخیص گیاهان خود با دوربین گوشی برگام را از گوگل پلی نصب کنید.

آبیاری
آبیاری کالانکوئه باید منظم باشد و برای آبیاری بهتر است هنگامی که خاک گلدان خشک شد اقدام به آبیاری کنید.

 برای پی بردن به این موضوع می توانید انگشت خود را تا یک بند انگشت در خاک فرو کنید و در صورتی که خاک خشک بود و به دستتان نچسبید گیاه را آبیاری کنید.

تعویض گلدان
کالانکوئه از جمله گیاهانی کم رشد است که نیاز به تعویض گلدان کمی دارد. هر  ۲ سال یکبار یا سالیانه یکبار تعویض گلدان پیشنهاد می شود.

خاک
مخلوطی از خاک باغچه، ماسه، خاک برگ برای کالانکوئه مطلوب می باشد. خاک باید دارای زهکش خوبی باشد و pH هم بین ۶/۵-۸ باشد. می توانید کمی کمپوست هم به خاک اضافه کنید.

دما
دمای مناسب برای رشد کالانکوئه ۲۰-۱۸ است. در دماهای کمتر از 16 گلدهی به تأخیر می افتد و در دماهای بالاتر از 22 سرعت رشد در بعضی رقم ها کاهش و در برخی افزایش می یابد. در دمای 27 در همه رقم ها گلدهی به تأخیر می افتد.

رطوبت
کالانکوئه رطوبت زیاد را دوست ندارد و بهتر است در محیط های با رطوبت کم نگهداری شود.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
گیاهان کالانکوئه سمی هستند و بنابراین در صورت تمایل به نگهداری از این گیاه در محیط داخلی منزلتان، بهتر است آن را از کودکان و پرندگان خانگی خود دور نگه دارید که در غیر اینصورت خطر بروز حمله قلبی در آن ها وجود خواهد داشت.

نور
گیاه کالانکوئه نیازمند نور غیر مستقیم خورشید است اما با این حال در صورت قرار گرفتن در معرض نور آفتاب در فصول بهار، پاییز و زمستان مشکلی برای آن به وجود نخواهد آمد. اما قرار گرفتن در معرض نور مستقیم آفتاب در فصل تابستان منجر به سوختن برگ های این گیاه خواهد شد. این گیاه در روزهایی از سال که کوتاه ترند، گل بیشتری می ‎دهند.

هرس
هرس گیاهان کالانکوئه شامل جدا کردن شاخ و برگ های پژمرده و خشک شده است که این امر به رشد شاخ و برگ های جدید نیز کمک می ‎کند.

وضعیت گل دهی
گلدهی کالانکوئه از اواسط پاییز تا شروع گرما است و به طور معمول در نخستین روزهای پاییز جلب نظر می کند. کالانکوئه یک گیاه روز کوتاه است و برای شروع گل انگیزی، فقط به روز کوتاه (شب بلند) نیاز دارد. افزایش تعداد روزهای کوتاه منجر به افزایش تعداد گل آذین می شود.

پس از گلدهی، می توان دوباره در منزل آن را به گل نشاند که باید ساقه را از محلی که گل ندارد هرس کرد و گلدان را در هوای خنک و روز کوتاه قرار داد.

کود دهی
وقتی گیاه به طور فعال در حال رشد و شکوفایی است، ماهی یکبار کود کامل سه بیست و کود فسفر بالا (برای  تحریک گلهای بیشتر) به آن بدهید.

کوددهی در فصول رشد گیاه ( بهار و تابستان) انجام شود.

هیچ‌گاه در پاییز یا زمستان به گیاه کود ندهید زیرا گیاه در این فصل در حال استراحت است.

حتما بخوانید: گیاه آپارتمانی سرسبز اسپاراگوس ستاسیوس

تکثیر با بذر
برای تکثیر کالانکوئه از طریق بذر نیاز به بستری با زهکشی مناسب و بالا است.

این روش تکثیر نسبت به سایر روش ها زمان بر است، حدود ۱۰ ماه نیاز است تا بذرها بالغ شوند.

بستر کشت که می تواند ترکیبی از پیت ماس و شن باشد را در تمام مدت کمی مرطوب نگهدارید.

بعد از جوانه زنی گیاه را به گلدان دیگر منتقل کنید.

قلمه برگی
برگ های پرپشت و مومی گیاه گل کالانکوئه به راحتی قابل تکثیر است. برای بهترین نتیجه، برگ هایی را انتخاب کنید که گوشتی تر و سالم باشند. برگ های نازک و لاغر به سرعت خشک شده و به ندرت جوانه می زنند.

نوک برگ را خشک کنید، آن را به پودر ریشه آغشته کنید و در خاک گلدان بکارید. حدود نصف برگ باید در خاک قرار گیرد. بستر کشت در این مدت همیشه مرطوب باشد و در معرض نور مستقیم قرار نگیرد.

گیاهان جدید در عرض چند هفته رشد می کنند و می توانند در گلدان های جدید کاشته شوند.

قلمه ساقه ای
در بهار یا اوایل تابستان قلمه های ساقه گل کالانکوئه را با قیچی ضدعفونی شده به اندازه های ۸-۶ سانتی متری ببرید.

قلمه ها باید سالم، بالغ  و دارای حداقل سه برگ و بدون گل باشد.

قلمه ها به مدت ۳ روز باید در محیط خشک و تاریک قرار بگیرند تا محلی که برش خورده خشک شود. قلمه ها را در بستر مناسب بکارید، و در دمای ۲۰ درجه سانتی گراد و در معرض نور غیر مستقیم قرار دهید. بستر خاک را تا زمان ریشه زدن قلمه ها مرطوب کنید. حدود ۱۰ روز تا دو هفته زمان می برد تا قلمه ها ریشه بزنند.

کالاتیا Pin-stripe calathea

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر کالاتیا Pin-stripe calathea

نام محصول: کالاتیا
نام انگلیسی: Pin-stripe calathea
نام علمی: pin-stripe calathea

معرفی

گیاهان کالاتیا بخشی از خانواده بزرگ گیاهان Marantaceae هستند. خانواده‌ای که از گیاهان گل‌دار مناطق گرمسیری (مانند آفریقا) تشکیل شده میباشد. این گیاهان به داشتن برگ‌های سبز، رنگارنگ و پهن معروف هستند. داشتن برگ‌های پهن و بزرگ، آن‌ها را به شکل موثری برای قرارگیری در مناطق کم‌نور بهینه می‌کند.

گیاهانی که به نور کمی برای رشد نیاز دارند، دارای برگ‌های بزرگی هستند تا بتوانند تا حد امکان نور خورشید را دریافت کرده و برترین استفاده را از آن برای رشد خود بکنند.

در طبیعت، همچین گیاهانی در جنگل و کنار تنه درختان یافت می‌شوند. جالب است بدانید کالاتیا در روز برگهایش را برای جذب موثر نورخورشید به طور کامل باز میکند و در شب آنان را مجددا لوله می‌کند!

برای تشخیص گل و گیاه آپارتمانی و اطلاع از نحوه نگهداری از آنها می توانید برنامه برگام را از گوگل پلی نصب کنید. 

آبیاری
بهترین زمان آبیاری برای این گیاه زمانی است که چند سانتیمتر بالایی خاک کمی خشک شده باشد. آبیاری باید به حدی باشد که اضافه آن از زیر گلدان خارج شود و در سینی زیر گلدان جمع شود.

تعویض گلدان
توصیه می شود که تعویض گلدان را در فصل بهار انجام دهید و پس از مشاهده اولین ریشه در کف گلدان اقدام به تعویض گلدان نمایید. توجه داشته باشید که این روند را بایستی هر یک الی دو سال یک مرتبه انجام دهید.

تمیز نمودن برگ
می توانید با اسفنج و یا پارچه نرم مرطوب برگهای کالاتیا را تمیز کنید.

حتما بخوانید: فیکوس پومیلا گیاهی همیشه سبز با رشدی سریع و خزنده

تکثیر
بهترین زمان برای تکثیر کالاتیا اواسط بهار می باشد.

برای انجام این روش بایستی گیاه را به راحتی از یکدیگر جدا نمایید و سپس با یک چاقوی تیز آن را به قسمت های چند برگ تقسیم نمایید و این کار را به طوری انجام دهید که هر قسمت دارای ریشه باشد. حالا هر کدام را به تنهایی درون گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت قرار دهید و پس از کاشت آن را با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید تا رطوبت مورد نیاز گیاه تامین گردد.

اکنون گلدان را در محیط به دور از نور مستقیم خورشید و در دمای ۲۰ درجه سانتیگراد قرار دهید. پس از گذشت ۶ الی ۸ هفته گیاه شما ریشه دار خواهد شد و لازم است تا کیسه پلاستیکی را از روی سطح گلدان خارج کنید.

خاک
بهترین ترکیب خاک برای کالاتیا یک قسمت خاک گلدان، دو قسمت ذغال سنگ و دو قسمت پرلیت می باشد. همچنین مخلوطی از خاک برگ، تورب، خاک باغچه با کمی ماسه، خاک مغذی و قابل نفوذی را برای کالاتیا به وجود می آورد.

دما
کالاتیا در بازه دمایی 18 تا 24 درجه سانتیگراد رشد خوبی دارد.

رطوبت
رطوبت مورد نیاز کالاتیا بین ۷۰ الی ۹۰ درصد می باشد. برای افزایش رطوبت هوا از دستگاه‌های مرطوب کننده یا سینی پر از آب کمک بگیرید. و یا می توانید با غبارپاشی و یا ایجاد جزیره رطوبت محیطی مورد نیاز را تامین کنید.

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
کالاتیا برای انسان‌ها و حیوانات سمی نیست.

نور
کالاتیا باید در طول روز نور کافی اما غیرمستقیم خورشید را دریافت کند. اگر کالاتیا برای مدت طولانی در معرض نور مستقیم خورشید قرار بگیرد، جزییات زیبای برگ‌هایش به مرور زمان کم‌رنگ می‌شوند.

هرس
کالاتیا به هرس نمودن نیازی ندارد. فقط کافی است مثل سایر گیاهان، در صورت لزوم، برگ‌های زرد و قهوه‌‌ای را از گیاه جدا نمایید.

وضعیت گل دهی
کالاتیا در تابستان به گل می رود.

کود دهی
در طول فصول رشد (بهار و تابستان)، هر ماه یکبار از کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب گیاه کالاتیا را تغذیه کنید.

کاسیا Cassia

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر کاسیا Cassia

نام محصول: کاسیا
نام انگلیسی: Cassia
نام علمی: cassia

معرفی

گلهای زرد با روح کاسیای دو کپسوله، در پاییز نشاط خاصی به باغ می بخشد. این گلها بذر گیاه را در نیام هایی مانند غلاف لوبیا تولید می کند. یک بوته ی پُر و پیمان و جالب کاسیای دو کپسوله در سراسر سال جالب و جذاب است. این گیاه سریعاً رشد می کند ولی عمرش کوتاه است. کاسیاها گروه بزرگی از نباتات اند با گلهای عمدتاً به رنگ زردِ درخشان دارند، هر چند که بعضی از گونه های گرمسیری آن گلهای صورتی دارند.

کاسیا در اوایل عمر به گل می نشیند، اما زمان بالغ شدن و طول عمر آن، بسته به نوع، متفاوت است.

آبیاری
گونه آرتِمیسی خشکی و خشکسالی را تحمل می کند، ولی بوته های تازه کشت شده به آبیاری منظم نیاز دارند. گونه فیستولا رطوبت تابستانیِ فراوان می طلبد، اما در زمستان دوست دارد در جای خشک نگهداری شود.

تکثیر
گیاه کاسیا را می توان از طریق بذر تکثیر کرد.

بذر های کاسیا را با یک ناخن گیر و یا چاقو انتهای آن را خراش دهید تا پوسته خارجی کمی نازک شود.  سپس به مدت ۲۴ ساعت خیسانده و در مرحله بعد بلافاصله اقدام به کاشت نمایید. می توانید براساس آب و هوای منطقه، در خزانه، محل مناسب و نورگیر داخل ساختمان و… اقدام به تهیه نشا با روش زیر نمایید و با مناسب بودن شرایط دمایی نشاهای تهیه شده را به زمین منتقل نمایید.

خاک استارتر ترجیحا خاک سبک و مناسب باشد.  دمای جوانه زنی 20 تا 30 درجه سانتیگراد می باشد. بذرها را در عمق یک سانتیمتری کاشته و سپس با اسپری آبیاری و روی گلدان، سینی نشا و …را با پلاستیک شفاف و سوراخ دار بپوشانید تا رطوبت حفظ شود. سپس در مکانی با نور فراوان و غیرمستقیم قرار دهید و روزانه آبیاری نمایید.

جوانه زنی پس از 15 تا 30 روز شروع می شود. پس از جوانه زنی پلاستیک را برداشته و روزانه به میزان مناسب آبیاری نمایید. با رسیدن گیاه به سایز بالای ده سانتیمتر و رفع سرما آنها را در زمان بعد از ظهر به محل اصلی با چندین ساعت نور مستقیم خورشید و خاک غنی و لومی منتقل نمایید.

قبل از کاشت در زمین اصلی مقداری کود دامی پوسیده (کود گاوی یا مرغی پوسیده) یا کمپوست و  خاکبرگ و… به قسمت بالایی خاک اصلی اضاف و با ۲۰ سانتیمتر بالایی خاک مخلوط نمایید.

اگر قصد کاشت گیاه در گلدان را دارید از خاک غنی و مناسب گلدان و گلدان حداقل سایز ۳۰*۳۰ سانتیمتر استفاده کنید.

حتما بخوانید: گیاه زیبای قاشقی با پیرومیا قاشقی، گیاهی مقاوم و مناسب آپارتمان

خاک
کاسیا به خاک کاملاً زهکشی شده و تهویه ی خوب نیاز دارد. در خاکی که مدتی پیش از زمان کاشت با مواد آلی پوسیده تقویت شده باشد بهترین وضعیت رشد و نمو و تولید گل را خواهد داشت.

دما
کاسیا هوای گرم را بیشتر ترجیح می دهد.

نور
کاسیا در آفتاب کامل بهترین رشد را دارد.

وضعیت گل دهی
گونه آرتمیسی از اواخر زمستان تا اوایل تابستان گل می دهد. گونه دو کپسوله در پاییز و گونه فیستولا در سراسر ماههای تابستان تا اوایل پاییز گل می دهد.

کود دهی
کاسیا به تغذیه اضافی، ترجیحاً در اوایل بهار، خوب پاسخ می دهد. هر نوع کود کامل گیاهی را نیز می توان به کاربرد.

کاج مطبق Norfolk Island Pine

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر کاج مطبق Norfolk Island Pine

نام محصول: کاج مطبق
نام انگلیسی: Norfolk Island Pine
نام علمی: norfolk island pine

معرفی

به علت ارتفاع 1 تا 2 متری و همچنین شکل ظاهری خاص و زیبایی این گیاه، کاج مطبق یکی از پر طرفدارترین گیاهانی می باشد که در سازمان ها و شرکت ها و همچنین مکان های رسمی حضور دارد. این گیاه به مراقبت بیشتری احتیاج دارد چون علاقه مند به قرار داشتن در مکان هایی با دمای معتدل و خاک مرطوب می باشد. برگ های این گیاه سوزنی با شاخه های مطبق می باشد. این گونه گیاهی در محیط های آپارتمانی کند رشد است و همچنین بهتر است برای تکثیر از روش ازدیاد از قلمه های جوانه های انتهایی استفاده گردد. در ادامه در برگام نحوه مراقبت از این گیاه را می خوانید.

آبیاری
کاج مطبق به طور متوسط، در تابستان دو بار در هفته و در زمستان یک بار در هفته به آبیاری نیاز دارد.

تعویض گلدان
تا زمانی که ارتفاع گیاه به یک متر نرسیده است هر سال گلدان آن را با یک سایز بزرگتر تعویض نمایید و بعد از آن فقط خاکهای سطح گلدان را با خاک کمپوست تعویض نمایید.

تمیز نمودن برگ
بوسیله غبار پاشی با آب روی سطح برگها، آنها را تمیز کنید.

خاک
مخلوطی از 50 درصد خاک برگ، 20 درصد تورب یا کمپوست و 30 درصد ماسه مناسب می باشد. خاک اسیدی با pH حدود 6 تا 6.5 را می پسندد.

دما
در شب حداقل 10 تا 12 درجه و در روز حداکثر 18 تا 22 درجه سانتیگراد برای کاج مطبق مناسب می باشد.

حتما بخوانید: لیندا، یکی از محبوب ترین گیاهان زینتی آپارتمانی

رطوبت
برای کاج مطبق رطوبت متوسط محیطی مناسب می باشد. هفته ای 2 تا 3 مرتبه در تابستان و هر هفته یکبار در زمستان نیاز به غبار پاشی یا رطوبت دهی دارد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
سمی است.

نور
کاج مطبق به نور معمولی و غیر مستقیم احتیاج دارد. در فصل رشد هفته ای یکبار گلدان را 180 درجه بچرخانید. در غیر اینصورت گیاه به سمت تابش نور خورشید خم شده و تغییر شکل می دهد. تابش مستقیم آفتاب سبب بی رنگی برگها خواهد شد.

هرس
نیاز آنچنانی به هرس ندارد.

وضعیت گل دهی
گل نمی دهد.

کود دهی
نیاز کودی کاج مطبق را می توانید هر 2 ماه یکبار با استفاده از محلول های غذایی استاندارد و کامل برطرف نمایید.

تکثیر با بذر
كاج مطبق از طریق كشت بذر از اواسط بهار تا اوایل تابستان، در دمای حدود 20 درجه سانتیگراد تكثیر می شود.

بذرها را به صورت تك یا پراكنده در سینی بذر یا ظروف كم عمق با قطر دهانه 14 سانتیمتر، حاوی كمپوست مخصوص بذر و قلمه بكارید. سعی كنید میزان رطوبت را توسط پوشاندن ظرف با یك ورقه پلاستیكی شفاف یا شیشه بالا ببرید البته گاهگاهی پوشش را بردارید تا از یجاد رطوبت بیش از حد جلوگیری شود و یا اینكه فضای كوچكی را جهت تهویه در پوشش ایجاد كنید.

هنگامی كه بذر ها جوانه زدند و به بلندی 5 تا 5/7 سانتیمتر رسیدند، می توانید نشاءها را به آرامی بیرون آورده و در گلدان حاوی كمپوست گلدانی با پایه پیت بكارید.

قلمه ساقه ای
یکی از راه های تکثیر کاج مطبق استفاده از قلمه آن است .

قلمه‌ها از انتهای ساقه های جوان (ساقه هایی حداکثر با یک سال سن) در طی فصل تابستان و به طول 20-15 سانتیمتر تهیه می‌شوند. البته توجه داشته باشید که تهیه قمله از ساقه های جانبی، گیاهی با طبقات برگی مرتب و منظم تولید نمی کند و بهتر است که از ساقه های انتهایی گیاه قلمه تهیه شود.

برای بستر کاشت از موادی همانند مخلوط پرلایت با خاک برگ استفاده می شود تا علاوه بر نگهداری رطوبت زهکش خوبی نیز داشته باشد. بهتر از برگهای سوزنی موجود در انتهای قلمه (قسمتی که در بستر قرار می‌گیرد) حذف شوند. این عمل علاوه بر اینکه کمک می کند تا قلمه ها را راحت تر در بستر قرار داد و آنان را مستقر کرد، به دلیل ایجاد زخمی کوچک بر روی پوسته قلمه، به ریشه زایی آن نیز می تواند کمک کند.

این زخمها باید سطحی باشند و به عمق چوب نباید برسند وگرنه تاثیر عکس خواهند داشت و ممکن است موجب از بین رفتن قلمه به دلیل پوسیدن آنان شوند.

رطوبت هوا در طی ریشه دار شدن قمله ها باید بالا باشد. به همین دلیل کشیدن پلاستیک شفاف بر روی قلمه ها توصیه می شود که البته برای انجام عمل تهویه هوا که برای جلوگیری از شیوع بیماریهای قارچی نیز مهم است. می توان بر روی پلاستیک چند عدد سوراخ کوچک ایجاد کرد. همچنین بکارگیری از پاگرما در بستر کاشت با دمای 25درجه سانتیگراد نیز شانس تولید ریشه قلمه های کاج مطبق را افزایش می دهد.

اگر تمامی شرایط محیطی مناسب باشد قلمه ها ظرف مدت 6-4 هفته ریشه خواهند داد.

ژینورا Purple passion

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر ژینورا Purple passion

نام محصول: ژینورا (گینورا یا جنورا)
نام انگلیسی: Purple passion
نام علمی: purple passion

معرفی

گیاهی است علفی از خانواده کمپوزیته و زادگاه آن هندوستان، زیبایی فوق العاده آن به خاطر پوشش خز مانند و پرزهای بنفش رنگ روی برگها و ساقه های آن است که در هیچ یک از گیاهان زینتی دیگر مشاهد نمی شود و تماشای آن از زاویه مخصوص با نور خورشید لذت بخش است.

برگها دندانه دار و به صورت نامنظم روی ساقه ها می روید، گیاه تزئینی مناسبی برای کاشت گروهی به خصوص با گیاهان برگ سبز است، استفاده از آن در سبد آویزان و یا جامهای شیشه ای هم رایج است.

نگهداری آن ساده و در صورت حذف هر شش ماه یکبار جوانه های انتهایی گیاه حالت پرپشت به خود میگیرد، گلهای ریز زرد رنگ آن کمی بدبو است و به محض مشاهده قبل از باز شدن باید حذف شوند. بایستی همواره برعلیه حشرات انگلی سمپاشی شود. بومی جنوب شرقی آسیاست و در موطن اصلی به شکل یک درختچه کوتاه با ساقه چوبی رشد می کند.

سرعت رشد نسبتا خوبی دارد. ساقه و سطح زیر و روی برگ ها پوشیده از کرک است که در گونه هایی که کرک ها بنفش رنگ هستند، با تغییر زاویه دید، ساقه و برگ ها به رنگ بنفش دیده می شوند.

آبیاری
از بهار تا پاییز زمانی که خاک تاحدودی رطوبتش رو از دست داد آبیاری کنید، در پاییز و زمستان هم اجازه بدید سطح خاک خشک بشود بعد آبیاری انجام دهید.

تعویض گلدان
گیاه ژینورا معمولا دو تا سه سال بعد از کاشته شدن در گلدان نیازمند منتقل شدن به گلدانی بزرگ تر خواهد بود، در غیر این صورت ریشه های گیاه از فضای کافی برای رشد برخوردار نبوده و پژمرده خواهد شد.

حتما بخوانید: گیاه ونوس حشره خوار، گیاه شکارچی حشرات قابل نگهداری در منزل

تمیز نمودن برگ
بهترین راه برای تمیز کردن برگ های گل ژینورا استفاده از غبارپاشی می باشد که می تواند باعث تمیز شدن برگ ها شود.

تکثیر
به منظور تکثیر این گیاه از روش قلمه زنی استفاده کنید.

ابتدا ساقه مورد نظر را از گیاه جدا کرده و آن را درون یک لیوان آب قرار دهید تا ریشه های جدید ایجاد شوند. ریشه زایی گیاه معمولا چند هفته به طول می ‎انجامد و همچنین می ‎توانید انتهای ساقه را به هورمون ریشه زایی آغشته کرده و آن را درون خاک مرطوب بکارید. گلدان را در مکانی با دمای مناسب قرار داده و پس از رشد گیاه، آن را به گلدان جدید با بستر مناسب منتقل کرده و مراقبت های لازم از آن را به عمل آورید.

خاک
خاک غنی با زهکش مناسب نیاز ژینورا را برآورده می کند. ترکیبی از خاک برگ، پرلیت و پیت موس با میزان مساوی مناسب می باشد.

دما
دمای معمولی اتاق برای برخورداری این گیاه از رشد مناسب کافی می ‎باشد و به طور کلی دمای مورد نیاز برای رشد گیاه ژینورا دمای 15 تا 23 درجه سانتیگراد است.

رطوبت
این گیاهان به رطوبت بالایی نیازمند هستند اما با این حال از اسپری کردن آب بر روی برگ های آن خودداری کنید زیرا پرز های موجود بر روی برگ های این گیاه آب را جذب کرده و پوسیده خواهند شد. ایجاد جزیره و یا استفاده از دستگاه مرطوب کننده هوا برقی روش مناسبی برای افزایش رطوبت محیط است.

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
این گیاه برای حیوانات و انسان ها سمی نیست اما از آن جایی که مصرف آن باعث بروز علائم حساسیت و یا دل درد می ‎شود، بهتر است آن را از کودکان و پرندگان خانگی خود دور نگه دارید.

نور
به محیطی روشن و به دور از تابش مستقیم آفتاب احتیاج دارد، زیرا نور زیاد باعث سوختگی برگ ها می شود. اگر در محیط کم نور قرار بگیرد برگ ها از بنفش به سبز تغییر رنگ می دهند.

هرس
در صورت عدم هرس گیاهان ژینورا، رشد آن ها به صورت تهاجمی افزایش پیدا خواهد کرد و بنابراین هرس شاخ و برگ این گیاهان به جلوگیری از رشد بیش از حد آن کمک خواهد کرد.

وضعیت گل دهی
زینورا معمولا در طول فصل زمستان گل هایی به رنگ نارنجی می ‎دهد و از آن جایی که این گل ها بسیار بوی بدی دارند، بسیاری از افراد قبل از شکوفایی کامل آنها، آنها را از بین می ‎برند.

پس از گذشت 2 تا 3 از کاشت، گیاه شروع به گل دادن سالانه خواهد کرد.

کود دهی
گیاه ژینورا نیازمند کوددهی منظم به صورت هر دو هفته یک بار در طول فصول بهار و تابستان با استفاده از کودهای کامل  (کل عناصر غذایی) است. با این حال کوددهی گیاه را به ماهی یک بار در طول فصول سرد سال کاهش دهید.

پیچک Pichak

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر پیچک Pichak

نام محصول: پیچک
نام انگلیسی: Pichak
نام علمی: pichak

معرفی

پیچک گیاهی چندساله و همیشه‌سبز است که گل‌های آبی و بنفش آن شبیه نیلوفر است از اواخر بهار تا پاییز باعث تزئین این گیاه می‌شود. اما برخلاف نیلوفر گل‌های آن در طول روز باقی می‌ماند. ساقه‌های سست آن به طول 90 سانتی‌متر یا بیشتر حامل برگ‌های سبز خاکستری گرد و تا حدودی کرک‌دار به طول حدود 4 سانتی‌متر است.

در ادامه در برگام به نحوه نگهداری از این گیاه می پردازیم.

آبیاری
گیاه پیچک معمولا دو بار در هفته نیازمند آبیاری است. به منظور تشخیص زمان مناسب برای آبیاری گیاه پیچک، کافیست انگشت خود را در خاک گیاه فرو کرده و در صورت خشک بودن آن، مقداری آب بر روی خاک بریزید و از آبیاری بیش از حد گیاه خودداری کنید، در غیر این صورت ریشه گیاه دچار پوسیدگی خواهد شد.

تعویض گلدان
زمانی که ریشه های گیاه از زیر گلدان بیرون زد، زمان تویض گلدان می باشد.

تمیز نمودن برگ
با استفاده از یک دستمال مرطوب برگ های گیاه پیچک را تمیز کنید.

تکثیر
گیاه پچیک را می توان از طریق قلمه ساقه تکثیر کرد.

 به منظور تکثیر این گیاه کافی است یکی از ساقه ها را برش داده و درون آب قرار دهید تا ریشه های جدید ایجاد شوند و سپس گیاه را به خاک منتقل کرده و شرایط مناسب رشد از جمله دما ، نور و آب لازم برای گیاه پیچک را فراهم آورید .

حتما بخوانید: کراسولای بورگاندی یا پلاتی فیلا، گیاهی با نگهداری بسیار آسان

خاک
خاک مورد نیاز برای رشد گیاه پیچک، خاکی با نفوذ پذیری مناسب است و سپس به منظور افزایش میزان مواد مغذی خاک، مقداری کمپوست به خاک مورد نظر اضافه کنید.

دما
دمای مناسب برای رشد این گیاه دمای 15 تا 21 درجه سانتی گراد است. این گیاهان به محیطی ترجیحا گرم نیازمندند و هوای سرد به آن ها آسیب خواهد رسانید.

رطوبت
در طول فصول گرم سال مقداری آب بر روی برگ های گیاه پیچک خود اسپری کنید . انجام این کار 1 الی 2 بار در طول هفته پیشنهاد می ‎شود.

نور
پیچک به نور کامل ولی غیرمستقیم نیاز دارد. گیاه پیچک به ویژه در فصول سرد سال به نور نسبتا زیادی نیازمندند اما با این وجود از قرار دادن این گیاه در معرض نور مستقیم خورشید خودداری کنید زیرا این امر باعث سوختن برگ های این گیاه خواهد شد.

بهترین مکان برای نگهداری از این گیاه، قرار دادن آن در کنار پنجره های پوشیده شده با پرده است .

هرس
در صورت نیاز به هرس گیاه، شاخ و برگ های خشک شده و پژمرده را از گیاه جدا کرده و به این ترتیب رشد برگ های جدید را ترغیب کنید.

وضعیت گل دهی
گلدهی پیچک از اوایل تابستان شروع می‌شود و تا اولین سرمای پاییز ادامه پیدا می‌کند.

کود دهی
گیاه پیچک معمولا هر ماه یکبار در فصل های بهار و تابستان و پاییز به کوددهی نیازمند است و از تغذیه گیاه پیچک با کود در طول فصل زمستان خودداری کنید، زیرا این گیاه در طول فصل زمستان از رشد کمی برخوردار بوده و نیازی به کوددهی به آن وجود نخواهد داشت.

پیله آ میکروفیلا artillery plant

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر پیله آ میکروفیلا artillery plant

نام محصول: پیله آ میکروفیلا
نام انگلیسی: artillery plant (gunpowder plant)
نام علمی: artillery plant (gunpowder plant)

معرفی

یکی دیگر از گیاهان آپارتمانی گل ورنا یا همان پیله آ میکروفیلا با نام علمی pilea microphylla و نام لاتین artillery plant و gunpowder plant می باشد. نگهداری از پیله آ میکروفیلا آسان است و جزو بهترین گیاهان تصفیه کننده هوا برای محیط های بسته می باشد. برای تشخیص انواع گیاه با دوربین گوشی برنامه برگام را نصب کنید. 

آبیاری
به طور کلی، اجازه دهید سطح خاک در بین دو آبیاری کمی خشک شود سپس گیاه را آبیاری کنید.

تعویض گلدان
این گیاه دارای ریشه های کم پشت است. بنابراین کاشت آن ها در گلدان خیلی بزرگ جایز نیست. اگر ریشه های گیاه را در کف گلدان مشاهده کردید، اقدام به تعویض گلدان آن کنید. این عمل را در بهار انجام دهید.

تمیز نمودن برگ
غبارپاشی برای تمیز کردن برگها کافی است.

خاک
خاک گلدان گل پیله آ میکروفیلا باید دارای زهکش مناسب باشد. ایده آل ترین خاک سبکی که می توانید برای این گیاهان استفاده کنید، شامل خاکبرگ + ماسه + پرلیت می باشد.

حتما بخوانید: کالانکوئه گل زیبای دوست داشتنی و پرفروش گل فروشی ها

دما
دمای اتاق برای پیله آ میکروفیلا مناسب است.

رطوبت
پیله آ میکروفیلا رطوبت دوست می باشد. هفته ای یک تا دو مرتبه غبارپاشی در فصول گرم می تواند نیاز رطوبتی گیاه را تا حد زیادی فراهم سازد.

برای تامین رطوبت می توانید یکی از این دو روش را استفاده کنید:

روش اول:

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
سمی نمی باشد.

نور
پیله آ میکروفیلا نیازمند نوری متوسط و فیلتر شده می باشد.

پیله آ میکروفیلا حتی در محیط های سایه هم می تواند رشد کند. اگر گیاه را در بیرون از منازل نگهداری می کنید، بهتر است آن را در مکانی سایه روشن و در زیر سایه سار درختان نگهداری کنید.

هرس
این عمل را در اواخر تابستان انجام دهید. برای پرپشت شدن شاخه ها ی گیاه می توانید شاخه های بلند و خارج از فرم را سرزنی کنید.

وضعیت گل دهی
در محیط خانه به ندرت به گل می رود.

کود دهی
برای افزایش رشد این گیاه باید در فصل بهار و تابستان هر ۲ الی ۴ هفته یکبار گیاهتان را با کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب کوددهی نمایید. در فصول سرد (پاییز و زمستان) هر دوماه یکبار کود بدهید.

ریشه
تقسیم ریشه: این عمل را در فصول رشد یعنی بهار و تابستان می توان انجام داد. در این روش باید گیاه را از گلدان خارج کنید. با یک ابزار تیز مثل چاقوی باغبانی به تقسیم بوته های دارای ریشه بپردازید. بوته ها باید دارای ریشه و چند برگ باشند. بستر مناسبی از پرلیت + کمپوست گلدانی تهیه کنید. بوته ها را در گلدان بکارید. بوته ها را آبیاری کنید.

برای حفظ رطوبت می توان از نایلون دارای تهویه هم استفاده نمود. گیاه را در مکانی سایه روشن و به دور از نور مستقیم نگهداری کنید تا ریشه پر شود. پس از گذشت ۱/۵ الی ۲ ماه گیاه شما ریشه پر می شود. در این صورت نایلون برداشته شود.

قلمه ساقه ای
قلمه ی ساقه (روش قلمه زدن گیاه ورنا): برای قلمه زنی از ساقه های سالم استفاده کنید. این عمل را در فصول رشد یعنی بهار و تابستان می توان انجام داد. قلمه هایی به طول ۱۰ سانتی متر از گیاه مادر زیر بند به صورت اریب برش بزنید ( ۴ الی ۵ بند داشته باشند ). بستر مناسبی از ترکیبات خاک هایی چون ماسه بادی + پرلیت + خاکبرگ تهیه کنید.

برگ های قسمت پایین را تا جایی که در خاک قرار می گیرد، جدا کنید ( ۲ الی ۳ برگ باقی بماند). قلمه ها را قبل از کاشت، به هورمون ریشه زایی آغشته کنید. قلمه ها را در عمق مناسب بکارید ( یک سوم قلمه در خاک قرار بگیرد ). تا ریشه دار شدن قلمه ها، خاک بستر باید همیشه رطوبت داشته باشد. اما رطوبت به معنای خیس و غرقابی شدن خاک نیست.

برای حفظ رطوبت می توانید روی قلمه ها را با یک نایلون شفاف و دارای تهویه بپوشانید. برای تهیه آن می توانید چند سوراخ در سطح آن ایجاد کنید. قلمه ها را در محیطی با نور ملایم و فیلتر شده با دمای بین ۱۸ الی ۲۵ درجه نگهداری کنید. پس از ریشه دار شدن دفعات آبیاری را کم کنید.

پیله آ Aluminium plant

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر پیله آ Aluminium plant

نام محصول: پیله آ
نام انگلیسی: Aluminium plant
نام علمی: aluminium plant

معرفی

پیله آ گیاهی چند ساله و همیشه سبز است که تا 30سانتی متر رشد میکند. توپی شکل میشود و زینت خاصی به محیط میدهد. گیاهی که به چهار یا پنج سال زمان نیاز دارد تا به رشد مطلوب و مورد نظر برسد.

برگهای بیضی سبز و نقره ای اون جذابیت بسیار زیادی دارد و علت نام گذاری آن به نام گیاه آلومینیومی همین رنگ سبز و نقره ای برگهایش است. در ادامه در برگام نحوه نگهداری از این گیاه زیبا را می خوانید.

آبیاری
این گیاه به آبیاری متوسط نیاز دارد.

بهترین زمان برای آبیاری گیاه زمانی است که سطح خاک (به عمق یک بند انگشت) کاملا خشک شده باشد. در زمستان آبیاری را کمتر کنید.

تعویض گلدان
فصل مناسب برای تعویض گلدان فصل بهار است. تا زمانی که ریشه از گلدان بیرون نزده باشد اقدام به تعویض گلدان نکنید.

تمیز نمودن برگ
جهت تمیز نمودن برگ های گیاه پیله آ بهتر است از آب بدون کلر و اسفنج استفاده کنید . به هیج عنوان از براق کننده های شیمیایی استفاده نکنید چرا که روزنه های برگ را مسدود می کند.

خاک
گیاه پیله آ به خاک با زهکش خوب و نیمه سبک نیاز دارد. همچنین خاک آن باید غنی باشد.

ترکیب (پیت ماس + شن + خاک باغچه) نیز برای این گیاه مناسب خواهد بود.

بهترین خاک برای این گیاه نیز خاک هلندی می‌باشد ( خاک هلندی: خاکی متشکل از کوکوپیت٬ پرلیت و پیت ماس).

دما
دمای شبانه حداقل 18 تا 19 درجه و حداکثر روزانه بین 27 تا 30 درجه سانتیگراد برای پیله آ مناسب می باشد. .

حتما بخوانید: شفلرا درختچه‌ای همیشه سبز و زیبا

رطوبت
رطوبت محیطی 70 تا 90 درصد برای این گیاه مناسب می باشد. این رطوبت را با غبارپاشی یا ایجاد جزیره تامین کنید.

روش اول:

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

 سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
پیله آ برای گربه و سگ سمی است.

نور
پیله آ به نور متوسط فیلتر شده و غیرمستقیم نیاز دارد و نور زیاد و مستقیم موجب آسیب به برگ های گیاه می شود. مکان نیمه سایه برای این گیاه مناسب است.

هرس
این گیاه به هرس خاصی نیاز ندارد اما برای جلوگیری از بلند شدن بیش از اندازه ساقه‌ها می‌توان آنان را سرزنی کرد تا رشد ساقه‌های جانبی تحریک شود. همچنین به مرور زمان برگهای پایین ساقه‌های مسن‌تر خواهد ریخت که البته طبیعی است اما ممکن است ظاهر گیاه را ناخوشایند کند.

می‌توان این ساقه‌ها را از گیاه جدا کرد و به عنوان قلمه برای تکثیر گیاه از آن استفاده کرد.

وضعیت گل دهی
گیاه پیله آ در فصل تابستان شروع به گلدهی می کند و اگر آن را در محیط خانه نگهداری کنیم گلدهی گیاه کمتر می شود.

کود دهی
برای افزایش رشد این گیاه باید در فصل بهار و تابستان هر ۲ الی ۴ هفته یکبار گیاهتان را با کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب کوددهی نمایید. در فصول سرد (پاییز و زمستان) هر دوماه یکبار کود بدهید.

تکثیر با پاجوش
فصل مناسب برای انجام این کار بهار و تابستان است. بهتر است اینکار هنگام تعویض گلدان انجام شود. گیاه را از گلدان خارج کرده و پاجوش ها را از آن جدا کنید.

دقت کنید که زمان انجام این کار به ریشه ها آسیبی نرسد. پاجوش ها را در گلدان جدیدی بکارید.

قلمه ساقه ای
فصل مناسب انجام این کار بهار و تابستان است. قلمه ها را از نوک ساقه ها تهیه کنید. قلمه هایی به طول 7 الی 10 سانتیمتر تهیه کنید. برش برای تهیه قلمه را از زیر گره های گیاه بزنید چرا که این گره ها محل ریشه زایی و دادن برگ و ساقه ی جدید می باشد. برگ های قسمت پایینی قلمه را بکنید به گونه ای که بیشتر از 2 الی 3 برگ در قسمت بالایی آن باقی نماند که گیاه بتواند بیشتر انرژی خود را صرف ریشه زایی کند.

اگر میخواهید تکثیر پیله آ در آب را انجام دهید ، قلمه ها را در آب قرار دهید و زمانی که ریشه های آن به اندازه 5 سانتیمتر رسید آن را داخل خاک مناسب بکارید. اگر قلمه ها بیش از اندازه در آب بمانند ضعیف می شوند و موقع کاشت در خاک گیاه از بین می رود.

قلمه‌ها را در خاکی سبک و مرطوب قرار دهید. بعد از ریشه دهی و دادن برگ جدید می توانید قلمه ها را به گلدان جدید منتقل کنید. قلمه‌ها در طی یک ماه ریشه خواهند داد. برای اطمینان از ریشه دهی قبل از کاشت قللمه در خاک می توانید آن را درون هورمون ریشه زایی فرو کنید.

در مدت ریشه زایی خاک را مرطوب نگه دارید. برای ایجاد شرایط گلخانه ای میتوانید روی گیاه را پیلاستیکی شفاف بپوشانید.

پیرومیا چروک Ripple Peperomia

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر پیرومیا چروک Ripple Peperomia

نام محصول: پیرومیا چروک
نام انگلیسی: Ripple Peperomia
نام علمی: ripple peperomia

معرفی

پپرومیا چروک با نام انگلیسی Ripple Pepromia و نام علمی Pepromia Caperata شناخته می شود. این گل از خانواده ی Piperaceae بوده و خاستگاه اصلی آن کشور برزیل می باشد. گل پپرومیا چروک گیاهی بسیار لوکس و مینیاتوری و از خانواده ی فلفل هاست. این جنس دارای 1000 گونه ی مختلف زینتی و غیر زینتی است. اما پپرومیای مورد نظر ما بومی برزیل بوده و به دلیل برگ های مینیاتوری و شیک خود و از همه مهم تر نگهداری راحت، گیاه بسیار مناسب برای دفتر کار یا میز کار است که یک نمای زیبا و بافت نرمی به محیط اطراف می بخشد، خصوصا اگر رنگ سبز پپرومیا در گلدان سیاه سفالی کاشته شود بسیار چشم نواز است.

پیرومیا انواع مختلفی دارد که پیرومیا قاشقی از دیگر انواع آن است.

آبیاری
اجازه دهید بین دو آبیاری سطح خاک خشک شود و سپس اقدام به آبیاری نمائید. در هنگام آبیاری سعی شود آب با فاصله از طوقه گیاه به سطح خاک داده شود و آب روی برگ های گیاه ریخته نشود، در غیر این صورت طوقه و برگ هایِ گیاه، سیاه خواهند شد.

تعویض گلدان
مانند بقیه گلها وقتی ریشه های گیاه از زیر گلدان بیرون زد، باید گلدان را با یک سایز بزرگتر تعویض کرد.

تمیز نمودن برگ
با غبارپاشی و استفاده از پارچه و اسفنج مرطوب برگ ها را تمیز کنید.

خاک
این گیاه به خاک غنی با زهکشی عالی نیاز دارد. ترکیب خاک برگ، پیت ماس، ورمی کمپوست، پوکه با سایز مناسب (یا ماسه) برای گیاه مناسب می باشد. همچنین مخلوطی از 1/2 خاک برگ + ترکیب مساوی از ماسه و خاک باغچه مناسب می باشد.

دما
حداقل دمای شبانه 18 تا 20 درجه و حداکثر دمای روزانه 24 تا 27 درجه سانتیگراد برای این گیاه مناسب می باشد.

رطوبت
رطوبت نسبی 60 تا 80 درصد مناسب پیرومیا چروک می باشد. در تابستان هفته ای دو بار و در زمستان 10 روز یکبار غبارپاشی کنید. همچنین می توانید رطوبت مورد نیاز گیاه را با ایجاد جزیره تامین کنید.

روش اول:

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
پیرومیا برای گربه ها، سگ ها یا افراد سمی نیستند.

نور
بهترین نور برای پرورش این گیاه نور غیر مستقیم تا نیم سایه است.  پپرومیا چروکِ قرمز نیاز نوری بیشتری نسبت به رنگ سبزِ آن دارد.

هرس
گل پپرومیا چروک نیاز به هرس نداشته و در صورت خشک شدن و تغییر رنگ در برگ گیاه، آن را به وسیله قیچی مناسب از گیاه جدا نمایید .

وضعیت گل دهی
پیرومیا در بهار به گل می رود.

حتما بخوانید: کراسولا خرفه یا گیاه یشم، گیاهی زیبا مناسب آپارتمان

کود دهی
در فصول رشد (بهار و تابستان) با استفاده از کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب دوهفته یکبار گیاه را تغذیه کنید.

قلمه برگی
برای انجام این کار کافیست یک یا چند برگ قوی را که احتمالا در عمق شاخه ها وجود دارد با استفاده از یک تیغ تیز و استریل برش دهید . برگ در حالت ایده آل دارای ساقه ای به طول یک سانتیمتر است.
برگ را درون پودر ریشه زنی و متعاقبا در داخل گلدان دارای بستر مناسب قرار دهید. سطح خاک را با دقت فشار داده و مرطوب کنید و روی گلدان را با استفاده از یک فویل به مدت ۲ هفته پوشش دهید . در این نوع قلمه زنی نیز لازم است که گلدان مورد نظر را در نقطه ای گرم، دارای نور غیر مستقیم آفتاب و دمای بین ۱۸ تا ۲۵ درجه سانتیگراد نگه داری کنید.
بعد از گذشت ۶ هفته، قلمه های مورد نظر ریشه دار خواهند شد و دیگر نیازی به پوشاندن گلدان با فویل وجود نخواهد داشت.

قلمه ساقه ای
برای تکثیر گیاه آپارتمانی پپرومیا بهتر است فرآیند قلمه زنی از گیاهان بالغ انجام گیرد .
ابتدا یک یا چند قلمه به طول ۵ الی ۷ سانتی متر بریده می ‎شوند و سپس آن ها را درون آب و یا خاک قرار دهید تا ریشه های جدید ایجاد شوند. خاک مورد نظر باید دارای مواد مغذی مورد نیاز گیاه بوده و همچنین سست باشد.

برای تسریع فرایند ریشه زنی، می ‎توانید از پودر مخصوص ریشه زنی نیز استفاده کنید. هر یک از قلمه ها باید حداقل دارای ۲ الی ۳ برگ باشند .
گلدان های مورد نظر باید ابتدا با بستر مناسب پر شده و سپس قلمه ها بر روی بستر قرار بگیرند و تا زمانی که ریشه های جدید ایجاد شوند، بهتر است آبیاری گیاه به صورت حاشیه ای انجام شده و روی گلدان با فویل پوشانده شود.

فرایند ریشه زنی قلمه ها حدود ۴ الی ۶ هفته به طول می ‎انجامد.

پیرومیا قاشقی Desert Privet

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر پیرومیا قاشقی Desert Privet

نام محصول: پیرومیا قاشقی
نام انگلیسی: Desert Privet
نام علمی: desert privet

معرفی

این گیاه با نام علمی Peperomia magnoliiaefolia به خانواده Piperaceae تعلق دارد. گیاه پپرومیا در حدود 1000 گونه دارد که بومی نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری آمریکای مرکزی و نواحی شمالی آمریکای جنوبی و تعدادی از آن بومی قاره آفریقا هستند. گیاه پپرومیا قاشقی بومی کشور برزیل است. این گیاه برگهای گوشتی دارد که به دلیل انحنا و شباهت به شکل قاشق با نام برگ قاشقی خوانده می‌شود. نمونه‌های مختلفی از این گیاه وجود دارد که در شکل برگها و رنگ با یکدیگر متفاوت هستند. در برخی ارقام این گیاه لبه برگ زرد/قرمز است و یا در نمونه‌هایی دیگر رگه‌های کرم رنگ در پهنه برگ مشاهده می‌شوند. ارتفاع پپرومیای برگ قاشقی به 60-45 سانتیمتر می‌رسد. در ادامه در برگام نحوه مراقبت از گیاه قاشقی را بخوانید.

آبیاری
پپرومیا آب را در بافت برگها و ساقه های خود ذخیره می کند و نیاز به آبیاری فراوان ندارد.

میزان آبیاری گیاه پیرومیا قاشقی در زمستان، هر ۱۰ روز تا دو هفته یکبار و در تابستان، هفته ای ۱ الی ۲ بار می باشد.

بهتر است صبر کنید تا خاک گلدان خشک شده و سپس به آن آب بدهید.

تعویض گلدان
زمان مناسب براي تغویض گلدان، فصل بهار است و معمولا هر چند سال یکبار نیاز به تعویض گلدان می باشد.

تمیز نمودن برگ
برگ های این گیاه بسیار شکننده و حساس هستند. می توانید با استفاده از یک دستمال مرطوب به صورت آرام برگ های گیاهتان را تمیز کنید. اما  عمل غبار پاشی را نیز می توانید بجای آن انجام دهید.

خاک
خاک مناسب برای پپرومیا قاشقی، خاک نسبتا سبک با زهکش خوب است. می توان از مخلوط خاک معمولی + خاک برگ+ شن و یا خاک برگ+پرلایت و یا هر ترکیب سبک دیگر که به خوبی آب را از خود عبور می دهد استفاده کرد.

همچنین ترکیب یک قسمت پیت ماس، یک قسمت ماسه و یک قسمت خاک باغچه ترکیب خوبی را به وجود خواهند آورد.

حتما بخوانید: کاکتوس کلیستو با گل‌هایی به رنگ صورتی و قرمز 

دما
پیرومیا در دمای 18 الی 26 درجه واکنش خوبی نشان می دهد و رشد بهتری پیدا می‌کند.

رطوبت
رطوبت نسبی 60 تا 80 درصد برای پیرومیا قاشقی مناسب می باشد. هفته ای یکبار در زمستان و دوبار در تابستان گیاه رو مرطوب کنید.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
این گیاه نه تنها برای انسان بلکه برای حیوانات خانگی مثل سگ ها و گربه ها نیز ضرری ندارد.

بر اساس یک تحقیق علمی صورت گرفته، می توان از گیاه پپرومیا به عنوان سبزیجات خوراکی استفاده کرد.

نور
نور متوسط و غیر مستقیم برای این گیاه مناسب است و می تواند سایه فضای داخلی خانه ها را هم تحمل کند.

هرس
این گیاه نیاز به هرس خاصی ندارد مگر جدا کردن برگهای زرد و آسیب دیده. همچنین در صورت علاقه به پرپشت شدن این گیاه و تحریک رشد ساقه های جانبی می توان ساقه را سرزنی کرد. بدین صورت که کافی است حدود 5 سانتیمتر از نوک ساقه را کوتاه کرد تا از قسمتهای پایین ساقه های جدید شروع به رشد کنند.

البته اگر ساقه مذکور بسیار بلند شده است می توان بیش از 5 سانت از آن قطع نمود و حتی فقط حدود یک سوم طول آن باقی گذاشت و بقیه را قطع کرد. به هر حال سالی یک مرتبه هرس کنید و در هر مرتبه هرس بیش از 30٪ از حجم کل شاخسار را کوتاه نکنید.

وضعیت گل دهی
گلهای این گیاه بسیار ریز و کوچک می باشند که در فصل تابستان ظاهر می شوند.

کود دهی
پیرومیا قاشقی را با استفاده از کودهای مناسب و کامل در فصول رشد (بهار و تابستان) هر ماه یکبار تغذیه کنید.

قلمه برگی
در این روش، یک برگ از گیاهتان را به وسیله یک قیچی جدا کنید.

سپس به چهار نوع مختلفِ :

تمام برگ با دُمبرگ
تمام برگ بدون دُمبرگ
نیمه پایینی برگ بدون دُمبرگ
نیمه بالایی برگ.
می توانید قلمه برگ را آماده کرده و آن را در بستر مناسب بکارید.

قلمه برگ آماده شده را در صورت امکان به هورمون ریشه زایی آغشته کرده و سپس در بستر مناسب (مثل پیت‌ماس، کوکوپیت و پرلیت یا خاک برگ و ماسه) بکارید.

سپس گیاهتان را در محیطی گرم، مرطوب و دور از تابش مستقیم آفتاب نگهداری کنید تا ریشه بدهد.

در مورد انواع گوشتی گیاه قاسقی نیز، برگ را روی سطح ماسه خوابانده و روی آن ماسه شسته بریزید. پس از مدتی، ریشه گیاه، از انتهای رگبرگها ظاهر می گردد.

دقت کنید که انتهای بریده شده برگ‌ یا ساقه‌هایی که برای تکثیر این گیاه استفاده می شوند، به مدت چند ساعت یا یک شب قبل از کاشت، در فضای باز مانده تا خشک ‌شوند.

قلمه ساقه ای
در بهار و تابستان از قلمه یک ساله گیاه استفاده نمایید.

به این منظور، یک شاخه بلند انتخاب کرده و یک قلمه به طول ۷ الی ۱۰ سانتی‌متر را به وسیله چاقو یا قیچی از آن جدا کنید.

قلمه به یک یا دو برگ نیاز دارد، برگ‌های اضافی را به وسیله قیچی از انتها جدا کنید طوریکه به ساقه قلمه آسیبی وارد نشود.

انتهای قلمه را با قیچی (به صورت مورب) جدا کنید ، چون در اینصورت سطح بیشتری با خاک در تماس خواهد بود و ریشه‌دار کردن گیاه، راحتتر صورت می گیرد.

سپس قلمه را در بستری که زهکشی خوبی داشته باشد (مثل پیت‌ماس، کوکوپیت و پرلیت یا خاک‌برگ و ماسه) به میزان ۴ تا ۵ سانتیمتر فرو کنید.

درآخر نیز گیاه قاشقی جدید خود را در محلی که دمای آن ۱۸- ۲۴ درجه باشد، قرار دهید.

پیتسپروم Pittosporum Miss Muffett

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر پیتسپروم Pittosporum Miss Muffett

نام محصول: پیتسپروم
نام انگلیسی: Pittosporum Miss Muffett (Japanese pittosporum)
نام علمی: pittosporum miss muffett (japanese pittosporum)

معرفی

این گیاه، گیاهی زینتی همیشه سبز و زيبا است كه در بیشتر آب و هواها پرورش داده می شود. این گیاه می تواند تا چند متر قد بکشد و تا حدودی شبیه درخت می شود. شاخ و برگ همیشه سبز و زیبا و توانایی برای تولید گل معطر در داخل ساختمان، این گیاه را تبدیل به یک گیاه گلخانه ای محبوب کرده است.عطر و بوی آن نیز فضای خانه را مطبوع خواهد کرد. اين گياه براي كاشت در بالكن نيز مناسب است.

آبیاری
برای رشد مناسب این گیاه بهتر است در مورد گیاهان جوان زمانی که سطح خاک نسبتاً خشک شد آن را آبیاری کنیم. گیاهان بالغ و چند ساله نسبت به خشکی خاک تا حدودی مقاومت دارند بنابراین بین دو آبیاری اجازه دهید سطح خاک کامل رطوبت را از دست بدهد سپس اقدام به آبیاری کنید.

تعویض گلدان
گیاه در حال رشد احتیاج به تعویض سالانه گلدان دارد، در صورت عدم امکان تعویض گلدان، خاک های سطحی را با خاک نو و غنی از مواد غذایی تعویض کنید.

تمیز نمودن برگ
بیشتر زیبایی این گیاه به برگهای براق و سبز تیره آن است. در صورتی که برگهای گیاه شما آلوده شده اند می‌توانید به راحتی آن ها را با کمی شیر و آب دوباره برق بیاندازید. غبارپاشی روزانه نیز برای تمیز ماندن آنها کفایت می‌کند.

خاک
خاک سنگین با زهکشی مناسب برای این گیاه بهترین گزینه است. در صورت سبک بودن خاک به دلیل رشد طولی گیاه، شاخه ها سنگین شده و حالت صافی خود را از دست می‌دهند.

دما
بهترین دما برای پیتسپروم 24 درجه سانتیگراد است.

رطوبت
رطوبت متوسط برای این گیاه کافیست. در فصل تابستان و روزهای گرم و آفتابی بهتر است آن را روزانه غبار پاشی کنید. همچنین در باقی فصل ها نیز با کمک راه های تامین رطوبت گیاهان، می‌توانید رطوبت مورد نیاز آن را تامین کنید.

برای ایجاد این رطوبت دو روش بیان می‌کنیم:

روش اول:

اسپری کردن آب روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی: در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

حتما بخوانید: فیلودندرون گیاه آپارتمانی زیبا با نگهداری آسان

نور
به مکانی با آفتاب کامل تا یا نیمه سایه نیاز دارد. البته در مناطقی که هوا در طی فصل رشد گرم است کاشت گیاه در مکانی نیمه سایه نیمه آفتاب توصیه می‌شود.

هرس
بهتر است سالانه قبل از رسیدن فصل رشد آن یعنی بهار، طول شاخه ها را کم کنید تا به گیاه فرصت پر شدن بدهید و بیش از حد بلند نشود.

وضعیت گل دهی
گلهای سفید رنگ و ظریف پیتسپروم در اردیبهشت ماه ظاهر می‌شود و بوی مطبوعی دارد.

کود دهی
در فصول رشد (بهار و تابستان) هر 2 هفته یکبار برای رشد بهتر به کودهای مخصوص گیاهان زینتی نیاز دارد. در فصول دیگر (پاییز و زمستان) نیز می‌توانید هر 2 ماه یکبار اینکار را تکرار کنید.

تکثیر با بذر
در صورت شکل گیری بذرها می‌توان از آنان برای تکثیر استفاده کرد. بذرها را می‌توان در پاییز و یا در اواخر زمستان در مخلوط خاک برگ +کوکوپیت مرطوب و در مکانی گرم کاشت اما بعد از جوانه زنی بذرها بهتر است که آنها را به مکانی خشک منتقل کرد زیرا در مکان گرم رشد ضعیفی خواهند داشت.

قلمه ساقه ای
از قلمه چوب نرم که در بهار تهیه می‌شود یا قلمه چوب سبز (علفی) که در تابستان از گیاه گرفته می‌شود می‌توان جهت تکثیر این گیاه استفاده کرد. قلمه‌ها به طول ۵-۷ سانتی متر تهیه می‌شوند. اگر قسمتی کوچک از چوب قدیمی‌تر در پایین قلمه‌ها همراه آنان باشد ریشه زایی بهتر انجام می‌شود.

البته توان ریشه زایی در قلمه‌های این گیاه پایین است و در صورت استفاده از هورمون‌های ریشه زایی احتمال تولید ریشه و گرفتن گیاه جدید افزایش می‌یابد. قلمه‌ها را می‌توان در محیط کوکو پیت و پرلایت کاشت و محیط را باید مرطوب نگه داشت.

پوتوس Sweetheart Plant

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر پوتوس Sweetheart Plant

نام محصول: پوتوس
نام انگلیسی: Sweetheart Plant
نام علمی: sweetheart plant

معرفی

گیاه پوتوس (پتوس)هم جذاب و هم بسیار مقاوم است و رشد راحت آن مشهور است.این گیاه بومی جنگل های جزایر سولومون است و قادر به سازگاری با گستره وسیعی از شرایط خارج از زیستگاه طبیعی مناطق گرمسیری خود می باشد.گیاه پوتوس نه تنها می تواند فضای شما را با رنگ و بافتش تغییر دهد، بلکه رتبه بالایی را در لیست گیاهانی دارد که به تصفیه هوا کمک می کنند. علاوه بر این، پوتوس ها رطوبت جو را افزایش می دهند و دی اکسید کربن را با اکسیژن جایگزین می کنند.

در ادامه نحوه نگهداری از پتوس را در برگام می خوانید.

آبیاری
پوتوس به آبیاری متوسط نیاز دارد. پوتوس ترجیح می دهد خاک گلدانش بین دو آبیاری خشک شود، مرطوب بودن دائمی خاک این گیاه باعث می شود ریشه اش بپوسد.

تعویض گلدان
در کل پتوس گلدان کوچک را بیشتر دوست دارد. اما زمانی که ریشه‌ها از زیر گلدان بیرون می‌زنند، وقت آن رسیده تا پتوسِ خود را به گلدان بزرگتری منتقل کنید.

تکثیر
تکثیر از طریق قلمه:

برای ازدیاد پوتوس به روش قلمه می‌توانید قطعاتی از قسمتهای ضخیم ساقه را که دارای حداقل یک جفت برگ باشند، جدا نموده و در آب قرار دهید، وقتی قلمه‏‌ها ریشه زدند آنها را به گلدان منتقل کنید.

هر چند بهار مناسب ترین زمان برای ازدیاد پوتوس است اما در داخل آپارتمان هر زمانی می ‏توان آن را تکثیر نمود. بهترین درجه حرارت برای ریشه‏ زایی قلمه‏ ها ۲۱ درجه سانتی‏گراد است.

خاک
خاک مناسب برای پوتوس مخلوطی از خاک باغچه، ماسه و خاک برگ است.

دما
دمای مناسب پوتوس در روز 25 در جه و در شب بین 16 تا 18 درجه سانتیگراد می باشد. در زمستان تا ۱۰ درجه سانتی گراد را تحمل می کند.

رطوبت
رطوبت مناسب برای پوتوس 50 تا 70 درصد می باشد. برای تامین رطوبت گیاه پوتوس بهتر است یک ظرف آب کنار گلدان قرار دهید این روش رطوبت مورد نیاز گیاه را تامین می‌کند. یکی دیگر از راههای تامین رطوبت مورد نیاز گیاهان، غبار پاشی است. در تابستان هر هفته 3 بار و در زمستان هر هفته 2 بار غبارپاشی کنید.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
پوتوس به ندرت کشنده است، خوردن پوتوس ها می تواند موجب استفراغ و سوزش در حیوانات خانگی و کودکان شود.

حتما بخوانید: نخل شامادورا، یک نخل جمع و جور با برگهای سبز تیره و ساقه هایی روشن 

نور
پوتوس در نور زیاد ولی غیرمستقیم خورشید به خوبی رشد می‌کند، ولی در نور کم و متوسط هم می‌تواند به رشد خود ادامه دهد. اگرچه در نور کم، سرعت رشد گیاه هم کم می‌شود. در بیرون از خانه، در سایه می توانند رشد کنند.

پوتوس با نور لامپهای فلوئورسنت هم رشد می‌کند و این موضوع، گیاه را از اکثر گیاهان آپارتمانی (که صرفا با نور خورشید رشد می‌کنند) متمایز می‌کند.

در نژادهای ابلق شدت نور باید بیشتر باشد و غیرمستقیم تا رنگ برگها تغییر نکند و در گونه های سبز، فضاهای دارای نیم سایه مناسب است.

هرس
در مورد پتوس بهتر است ساقه ها را نسبتا کوتاه نگه دارید تا همه قسمت های ساقه با برگ پوشیده باشند و ساقه لخت به نظر نرسد.

اگر ساقه بدون برگ در حال رشد کردن است بهتر است آن را از گیاه جدا کرده و روی سطح خاک قرار دهید تا به زودی ساقه جدید جوانه بزند.

وضعیت گل دهی
گلدهی این گیاه در طبیعت است و در محیط خانه به ندرت گل می دهد.

کود دهی
3 گرم در لیتر هر دو هفته یکبار از فروردین تا آبان ماه عمل کوددهی را انجام دهید.

پدیلانتوس Devil’s Backbone

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر پدیلانتوس Devil’s Backbone

نام محصول: پدیلانتوس
نام انگلیسی: devil’s backbone
نام علمی: devil’s backbone

معرفی

گل پدیلانتوس یکی از گیاهان آپارتمانی است که نام‌گذاری آن با بی‌انصافی زیادی انجام شده است چراکه علاوه بر استفاده به عنوان گل آپارتمانی از عصاره‌اش برای افزایش حجم مواد معدنی استخوان مانند کلسیم و فسفر استفاده می‌شود و در پزشکی استفاده مؤثری دارد.

یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد گل پدیلانتوس این است که در سرما رنگ برگ‌هایش از سبز به قرمز تغییر پیدا می‌کند و علتش هم این است که سرما جذب فسفر از ریشه را مختل می‌کند و این حالت در گیاهان خصوصا در زمستان دیده می‌شود ولی باید مراقب باشید چون سرمای بیش از حد باعث ریزش برگ‌هایش می‌شود.

برگ‌های این گیاه برای جلوگیری از سوختن در برابر نور آفتاب رنگ‌دانه‌هایی را در خود جمع می‌کنند که به رنگ قرمز بوده و قادرند تا طیف وسیعی از نور زیاد را کنترل کنند، از این رو زمانی که این گیاه در معرض نور خورشید قرار بگیرد، واریته های ابلق با حاشیه سفید برگ‌ها به رنگ قرمز تبدیل می‌شوند.

این گیاه از نظر میزان نوری که نیاز دارد کمی حساس است، دقیقاً زمانی که قرمز شده و شما حس می‌کنید از زیبایی گیاه است، نشان از آن دارد که آفتاب به شدت بر روی گیاه فشار دارد! زمانی هم که برگ‌های سبز شروع به ریزش کرده و برگ‌های زیرین زرد می‌شوند، یعنی به گیاه نور کافی نرسیده است. اما نور زیاد اگر به گیاه برسد در نهایت منجر به ضخیم شدن ساقه‌ها شده و برگ‌های گیاه گوشتی می‌شوند.

آبیاری
پدیلانتوس نسبت به آبیاری حساس است و تنها زمانی اقدام به آبیاری مجدد کنید که خاک گیاه به عمق 2 تا 3 سانتیمتری خشک شده باشد.

تعویض گلدان
بهتر است هر 2 یا 3 سال یکبار در صورت مشاهده بیرون زدن ریشه ها، گلدان را تعویض کنید. پدیلانتوس نیز مانند دیگر گیاهان در گلدان کوچکتر بهتر رشد می‌کند بنابراین از قرار دادن این گیاه در گلدان بزرگ خودداری کنید.

تمیز نمودن برگ
با دستمال یا اسفنج مرطوب می توانید برگهای پدیلانتوس را تمیز کنید.

خاک
پدیلانتوس به خاک سبک با زهکشی خوب نیاز دارد. مناسب‌ترین خاک برای پدیلانتوس ترکیب خاک ماسه، پرلیت، کوکوپیت و پیت ماس است. برای این گیاه خاک کاکتوس‌ها هم مناسب است چرا که دارای زهکش مناسبی بوده و آب را بهتر از خود عبور می‌دهد.

دما
دمای بین 15 تا 25 درجه سانتیگراد برای پدیلانتوس مناسب می باشد.

حتما بخوانید: مرجان گیاهی با گل هایی قرمز رنگ و زیبا

رطوبت
این گیاه به رطوبت حساسیت بالایی ندارد و در رطوبت معمولی اتاق نیز رشد می‌کند. اما در صورت کمی رطوبت محیط می توانید از طریق قرار دادن ظرف آب در کنار گیاه و یا ایجاد جزیره رطوبت را تامین کنید.

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
پدیلانتوس حاوی شیره‌ای سمی و تقریبا خطرناک است. این گیاه را دور از دسترس کودکان و حیوانات خاگی قرار دهید.

نور
به مکانی روشن تا نیمه روشن و به دور از نور مستقیم آفتاب نیاز دارد. نور مستقیم آفتاب را فقط زمانی تحمل می کند که هوا گرم نباشد. یعنی ساعات ابتدای روز بهترین زمان برای تابش نور مستقیم آفتاب هستند.

هرس
این گیاه رشد زیادی دارد و پس از مدتی به دلیل طویل شدن ساقه ها، زیبایی خود را از دست می‌دهد. برای زیباتر شدن گیاه و داشتن رشد بهتر هرس شاخه ها و قلمه گیری از آن ها ضروری می‌شود. بهتر است هرس ساقه ها در زمستان و از شاخه های مسن شروع شود و حداکثر تا یک سوم طول آنها کوتاه شود.

وضعیت گل دهی
در فصل تابستان یا پاییز گلهای کوچک و ظریف قرمز، صورتی یا زرد به صورت خوشه ای شکوفا می‌شوند.

کود دهی
پدیلانتوس به کوددهی زیادی نیاز ندارد اما می‌توانید در فصول رشد یعنی بهار و تابستان، گیاه را ماهی یک مرتبه کود مخصوص گیاهان زینتی تقویت کنید.

تکثیر با بذر
این گیاه بعد از گل‌دهی بذرهای زیادی می‌دهد که می‌توانید از آن‌ها جهت کشت استفاده کنید.

خاک کاکتوس را بعد از ضدعفونی کردن در آفتاب درون گلدان سایز ۸ بریزید و سپس بذر را در قسمت فوقانی خاک بگذارید.

از طریق پر کردن زیر گلدانی گیاه، بذر را آبیاری کنید.

برای جلوگیری از اتلاف رطوبت باید آن را با پوششی از پلاستیک یا لیوان یک‌بار مصرف حفظ نمایید.

قلمه ساقه ای
باید قلمه های به طول ۱۲ الی ۱۵ سانتی‌متر را انتخاب کنید. برگ‌های موجود در نیمه پایینی قلمه را جدا کنید و حتما قبل از تهیه قلمه ۲۴ ساعت قبل گیاهتان را آبیاری کنید تا ساقه ها ترد شوند. قلمه های انتخاب شده را داخل یک روزنامه بپیچید تا شیره از آن خارج شود سپس در بستری از پرلیت یا مخلوط شن و ماسه قرار دهید.

باید قلمه از زیر یک جوانه به‌صورت اریب بریده ‌شده و در زیر خاک قرار دهید. برای آنکه ریشه زنی احتمال بیشتری داشته باشد بهتر است تا ۳ عدد جوانه زیر خاک قرار بگیرد. نباید اجازه دهید که خاک خشک شود.

کشیدن پلاستیک شفاف بر روی قلمه و یا غبارپاشی و همچنین مکانی روشن و پرنور اما به دور از نور مستقیم آفتاب نیز از اعمالی هستند که به ریشه‌زایی بهتر کمک می‌کنند. شکل گیری ریشه‌ها در صورت مساعد بودن شرایط حدود ۲ هفته طول می‌کشد.

اگر قلمه‌ها را در آب ریشه دار کردید قبل از اینکه ریشه ها زیادی بلند شوند باید در بستر قرار گیرند.

پاندانوس Screw pine

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر پاندانوس Screw pine

نام محصول: پاندانوس
نام انگلیسی: Screw pine
نام علمی: screw pine

معرفی

این گیاه معروف به برگ خنجری با برگهایی شبیه شمشیر و خنجر با اسم علمی پاندانوس از ۶۰۰ گونه مختلف گیاهان استوائی درختچه ای همیشه سبز تشکیل یافته است. گیاه پاندانوس در برابر نور با تغییر رنگ عكس‌العمل نشان می‌دهد. به این شكل كه با دیدن نور، سبزی برگ‌ها به طلایی و كرم تغییر می‌كند و در غیر این‌صورت سبز رنگ می‌شود.

پاندانوس، گیاهی بسیار زیباست كه با شرایط آپارتمان كاملا سازگار است. برگ‌های كشیده، بلند و سبز آن خطوط سفید و زردرنگ دارند و در سراسر حاشیه برگ‌های تنه تا نوك از دندانه‌های ظریف و خارمانند خودنمایی می‌كنند.

آبیاری
نیاز آبی گل پاندانوس نسبتا بالاست و بایستی همواره خاک گلدان مرطوب باشد. دقت کنید که گلدان زهکش مناسب داشته باشد تا آب اضافی بتواند از ته گلدان خارج شده و مانع از پوسیدگی ریشه شود. همچنین بهتر است از آب جوشیده سرد برای آبیاری گیاه استفاده نمایید.

تعویض گلدان
در صورت کوچک ماندن برگها و رشد کم آنها و یا خروج ریشه از زهکش در فصل بهار اقدام به تعویض گلدان کنید.

تمیز نمودن برگ
از مواد براق کننده شیمیایی می توانید هر سه هفته یکبار استفاده کنید. بهتر است برگها را با پارچه نرم و اسفنج مرطوب تمیز کنید.

تکثیر
تکثیر پاندانوس از دو طریق کاشت بذر و پاجوش انجام میگردد، اما بهترین روش ازدیاد این گیاه، از طریق کاشت پاجوش‌های اطراف گیاه است.

 ابتدا توسط چاقوی تیز با دقت پاجوش‌ها را از اطراف گیاه مادر جدا کنید. بهتر است جوانه‌ها قبل از انتقال به گلدان برای مدتی (چند روز) در فضای آزاد قرار داده شوند. انتهای پاجوش‌ها را برای رشد بهتر و سریع‌تر گیاه، در پودر هورمون ریشه‌زایی فرو ببرید. پاجوشها را در خاکی حاوی کمپوست بذر و ماسه در گلدانی به قطر ۹ سانتیمتر بکارید. روی گلدان گیاه جوان را با كیسه پلاستیكی شفاف بپوشانید تا دما و رطوبت مورد نیاز گیاه راحتتر تامین شود.

گلدان را در دمای ۲۰ تا ۲۲ درجه سانتیگراد و نور كافی نگهدارید. مراقب باشید محیط کاشت پاندانوس همواره مرطوب باشد. روزانه مه‌پاشی گیاه را انجام دهید. بهترین زمان برای تکثیر پاندانوس اواسط بهار است، تا گیاه به‌خوبی رشد کرده و بتوانید آن را در اوایل تابستان به گلدان بزرگتر منتقل کنید.

خاک
مناسبترین خاک برای کاشت پاندانوس، مخلوطی از ماسه، خاکبرگ (مخصوصا خاک برگ حاصل از چمن) و پیت است.

دما
دمای حداقل شبانه 15 تا 19 درجه و حداکثر روزانه 22 تا 30 درجه سانتیگراد برای پاندانوس مناسب می باشد.

رطوبت
رطوبت هوای ۵۰ تا ۷۰ درصد برای رشد و شادابی گیاه موثر است. به این منظور به ویژه در فصل تابستان، روزانه گیاه را مه‌پاشی کنید و یا با ایجاد جزیره می توان رطوبت را تامین کرد.

روش اول:

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

نور
پاندانوس نیاز به نور فراوان برای رشد احتیاج دارد ولی توجه داشته باشید که در برابر نور مستقیم خورشید قرار نگیرد. برگهای گل پاندانوس در اثر نور کم حالت ابلق خود را از دست می دهد و سبز یک دست می‌شوند و در برابر نور زیاد نیز برگها رنگ پریده و چروک‌دار خواهند شد.

حتما بخوانید: بابا آدم گیاه زیبا و لوکس آپارتمانی 

هرس
برگهای زرد و آسیب دیده گیاه را از ناحیه اتصال آنان به ساقه گیاه جدا کنید.

وضعیت گل دهی
پاندانوس در محیط خانه به ندرت به گل می رود.

کود دهی
در فصول رشد هر ماه یکبار با استفاده از کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب پاندانوس را تغذیه کنید.

پامچال primulaceae

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر پامچال primulaceae

نام گیاه: پامچال
نام انگلیسی: primulaceae
نام علمی: primulaceae

معرفی

گونه های متعدد پامچال بومی مناطق سرد و مرطوب هستند. این جنس در ایران ۶ گونه علفی دایمی زودرس و بهاره دارد که گونه های پامچال الوان، پامچال هفت رنگ یا هفت قبا و پامچال لرستانی یا پامچال آرد آلود، انحصاری ایران هستند. گیاهی چند ساله است و گل ها در گونه های مختلف این جنس از نظر شکل و رنگ بسیار زیبا و متنوع می باشند.

شرایط زیستی گونه ها بسیار متفاوت است،بعضی از آنها به ویژه نواحی کوهستانی و صخره ها هستند و عده ای در مرداب و نقاط مرطوب و بالاخره برخی در مناطق جنگلی می رویند. این گیاهان به سرما مقاوم می باشند و به عنوان گیاه گلدانی و حاشیه ای استفاده می شود. کشت و کار آن به نحوی انجام می شود که گیاه در عید نوروز به گل می رود.

آبیاری
پامچال علاقه خیلی زیادی به آبیاری دارد و به خشکی اصلا مقاوم نیست. سعی کنید خاک گلدان همیشه مرطوب بماند و نه خیس.

تعویض گلدان
به تعویض گلدان نیازی ندارند. اما اگر گل پامچالی چندساله دارید، گلدان آن را یک سایز بزرگتر کنید.

تعویض گلدان باید بعد از گلدهی انجام گیرد.

تمیز نمودن برگ
غبارپاشی برای تمیز کردن برگ های آن کفایت می کند.

خاک
بهترین خاک برای پامچال آمیخته ای از خاک باغچه (لوم)، خاکبرگ پوسیده و پیت به نسبت مساوی است. PH خاک اگر حدود 6 باشد رشد و نمو این گیاه رضایت بخش است.

دما
بهترین دما برای نگهداری پامچال 12 تا 15 درجه سانتیگراد است.

رطوبت
میزان رطوبت نسبی محیط برای گیاه پامچال بین 70 تا 90 درصد می باشد.

برای ایجاد این رطوبت روش بیان می‌کنیم:

روش اول:

اسپری کردن آب روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

حتما بخوانید: آدنیوم گیاهی آپارتمانی با گل های زیبا و صورتی رنگ 

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی: در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
شیره گیاه به دلیل سمی بودن برای انسان و حیوانات خطرناک است.

نور
گل پامچال به نور کامل و مستقیم نیاز دارد اما در روزهای گرم تابستان بهتر است جهت کاهش دما و نسوختن برگها، آن را در سایه قرار دهید. در فصل زمستان و روزهای سرد ترجیحا این گل را در نور کامل قرار دهید.

هرس
برگ های زرد و خشک و گلهای قدیمی را جدا کنید.

وضعیت گل دهی
در فصل بهار به گل می رود.

بسته به نوع پامچال، نیازهای آنها برای گلدهی می‌تواند متفاوت باشد. اما همه گونه های این گل برای گلدهی به دمای پایین و هوای خنک نیاز دارند.

کود دهی
استفاده از کودهای کامل (حاوی تمام عناصر غذایی) و استاندارد ماهی یکبار و در زمان گلدهی، به رشد بهتر گیاه کمک می‌کند ولی در طول زمستان که گل پامچال خفته است، نیازی به کوددهی ندارد.

تکثیر با بذر
اوایل پاییز بذرها را در خاک بکارید و در اواخر اسفند و اوایل بهار گیاهان رشد کرده را به گلدان‌های جدید انتقال دهید.

ریشه
برای تکثیر گل پامچال از طریق ریشه کافیست که ابتدا گیاه را کاملا آبیاری کنید تا در هنگام جدا کردن ریشه به ریشه ها آسیبی نرسد حال ریشه ها را از هم جدا کنید و در یک گلدان جدا اما کوچک قرار دهید و از خاک سبک برای این گلدان جدید استفاده کنید.

هویا Wax plant

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر هویا Wax plant

نام محصول: هویا
نام انگلیسی: Wax plant
نام علمی: wax plant

معرفی

بهترین و زیباترین گیاه برای استفاده به عنوان سبد آویزان، برگها سبز و مومی، ساقه ها خزنده و آویزان، گلها به صورت خوشه ای سفید رنگ با رنگ قرمز در وسط که با آویزان شدن از سبد منظره زیبایی به گلدان میدهد، شهد حاصله از گلها وسایل منزل نزدیک به گلدان را کثیف میکند و نام فارسی اصیل برگرفته شده از همین معنی است.

بهترین جایگزین برای گل پتوس بوده و مخصوصا برگهای آن پشت ویترین مغازه ها بسیار زیبا می شود. برخی گونه ها به شکل قلب بوده و در فصل زمستان و نزدیک ولنتاین وارد بازار می شود و از بازار پسندی بسیار خوبی برخوردار می باشد.

در ادامه در برگام نحوه نگهداری از گیاه آپارتمانی هویا را می خوانید.

آبیاری
سعی کنید بین دو آبیاری خاک گلدان تا عمق ۴ سانتیمتری کاملا خشک شود و سپس آبیاری را انجام دهید. در زمستان نیز آبیاری به مراتب باید کمتر از تابستان باشد.

تعویض گلدان
هر دو سال یکبار نیاز به تعویض گلدان دارد. البته زمان مناسب تعویض گلدان زمانی است که ریشه گیاه از زیر گلدان خارج شده باشد چون هویا برای گلدهی نیاز دارد که گلدان آن تنگ باشد.

تمیز نمودن برگ
غبارپاشی برای تمیز نمودن برگها کافی است، از مواد براق کننده شیمیایی استفاده نکنید.

تکثیر
با کمک قلمه می توان هویا را تکثیر کرد.

قلمه ها را بهتر است از نوک ساقه حداقل به طول 7 تا 10 سانتیمتر تهیه کرد و هر قلمه یک جفت برگ داشته باشد. توجه کنید که قلمه هایی که حدود 2 تا 6 گره (محل اتصال برگ به ساقه) دارند بهتر ریشه تولید می کنند.

زمان قلمه گیری نیز در بهار و یا اوایل تابستان است. قلمه ها را در مخلوطی از پرلایت و پیت موس که مرطوب است بکارید. روی قلمه ها را پلاستیکی شفاف قرار دهید تا رطوبت هوا بهتر تامین شود. گلدان حاوی قلمه ها را در مکانی روشن اما به دور از نور مستقیم آفتاب قرار دهید و گاهی برای تهویه مطبوع کاور را برداشته و عمل هوادهی برای قلمه ها انجام دهید.
زمانی که شاهد رشد جدید گیاه بودید پلاستیک را از روی آن بردارید.

خاک
خاک گلدان بهتر است سبک و دارای زهکش خوب باشد.

بنابراین بکارگیری دو قسمت پیت موس و یک قسمت پرلایت به همراه یک قسمت خاک معمولی و یک قسمت خاک برگ و یا دو قسمت پیت موس + دو قسمت خاک معمولی + یک قسمت رومی کولایت + یک قسمت پرلایت محیط خوبی برای رشد این گیاه ایجاد می کند. همچنین می توانید از مخلوط خاک برگ + خاک معمولی + شن برای این گیاه استفاده کنید.

دما
دمای ۲۲ درجه در طی روز و ۱۶ درجه سانتیگراد در طی شب در فصول رشد (بهار و تابستان) هویا مناسب می باشد. به طور کلی دمای مناسب در طی فصل رشد این گیاه ۱۸ تا ۲۵ درجه سانتیگراد است.

رطوبت
به خاطر واکسی بودن برگها، به کمبود رطوبت هوا مقاوم است و همان رطوبت متوسط اتاق برایش کافی می باشد. اما در تابستان در صورت کمبود رطوبت محیطی می توان از غبارپاشی یا ایجاد جزیره برای تامین رطوبت استفاده کرد.

برای ایجاد این رطوبت دو روش بیان می‌کنیم:

روش اول:

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

حتما بخوانید: فیلودندرون برگ انجیری گیاهی زیبا با برگهایی سبز و براق مناسب آپارتمان

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
این گیاه غیر سمی است.

نور
گیاه هویا به نور نسبتا زیادی نیاز دارد و بهترین مکان برای قرارگیری آن در پشت پنجره جنوبی است. دقت کنید که بودن گیاه در تابش مستقیم خورشید مخصوصا در روزهای آفتابی تابستان، آسیب شدیدی به برگ و گلهای آن وارد می‌کند.

هرس
گیاه هویا به هرس زیادی نیاز ندارد. در مورد گلها باید گفت که بعد از خشک شدن آنها در فصول سرد، بهتر است به صورت تکی چیده شوند و همه آنها به شکل خوشه ای و از ساقه بریده نشوند. دلیل انجام این کار این است که سال آینده گیاه دوباره از هیمن ساقه به گل می‌نشیند و با حذف آن ممکن است گیاه به گل نرود.

وضعیت گل دهی
گلها در اواسط بهار تا اواخر تابستان ظاهر می شوند.

کود دهی
در بهار و تابستان هر دو هفته یکبار با کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و استاندارد و در غلظت مناسب، گیاه خود را تغذیه کنید.

هدرا Canary Ivy

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر هدرا Canary Ivy

نام محصول: هدرا
نام انگلیسی: Canary Ivy
نام علمی: canary ivy

معرفی

هدرا گونه ای زیبا با رشد سریع بوده که در مقابل نور و سایه مقاوم است. برگهای هدرا چرمی و تخم مرغی شکل با لبه کنگرهای هستند که در قسمت تحتانی قلبی شکل می شوند، در زمستان برگهای این گیاه سبز روشن و براق است و در تابستان به رنگ سبز برنزی در می آیند، هدرا واریته مشهوری دارد که دارای برگهای سبز تیره با لبه نقره ای، خاکستری یا سفید رنگ می باشد.

آبیاری
وقتی سطح خاک خشک شود مناسبت ترین زمان برای آبیاری می باشد.

تعویض گلدان
هدرای جوان و در حال رشد به دلیل نیاز ریشه به فضا و مواد غذایی بیشتر به تعویض سالیانه گلدان نیاز دارد. بعد از بالغ شدن گیاه می‌توانید در صورت نیاز و بیرون زدن ریشه ها به تعویض گلدان اقدام کنید.

در صورتی که امکان تعویض گلدان وجود ندارد، می‌توانید خاک سطحی را با خاکی جدید و غنی جایگزین کنید.

تمیز نمودن برگ
غبارپاشی جهت تمیز نمودن برگها کافی است. در صورت لزوم می توانید از پارچه یا اسفنج مرطوب استفاده کنید. حتی الامکان از مواد براق کننده برگها استفاده نکنید.

خاک
خاک باغچه همراه با کمی توربی یا خاک برگ برای رشد و نمو این گیاه مناسب است.

دما
دمای 18 تا 25 درجه سانتیگراد بهترین دما برای نگهداری هدرا می باشد.

رطوبت
هدرا به رطویت 50 الی 70 درصد نیاز دارد و برای افزایش رطوبت این گیاه می‌توانید از جزیره استفاده کنید و یا برگهای آن را غبارپاشی کنید. بدین منظور در تابستان هفته ای دو بار و در زمستان هفته ای یکبار غبارپاشی برای حفظ رطوبت گیاه لازم می باشد.

روش اول:

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

 سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
هدرا در صورت خورده شدن برای کودکان و حیوانات خانگی گیاهی سمی است و در اثر تماس با پوست باعث قرمزی و تحریک پوست می‌شود.

بهتر است در هنگام کار با هدرا دستکش بپوشید.

نور
نور متوسط و زیاد غیرمستقیم برای هدرا مناسب است. نوع ابلق آن برای داشتن نوارهای روشن به نور بیشتری نیاز دارد. بهتر است از قرار دادن هدرا در نور مستقیم زیاد خودداری کنید زیرا اشعه آفتاب رنگ برگها را از بین می‌برد.

هرس
هدرا به هرس خاصي نياز ندارد اما در گياه جوان، شاخه ها و ساقه هايي را كه ضعيف به نظر مي رسند حذف کنید تا رويش های قويتری رشد كنند.

حتما بخوانید: لیندا، یکی از محبوب ترین گیاهان زینتی آپارتمانی

 وضعیت گل دهی
اوايل تا اواسط پاييز زمان گلدهی هدرا مي باشد.

کود دهی
از بهار تا پاییز ماهی یکبار با کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب گیاه را تغذیه کنید.

خوابانیدن ساده
یک گلدان کوچک تهیه کنید و آن را در نزدیکی گیاه سالم و بالغ هدرا قرار دهید. قوی ترین شاخه از گیاه را انتخاب کرده و آن را خم کنید و داخل گلدان کوچک به صورت خوابیده روی خاک قرار دهید. روی شاخه را مجدد خاک بریزید و آن را آبیاری کنید به طوری که خاک اصلا خشک نشود. از جابه جایی گلدان مادر و گلدان کوچکتر خودداری کنید و پس از چند ماه با ظهور اولین برگها، شاخه را از گیاه مادر جدا کنید.

قلمه ساقه ای
با یک چاقوی تیز قلمه هایی به طول 10 الی 12 سانتی متر و دارای 2 یا 3 گره از ساقه های گیاه سالم هدرا تهیه کنید. انتهای قلمه های تهیه شده را به هورمون ریشه زایی آغشته کنید و سپس در یک گلدان کوچک حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه و یا بستر آماده کاشت قرار دهید. خاک را مرطوب کرده و روی آن را به یک نایلون شفاف بپوشانید. در زمان ریشه زایی، رطوبت خاک را فراموش نکنید زیرا هدرا نسبت به خشکی بسیار حساس است. بعد از گذشت یک ماه قلمه شما ریشه می‌دهد و می‌توانید نایلون را بردارید و گلدان را در جایی با نور غیر مستقیم متوسط و دمای 18 الی 20 درجه قرار دهید.

نیلوفر پیچ Ipomoea tricolor

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر نیلوفر پیچ Ipomoea tricolor

نام محصول: نیلوفر پیچ
نام انگلیسی: Ipomoea tricolor
نام علمی: ipomoea tricolor

معرفی

با نام علمی “IPOMOEA TRICOLOR” یک گیاه چندساله و بالارونده است. این گیاه گل های بسیار زیبایی تولید می‌کند و مورد توجه افراد زیادی می‌باشد. این واریته از نیلوفر پیچ، گل هایی به رنگ آبی آسمانی به وجود می‌آورد که نمای بسیار زیبایی دارند. برگ ها قلبی شکل هستند و گل ها شبیه شیپور می‌باشند.

گیاهی بسیار پرطرفدار بین ایرانیان است. این گیاه دارای رشد بسیار سریعی بوده طوری که در عرض یک سال کل حصار شما را می پوشاند. گلهای این گیاه در صبح باز شده و به همین دلیل نام Morning glory قرار داده شده. گلهای با تلفیقی از رنگ های منحصر بفرد بنفش و صورتی و ترکیب هر دو که حالت ارغوانی داشته می باشد که منظره بسیار جذابی را به باغچه و منزل شما می بخشد.

آبیاری
زمان آبیاری نیلوفر پیچ را طوری تنظیم کنید که سطح خاک خشک شود بعد اقدام به آبیاری کنید. این گیاه به خاک همیشه مرطوبی که خیس نباشد نیاز دارد.

خیسی بیش از حد خاک سبب کاهش رشد گیاه و گلدهی، زرد شدن برگ‌ها و از بین رفتن ریشه‌های گیاه می‌شود.

خاک
این گیاه در هر نوع خاکی به خوبی رشد می کند به شرطی که زهکش خاک مناسب باشد. بنابراین اگر خاک سنگین باشد، با اضافه کردن پیت می توان زهکش آن را مناسب کرده تا گیاه به خوبی رشد کند. به طور کلی خاک مناسب آن، ترکیبی از خاک برگ و خاک معمولی باغچه است.

دما
از آنجایی که نیلوفر پیچ بیشتر در مناطق گرمسیری رشد می کند رشد خوبی را در آب و هوای گرم دارد، بهترین رشد نیلوفر در دمای  ۱۸ درجه سانتیگراد می باشد.

اگر محلی که در آن زندگی می کنید تابستان های سوزان و بلند دارد سعی کنید گیاه را در مکانی بکارید که عصر ها در سایه قرار بگیرد.

گیاهان نیلوفر پیچ معمولا با اولین سرما و یخبندان از بین می روند.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
بذرهای این گیاه داری ماده توهم زا می باشند پس حتما دور از دسترس کودکان قرار دهید.

حتما بخوانید: هویا بهترین و زیباترین گیاه برای استفاده به عنوان سبد آویزان

نور
این گیاه به نور مستقیم آفتاب نیاز دارد و اگر نور کم باشد باعث کم رنگ شدن برگ گیاه و کاهش گلدهی می‌شود. حداقل روزی ۶ الی ۸ ساعت نور مستقیم آفتاب برای گیاه مناسب است.

هرس
این گیاه به هرس خاصی نیاز ندارد مگر نمونه هایی که در گلدان نگهداری می شوند که در مورد این گیاهان نیز ساقه هایی هرس می شوند که خارج از شکل و فرم مورد نظر رشد کرده اند. در مورد تربیت این گیاه نیز حتما باید از قیم مناسب استفاده کرد تا ساقه ها مکان و فضایی برای پیچیدن و بالا رفتن داشته باشند.

کود دهی
برای این که گیاه نیلوفر پیچ شما گلدهی خوبی را داشته باشد بهتر است بجای کود از خاک برگ استفاده کنید تا خاک غنی شود.

تکثیر با بذر
کشت از طریق بذر: این روش، روش اصلی کشت نیلوفر است که در این روش ابتدا بذر را ۲۴ ساعت قبل از کاشت در دستمال خیس قرار می دهند و بعد بذر کشت می شود. پوسته بذر ضخیم است. بنابراین بذر را خراش دهید یا به مدت چند ساعت در آب گرم خیس کنید تا نرم شود.

این کار نرخ جوانه‌زنی را افزایش داده و سرعت جوانه‌زنی را نیز بالا می‌برد. بذرهای گیاه نیلوفر پیچ را در اوایل فصل بکارید و آن‌ها را با قطر کمی از خاک (حدود ۰٫۶ سانتی‌متر)، بپوشانید. سپس آن‌ها را به‌طور کامل آبیاری کنید.

جوانه‌های متراکم را از خاک بیرون بکشید، به‌طوری که فاصله نهایی جوانه‌ها از هم ۱۵ سانتی‌متر باشد. این جوانه‌ها می‌تواند تراکم را به میزان کم نیز تحمل کند، البته به شرط آن‌که نرده یا حفاظ کافی در اطراف‌شان باشد تا ساقه‌ها بتوانند دور آن بپیچند و پخش شوند.

قلمه ساقه ای
کشت قلمه: این روش در فصل تابستان امکان پذیر است که از گیاه، قلمه نرم تهیه کرده و بعد کشت می شوند.

نخل ماداگاسکار Madagascar Palm

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر نخل ماداگاسکار Madagascar Palm

نام محصول: نخل ماداگاسکار
نام انگلیسی: Madagascar Palm
نام علمی: madagascar palm

معرفی

اگر به دنبال گیاه تزئینی برای منزل با قابلیت تصفیه هوای محیط داخلی و تولید اکسیژن میگردید ما نخل ماداگاسکار را به شما معرفی میکنم. این گیاه یک نوع ساکولنت به حساب می آید و در واقع گیاهی به شدت مقاوم در برابر سهل انگاری ها است که نابود کردنش واقعا سخت تر از نگهداری آن است. در انتهای ساقه برگهایی وجود دارند که از بین آنها گلهای گیاه ظاهر میشوند. این گیاه در فصل خواب یعنی نیمه دوم سال برگهای خود را از دست میدهد و به خواب زمستانی میرود و باید در این مدت آبیاری را نصف و کودهی را متوقف کنید تا دوباره با شروع بهار و افزایش نور و دما، برگ ها سبز شوند و گیاه دوباره شروع به رشد کند، در آن زمان آبیاری را افزایش دهید.

آبیاری
بهترین زمان آبیاری هنگامی است که سطح خاک گلدان خشک شده باشد.  در طی زمستان نیز می‌توان فواصل آبیاری را بیشتر کرد.

تعویض گلدان
هر 2 یا 3 سال یکبار نخل ماداگاسکار به تعویض گلدان نیاز دارد. البته هر زمان ریشه گیاه از گلدان بیرون زد، زمان تعویض گلدان است.

تمیز نمودن برگ
غبارپاشی برای تمیز نمودن برگ ها کافی می باشد. از براق کننده های شیمیایی تا حد ممکن استفاده نشود.

خاک
بهترین خاک، خاک کاکتوس و یا ترکیب ماسه، خاک برگ و خاک باغچه است تا آب را به راحتی از خود عبور دهد.

ترکیب ۶۰ درصد ماسه + ۳۰ درصد پیت ماس + ۱۰ درصد ورمی کمپوست نیز مناسب می باشد.

دما
بهترین دما برای نگهداری نخل ماداگاسکار دمای ۲۰ الی ۲۴ درجه سانتیگراد می باشد.

رطوبت
این گیاه نسبت به میزان رطوبت محیط حساس نیست. اما غبارپاشی روزانه در طول فصول رشد گیاه به رشد سریع‌تر، دفع آفات و پاکیزگی برگ‌ها برای فتوسنتز بهتر، کمک می‌کند.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
نخل ماداگاسکار یک گیاه سمی است.

نور
نخل ماداگاسکار به نور فراوانی نیاز دارد و نور مستقیم آفتاب را حداقل به مدت ۶ ساعت دوست دارد. اگر امکان تابش نور مستقیم آفتاب بر روی آن وجود ندارد در مکانی همانند نزدیکی یک پنجره که کاملاً روشن و پر نور است آن را قرار دهید.

حتما بخوانید: کاج مطبق، گیاهی زیبا مناسب اداره و مکان های رسمی

هرس
برگ هایی که زرد شده اند یا گیاه شما را زشت کرده اند حذف کنید.

وضعیت گل دهی
فقط گیاهان بالغ در حدود ۱.۵ متر به بالا گل می دهند آن هم در فصل بهار تا تابستان.

کود دهی
می‌توانید در اوایل بهار و اوایل تابستان هر 2 هفته یکبار از کود مخصوص گیاهان آپارتمانی و یا کود مخصوص کاکتوسها برای تقویت این نخل استفاده کنید.

تکثیر با بذر
تکثیر نخل ماداگاسکار از طریق بذر در اواخر تابستان تا اوایل پاییز صورت می گیرد.

دانه‌ها را به مدت ۲۴ ساعت در آب ولرم داخل یک فنجان کوچک بخیسانید. سینی بذر را با شن درشت و ماسه پر کنید و بذر‌ها را در عمق نیم سانتیمتری بستر کاشت بکارید و روی آن را با لایه نازکی (۳ تا ۵ میلیمتر) خاک حاصلخیز بپوشانید و به طور کامل آبیاری کنید. بهتر است قبل از کاشت دانه، بستر کاشت را نیز مرطوب کرده باشید.
سینی بذر را در محیطی گرم با دریافت نور کافی خورشید، در دمای ۲۱ تا ۲۶ درجه سانتیگراد قرار دهید.
گیاه شما در مدتی حداقل سه هفته تا شش ماه جوانه خواهد زد.

تکثیر با پاجوش
تکثیر از طریق کاشت پاجوش ساده‌ترین راه ازدیاد این گیاه است. در اولین زمانی که پاجوش‌ها را در نزدیکی انتهای ساقه گیاه مشاهد کردید، اقدام به جدا کردن پاجوش‌ها کنید.

پاجوش‌های جدا شده را در در دمای ۲۰ درجه سانتیگراد و در محلی خنک و سایه روی روزنامه قرار دهید تا شیره داخل آن خشک شود.

سپس پاجوش‌ها را در گلدانی حاوی خاک سبک و حاصلخیز بکارید. با کشیدن پلاستیک شفاف روی گلدان و ایجاد شرایط گلخانه‌ای شرایط محیطی را برای رشد بهتر پاجوش‌ها گیاه فراهم کنید.
در طول مدت ریشه‌دار شدن همواره سطح بستر کاشت مرطوب و نه خیس باشد. در حقیقت پوشاندن گلدان با پلاستیک به حفظ رطوبت مورد نیاز کمک شایانی خواهد کرد.
زمان که گیاه ریشه‌دار شد، پلاستیک را برداشته و به گلدان اصلی انتقال دهید.

قلمه ساقه ای
ساقه را به طول ۱۰ تا ۲۲ سانتیمتر با قیچی باغبانی برش بزنید و برگ‌های گیاه را به غیر از یکی دو تا، حذف کنید.

قلمه ساقه را روی تکه‌ای روزنامه و در دمای ۲۰ درجه سانتیگراد، در محلی سایه به مدت چند روز قرار دهید تا شیره داخل آن خشک شود.

گلدان حاوی بستر کاشت را کاملا خیس کنید و سپس قلمه را در آن بکارید. بستر کاشت مناسب برای کاشت قلمه این گیاه بایستی از زهکش کافی برخوردار باشد. ترکیبی از شن و ماسه، کود دامی پوسیده و خاکبرگ یا خاک معروف به خاک کاکتوس برای کاشت و تکثیر این گیاه مناسب است.
گلدان را در محیطی گرم (دمایی بین ۲۰ تا ۳۰ درجه سانتیگراد) و مرطوب قرار دهید.
برای ریشه دار شدن سریعتر گیاه می‌توانید انتهای قلمه را با هورمون ریشه‌زایی آغشته کنید و با کشیدن پلاستیک شفاف روی گلدان، شرایط گلخانه‌ای ایجاد کنید. روی پلاستیک را چند سوراخ بزنید تا تهویه هوا بهتر انجام شود.
ریشه‌های گیاه بعد از گذشت چهار تا شش هفته پدیدار خواهند شد. بعد از گذشت چند هفته می توانید گیاه را به گلدان اصلی منتقل کنید.

نخل شامادورا chamaedorea elegans

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر نخل شامادورا chamaedorea elegans

نام محصول: نخل شامادورا
نام انگلیسی: chamaedorea elegans
نام علمی: chamaedorea elegans

معرفی

نخل شامادورا یا نخل بامبو گیاهی است از خانواده اریکاسه و بومی آمریکای مرکزی یک نخل جمع و جور، دارای ظاهری ظریف و باریک و برگهای سبز تیره و ساقه هایی روشن و رشد کم میباشد.

به طورکلی ارتفاع آن از 2 متر تجاوز نمیکند و بخاطر تحمل سایه و نیاز به نور کم، گیاهی مناسب برای نگهداری داخل آپارتمان میباشد ولی با این وجود نور غیر مستقیم باعث بهبود رنگ برگهای شانه ای آن میشود.

همچنین میوه ها وگلهای این گیاه در گواتمالا و السالوادور به عنوان غذایی لذیذ در سالاد استفاده میشود. در ادامه در برگام از این نخل زیبا بیشتر بخوانید.

آبیاری
شامادورا به آبیاری زیاد، حساس است و باید بین دو آبیاری با انگشت زیر خاک را بررسی کرد و در صورت خشک بودن به آن آب داد. آبیاری بیش از اندازه و خیس بودن دائمی خاک باعث زرد شدن برگ ها می شود.

تعویض گلدان
به دلیل رشد کند نخل شامادورا بهتر است که تعویض گلدان 2 سال یکبار انجام شود و اواسط تا اواخر زمستان زمان مناسبی برای اینکار می باشد.

خاک
خاک هوموسی سبک و دارای زهکشی خوب مثل یه قسمت خاک برگ و یک قسمت خاک باغچه مناسب می باشد. خاک قلیایی را می پسندد.

حتما بخوانید: فیکوس گیاهی مقاوم و نیازمند نور کم با برگهایی براق و زیبا

دما
بهترین دما ۲۲ درجه سانتی گراد می باشد در صورت گرمای بیشتر باید آبپاشی روی برگها بیشتر شود، بهتر است جایش خنک باشد تا دچار سبز خشکی نشود.

رطوبت
رطوبت نسبی 50 تا 70 درصد بهترین رطوبت برای نگهداری نخل شامادورا است.
به طور کلی بهتر است که این گیاه هفته ای 3 بار اسپری شود.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
نخل شامادورا سمی نمی باشد.

نور
نیاز نوری کم تا متوسط دارد و به سایه تا حدودی مقاوم است.

هرس
در صورت خشک و چروکیده شدن برگ های قدیمی گیاه، آنها را توسط قیچی جدا کنید تا گیاه شما زیبا بماند.

وضعیت گل دهی
در نخل شامادورا گل‌های نر و ماده بر روی دو گیاه جداگانه قرار دارند و در صورت مساعد بودن شرایط محیطی زمان شکل گیری گل‌های آن آخر فصل تابستان تا اوایل پاییز می باشد.

کود دهی
نیاز کودی این گیاه چندان زیاد نیست و می توان از فرمول 10-10-10 و یا 20-20-20 البته نصف غلظت هر 6-4 هفته یکبار استفاده کرد.

تکثیر با بذر
دانه ها را در گلدانی کم عمق با خاک مخصوص جوانه زنی بکارید و آن ها را نسبتا مرطوب نگه داریدتا دانه ها جوانه بزنند و رشد کنند.

تکثیر با پاجوش
یک گلدان مناسب انتخاب کنید و درون آن مخلوطی از ورمیکولیت یا پرلیت بریزید.

گیاه مادر را به آرامی از گلدان فعلی خارج کنید. خاک اطراف ریشه را بتکانید و ریشه ها را به دقت بررسی کنید.

یک ساقه سالم با سیستم ریشه ای قوی انتخاب کنید و با یک چاقو یا قیچی تمیز ریشه های آن را از ریشه های گیاه مادر جدا کنید. گیاه جدید را درون گلدان انتخاب شده به همراه خاک بکارید و ساقه و ریشه آن را به خوبی درون خاک قرار دهید.

گیاه مادر را مجددا در گلدان قبلی با خاکی تازه قرار دهید.

خاک هر دو گیاه را کاملا سیراب کنید و در یک مکان سایه و گرم قرار دهید تا ریشه ها قوی شوند و گیاه رشد طبیعی خود را از سر بگیرد.

مرجان Crown of thorns

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر مرجان Crown of thorns

نام محصول: مرجان
نام انگلیسی: Crown of thorns
نام علمی: crown of thorns

معرفی

مرجان بومی منطقه همیشه در صحنه ی *ماداگاسکار* میباشد این منطقه از نظر فلور گیاهی منطقه ی بسیار قدرتمندی است و دارای گونه های خیلی خاصی است این گیاه مثل بنت القنسول از گیاهان گلدار این خانواده ی صمیمی است البته با تیغ های فراوان و با شاخه های منشعب و برگ هایی شبیه به برگ زرشک و گل هایی قرمز رنگ که یکی از زیباترین بخش های این گیاهان است.

در این گیاه، قسمت قرمز رنگ در واقع دوبراکته کلیوی شکل است که در زیر گلها ظاهر میشود. در تمام طول سال ممکن است گل بدهد ولی اغلب در زمستان به گل میرود. این گیاه نیمه گوشتی است که در قسمت زیرین چوبی شده است. به دلیل شیر زیاد و سفیدی که از ساقه تراوش می شود اصطلاحا به آن شیر سگ می گویند.

در ادامه در برگام از نحوه نگهداری از این گیاه می خوانید:

آبیاری
زیاد به آبیاری نیاز ندارد  و بین دو آبیاری حتما باید خاک خشک شده باشد.

تعویض گلدان
به محض مشاهده ریشه ها در کف گلدان اقدام به تعویض گلدان کنید. به طور کلی هر یک الی دو سال یک بار می توانید گلدان گیاه را تعویض کنید .

این عمل را بهتر است در فصل تابستان (فصل رشد گیاه) انجام دهید. گلدان را تنها با یک سایز از گلدان قبلی انتخاب کنید .

دقت داشته باشید برای اینکه گیاه وارد شک نشود تا دو روز بعد از تعویض گلدان گیاه را آبیاری نکنید .

خاک
خاک این گیاه باید دارای زهکش مناسبی باشد تا آب به راحتی از کف گلدان بیرون رفته و ریشه ی گیاه را دچار پوسیدگی نکند. به طور کلی می توانید از ترکیباتی چون ماسه ۶۰ درصد + خاکبرگ ۲۰ درصد + خاک باغچه ۱۰ درصد + کود پوسیده دامی ۱۰ درصد استفاده کنید .

همچنین می توانید از خاک های آماده کاکتوس هم استفاده می کنند.

دما
بهترین رنج دمایی ۱۶ الی ۲۴ درجه سانتیگراد می باشد.

رطوبت
برای ایجاد رطوبت به هیچ وجه غبارپاشی توصیه نمیشه چون باعث بیماری های قارچی در گیاه خواهد شد. برای تامین رطوبت می توانید از ایجاد جزیره استفاده کنید.

ریختن آب در زیر گلدانی (ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

حتما بخوانید: پاندانوس، گیاهی بسیار زیبا و سازگار با شرایط آپارتمان

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
ساقه و ریشه گیاه مرجان دارای ماده ای سفید رنگ و چسبنده و به شدت سمی است و بنابراین این گیاه را دور از دسترس کودکان و پرندگان خانگی خود قرار دهید.

نور
مرجان به نور زیادی احتیاج دارد که آفتاب کامل بهترین تأمین کننده نور برای آن است. هرچه نور کامل‌تری به این گیاه بتابد هم رشد بیشتری داشته و هم گیاه پر برگی خواهید داشت. این گیاه برای اینکه گل‌های بسیاری بدهد نیاز به نور مناسب دارد. البته آفتاب داغ ظهر تابستان برای آن مناسب نیست و بهتر است در این فصل نور فیلتر شده به گیاه بتابد.

هرس
برگ های زرد و خشک شده را بچینید. اگر گیاه شما خیلی بلند شده می توانید ساقه ی آن را از بالا بچینید و قلمه بزنید و ساقه قبلی هم از کنار جوانه میزند و گیاه گرد خواهد شد. هرس شاخه های مختلف باعث گرد و پر گل تر شدن گیاه می شود.

وضعیت گل دهی
مرجان در تمام طول سال ممکن است گل بدهد ولی معمولا در زمستان به گل می رود.

کود دهی
در فصول رشد (بهار و تابستان) از کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب گل مرجان را تغذیه کنید.

تکثیر با بذر
فصل کاشت بذر مرجان در بهار است. ابتدا باید بذرهای مرجان را تهیه کنید و پس از آن باید بستر مناسبی از ترکیبات کوکوپیت +  پیت ماس یا کوکوپیت + ماسه بادی تهیه کنید.

بذرها را می توان در گلدان، ظروف درب دار شفاف پلاستیکی و یا سینی مخصوص کاشت بذر کاشت (به دلخواه). بستر را قبل از کاشت بذرها آبیاری کنید . بذرها را در عمق دو سانتیمتری و با فاصله ۳ سانتیمتری از هم بکارید. از یک نایلون شفاف دارای سوراخ استفاده کنید و سطح گلدان و یا سینی کاشت را بپوشایند. این کار باعث حفظ رطوبت و گرما شده و عمل جوانه زنی به راحتی صورت می گیرد.

دمای مناسب برای جوانه زنی ۱۸ الی ۲۵ درجه سانتیگراد است. وقتی جوانه ها از خاک بیرون زدند نایلون را بردارید. وقتی جوانه ها حدود ۵ الی ۸ سانت شدند آنها را خاکی غنی به صورت جدا گانه بکارید. از زمان کاشت بذرها تا گلدهی مرجان ۵ الی ۸ ماه طول می کشد.

قلمه ساقه ای
استفاده از قلمه این گیاه یکی از راه های تکثیر آن است. فصل بهار تا تابستان را برای قلمه زنی انتخاب کنید. قلمه هایی به طول ۸ الی ۱۰ سانتیمتر توسط یک چاقوی استریل شده از گیاه مادر جدا کنید. قلمه ها را به مدت دو الی سه شبانه روز در یک محیط سایه و خنک نگهداری کنید تا انتهای قلمه خشک شده و پینه ببندد. به طوری که در آن محل شیرابه ای دیده نشود.

همچنین می توانید برای اینکه شیرابه خارج نشود، انتهای قلمه را یا در آب گرم به مدت چند دقیقه قرار داده و یا به پودر زغال چوب آغشته می کنند.

بستر مناسبی از ترکیبات کمپوست گلدانی + ماسه تهیه کنید و در گلدانی با قطر دهانه ۶ سانتیمتر قلمه ها را بکارید. خاک بستر بهتر است کمی رطوبت داشته باشد. قلمه ها را در محیطی روشن و به دور از نور مستقیم خورشید قرار دهید.

دمای مناسب برای ریشه زایی ۱۸ الی ۲۱ درجه سانتیگراد است. قلمه ها پس از گذشت ۳۰ الی ۴۰ روز ریشه زایی می کنند. پس از تشکیل ریشه می توانید قلمه ها را به گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر انتقال دهید و میزان نوردهی آن ها را هم بیشتر کنید.

مارانتا Prayer Plant

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر مارانتا Prayer Plant

نام محصول: مارانتا
نام انگلیسی: Prayer Plant
نام علمی: prayer plant

معرفی

گل زیبای مارانتا، بسیار مناسب برای مناطق سرد سیر و خنک، و حساس در مناطق گرم و مرطوب، معمولا بعد از خرید در اثر خشکی هوا یا نور شدید و یا شوری خاک لبه ی برگ ها می سوزد، باید در نقطه ی مرطوب و خنک منزل یا اداره نگهداری شود و همینطور مناسب برای نقاط سایه می باشد، حمام روشن یکی از نقاط بسیار خوب برای نگهداری این گل است.

خانواده آن مارانتاسه و بومی افریقاست، برگها منقوش و گرد است، رگبرگ اصلی به رنگ روشن درآمده و هاله ای رنگین بخش مرکزی برگ را از سایر قسمت های متمایز می سازد.

دیگر خواهر و برادر های این گونه، کالاته آ و استرومانته هستند که شرایط آنها هم مشابه با مارانتا می باشد. رگبرگ ها کاملا نمایان و منظره دلفریبی به برگ میدهند، گیاهی مناسب برای کاشت گروهی است و مقایسه جالبی در رنگ به وجود می آورد، در سبد آویزان رواج فراوان دارد.

آبیاری
این گیاه به خشکی خاک حساس است و باید بین دو آبیاری سطح خاک تا حدودی خشک شود و بعد اقدام به آبیاری کنید.

تعویض گلدان
در هر زمان که ریشه های گیاه از گلدان خارج شد و یا حجم برگسار نسبت به حجم گلدان بسیار بیشتر شده است، زمان تعویض گلدان با گلدانی بزرگتر است. تعویض گلدان را در اوایل فصل بهار انجام دهید.

تمیز نمودن برگ
می‌توانید با استفاده از اسفنج مرطوب برگ های این گیاه را تمیز کنید. این کار به حفظ رطوبت گیاه نیز کمک می کند.

خاک
خاک این گیاه تا حدودی باید حالت اسیدی داشته باشد و از زهکش خوبی نیز برخوردار باشد. دو قسمت پیت ماس و یک قسمت شن یا پرلایت محیط خوبی برای رشد این گیاه ایجاد می‌کند. همچنین ترکیبی متشکل از یک قسمت خاک برگ + یک قسمت کمپوست + یک قسمت ماسه شسته شده نیز مناسب می باشد.

دما
مارانتا در روز دمایی بین 24 تا 28 و در شب 18 تا 22 درجه سانتیگراد نیاز دارد.

رطوبت
گیاه مارانتا نیازمند رطوبت محیطی زیاد است و می‌توانید از غبارپاشی و یا با استفاده از جزیره در زیرگلدان نیز استفاده کنید.

حتما بخوانید: کاج مطبق، از پر طرفدارترین گیاهان ادارات و مکان های رسمی 

روش اول:

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
این گیاه برای کودکان و حیوانات خانگی شما هیچ مشکلی ندارد و سمی نیست.

نور
مارانتا محیطی روشن اما به دور از نور مستقیم آفتاب را می‌خواهد.

هرس
مارنتا به هرس خاصی نیاز ندارد، مگر قطع برگهای مسن و خشکیده آن به منظور تحریک تولید و رشد برگهای جوان.

وضعیت گل دهی
در فضای خانه به ندرت به گل می رود.

کود دهی
در فصول رشد (بهار و تابستان) با کودهای کامل (تمام عناصر غذایی) و استاندارد و در غلظت مناسب هر 20 تا 30 روز یکبار مارانتا را کوددهی کنید.

ریشه
تکثیر از راه تقسیم بوته آسانتر و شانس موفقیت آن بیشتر است.

از اواسط تا اواخر بهار خاک را مرطوب کرده و به آرامی گیاه را از گلدان بیرون آورید و به قسمت‌های دارای ریشه تقسیم کنید.

سپس هر قسمت را در گلدانی با قطر دهانه ۹ تا ۱۱ سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید.

بعد آن را با کیسه پلاستیکی شفاف جهت تامین رطوبت مورد نیاز گیاه بپوشانید.

سپس آنها در دمای ۲۱ درجه سانتیگراد، دور از تابش خورشید در شرایط مناسب نوری و در سایه روشن قرار دهید.

بعد از جوانه‌زنی گیاه کیسه را بردارید.

قلمه ساقه ای
در روش قلمه‌گیری از اوایل تا اواسط تابستان، قلمه‌هایی به طول ۱۰ سانتیمتر را جدا کنید.

سپس آن را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر حاوی کمپوست بکارید.

قلمه‌ها را با کیسه پلاستیکی شفاف جهت تامین رطوبت مورد نیاز گیاه بپوشانید.

سپس  قلمه‌ها را در دمای ۲۱ درجه سانتیگراد، دور از تابش خورشید در شرایط مناسب نوری و در سایه روشن قرار دهید.

بعد از دو ماه کیسه را بردارید و تا زمانی که گیاه کامل شود آن را با کود مایع تغذیه کنید.

سپس به گلدانی با قطر دهانه ۱۱ سانتی‌متر حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت منتقل کنید.

لیندا Elephant foot Tree

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر لیندا Elephant foot Tree

نام محصول: لیندا
نام انگلیسی: Elephant foot Tree
نام علمی: elephant foot tree

معرفی

گیاه لیندا یا نخل دم اسبی یکی از محبوب ترین گیاهان زینتی آپارتمانی است که بومی مکزیک بوده و به زندگی بیابانی عادت دارد. علت محبوبیت آن به دلیل فرم ظاهری برگها و ساقه ( غده ) آن است که در زبان انگلیسی به پافیلی معروف است. برگ های لیندا برای جلوگیری از هدر رفتن آب سطح مقطع باریکی دارند و به دلیل کمبود آب در محل زندگیش، ساقه ی ضخیم آن آب را در خود ذخیره میکند و همین امر نیاز آبی لیندا را کم میکند.

آبیاری
لیندا به خشکی مقاوم است.

تا زمانی که خاک لیندا پافیلی خشک نشده، از آبیاری مجدد پرهیز کنید. در فصل زمستان به آب کمتری نیاز دارد وگرنه ریشه آن می‌پوسد.

تعویض گلدان
لیندا نیازی به تعویض زود به زود گلدان ندارد و بهتر است هر 2 سال یکبار گلدان آن عوض شود. در بقیه مواقع می توانید تنها چند سانتیمتر خاک سطحی گلدان را با خاک نو جابه جا کنید. تعویض زود به زود لیندا به ریشه های آن آسیب می زند و تنها سبب رشد طولی پیاز می شود .

خاک
مخلوطی ازخاک رس، شن و مواد آلی (به اصطلاح خاک لیمونی) برای لیندا مناسب است. مقداری پیت ماس و هوموس نیز داخل خاک برای تغذیه مناسب است. به طور کلی میتوان گفت بهترین خاک برای لیندا یک خاک سبک با زهکشی می باشد.

دما
میزان دمای روزانه مناسب برای این گیاه ۱۸ تا ۲۵ درجه سانتی گراد و دمای مناسب شبانه 10 تا 12 درجه سانتیگراد می باشد.

رطوبت
رطوبت نسبی محیط در حدود 50 تا 70 درصد برای لیندا مناسب می باشد. در تمام طول سال هفته ای یکبار غبارپاشی کافی است، در مواقعی که درجه حرارت زیر 10 درجه است غبارپاشی نکنید.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
مقدار زیادی ساپونین روی برگ های لیندا وجود دارد که برای حیوانات سمی است. اگر شما حیوانات خانگی دارید، لیندا را در محلی قرار دهید که حیوانات با آن برخورد نکنند.

نور
لیندا به نور زیادی نیاز دارد اما توجه داشته باشید مانند هر گیاه دیگری نور مستقیم خورشید برای آن خوب نیست. اگر آپارتمان شما کم نور است نگران نباشید چرا که لیندا در نیم سایه هم رشد خوبی دارد ولی هرچند وقت یکبار آن را در محل پرنور قرار دهید .

وضعیت گل دهی
این گیاه گل نیز می دهد اما در داخل خانه بسیار به ندرت این اتفاق خواهد افتاد.

کود دهی
در صورتِ نیاز به تغذیه کودی، می توان در طول بهار و تابستان، ماهی یکبار از کودهای شیمیایی (خصوصا کود آهن) استفاده کرد.

حتما بخوانید: گل پامچال، گلی زیبا و دوست داشتنی و رنگارنگ

تکثیر با بذر
یک طرف بذرها را به یک سوهان ناخن بمالید تا لکه های کم رنگ بر روی بذر شکل بگیرد. این کار را برای کل بذر انجام ندهید، زیرا بذر جوانه نمی‌زند. بذر را در یک کاسه آب گرم قرار دهید، بطوریکه آب روی بذر را بپوشاند. سپس یک اسفنج مرطوب را بر روی آن بگذارید.

اجازه دهید بذر به مدت ۲۴ ساعت، در این وضعیت قرار داشته باشد. قبل از کاشت، بذر را خشک کنید.د یک گلدان کوچک را با خاک پیت پر کنید. هر بذر را در یک گلدان قرار دهید. بذر را روی سطح خاک قرار داده و آن را با یک لایه ۳ میلیمتری شن درشت بپوشانید. سپس خاک را مرطوب کنید.

گلدان ها را در جایی گرم، با دمایی حدود ۲۰ درجه سانتیگراد قرار دهید و آن ها را با یک پلاستیک تمیز و روشن بپوشانید.  جوانه زنی معمولا یک یا دو ماه طول می کشد. بعد از این که بذرها جوانه زدند، پلاستیک ها را حذف کنید.

تکثیر با پاجوش
گاهی بر روی ساقه گیاه لیندا (بخصوص در قسمت پایین آن)، گیاهچه های کوچکی به نام “تنه جوش”  تشکیل می شود که بعد از مدتی که از رشد تنه جوشها گذشت، قسمت اتصال آنان به ساقه گیاه مادری کمی متورم می شود.

می توان آنها را به کمک یک چاقو، از گیاه مادری جدا کرد و در بستر کشت قرار داد، بطوریکه حدود یک سوم  ارتفاع گیاهچه، درون بستر کشت قرار بگیرد. استفاه از موادی که با نام هورمونهای ریشه زایی (برای سهولت ریشه زایی این گیاهچه ها) توصیه می شود.

قرار دادن بسترها در محیط پر نور (اما به دور از نور مستقیم آفتاب) و حفظ رطوبت محیط به ریشه زایی کمک می کند. همچنین با غبارپاشی و کشیدن پلاستیک شفاف بر روی گلدان حاوی گیاهچه ها نیز به ریشه زایی آنها کمک خواهید کرد.

لیتوپس lithops

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر لیتوپس lithops

نام محصول: لیتوپس
نام انگلیسی: lithops
نام علمی: lithops

معرفی

لیتوپس یا سنگ زنده، گل سنگی نام علمی لیتوپس Lithops می‌باشد. شکل سنگی این گیاه باعث می‌شود که شبیه سنگ‌های کوچک در طبیعت دیده شود و به این شکل در برابر حیوانات علفخوار از خود محافظت نماید. زادگاه اصلی ساکولنت لیتوپس در مناطق خشک گسترده‌ای از آفریقای جنوبی می باشد.

در مناطقی که این گیاه رشد می‌کند بارش باران در ماه کمتر از ۵ میلی‌متر است. هنگامی که بارش باران بسیار کم باشد گونه‌هایی از لیتوپس رطوبت مورد نیاز خود را از هوا تأمین می‌کنند.

آبیاری
لیتوپس ها در فصل رشد به آبیاری منظم در حدود هر هفته یک مرتبه احتیاج دارند. حتماً اجازه دهید در فاصله دو آبیاری خاک کاملاً خشک شود.

تعویض گلدان
بهتر است گلدان  لیتوپس را هر ۳ تا 4 سال یکبار بعد از پایان مرحله ی تولید برگ تعویض کنید.

تکثیر
لیتوپس‌ از طریق بذر قابل تکثیر است.

حتما بخوانید: فیلودندرون گیاهی مقاوم با برگ هایی شبیه به قلب 

برای کاشت بذر این گیاه، یک گلدان مناسب را با ماسه و سنگ‌ریزه پر کنید و بذر‌ها را روی آن بپاشید. سطح خاک را با کاغذ و سپس پلاستیک بپوشانید. کاغذ از رسیدن نور مستقیم خورشید به بذرها جلوگیری می‌کند در حالیکه نایلون رطوبت را حفظ می‌نماید.

گلدان را در محیطی روشن با دمای ۲۵ درجه سانتی‌گراد قرار دهید. بعد از جوانه زدن بذرها، کاغذ را از روی آن‌ها بردارید و در آخر پلاستیک را به سمت بالا از گلدان جدا کنید. هنگامی که گیاهان به اندازه ۳ سانتی‌متر رسیدند آنها را به گلدان جدید منتقل نمایید.

رطوبت خاک را برای خشک نشدن ریشه‌ها حفظ کنید و به یاد داشته باشید از یک لایه سنگ‌ریزه در بالای سطح خاک برای نگهداری لیتوپس استفاده کنید.

خاک
خاکی سبک که آب را در خود نگه ندارد و زهکشی مناسبی داشته باشد. مخلوطی از دو قسمت شن درشت رودخانه، خاک باغچه بدون آهک و خاک آجر نرم شده برای لیتوپس مناسب می باشد.

دما
لیتوپس در دمای خنک رشد می‌کند. دمایی در حدود ۲۰ درجه سانتی‌گراد دمای ایده آل رشد لیتوپس ها می‌باشد. لیتوپس ها در دمای بالا به خواب می‌روند.

رطوبت
به رطوبت محیطی کم نیاز دارد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
برای انسان و حیوان سمی نیست.

نور
در فصل رشد به روزی ۳ تا ۵ ساعت نور آفتاب کامل احتیاج دارد. نور نباید مستقیم و شدید باشد بخصوص در فصل تابستان که فصل خواب گیاه می‌باشد. از نور فیلتر شده استفاده کنید.

کمبود نور باعث رشد علفی و در نهایت مرگ گیاه می‌شود.

وضعیت گل دهی
لیتوپس در اواخر تابستان به گل می رود.

کود دهی
لیتوپس نیاز به کودهی ندارد.

برای شناسایی انواع گیاهان با دوربین گوشی کافیست برنامه برگام را نصب کنید. 

فیکوس الاستیکا Rubber plant

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر فیکوس الاستیکا Rubber plant

نام محصول: فیکوس الاستیکا
نام انگلیسی: Rubber plant
نام علمی: rubber plant

معرفی

تقریباً در اکثر خانه‌های ایرانی به دلیل مقاوم بودن و راحت بودن نگهداری و نیازی نوری کم گل فیکوس نگهداری می‌شود. نام علمی فیکوس Ficus elastica می‌باشد. برگ‌های گیاه فیکوس، براق و چرمین هستند که در برخی ارقام این گیاه رگه‌های کرم رنگ و یا قرمزرنگ بر روی پهنه برگ‌ها مشاهده می‌شود.

گل‌های این گیاه معطر یا رنگین نیست و جلب‌توجه نمی‌کند. فیکوس شیره‌ای دارد که می‌توان آن را از گیاه گرفت و از آن در ساخت لاستیک استفاده کرد و نام انگلیسی این گیاه با توجه به این مسئله انتخاب شده است.

اما لازم به ذکر است گیاهی که از شیره آن به شکل تجاری در ساخت لاستیک استفاده می‌شود، درخت لاستیک Para rubber tree با نام علمی Hevea brasiliensis از خانواده افربیاسه است. اگرچه فیکوس در زادگاه خود تبدیل به درختی بزرگ می‌شود اما در بسیاری نواحی دیگر ازجمله کشور ما اکثراً به عنوان یک گیاه زینتی و گلدانی مورداستفاده قرار می‌گیرد.

آبیاری
به آبیاری متوسط احتیاج دارد یعنی سطح خاک در بین دو آبیاری تا عمق ۲ تا ۳ سانتیمتر خشک شود.

تعویض گلدان
زمان مناسب برای تعویض گلدان هنگامی است که ریشه گیاه از خاک بیرون زده باشد در غیر این صورت تعویض گلدان را به تعویق بیندازید.

حتما بخوانید: دراسنا نخلی زیبا و مقاوم با قابلیت تصفیه هوا

تمیز نمودن برگ
برای تمیز کردن برگ ها از اسفنج مرطوب و یا پارچه ی پنبه ای کمک بگیرید و با کمک آب برگ ها را تمیز کنید.

توجه داشته باشید که استفاده از مواد شیمیایی براق کننده برای گیاه مضر است

خاک
به خاک حاصلخیز و نیمه سبک احتیاج دارد.

بهترین خاک خاک لوم است که مخلوطی از برگ پوسیده و کود حیوانی و خاک رس یا خاک باغچه است.

خاکی با زهکش مناسب مثل مخلوطی از خاک باغچه + خاک برگ و پیت ماس نیز مناسب است.

دما
حداقل دمای شبانه 16 تا 19 درجه سانتیگراد و حداکثر دمای روزانه 20 تا 35 درجه سانتیگراد برای فیکوس الاستیکا مناسب می باشد.

رطوبت
رطوبت محیطی 60 تا 70 درصد برای فیکوس الاستیکا مناسب می باشد. در تابستان هفته ای 3 بار و در زمستان هفته ای یکبار غبارپاشی کنید. همچنین می توانید از ایجاد جزیره و یا قرار دادن ظرف پر از آب در کنار گیاه برای تامین رطوبت استفاده کنید.

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
اگر توسط کودکان و یا حیوانات خورده شود، قطعا سمی است.

نور
گیاه فیکوس الاستیکا جزء گیاهان با نیاز نوری متوسط می باشد یعنی به نور مستقیم نیاز نداشته و نور مناسبی که باعث بهترین عملکرد آن شود، نور فیلتر شده و غیرمستقیم می باشد. گونه با برگ‌های سبز تیره نسبت به انواع ابلق این گیاه نیاز نوری کمتری دارند.

هرس
زمان مناسب برای هرس این گیاه در اواخر بهار و اوایل تابستان است. برای انجام این کار ساقه‌هایی را که خارج از فرم و شکل اصلی گیاه رشد کرده‌اند و یا ساقه‌هایی را که بیش از اندازه بلند شده‌اند را قطع و یا کوتاه کنید.

برای برش شاخه های اضافی برش را از بالای یک گره (ناحیه اتصال برگ‌ها به ساقه) بزنید. در جدا کردن ساقه‌ها زیاده روی نکنید زیرا ممکن است باعث شوک شدن گیاه شود. حجم کل ساقه‌ای جدا شده باید حداکثر حدود ۳۰٪ حجم کل ساقه‌های گیاه باشد.

وضعیت گل دهی
به ندرت گل می دهد.

کود دهی
در فصل بهار و تابستان می‌توانید هر ماه یکبار از کود شیمیایی محلول در آب (کل عناصر غذایی) مخصوص گیاهان زینتی برای تغذیه گیاه استفاده کنید.

خوابانیدن هوایی
اوایل بهار یا پاییز از روش خوابانیدن هوایی می‌توان استفاده کرد.

برای اینکار شاخه‌هایی با قطرحدود ۸ تا ۲۰ میلی متر (حدودا قطر یک خودکار) را که جوان و قوی هستند انتخاب کرده سپس مابین دو بند شاخه برشی سطحی به طول حدود ۲ سانتی‌متر از پایین به بالا ایجاد کنید. در صورت وجود برگ در نزدیکی محل برش ساقه، برگ را حذف کنید تا فضا برای کار کردن فراهم باشد. این برش باید در داخل پوست ساقه شکاف ایجاد کند.

بهتر است مابین لایه پوست و چوب گیاه مانعی مثل یک تکه چوب نازک مثل چوب کبریت قرار داده‌ شود. همچنین می‌توانید قطعه‌ای از پوست ساقه را جداکنید.

در صورتی که هورمون ریشه‌زایی در اختیار دارید محل برش را به آن آغشته نمایید تا بهتر و سریع‌تر ریشه دهد. سپس محل برش داده شده را با خزه مرطوب و سپس پلاستیک بپوشانید.

نکته مهم اینکه خزه را از قبل درون ظرف آب گذاشته تا خوب مرطوب شده‌باشد و قبل از گذاشتن روی ساقه گیاه کمی آن را فشار دهید تا آب اضافی در خزه خارج شود.

قسمت پایین و بالای پلاستیک را با تکه‌ای نخ دور شاخه ببندید. هر روز محل را با اسپری آب مرطوب کنید. می توانید بالای پلاستیک را باز کرده و آب را روی آن اسپری کنید و یا به زیر پلاستیک تزریق کنید.

بعد از حدود یک تا دو ماه محل برش داده شده ریشه دار می‌شود و شما می‌توانید شاخه را از قسمت زیرین ریشه قطع کنید و در گلدان جدید بکارید.

قلمه برگی
برای تکثیر گیاه می‌توانید روش قلمه برگ را امتحان نمایید. یعنی به وسیله چاقو استریل در ابتدای بهار یک برگ نسبتا جوان را از شاخه جدا کنید. سپس به این برگ هورمون جوانه زنی زده و آن را درون گلدانی پر از خاک برگ و شن یا پرلیت و کوکوپیت یا هر ترکیب سبک دیگری قرار بدهید.

قلمه‌ها را به مکانی گرم با رطوبت بالا منتقل کنید.

برای حفظ رطوبت و ایجاد شرایط گلخانه‌ای مانند حالت قبل می‌توانید از پلاستیکی شفاف کمک بگیرید. به این صورت که روی قلمه‌ها را کاملا بپوشانید.

در طول مدت جوانه زنی خاک را مرطوب نگه دارید و  برای این کار می‌توانید از اسپری آبپاش استفاده کنید.

این کار بسیار زمان بر است پس اگر بعد از گذشت مدتی نشانه‌ای از رشد ندیدید نا امید نشوید. بعد از گذشت زمان و دادن جوانه‌ی جدید زمانی که تعداد برگ‌های جدید به ۳ الی ۴ عدد رسید.

می‌توانید گیاه را به گلدانی جدید منتقل کنید و آن را به صورت مستقل پرورش دهید.

قلمه ساقه ای
در اواخر بهار یا اوایل تابستان از ساقه‌ها قلمه تهیه کنید. طول مناسب برای قلمه حدود ۱۵ سانتی‌متر است. هر قلمه باید حداقل یک برگ داشته‌باشد. در صورت زیاد بودن تعداد برگ‌ها آن ها را حذف کنید.

بعد از تهیه‌ی قلمه شیره‌ای از آن خارج می‌شود که برای خروج آن نیم ساعت در آب قرار بدهید.

قلمه را در بستری از خاک برگ و شن یا پرلیت و کوکوپیت یا هر ترکیب سبک دیگری قرار بدهید و خاک را همیشه مرطوب نگه دارید و در هوای گرم با دمای حدود ۲۵-۲۷ درجه سانتیگراد نگهداری کنید.

بعد از کاشت قلمه‌ها روی گلدان را با پلاستیکی شفاف بپوشانید تا شرایط گلخانه‌ای برای رشد بهتر قلمه‌ها فراهم شود.

فیکوس آمستل ficus binnendijkii

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر فیکوس آمستل ficus binnendijkii

نام محصول: فیکوس آمستل
نام انگلیسی: ficus binnendijkii
نام علمی: ficus binnendijkii

معرفی

فیکوس آمستل گیاهی از خانواده انجیر هاست نگهداری آن مثل پسر عموی خود کمی نیاز به وقت گذاشتن دارد ولی در کل چند پله راحت تر از بنجامین است و لوسی و حساسیت بنجامین را ندارد. گونه ای که ما امروز به فیکوس میشناسیم در واقع گونه ی هیبرید شده یا به زبان ساده اصلاح شده از جد بزرگ خود Ficus Alii از مناطق جنوب شرقی آسیاست.

دارای برگ های براق و باریک و زیباست و در طی رشد خود برگ های پایینش ریخته شده و ساقه ی لخت شده هم زیبایی خاص خود را دارد جدیدا مشاهده شده به کمک ابزارها و حقه ی باغبانی ساقه ها را اصطلاحا بافت کرده و این خود بر زیبایی این گیاه می افزاید.

این گل جز مهم ترین گلهای آپارتمانی تصفیه کننده ی هواست، و در کل در هر ۱۰ متر فضای خانه به یک گیاه تصفیه کننده ی هوا نیاز است که این گل به همراه نخل ها نقش اول را ایفا میکنند. در ادامه در برگام به نحوه نگهداری از فیکوس آمستل می پردازیم.

آبیاری
آبیاری فیکوس آمستل باید منظم انجام شود، بدین شکل که در تابستان دو بار در هفته گیاه را آبیاری کنید.

بین دو آبیاری اجازه دهید سطح خاک به عمق یک سانتی‌متر خشک شود سپس اقدام به آبیاری کنید.

در زمستان آبیاری به هفته‌ای یکبار کاهش یابد.

آفات و بیماری ها
شپشک آردآلود: شته‌ی پشمالو یا شپشک آردآلود حشره‌ای است که طول آن به سه میلی‌متر می‌رسد. دارای سپر محافظ بوده، پوششی پشمالو و آرد مانند داشته و به راحتی قابل تشخیص می‌باشد. بر روی گیاه به راحتی حرکت می‌کند و تمام سطح گیاه را فرا گرفته و حتی به داخل خاک و ریشه هم سرایت می‌کند. در صورتی که این آفت کنترل نشود و از بین نرود گیاه حتما از بین می‌رود. گیاهی که به این آفت بیمار شده باشد، رشدش متوقف شده و حالت چروکیده می‌گیرد. شپشک آردآلود به دلیل داشتن سپر محافظ، اثر بخشی سموم تماسی را کم کرده و در مقابل این سموم مقاومت می‌کند.

همچنین به دلیل این که امکان دارد شپشک آردآلود در خاک هم نفوذ پیدا کند، باید از سم سیستمیک در برخورد با این آفت استفاده کرد.

روش‌های شیمیایی دفع شپشک آرد آلود:

 مالاتیون: این آفت‌ کش در بازار با نام تجاری مالتوس و با فرمولاسیون (EC57%) وجود دارد. دارای خاصیت‌های تماسی، گوارشی، تدخینی (تنفسی) و غیر سیستمیک می‌باشد. مالاتیون را با اکثر حشره‌کش‌ها می‌توان مخلوط کرد ولی با ترکیبات قلیایی و ترکیبات پایدار از نظر باقیمانده ناسازگار است. این سم را می‌توان به صورت پاششی بر روی گیاه استفاده کرد، همچنین از این سم می‌توان به صورت آبیاری برای کنترل آفت در خاک و ریشه هم استفاده کرد. تکرار استفاده از این سم طبق راهنمای درج شده بر روی محصول توصیه می‌شود.

فن‌پروپاترین: این آفت‌کش در بازار با نام تجاری دانیتول و فرمولاسیون (EC10%) وجود دارد. فن‌پروپارتین حشره‌کش و آفت‌کش پیریتروئیدی با خاصیت‌های غیر سیستمیک و اثر تماسی و گوارشی می‌باشد. این آفت‌کش خاصیت دورکنندگی حشرات را دارد و در برابر نور خورشید پایداری زیادی دارد (البته تحت تابش مستقیم اشعه ماورای بنفش تجزیه می‌شود) ولی زمانی که به مدت طولانی در برابر نور قرار بگیرد، اکسید شده و از اثر آن کاسته می‌شود.

چون خاصیت تبخیر شدن کمی دارد، دوام آن روی گیاه تا حد مناسبی (۱۰ روز) می‌باشد. نیمه عمر فن‌پروپاترین در آب رودخانه ۲ تا ۷ هفته و در آب مقطر ۶ هفته می‌باشد، همچنین دوره فعال ماندن آن در خاک ۱ تا ۵ روز و در گیاه ۴ تا ۶ روز است.

دیمتوات: این آفت‌کش در بازار با نام تجاری رُکسیون و با فرمولاسیون (EC40%) وجود دارد. دارای خاصیت‌های تماسی، گوارشی و خاصیت بسیار قوی سیستمیک می‌باشد. این ترکیب برای زنبور عسل بسیار خطرناک است. همچنین این آفت‌کش را می‌توان با اکثر حشره‌‌کش‌ها و کنه‌کش‌های رایج مخلوط کرد.

ایمیداکلوپراید: این آفت‌کش با نام تجاری کُنفیدور با فرمولاسیون (SC35%) و گاچو با فرمولاسیون (WS70%) در بازار وجود دارد. دارای خاصیت‌های تماسی، گوارشی و سیستمیکِ بسیار زیاد می‌باشد. این ترکیب به صورت سوسپانسیون (SC35%) برای محلول‌پاشی و پودر خیس شونده (WS70%) برای ضد عفونی کردن بذر فرموله می‌شود. کُنفیدور و گاچو به مقدار توصیه شده به خوبی با گیاه سازگار است و به راحتی با سموم دیگر قابل مخلوط کردن می‌باشد.

با نام‌های کنه دو نقطه‌ای و کنه قرمز تارعنکبوتی  شناخته می‌شود.

کنه قرمز تارعنکبوتی یکی از آفات بسیار مهم و خطرناک برای گیاهان می‌باشد و در صورتی که به موقع با این آفت مبارزه نشود، گیاه حتماً از بین خواهد رفت. این آفت، خزنده، بدون بال، دارای شش یا هشت پا (تعداد پا بستگی به مرحله رشد کنه دارد) و بسیار ریز (حدود ۰/۵ میلی‌متر طول) می‌باشد. برای مشاهده این آفت باید از ذره‌بین بزرگ و قوی استفاده کرد. این آفت از شیره گیاه تغذیه کرده و باعث ضعیف شدن گیاه می‌شود.

کنه قرمز تارعنکبوتی در فصل بهار پدیدار شده و با گرم شدن هوا چرخه زندگی این آفت سرعت بیشتری پیدا می‌کند و تا سرد شدن هوا و آغاز فصل‌های سرد امکان دارد به فعالیت خود ادامه دهد. این کنه به اندازه‌ای کوچک است که حتی می‌تواند فصل سرما را هم در لابه‌لای شیار‌های خیلی کوچک سپری کند و در فصل بهار مجدداً شروع به فعالیت کند.

روش‌های شیمیایی دفع کنه قرمز تارعنکبوتی:

آبامِکتین: این آفت‌کش با نام تجاری وِرتیمِک و فرمولاسیون (EC1.8%) در بازار وجود دارد. دارای خاصیت‌های تماسی و گوارشی می‌باشد، در آب به مقدار کم حل شده و از طریق گوارشی و تماسی اثر سمیت زیادی دارد. اثر سیستمیک ضعیفی دارد و به گونه‌ای عمل می‌کند که پس از اسپری کردن روی گیاه خیلی سریع به داخل برگ نفوذ کرده و به مدت چند هفته می‌تواند اثر بخش باشد.

همچنین اگر مقداری از این سم جذب گیاه نشود، سریعاً تجزیه می‌گردد. به منظور جلوگیری از بروز مقاومت در آفت، غالباً توصیه می‌شود بیشتر از دو بار در طول یک فصل سم‌پاشی صورت نگیرد و در یک دوره سم‌پاشی فاصله زمانی بار دوم نباید کمتر از هفت روز باشد. توجه داشته باشید که این سم به هیچ وجه نباید با سیستم آبیاری مورد استفاده قرار گیرد. آبامِکتین با اکثر حشره‌کش‌های رایج سازگار است ولی با فرمولاسیون‌های ULV ناسازگار بوده و نمی‌توان آن را با این فرمولاسیون‌ها مخلوط کرد.

مِتاسیستوکس-آر: این آفت‌کش با نام تجاری اُکسی‌دیمتون‌متیل و فرمولاسیون (EC25%) در بازار وجود دارد. دارای خاصیت‌های تماسی، گوارشی و سیستمیک بوده و دارای اثر فوری و تأثیری طولانی می‌باشد. این آفت‌کش پس از سمپاشی توسط شاخ و برگِ گیاه جذب شده و با جریان شیره نباتی به تمام قسمت‌های گیاه منتقل می‌شود. مِتاسیستوکس-آر را با اکثر آفت‌کش‌ها به استثنای ترکیبات قلیایی، می‌توان مخلوط کرد.

تعویض گلدان
بهتر است بگذارید ریشه ها از زیر گلدان بیرون بزند و بعد گلدان را عوض کنید.

بهترین زمان برای تعویض گلدان اوایل فصل بهار است.

حتما بخوانید: لیندا یا نخل دم اسبی یکی از محبوب ترین گیاهان زینتی آپارتمانی

تمیز نمودن برگ
هر چندهفته یک بار با دستمال مرطوب نخی یا جریان ملایم آب، برگ‌های گیاه را تمیز کنید تا گیاه بتواند راحت‌تر تنفس کند.

خاک
فیکوس آمستل  نیاز به خاکی با زهکشی خوب و مواد آلی بالا دارد. بهترین ترکیب خاکی ترکیبی از یک قسمت پیت ماس و 2 قسمت پرلیت و یک قسمت خاک باغچه است.

دما
بهترین دما برای فیکوس آمستل دمای بین ۱۵ تا ۲۵ درجه سانتی‌گراد است.

رطوبت
گیاه فیکوس آمستل به رطوبت بالایی نیاز دارد (عاشق رطوبت است)، در واقع رطوبت ۷۰ تا ۸۰ درصد را دوست دارد. برای ایجاد این رطوبت دو روش بیان می‌کنیم:

روش اول:

اسپری کردن آب روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی: در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
فیکوس آمستل برای حیوانات خانگلی مثل سگ و گربه سمی است.

نور
فیکوس آمستل از گیاهانی است که به نور زیاد اما فیلتر شده نیاز دارد.

هرس
گیاهان زینتی را معمولاً برای فرم‌دهی و زیبایی بیشتر هرس می‌کنند. اواخر زمستان بهترین زمان برای هرس کردن گیاه است. شاخه‌های ضعیف، دَرهَم رفته و مزاحم، بیمار و شکسته را به وسیله قیچی مناسب هرس نمائید و شاخه‌ها را از انتها حذف کنید.

وضعیت گل دهی
این گیاه به ندرت در داخل ساختمان گل می‌دهد و حتی اگر گل هم بدهد به دلیل دشوار بودن گرده‌افشانی تبدیل به میوه نمی‌شود اما در خارج از ساختمان در طول فصل گل‌دهی درخت فیکوس پوشیده از شکوفه‌های کوچک کم‌رنگ می‌شود. فیکوس میوه‌های انجیر شکلی تولید می‌کند که خوراکی هستند و می‌تواند مثل خیلی از میوه‌ها به صورت خام خورده شوند.

کود دهی
جهت شادابی هر چه بیشتر گیاه فیکوس آمستل هر دو هفته یک‌بار در فصول رشد (بهار و تابستان) می‌توان از کودهای قابل حل در آب (جامد یا مایع) مخصوص گیاهان زینتی طبق دستور درج شده بر روی محصول استفاده کرد.

کوددهی را در فصل استراحت گیاه (پاییز و زمستان) به حداقل برسانید.

خوابانیدن هوایی
تکثیر از طریق خوابانیدن از روش‌هایی است که در آن شاخه‌ها ریشه‌دار می‌شوند.

برای تکثیر به روش خوابانیدن هوایی بنجامین آمستل می‌توانید در ساقه‌های فرعی گیاه برش ایجاد کنید. در این شکاف ایجادشده مراقب باشید آوند گیاه صدمه نبیند.

قسمتی از پوست ساقه را جدا کرده و سطح آن را با یک پلاستیک شفاف بپوشانید و درون پلاستیک بسته شده مقداری خاک مناسب بریزید. می‌توانید به جای خاک از خزه‌ی مرطوب شده استفاده کنید.

دقت کنید انتها و ابتدای کیسه پلاستیک بسته باشد و هوا داخل آن جریان نداشته باشد. تا زمانی‌که ریشه‌ها ظاهر می‌شوند با سرنگ داخل کیسه را مرطوب نگه دارید.

بعد از تشکیل ریشه‌های جدید می‌توانید ساقه را جدا کنید.

قلمه ساقه ای
از قلمه‌های به طول ۸ تا ۱۰ سانتیمتر که حداقل دو برگ دارند استفاده کنید.

بهتر است قلمه‌ها از شاخه‌های جانبی گیاه انتخاب شود و در بستری مخلوط از پرلیت، شن و ماسه و ذغال چوب خرد شده کاشته شوند.

قلمه‌ها را در دمای ۲۵ درجه سانتی‌گرادقراردهید.

سطح بستر کشت را مرطوب نگه دارید. برای تسریع در فرایند ریشه‌دهی می‌توانید از هورمون‌های ریشه‌زایی استفاده کنید.

بدین شکل که قلمه‌ها را قبل از کاشت در بستر، به هورمون ریشه زا آغشته کنید و به شکل نیمه در بستر کشت قرار دهید.

فرایند ریشه دهی ۱ تا ۵ ماه به طول می‌انجامد.

بهترین زمان قلمه‌گیری اواخر بهار و اوایل تابستان است.

فیلودندرون گوش گرگی PHILODENDRON – Black Cardinal

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر فیلودندرون گوش گرگی PHILODENDRON – Black Cardinal

نام محصول: فیلودندرون گوش گرگی
نام انگلیسی: PHILODENDRON – Black Cardinal
نام علمی: philodendron – black cardinal

معرفی

این گیاه آپارتمانی زیبا به دلیل داشتن برگ هایی که شبیه به قلب هستند به این نام معروف شده است. این گیاه دربرابر نوع نگهداری علائم خوبی از خود نشان می‌دهد. یعنی سریع در برابر مساعد و یا نامساعد بودن شرایط واکنش نشان داده و شما را به سرعت باخبر می‌کند. همین موضوع باعث شده که نگهداری از آن کار سختی نباشد. اگر قصد خرید گیاهان آپارتمانی را دارید، گیاه فیلودندرون پیشنهاد خوبی است.

این گیاه آپارتمانی مقاوم است و بدنه و ریشه محکمی دارد، به طوری که می‌تواند به راحتی رشد کند و قد بلندی پیدا کند. فیلودندرون برگ قلبی می تواند تا حدود ۱٫۵ متر رشد کند. هر وقت که احساس کردید نیاز است می توانید کمی آن را هرس کنید تا شکل بهتری داشته باشد.

در ادامه در سایت برگام از نحوه نگهداری از این گیاه بیشتر بدانید:

آبیاری
در مورد آبیاری فیلودندرون باید این نکته را در نظر داشته باشید که چند سانتی متر از سطح خاک باید بین دو آبیاری خشک شود و آبیاری زیاد برای آن مشکل ساز می شود. آبیاری را هفته ای یکبار در تابستان و در زمستان دو هفته یکبار انجام دهید.

تعویض گلدان
اگر مشاهده کردید ریشه گیاه فیلودندرون از زیر گلدان بیرون زده است، در فصل بهار تعویض گلدان را انجام دهید. زمانی که گیاه بزرگ شود، می توانید خاک آن را با خاک غنی تعویض کنید.

تمیز نمودن برگ
در این مورد از پارچه و یا اسفنج مرطوب استفاده کنید. از مواد براق کننده شیمیایی برگها استفاده نکنید.

خاک
فیلودندرون به خاک سبک و لیمونی احتیاج دارد. کمپوست و خاک برگ که از جمله خاک های غنی هستند، برای این گیاه مناسب است. pH خاک 7 تا 8 برای فیلودندرون مناسب می باشد.

دما
در شب حداقل 15 تا 20 درجه و در روز 25 تا 30 درجه سانتیگراد برای فیلودندرون مناسب می باشد.

رطوبت
رطوبت محیطی 60 تا 80 درصد برای فیلودندرون مناسب می باشد. وجود رطوبت محیطی سبب گسترش برگها می شود. در تابستان هر هفته 3 بار و در زمستان هر هفته 1 بار رطوبت دهی (غبارپاشی) کنید.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
برگ های فیلودندرون در صورت خورده شدن سمی است. پس آن را دور از دسترس کودکان و حیوانات قرار دهید.

نور
فیلودندرون به نور متوسط و غیر مستقیم نیاز دارد و بهتر است آن را در نزدیکی پنجره قرار دهید. هرچه نور کمتر باشد، بریدگی های برگ کمتر می شود و زیبایی آن کاهش می یابد.  نور شدید و مستقیم آفتاب هم باعث آسیب به برگ های این گیاه می شود.

هرس
با بزرگ شدن گیاه، می توانید شاخه های بالایی را در فصل بهار هرس کنید.

وضعیت گل دهی
گلدهی گیاه فیلودندرون در زیستگاه طبیعی خودش صورت می گیرد و به عنوان گیاه آپارتمانی به ندرت به گل می رود.

کود دهی
کوددهی فیلودندرون را در صورت نیاز ماهی یکبار و به میزان 3 گرم در لیتر انجام دهید. در فصل رشد یعنی بهار و تابستان ممکن است نیاز به تغذیه در فواصل کمتری داشته باشد.

تکثیر با بذر
کاشت بذر در فیلودندرون هم یکی دیگر از روشهای تکثیر است و باید در بستر دارای کمپوست کاشته شود.

خوابانیدن ساده
فیلودندرون دارای ریشه های هوایی است که از این ریشه ها برای تکثیر گیاه نیز استفاده می‌شود. تکثیر برگ انجیری از طریق خوابانیدن ریشه به این صورت است که باید ریشه ها به همان صورت که به گیاه وصل هستند، داخل خاک دیگری بکارید و آبیاری کنید . زمانی که گیاه جدیدی سبز شد، آن را از گیاه مادر جدا کنید.

قلمه ساقه ای
برای تکثیر فیلودندرون باید شاخه با ۲ یا ۳ برگ بالغ را انتخاب کنید و با استفاده از یک چاقوی تیز آن را برش بزنید و جدا کنید. سپس قلمه ها را در گلدانی با خاک کمپوست و یا هر خاک سبک و یا در آب قرار دهید. تا حد امکان قلمه را در عمق کم بکارید، به نحوی که جوانه انتهایی کاملا بیرون از خاک باقی بماند. یک میله چوبی و یا آهنی را با رسیدن یا سیم به قلمه محکم کنید و تکیه گاهی را برای قلمه ایجاد کنید، در غیر اینصورت ممکن است قلمه بیفتد.

برای تامین رطوبت قلمه ها از یک کیسه پلاستیکی مانند نایلون فریزر استفاده کنید. پس از ریشه دهی کیسه پلاستیکی را بردارید و شروع به تغذیه منظم گیاه با کود محلول در آب کنید.

فیلودندرون برگ انجیری Fiddle-Leaf Philodendron

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر فیلودندرون برگ انجیری Fiddle-Leaf Philodendron

نام محصول: فیلودندرون برگ انجیری
نام انگلیسی: Fiddle-Leaf Philodendron
نام علمی: fiddle-leaf philodendron

معرفی

فیلودندرون برگ انجیری با نام علمی Monstera deliciosa به خانواده Araceae تعلق دارد. این گیاه، یک پیچ خزنده بومی جنگلهای بارانی جنوب مکزیک تا جنوب کلمبیا است. این گیاه گاهی مانسترا و همچنین فیلودندرون نیز خوانده می‌شود. همچنین انواع فیلودندرون با برگهای پهن و بریدگیهای عمیق، با نام برگ انجیری شناخته می‌شوند. اگرچه این عمل اشتباه است اما خوشبختانه بسیاری از نیازهای این گیاهان (فیلودندرون‌ ها و برگ انجیری)شبیه به یکدیگر است. برای تمامی آنها هوایی گرم و مرطوب مناسب است و در برابر طیف وسیعی از تغییرات دما انعطاف دارند و تمامی آنها ریشه های هوایی دارند که اگر خزه مرطوب در دسترس آنان باشد به خوبی رشد خواهند کرد.

آبیاری
در مورد آبیاری فیلودندرون باید این نکته را در نظر داشته باشید که چند سانتی متر از سطح خاک باید بین دو آبیاری خشک شود و آبیاری زیاد برای آن مشکل ساز می شود. آبیاری را هفته ای یکبار در تابستان و در زمستان دو هفته یکبار انجام دهید.

تعویض گلدان
اگر مشاهده کردید ریشه گیاه فیلودندرون از زیر گلدان بیرون زده است، در فصل بهار تعویض گلدان را انجام دهید. زمانی که گیاه بزرگ شود، می توانید خاک آن را با خاک غنی تعویض کنید.

تمیز نمودن برگ
در این مورد از پارچه و یا اسفنج مرطوب استفاده کنید. از مواد براق کننده شیمیایی برگها استفاده نکنید.

خاک
فیلودندرون به خاک سبک و لیمونی احتیاج دارد. کمپوست و خاک برگ که از جمله خاک های غنی هستند، برای این گیاه مناسب است. pH خاک 7 تا 8 برای فیلودندرون مناسب می باشد.

دما
در شب حداقل 15 تا 20 درجه و در روز 25 تا 30 درجه سانتیگراد برای فیلودندرون مناسب می باشد.

حتما بخوانید: گیاه آگلونوما یا همیشه سبز چینی گیاهی با زیبایی خیره کننده

رطوبت
رطوبت محیطی 60 تا 80 درصد برای فیلودندرون مناسب می باشد. وجود رطوبت محیطی سبب گسترش برگها می شود. در تابستان هر هفته 3 بار و در زمستان هر هفته 1 بار رطوبت دهی (غبارپاشی) کنید.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
برگ های فیلودندرون در صورت خورده شدن سمی است. پس آن را دور از دسترس کودکان و حیوانات قرار دهید.

نور
فیلودندرون به نور متوسط و غیر مستقیم نیاز دارد و بهتر است آن را در نزدیکی پنجره قرار دهید. هرچه نور کمتر باشد، بریدگی های برگ کمتر می شود و زیبایی آن کاهش می یابد.  نور شدید و مستقیم آفتاب هم باعث آسیب به برگ های این گیاه می شود.

هرس
با بزرگ شدن گیاه، می توانید شاخه های بالایی را در فصل بهار هرس کنید.

وضعیت گل دهی
گلدهی گیاه فیلودندرون در زیستگاه طبیعی خودش صورت می گیرد و به عنوان گیاه آپارتمانی به ندرت به گل می رود.

کود دهی
کوددهی فیلودندرون را در صورت نیاز ماهی یکبار و به میزان 3 گرم در لیتر انجام دهید. در فصل رشد یعنی بهار و تابستان ممکن است نیاز به تغذیه در فواصل کمتری داشته باشد.

تکثیر با بذر
برگ های فیلودندرون در صورت خورده شدن سمی است. پس آن را دور از دسترس کودکان و حیوانات قرار دهید.

ریشه
فیلودندرون دارای ریشه های هوایی است که از این ریشه ها برای تکثیر گیاه نیز استفاده می‌شود. تکثیر برگ انجیری از طریق خوابانیدن ریشه به این صورت است که باید ریشه ها به همان صورت که به گیاه وصل هستند، داخل خاک دیگری بکارید و آبیاری کنید . زمانی که گیاه جدیدی سبز شد، آن را از گیاه مادر جدا کنید.

قلمه ساقه ای
برای تکثیر فیلودندرون باید شاخه با ۲ یا ۳ برگ بالغ را انتخاب کنید و با استفاده از یک چاقوی تیز آن را برش بزنید و جدا کنید. سپس قلمه ها را در گلدانی با خاک کمپوست و یا هر خاک سبک و یا در آب قرار دهید. تا حد امکان قلمه را در عمق کم بکارید، به نحوی که جوانه انتهایی کاملا بیرون از خاک باقی بماند. یک میله چوبی و یا آهنی را با رسیدن یا سیم به قلمه محکم کنید و تکیه گاهی را برای قلمه ایجاد کنید، در غیر اینصورت ممکن است قلمه بیفتد.

برای تامین رطوبت قلمه ها از یک کیسه پلاستیکی مانند نایلون فریزر استفاده کنید. پس از ریشه دهی کیسه پلاستیکی را بردارید و شروع به تغذیه منظم گیاه با کود محلول در آب کنید.

فیلودندرون Philodendron

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر فیلودندرون Philodendron

نام محصول: فیلودندرون
نام انگلیسی: Philodendron
نام علمی: philodendron

معرفی

این گیاه آپارتمانی زیبا به دلیل داشتن برگ هایی که شبیه به قلب هستند به این نام معروف شده است. این گیاه دربرابر نوع نگهداری علائم خوبی از خود نشان می‌دهد. یعنی سریع در برابر مساعد و یا نامساعد بودن شرایط واکنش نشان داده و شما را به سرعت باخبر می‌کند. همین موضوع باعث شده که نگهداری از آن کار سختی نباشد. اگر قصد خرید گیاهان آپارتمانی را دارید، گیاه فیلودندرون پیشنهاد خوبی است. این گیاه آپارتمانی مقاوم است و بدنه و ریشه محکمی دارد، به طوری که می‌تواند به راحتی رشد کند و قد بلندی پیدا کند. فیلودندرون برگ قلبی می تواند تا حدود ۱٫۵ متر رشد کند. هر وقت که احساس کردید نیاز است می توانید کمی آن را هرس کنید تا شکل بهتری داشته باشد.

فیلودندرون انواع مختلفی دارد که فیلودندرون گوش گرگی، فیلودندرون برگ انجیری از دیگر انواع آن است.

آبیاری
در مورد آبیاری فیلودندرون باید این نکته را در نظر داشته باشید که چند سانتی متر از سطح خاک باید بین دو آبیاری خشک شود و آبیاری زیاد برای آن مشکل ساز می شود. آبیاری را هفته ای یکبار در تابستان و در زمستان دو هفته یکبار انجام دهید.

تعویض گلدان
اگر مشاهده کردید ریشه گیاه فیلودندرون از زیر گلدان بیرون زده است، در فصل بهار تعویض گلدان را انجام دهید. زمانی که گیاه بزرگ شود، می توانید خاک آن را با خاک غنی تعویض کنید.

تمیز نمودن برگ
در این مورد از پارچه و یا اسفنج مرطوب استفاده کنید. از مواد براق کننده شیمیایی برگها استفاده نکنید.

خاک
فیلودندرون به خاک سبک و لیمونی احتیاج دارد. کمپوست و خاک برگ که از جمله خاک های غنی هستند، برای این گیاه مناسب است. pH خاک 7 تا 8 برای فیلودندرون مناسب می باشد.

دما
در شب حداقل 15 تا 20 درجه و در روز 25 تا 30 درجه سانتیگراد برای فیلودندرون مناسب می باشد.

رطوبت
رطوبت محیطی 60 تا 80 درصد برای فیلودندرون مناسب می باشد. وجود رطوبت محیطی سبب گسترش برگها می شود. در تابستان هر هفته 3 بار و در زمستان هر هفته 1 بار رطوبت دهی (غبارپاشی) کنید.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
برگ های فیلودندرون در صورت خورده شدن سمی است. پس آن را دور از دسترس کودکان و حیوانات قرار دهید.

نور
فیلودندرون به نور متوسط و غیر مستقیم نیاز دارد و بهتر است آن را در نزدیکی پنجره قرار دهید. هرچه نور کمتر باشد، بریدگی های برگ کمتر می شود و زیبایی آن کاهش می یابد.  نور شدید و مستقیم آفتاب هم باعث آسیب به برگ های این گیاه می شود.

هرس
با بزرگ شدن گیاه، می توانید شاخه های بالایی را در فصل بهار هرس کنید.

وضعیت گل دهی
گلدهی گیاه فیلودندرون در زیستگاه طبیعی خودش صورت می گیرد و به عنوان گیاه آپارتمانی به ندرت به گل می رود.

کود دهی
کوددهی فیلودندرون را در صورت نیاز ماهی یکبار و به میزان 3 گرم در لیتر انجام دهید. در فصل رشد یعنی بهار و تابستان ممکن است نیاز به تغذیه در فواصل کمتری داشته باشد.

حتما بخوانید: لیتوپس یا سنگ زنده، گل سنگی دوست داشتنی رنگارنگ

تکثیر با بذر
کاشت بذر در فیلودندرون هم یکی دیگر از روشهای تکثیر است و باید در بستر دارای کمپوست کاشته شود.

ریشه
فیلودندرون دارای ریشه های هوایی است که از این ریشه ها برای تکثیر گیاه نیز استفاده می‌شود. تکثیر برگ انجیری از طریق خوابانیدن ریشه به این صورت است که باید ریشه ها به همان صورت که به گیاه وصل هستند، داخل خاک دیگری بکارید و آبیاری کنید . زمانی که گیاه جدیدی سبز شد، آن را از گیاه مادر جدا کنید.

قلمه ساقه ای
برای تکثیر فیلودندرون باید شاخه با ۲ یا ۳ برگ بالغ را انتخاب کنید و با استفاده از یک چاقوی تیز آن را برش بزنید و جدا کنید. سپس قلمه ها را در گلدانی با خاک کمپوست و یا هر خاک سبک و یا در آب قرار دهید. تا حد امکان قلمه را در عمق کم بکارید، به نحوی که جوانه انتهایی کاملا بیرون از خاک باقی بماند. یک میله چوبی و یا آهنی را با رسیدن یا سیم به قلمه محکم کنید و تکیه گاهی را برای قلمه ایجاد کنید، در غیر اینصورت ممکن است قلمه بیفتد.

برای تامین رطوبت قلمه ها از یک کیسه پلاستیکی مانند نایلون فریزر استفاده کنید. پس از ریشه دهی کیسه پلاستیکی را بردارید و شروع به تغذیه منظم گیاه با کود محلول در آب کنید.

گل سنگ (فیتونیا) Nerve Plant

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر گل سنگ (فیتونیا) Nerve Plant

نام محصول: فیتونیا
نام انگلیسی: Nerve Plant
نام علمی: nerve plant

معرفی

گل سنگ یا فیتونیا یک گیاه روندۀ گرمادوست چند سالۀ همیشه سبز است که ارتفاع آن تا 15 سانتی متر می رسد. این گیاه برگ های سبز و سبز تخم مرغی به طول 7 تا 10 سانتی متر با رگه های برجسته از سفید تا صورتی عمیق داشته و کرک یا پرزهای کوتاه ساقه های آن را پوشانده است.

در برخی گونه ها رگه هایی به شکل شبکۀ عصبی به رنگ قرمز سطح برگ ها را تشکیل می دهد که شاید به همین دلیل به نام Nerve Plant نیز معروف شده است. بهتر است فیتونیا در مکانی مرطوب با نور خفیف خورشید نگهداری شود، گرچه به نور زیادی نیاز ندارد و درجه حرارت بالاتر از 13 درجه سانتیگراد برای آن مناسب است.

آبیاری
فیتونیا به آبیاری متوسط تا زیاد احتیاج دارد، یعنی وقتی۲ تا ۳ سانتیمتر از عمق سطح خاک خشک شد آبیاری شود.

در زمستان هفته‌ای یکبار و در تابستان هفته‌ای دو الی سه بار آبیاری شود.

تعویض گلدان
به علت سطحی بودن ریشه‌های گیاه نیاز به تعویض سالیانه گلدان نیست.

هر زمان ریشه‌ها از ته گلدان خارج شدند و یا رشد گیاه کم شد و برگ‌های جدید کوچک ماندند، گلدان را تعویض کنید.

تمیز نمودن برگ
غبار پاشی برای تمیز نمودن برگ ها کافی است.

خاک
فیتونیا به خاک سبک با زهکش بالا نیاز دارد.

ترکیب یک قسمت پیت ماس+ یک قسمت پرلیت + دو قسمت خاک برگ برای آن بستر مناسبی است.

همچنین ترکیب خاک برگ و ماسه به اضافه مقداری کوکوپیت و پرلیت هم برای آن مناسب است.

دما
فیتونیا در تمام طول سال نیاز به گرما دارد. دمای مناسب برای رشد آن ۱۸ تا ۲۴ درجه سانتیگراد است.

رطوبت
برای فیتونیا باید محیط مرطوبی را فراهم کنید.

برای ایجاد این رطوبت دو روش بیان می‌کنیم:

روش اول:

اسپری کردن آب روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی: در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
فیتونیا کاملا بی خطر و غیرسمی است و آسیبی به حیوانات خانگی نمی‌زند.

نور
فیتونیا به مکانی با نور متوسط و به دور از تابش مستقیم آفتاب احتیاج دارد. نور مستقیم در روزهای گرم یا هوای خشک باعث سوختگی و چروکیدگی برگ ها می شود. محیط کم نور و تاریک هم باعث رشد علفی گیاه می شود.

حتما بخوانید: کاکتوس اچینوپسیس اکسیگونا با گل‌های زیبای سفید، نارنجی، صورتی و قرمز

هرس
فیتونیا اگر در محیط مناسب باشد به سرعت رشد می‌کند به همین خاطر بهتر است به صورت دوره‌ای این گیاه را هرس کنیم تا همیشه پرپشت و منظم باشد.
گل‌های کوچک را جدا کنید، این گل‌ها منابعی که باید صرف رشد برگ‌های زیبای گیاه شود را مصرف می‌کنند.
جدا کردن گل‌ها آسیبی به گیاه نمی‌زند، بلکه باعث می‌شود منابع غذایی به صورت کامل به برگ‌ها برسد.

وضعیت گل دهی
این گیاه هم می تواند به گلدهی برسد. گلهای گیاه، ریز و به رنگ سفید مایل به زرد هستند.

کود دهی
در طی فصل رشد یعنی بهار و تابستان هر دوهفته یک‌بار می‌توانید از کودهای شمیایی نظیر کود 20-20-20 در غلظت مناسب استفاده کنید.

در فصل‌های پاییز و زمستان چون اغلب گیاهان به خواب زمستانی می روند و رشد خاصی ندارند، بهتر است کوددهی انجام ندهید.

ریشه
در روش تقسیم ریشه یا بوته می توان هنگام تعویض گلدان که کل گیاه از گلدان قبلی بیرون آورده می‌شود اقدام  به عمل تکثیر کنید و هر قسمت (بوته) از گیاه را که حاوی ریشه هم باشد به عنوان گیاهی مستقل در گلدان جداگانه کشت کنید.

بدین‌ صورت که خاک را مرطوب کرده و به آرامی گیاه را از گلدان بیرون آورید و به قسمت‌های دارای ریشه تقسیم کنید.

سپس هر قسمت را در گلدانی با قطر دهانه ۱۱-۹ سانتی‌متر حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید و آن را با کیسه پلاستیکی شفاف جهت تامین رطوبت مورد نیاز گیاه بپوشانید و در جای گرم، دور از تابش خورشید در شرایط مناسب نوری و در سایه روشن قرار دهید.

بعد از جوانه زنی گیاه کیسه را بردارید و گلدان را به جای اصلی آن منتقل کنید و شرایط نگهداری را مثل گیاه کامل رعایت کنید.

قلمه ساقه ای
در تکثیر از طریق قلمه ساقه، در بهار از نوک ساقه‌ها قلمه‌های به طول ۷ تا ۱۰ سانت جدا کنید.

توجه کنید که شاخه‌ای که می‌برید حداقل ۳ گره جوانه‌ای داشته‌باشد تا بهترین نتیجه را بگیرید.

برگ‌های پایینی را از قلمه جدا کنید و دو تا ۳ برگ انتهایی را باقی بگذارید. سپس قلمه را در بستری مرطوب و سبک کشت کنید.

بهترین بستر برای قلمه فیتونیا مخلوط کوکوپیت و پرلیت یا پرلیت و پیت ماس است. بعد از کاشت قلمه گلدان را در مکانی با دمای ۱۸ تا ۲۴ با رطوبت محیطی ۵۰ درصد به بالا قرار دهید.

برای تأمین نیاز آبی قلمه‌ها هر زمان سطح خاک رطوبتش را از دست داد با اسپری تأمین رطوبت کنید. اگر در محیط منزل اقدام به کاشت قلمه می‌کنید حتماً برای تأمین رطوبت روی گلدان را با پلاستیک کاور کنید به نحوی که نایلون با برگ‌های گل تماس نداشته‌باشد.

روی نایلون چند حفره برای رد و بدل شدن هوا و عمل تهویه تعبیه کنید.

کمتر از دو تا سه هفته قلمه ها شروع به ریشه زایی می‌کند.

با ظهور اولین برگ کم‌کم نایلون را از روی گلدان بردارید تا قلمه‌ها به دمای محیط عادت کند و آبیاری را منظم کنید.

توجه کنید که می توانید قلمه های را به جای قرار دادن در خاک، ابتدا در آب قرار بدهید و پس از ریشه دار شدن، آن ها را در خاک های ذکر شده قسمت بالا بکارید.

فردوس African Milk Bush

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر فردوس African Milk Bush

نام محصول: فردوس
نام انگلیسی: African Milk Bush
نام علمی: african milk bush

معرفی

فردوس با نام علمی Synadenium grantii Rubra گیاهی بسیار مقاوم و زیباست که از خانواده افوربیا می باشد. زیستگاه اصلی سینادنیوم، آفریقا (تانزانیا) است.ا ین گیاه براحتی در آپارتمان قابل نگهداری می باشد و با برگ های سبز رنگ و رنگدانه های قرمز و متمایل به قهوه ای که دارد هر فردی را به سمت خود جذب می کند.

سینادنیوم شرایط نگهداری آسانی دارد و حتی در شرایطی با نور کم نیز از خود مقاومت نشان می دهد.

در برگام از نحوه نگهداری از این گیاه بیشتر بدانید.

آبیاری
آبیاری فردوس باید زمانی انجام شود که خاک گلدان تقریبا خشک شده باشد.

تعویض گلدان
این گیاه جزء گیاهان سریع الرشد محسوب می شود. برای رشد بهتر می توانید هر سال یک بار (در فصل بهار و تابستان) گلدان فردوس را تعویض کرده و خاک آن را تقویت نمایید.

تمیز نمودن برگ
ترکیب شیر و آب و نمک حمام یکی از روش های تمیز کردن برگ های  گیاهان شماست. ابتدا با استفاده از این مخلوط روی برگ های گیاه تان را اسپری کنید سپس با استفاده از یک پارچه و دستمال برگهای گیاه را به آرامی تمیز کنید. سپس با استفاده از یک دستمال خشک برگ ها را به طور کامل خشک و تمیز کنید.

همچنین می توانید با آب بدون املاح و به صورت غبارپاشی برگها را تمیز کنید.

تکثیر
تکثیر سینادنیوم از طریق قلمه انجام می شود: می توان این گیاه را در فصل پاییز قلمه گیری کرد. از ساقه های سالم، بدون آسیب و بیماری برای قلمه زنی استفاده کنید. قلمه هایی به طول ۱۰ الی ۱۵ سانتی متر از گیاه مادر جدا کنید.

از زیر بند یا گره برش بزنید (بند یا گره همان قسمت هایی از ساقه می باشد که برگ ها از آنجا رشد می کنند). برگ های قسمت پایین را تا جایی که درون خاک قرار می گیرند حذف نمایید.

به علت شیرآبه ای بودن گیاه، بایستی آن را به مدت ۶ ساعت در فضای باز کنار گذاشت تا شیره آن خشک گردد. این عمل به خشک شدن ساقه بریده کمک کرده و مانع از قارچی شدن قلمه ها می شود.

برای ریشه زایی بهتر، می توانید قلمه ها را به هورمون های ریشه زا آغشته نمایید. بستر مناسبی از خاک هایی مانند + پرلیت +پیت ماس + ماسه تهیه نموده و قلمه را درون آن بکارید. قلمه ها را در محیطی با نور ملایم و فیلتر شده قرار دهید . هر هفته ۲ مرتبه قلمه را آبیاری کنید.

حتما بخوانید: برگ عبایی، یکی از محبوب ترین گیاهان خانگی با برگ هایی به رنگ سبز تیره و درخشان

خاک
بهترین خاک ترکیبی از خاک باغچه، ماسه درشت یا پرلیت و پیت ماس می باشد. البته خاک کاکتوس و خاک آماده کاشت نیز برای آن مناسب است. خاک فردوس باید زهکشی بالایی داشته باشد تا ریشه های گیاه دچار پوسیدگی نشود.

دما
دمای مناسب برای این گیاه 16 تا 29 درجه سانتیگراد است.

رطوبت
گیاه فردوس نسبت به رطوبت حساسیت بالایی ندارد و رطوبت محیط خانه برای آن کفایت می کند.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
شاخه، برگ، شیرابه و بذرهای این گیاه سمی است. به محض اینکه ساقه و برگ های آن را جدا کنید، شیرابه ای سفید رنگ در جای آن مشاهده خواهید کرد. این شیرابه سمی بوده و از برخورد آن با پوست و چشم خودداری نمایید.

 این گل را از دسترس کودکان نیز دور نگه دارید.

نور
فردوس به نور غیرمستقیم متوسط رو به زیاد برای داشتن برگهایی زیبا و رنگی نیاز دارد. بنابراین بهتر است آن را در محیطی با نور غیرمستقیم زیاد مانند نزدیک پنجره جنوبی قرار دهید.

هرس
گیاه فردوس را به دو دلیل می‌توان هرس کرد. یکی برای جدا کردن شاخه‌های مرده یا قدیمی تا گیاه بتواند راحت‌تر تنفس کند و جلوگیری از ایجاد بیماری و دلیل دیگر برای تازه سازی شاخه‌ها و کمک به رشد گیاه تا بتواند دوباره گل بدهد.
به محض مشاهده شاخه یا ساقه‌های مرده یا بیمار باید آن را از گیاه جدا کرد.

وضعیت گل دهی
گلدهی این گیاه از اردیبهشت ماه آغاز شده و تا اواخر مهرماه ادامه دارد.

کود دهی
برای تغذیه گل سینادنیوم می توانید از کود های مخصوص گل و گیاهان آپارتمانی در غلظت مناسب و در فصل بهار و تابستان استفاده نمایید. در زمستان نیازی به کوددهی نمی باشد.

شمعدانی Horseshoe geranium

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر شمعدانی Horseshoe geranium

نام محصول: شمعدانی
نام انگلیسی: Horseshoe geranium
نام علمی: horseshoe geranium

معرفی

گل شمعدانی با نام علمی Pelargonium spp بومی آفریقای جنوبی می باشد. این گل زیبا که در کشور محبوبیت زیادی دارد دارای گونه های زیادی می باشد. گیاه شمعدانی سرده ی گیاهان گلدار است و از گیاهان چند ساله ی علفی می باشد که ساقه ی آن کمی محکم است، اما دارای مقاومت کمی می باشد و شکنندگی زیادی دارند.

برگ های این گیاه به صورت منفرد و تکی هستند که دارای بریدگی های بسیار می باشند و برگ های آن پنجه ای و دارای کرک های اسانس دار و غده ای می باشند. گلبرگ های جلویی از دیگر گلبرگ ها رشد بیشتری دارند.

این گل دارای چهار گونه زیر می باشد.

  • شمعدانی معمولی
  • شمعدانی اژدر
  • شمعدانی پیچ روسی
  • شمعدانی عطری

آبیاری
بین هر بار آب دادن به این گیاه باید اجازه دهید که خاک آن تا حدی خشک شود، سپس گیاه را به طور کامل آب بدهید.

در طول فصل زمستان کم‌تر به این گیاه آب دهید اما نباید اجازه دهید که ریشه‌های آن به طور کامل خشک شود.

تعویض گلدان
شمعدانی هر 1 یا 2 سال یکبار نیاز به تعویض گلدان دارد.

گلدان را زمانی تعویض نمایید که ریشه‌ها به بدنه گلدان رسیده باشند و یا از زیر گلدان بیرون زده باشند.

تمیز نمودن برگ
می توانید با استفاده از یک دستمال مرطوب به صورت آرام برگ های گیاهتان را تمیز کنید.

تکثیر
شمعدانی را می توان از طریق قلمه تکثیر داد. زمان مناسب برای تکثیر اول تابستان تا اواسط پائیز می باشد.

با یک چاقو حدود 10 سانتیمتر از بالای ساقه و بالای گره برگ آن را قیچی کنید. همه چیز را به جز دو یا سه برگ از روی ساقه تمیز کنید.
ساقه‌های بریده شده را درون یک روزنامه بپیچید یا برای ۲۴ ساعت در سایه قرار دهید تا انتهای ساقه چیزی شبیه به پینه بسته شود.
سپس ساقه‌ها را درون گلدانی که خاکی مرطوب دارد قرار دهید و سپس آن ‌را به محلی گرم و در سایه ببرید و برای دو روز به حال خود رها کنید.

بعد از دو روز گیاه را به جایی گرم و دارای نور غیرمستقیم منتقل کنید و خاک گیاه را مرطوب نگه دارید.

خاک
باید خاک سنگین برای این گیاه انتخاب کنید.

دو قسمت خاک برگ + چهار قسمت خاک باغچه + دو قسمت کود گاوی پوسیده + دو قسمت شن انتخاب خوبی است.

همچنین ترکیبی از سه قسمت خاک لوم، یک قسمت کود دامی و یک قسمت ماسه نیز برای آن مناسب است.

pH مناسب برای خاک شمعدانی باید حدود ۵/۶ تا 6/5 است که کمی اسیدی می باشد.

دما
دمای مورد نیاز شمعدانی در روز 20 درجه و در شب تا 17 درجه سانتیگراد می باشد.

حتما بخوانید: نیلوفر پیچ گیاهی با گل های بسیار زیبا به رنگ آبی آسمانی با رشد سریع

رطوبت
گیاه شمعدانی به رطوبت محیطی نسبتا کمی نیاز دارد و رطوبت محیط می تواند برای آن مناسب باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
شمعدانی می‌تواند باعث ایجاد سوءهاضمه یا استفراغ در کودکان و حیوانات خانگی (سگ و گربه) شود.

نور
شمعدانی های معمولی به نور مستقیم آفتاب نیاز دارند البته آفتاب سنگین و شدید نیز برای آن‌ها زیاد مناسب نیست. بنابراین در تابستان باید شمعدانی ها را در سایه آفتاب نگه داشت.

هرس
شمعدانی هر شش ماه یک بار نیاز به هرس کردن دارد که می‌تواند اواخر زمستان و اواسط  تابستان انجام شود. زمانی که برگ‌های جدید رشد می‌کنند، باید برگ‌های قدیمی را برش داده و هرس کنید. همچنین ساقه های قدیمی را جدا کرده و به شاخه های جدید اجازه رشد داده شود.

وضعیت گل دهی
اگر در داخل خانه نور کافی به این گیاه برسد می‌تواند تمام سال گل بدهد.

کود دهی
در طول ماه‌هایی که رشد گیاه شمعدانی فعال باشد، ماهی یکبار به آن کود بدهید و از کودی استفاده کنید که حلال در آب و کامل (از لحاظ ترکیبات) باشد.

در فصل زمستان به این گیاه کود ندهید.

شفلرا Umbrella Tree

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر شفلرا Umbrella Tree

نام محصول: شفلرا
نام انگلیسی: Umbrella Tree
نام علمی: umbrella tree

معرفی

شفلرا با نام علمی “Schefflera actinophylla” گیاهی زیبا و بومی استرالیا است که در وطن خود به شکل درختچه‌ای همیشه سبز می باشد. این درختچه همیشه سبز در حال رشد میتواند به ۳ تا ۶ متر برسد، برگ های آن دارای ۷-۹ برگچه میباشد، و هر برگچه ۹-۲۰ سانتی متر طول و ۴-۱۰ سانتی متر پهنا می تواند داشته باشد. دارای گل های خوشه ای کوچک تا ۲۰ سانتی متر می باشد.

آبیاری
میزان آبیاری شفلرا در تابستان هفته‌ای ۲ الی ۳ بار و در زمستان هفته‌ای یکبار خواهد بود.

بین دو آبیاری نیز حتما باید خاک خشک شود.

تعویض گلدان
تا زمانی که گیاه جوان است یعنی ۵ سال اول باید هر سال دو بار گلدان گیاه را عوض کنید. بعد از ۵ سال هر سال یک بار به تعویض گلدان با یک سایز بزرگ تر نیاز دارید.

تمیز نمودن برگ
اسپری نمودن برگ ها با آب جهت تأمین رطوبت و برای تمیز نگه داشتن برگ ها کافی است، از مواد براق کننده شیمیایی استفاده نکنید.

خاک
مخلوطی از یک قسمت خاك باغچه، یک قسمت خاك برگ یا پیت موس به همراه یک قسمت ماسه شسته شده توصیه می شود.

دما
دمای مناسب شفلرا حداقل ۱۸ درجه و حداکثر ۲۷ درجه سانتی گراد است. اگر فضای محیط گرم تر از ۲۷ درجه باشد، ساقه های آن زیادی بلند شده و در نتیجه کج می شوند.

رطوبت
رطوبت نسبی 50 تا 70 درصد برای شفلرا مناسب می باشد.

برای تامین رطوبتِ برگ های این گیاه، بهتر است که دو بار در هفته، محیط اطراف برگ‌ها را غبار پاشی کنید.

برای ایجاد رطوبت دو روش بیان می‌کنیم:

روش اول:

اسپری کردن آب روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی: در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

حتما بخوانید: پیله آ گیاهی همیشه سبز و زیبا با برگهایی به رنگ سبز و نقره ای

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
شفلرا هم برای حیوانات و هم برای انسان ها سمی می باشد. همچنین حاوی کلسیم اکسالات است که باعث سوزش و التهاب لب ها، دهان، زبان، استفراغ، اسهال و سختی بلع خواهد شد. این گیاه را حتما دور از دسترس کودکان نگه داری کنید.

نور
شفلرا به نور غیر مستقیم احتیاج دارد، اما برای رشد بهتر گیاه هر هفته یک یا دوبار گلدان را به محل های آفتابگیر ببرید تا چند ساعتی از نور بهره مند شود، که بهترین زمان در هنگام صبح می باشد تا نور شدید باعث آسیب به گیاه نشود.

گونه های ابلق یا رنگی در اثر کمبود نور زیبایی خود را از دست می دهند.

هرس
ضرورتی ندارد، مگر جدا کردن برگهای زرد و بدشکل برای حفظ زیبایی گیاه.

وضعیت گل دهی
در شرایط گلخانه ای یا آپارتمانی کمتر پیش می آید که این گیاه گل دهد.

کود دهی
گلدان را با کودهای مایع یا جامد محلول در آب مخصوص گل های زینتی طبق دستور و نصف میزان توصیه شده که بر روی بسته درج شده، هر دو تا سه هفته یکبار تغذیه کنید.

تکثیر با بذر
برخی از واریته‌های شفلرا را نمی‌توان به واسطه قلمه تکثیر کرد و تنها راه تکثیر آن‌ها بذر است .

دانه این گیاه برای جوانه زنی نیازمند ۳ هفته تیمار گرمایی است:

در هفته اول باید در دمای ۱۸ درجه سانتی‌گراد قرار بگیرد.

در هفته دوم در دمای ۲۳ درجه سانتی‌گراد قرار بگیرد.

در هفته سوم نیز در درمای ۲۹ درجه سانتی‌گراد قرار بگیرد.

بذرها را در سینی بذر حاوی کمپوست، به صورت پراکنده بکارید. وقتی که نهال‌های بذری، به طول ۴/۵ الی ۵ سانتی‌متر رسیدند، آن‌ها را بیرون بیاورید. حال هر یک از نهال‌ها را در گلدانی با قطر دهانه ۶ سانتیمتر و حاوی کمپوست بکارید. در نهایت نیز گلدان را در نور مناسب و کافی قرار دهید.

خوابانیدن ساده
در این روش معمولا ساقه ای را که به گیاه مادری متصل است می‌توان خم کرده و قسمتی از آن را در خاک کاشت تا ریشه دار شود، به نحوی که خاک به ارتفاع ۶ الی ۸ سانتی‌متر بر روی آن قرار گیرد.

 مزیت این روش آن است که مواد غذایی و آب، توسط گیاه مادر به شاخه خوابیده شده منتقل شده تا شاخه مورد نظر نیز (همچون گیاه اصلی) ریشه‌دار شود.

بعد از ریشه‌دار شدن (که حدود ۶ الی ۸ هفته به طول می‌انجامد)، آن را از گیاه مادری جدا کرده و در گلدان جداگانه‌ای می‌کاریم.

در این روش باید همواره خاک را مرطوب نگه‌دارید.

خوابانیدن هوایی
در این روش، شاخه‌هایی با قطرحدود ۸ الی ۲۰ سانتی‌متر را (که جوان و قوی هستند) انتخاب کنید. سپس مابین دو بند شاخه، برشی سطحی به طول حدود ۲ سانتی‌متر از پایین به بالا ایجاد کنید. در صورت وجود برگ در نزدیکی محل برش ساقه، برگ را حذف کنید تا فضا برای کار کردن فراهم باشد.

 این برش باید در داخل پوست ساقه، شکاف ایجاد کند.

بهتر است مابین لایه پوست و چوبِ گیاه، مانعی مثل یک تکه چوب نازک (مانند چوب کبریت) قرار داده شود.

در صورتی که هورمون ریشه زایی در اختیار دارید، محل برش را به آن آغشته نموده تا بهتر و سریع‌تر ریشه دهد.

نکته مهم این که خزه را از قبل درون ظرف آب گذاشته تا خوب مرطوب شده باشد و قبل از گذاشتن روی ساقه گیاه نیز کمی آن را فشار دهید تا آب اضافی موجود در خزه خارج شود.

قسمت پایین و بالای پلاستیک را با تکه‌ای نخ دور شاخه ببندید. هر روز محل را با اسپری آب مرطوب نمایید. می‌توانید بالای پلاستیک را باز کرده و بر روی گیاهتان آب اسپری نموده و یا از طریق یک سرنگ کوچک، آب را به زیر پلاستیک تزریق نمایید.

بعد از حدود ۱ تا ۲ ماه، محل برش داده شده ریشه‌دار می‌شود و شما می‌توانید شاخه را از قسمت زیرین ریشه قطع کرده و در گلدان جدید بکارید.

قلمه ساقه ای
زمان مناسب برای قلمه زدن شفلرا اواسط بهار تا اوایل فصل تابستان است.

در این روش، از شاخه گیاه به وسیله قیچی باغبانی، قلمه‌هایی به طول ۸ تا ۱۰ سانتی‌متر جدا نمایید. برگ‌های اضافی پائین قلمه‌ها را جدا کرده ولی یک برگ انتهایی را نگه دارید.

به دلیل بزرگ بودن و تعداد زیاد برگچه‌ها، می‌توانید تعدادی از برگچه‌های برگ انتهایی را حذف کرده و یا نیمی از طول هر برگچه را با قیچی بریده و کوتاه نمایید تا قلمه شما سبک‌تر شده و راحت‌تر در بستر قرار بگیرد.

سپس هر قلمه را در گلدانی با قطر دهانه ۶ الی ۹ سانتی‌متر (حاوی خاک کاملا سبک مانند ماسه یا کمپوست) بکارید و آن را در جای گرم با دمای ۲۱ الی ۲۴ درجه سانتی‌گراد و با نور کم قرار دهید.

 می‌توانید جهت حفظ رطوبت و ایجاد شرایط گلخانه‌ای، روی گلدان‌ها را به وسیله کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید.

خاک قلمه باید همیشه مرطوب باشد اما خیس بودن زیاد از حدِ خاک هم باعث فساد ریشه خواهد شد. تا زمانی که در بالای قلمه، رویش جدید ظاهر شود، شرایط محیطی ذکر شده در بالا را حفظ کنید.

پس از حدود یک ماه (که ریشه دهی انجام شد)، کیسه پلاستیکی را از روی قلمه بردارید. سپس گیاه را به گلدانی با قطر دهانه بزرگتر منتقل نمائید.

برای شناسایی گلها و گیاهان و اطلاع از نحوه نگهداری از آنها برنامه برگام را نصب کنید. 

شب بو Gillyflower

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر شب بو Gillyflower

نام محصول: شب بو
نام انگلیسی: Gillyflower
نام علمی: gillyflower

معرفی

گیاه شب بو از تیره شب بو، گیاهی است زینتی و به ارتفاع ۳۰ تا ۷۰ سانتی متر که به علت دارا بودن گل های زیبا و معطر در نواحی مختلف پرورش می یابد. رنگ گل های آن، زرد یا زرد مایل به قهوه ای است ولی امروزه بر اثر پرورش زیاد، نژادهای مختلف از آن به دست آمده است. گیاه شب بو، برگ های ساده، باریک و نوک تیز و پوشیده از تارهای فراوان دارد به طوری که به علت پوشیده بودن از این تارها، به رنگ سبز روشن جلوه می کند.

میوه گیاه شب بو به شکل خورجین و پوشیده از تارهای کوتاه است.

زنبور عسل به علت وجود نوش فراوان در گل، علاقه مفرط بدان دارد.

آبیاری
سعی کنید که بین دو آبیاری حتما خاک تا عمق 3 سانتیمتری خشک شود و سپس اقدام به آبیاری کنید.

تعویض گلدان
سعی کنید که تعویض گلدان و انتقال به گلدان بزرگتر برای شب بو را زمانی انجام بدهید که ریشه‌های آن از زیر گلدان خارج شده باشد.

این کار را در فصل بهار انجام دهید.

تمیز نمودن برگ
غبارپاشی برای تمیز کردن برگها کفایت می کند. همچنین می توانید با پارچه نرم و مرطوبت برگها را تمیز کنید.

خاک
خاک مناسب برای گل شب بو باید تا حدی حاصلخیز باشد و زهکش خاک باید مناسب باشد.

 بهترین ترکیب خاک برای آن ترکیب خاک باغچه + پیت ماس + کمپوست است.

دما
گل شب بو یک گیاه گرمسیری است و به هیچ وجه تحمل سرما را ندارد.

بهترین دما برای آن بین ۲۰ تا ۲۶ درجه سانتیگراد می باشد.

رطوبت
رطوبت نسبی خانه برای گل شب بو مناسب می باشد و با غبارپاشی یا ایجاد جزیره می توان رطوبت را برای آن تامین کرد.

برای ایجاد این رطوبت دو روش بیان می‌کنیم:

روش اول:

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
اگر این گل توسط حیوانات خانگی و یا کودکان خورده شود، عوارض گوارشی خفیفی ایجاد می‌کند.

نور
شب بو به نور زیاد احتیاج دارد. اگر این گیاه را در گلدان می‌کارید حتما آن را پشت پنجره و در معرض نور مستقیم قرار دهید.

حتما بخوانید: نحوه نگهداری از گیاهان آپارتمانی

هرس
به منظور منظم کردن و شکل دادن به گیاه، هر سال پس از پایان گلریزان می‌توان ساقه‌های قدیمی را هرس نمود.

در ابتدا سعی کنید تمام شاخه‌های خشک شده و برگ‌های ضعیف و زرد خشک را هرس کنید.

وضعیت گل دهی
اگر شب بو را در گلدان نگهداری می کنید در صورت فراهم بودن شرایط ایده آل، همیشه گل خواهد داد.

کود دهی
در بهار و تابستان ماهی یکبار با کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و استاندارد و در غلظت مناسب گل شب بو را تغذیه کنید.

تکثیر با بذر
معمول ترین روش تکثیر گل شب بو کاشت بذر است.

برای کاشت بذر، گلدانی را در اندازه متوسط انتخاب کنید. بذرها را در عمق 1 تا 2 سانتیمتری خاک مناسب بکارید.

گلدان‌ را در معرض نور غیرمستقیم خورشید و در مکانی نیم سایه قرار دهید. تا زمان جوانه زدن بذر‌ها، سطح بستر کاشت را همواره مرطوب نگهدارید. سطح دمای محیط را به ۲۱ درجه سانتیگراد برسانید.

مدت زمان جوانه زنی بین  ۷ الی ۱۴ روز می باشد برای حفظ رطوبت بستر کشت می توان رو آن را با نایلون شفاف پوشاند تا در حفظ رطوبت موثر باشد.

خوابانیدن ساده
خوابانیدن ساقه (شاخه) بیشتر در اواخر زمستان و اوایل بهار انجام می شود.

در این روش می توانید ساقه گیاه را خم کنید و قسمتی از آن را در خاک مرطوب یا پیت در حالی که به گیاه مادری متصل است بکارید، طوریکه سر شاخه بیرون از خاک بماند.

اگر قسمتی از شاخه که در زیر زمین قرار دارد زخمی شود ریشه دهی آسان خواهد بود. قسمتی از شاخه که بیرون از خاک است تولید شاخه و قسمتی از شاخه که در زیر خاک است تولید ریشه خواهد نمود.

در این روش پس از تولید ریشه گیاه جدید را از گیاه مادر جدا کنید و در محیط کاشت دیگر (گلدان جدا) قرار دهید.

 قلمه ساقه ای
شب بو را می توان از طریق قلمه تکثیر کرد.

تقریبا ۱۰ سانتی‌متر از ساقه گیاه که دارای حداقل ۲ جوانه باشد را ببرید. سپس برگ‌های اضافی قلمه را از سمت نیمه پایینی ساقه جدا کنید. دو تا سه برگ بالای ساقه را حفظ کنید تا بیشتر انرژی گیاه صرف ریشه زایی شود.

قلمه‌ها را در آب و یا حتی خاک (خاک ماسه ای بهتر است) قرار دهید. پس از آن می توانید گلدان را آبیاری کنید. تا زمان ریشه دار شدن قلمه، سطح بستر را همواره مرطوب نگهدارید.

۶ تا ۸ هفته طول می‌کشد تا قلمه‌ها ریشه بدهند.

سیکلامن Cyclamen

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر سیکلامن Cyclamen

نام محصول: سیکلامن
نام انگلیسی: Cyclamen
نام علمی: cyclamen

معرفی

دارای ۱۵ گونه است که در اروپای مرکزی، مدیترانه و ایران پراکنده اند. گونه اصلی سیکلامن به طور طبیعی در نواحی غرب مدیترانه وجود دارد. گیاهی علفی دائمی از تیره پامچال سانان است که بخش پایینی ساقه (هیپوکوتیل) آن در نزدیک سطح خاک قطور شده و ژوخه ای می شود. برگ ها به طور مستیم از این ژوخه منشأ می گیرند. ژوخه در ابتدا تخم مرغی شکل بوده و سپس پهن و گرد می شود.

برگ های آن کروی و قلبی شکل است و به رنگ سبز تیره دیده می شود. در برخی از آنها روی برگ لکه های نقره ای رنگ بسیار زیبا دیده می شود. دمبرگ ها بلند و به رنگ سبز مایل به قرمز و در بعضی واریته ها به طور قرمز است. سیکلامن تک لپه ای کاذب است چون تنها یک لپه در رویان آن توسعه یافته است. گل ها معطر و به رنگ صورتی، قرمز، خرمایی، ارغوانی و سفید است. انواع دو رنگ و پرپر آن نیز وجود دارد. گل ها دارای ۵ گلبرگ بوده که به شدت به سمت عقب برگشته اند. گلبرگ ها ممکن است دارای لبه های صاف یا چین دار باشند و با همدیگر تشکیل یک لوله کوتاه را می دهند.

تمام قسمت های گیاه سمی بوده و در صورتی که خورده شود ناراحتی شدید را به همراه دارد. سیکلامن یک محصول گلخانه ای است که در فصل زمستان به بازار عرضه می شود. نظر به اینکه در این فصل گیاهان کمتری گل می دهند، از نظر اقتصادی اهمیت می یابد. نگهداری این گیاه در منازل به نسبت مشکل است و به مراقبت زیادی نیاز دارد. با این وجود بازار خوبی در زمستان دارد. انواعی از آن که دارای دمگل طویل هستند به عنوان گل بریدنی استفاده می شود که دمگل باید از بیخ کنده شود و در این حالت تا ۱۴ روز در اب دوام می آورد.

در برگام نحوه نگهداری از این گل زیبا را بخوانید.

آبیاری
بین هر دو آبیاری اجازه دهید تا سطح خاک کمی خشک شود و سپس گیاه را آب دهید.

تعویض گلدان
سیکلامن باید هر دو سال یکبار به گلدان جدیدی منتقل شود. می‌توانید این کار را در تابستان و دوران خفتگی گیاه انجام دهید. آن را به گلدانی کمی بزرگتر منتقل کنید و خاک تازه برایش فراهم کنید.

تمیز نمودن برگ
با آب و پارچه نخی می توانید برگ ها را تمیز کنید.

خاک
مخلوطی از یک سوم تورب یا خاک برگ + یک سوم ماه شسته شده +ک سوم خاک باغه سیاه برای سیکلامن مناسب باشد. همچنین دو قسمت پیت موس+ یک قسمت لوم(یا خاک با کیفیت باغچه)+ یک قسمت شن و یا دو قسمت خاک برگ +یک قسمت شن و یا یک قسمت شن +یک قسمت پیت موس ترکیب خوبی می باشد.

دما
سیکلامن در هنگام رشد رویشی و مرحله نشا، به دمایی حدود 20 تا 22 درجه سانتیگراد نیاز دارد تا رشد گیاه کامل شود. در هنگام تولید غنچه گل، دما را به 15 تا 18 درجه کاهش داده و بعداز دوران گلدهی نیاز به مکانی با دمای حدود 8 تا 10 درجه سانتیگراد دارد.

رطوبت
رطوبت محیطی 70 تا 75 درصد برای سیکلامن مناسب می باشد. با استفاده از پر کردن ظرف آب و قرار دادن در کنار گلدان و یا ایجاد جزیره رطوبت مورد نیاز گیاه را تامین کنید.

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
اگر توسط حیوانات خانگی جویده و یا خورده شود، مشکلات گوارشی برای آنها به دنبال خواهد داشت. پس سیکلامن را دور از دسترس سگ‌ها و گربه‌ها قرار دهید.

نور
سیکلامن به نور زیاد ولی غیرمستقیم و فیلتر شده نیازمند است.

هرس
وقتی که برگ‌های سیکلامن پژمرده و زرد می‌شود می‌توانید آنها را هرس کنید.

وضعیت گل دهی
سیکلامن در زمستان گل می دهد.

کود دهی
در هنگام رشد رویشی هر 15 روز یکبار با کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب گیاه را تغذیه کنید. در زمان تولید غنچه و به گل رفتن کوددهی را کاهش دهید ولی قطع نکنید. پس از اتمام دوره گلدهی، کوددهی را قطع کنید.

تکثیر با بذر
افزایش سیکلامن بیشتر با کشت بذر در اواخر مرداد و شهریور انجام می‌شود.

بذرها را بعد از رسیدن و قهوه‌ای شدن میوه، از داخل آن بیرون آورید. برای کاشت، بذرهای گیاه را در یک ظرف با گودی محدود(سینی) بکارید. خیساندن بذرها قبل از کاشت مفید است. آن‌ها را در خاک سبک، کم عمق و نرم بکارید.

برای جوانه زنی از کمپوست مخصوص بذر و قلمه یا در بستری از ترکیب ماسه + پیت + خاکبرگ پوسیده و خاک معمولی با نسبت‌های مساوی بکارید. بذرها را در سطح خاک بکارید و روی آن را با حدود ۶ میلیمتر خاک بپوشانید.

برای جوانه زنی در دمای 12 تا 15 درجه سانتیگراد 30 تا 60 روز زمان لازم است. محیط نگهداری بذرها باید تاریک باشد.

بذرها پس از ۳ تا ۴ هفته جوانه میزنند. با رویت جوانه‌ها آن‌ها را به فضای باز و محیط روشن با رطوبت نسبی ۷۰ درصد منتقل کنید. پس از ۲ یا ۳ برگی شدن نشاءها، آن‌ها را به گلدان‌های کوچک ۶ تا ۷ سانتیمتری با ترکیب خاکی سبک منتقل کنید.

گلدان را در جای کاملا خنک قرار دهید.

حتما بخوانید: رزماری یا اکلیل کوهی گیاهی خوشبو با کاربردهای درمانی

قلمه برگی
ابتدا یک برگ سالم از یک گیاه سالم انتخاب می‌کنیم. برگی را انتخاب کنید که ساقه‌ی سالم داشته‌ باشد. برگ را به همراه دمبرگ از گیاه جدا کنید.

با توجه به مرطوب بودن قلمه گرفته شده از گیاه، ممکن است برگ به بیماری‌های قارچی مبتلا شود. برای جلوگیری از این مشکل قلمه‌ی گرفته شده را در هورمون ریشه زایی فرو ببرید. بهتر است از هورمون ریشه زایی که حاوی مواد قارچ کش نیز هست استفاده کنید و یا اینکه جدا گانه از قارچ کش استفاده کنید.

سپس قلمه را در دمای متعادل خانه و نور کم قرار می‌دهیم تا زمانی که برروی قسمت جدا شده بافت پینه ای یا کالوس بسته شود.

خاک مخصوص قلمه مثل ترکیب پرلیت و کوکوپیت تهیه کنید و گلدان مورد نظر را با آن پر کنید. سعی کنید گلدان خیلی بزرگ نباشد که ریشه فضای اضافی نداشته‌باشد.

سپس آن را در مکانی که نور غیرمستقیم به آن می‌تابد قرار دهید. توجه داشته‌باشید تا زمانی که ریشه زایی صورت گیرد باید خاک آنرا مرطوب نگه دارید .

پیاز
در افزایش با تقسیم غده، غده را به چند تکه تقسیم کنید. هر قسمت باید یک یا دو جوانه داشته‌باشد.

سپس تکه‌ها را در ماسه بکاربد. در گونه‌های گلدانی غده در عمق 2 تا 3 سانتیمتر کاشته می‌شود.

یکی از دلایل عدم گلدهی سیکلامن در فصل رشد، عمیق کاشتن غده است.

تکثیر از طریق غده بهتر است در فصل رکود صورت پذیرد. در صورت جابجایی غده در فصل فعال رشد، باید مراقب ریشه‌ها و غده باشیم تا آسیب نبینند و نیز دقت کنیم که غده را برعکس نکاریم و قسمت صاف تر غده به سمت پایین باشد.

سیکاس cycad

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر سیکاس cycad

نام محصول: سیکاس
نام انگلیسی: cycad
نام علمی: cycad

معرفی

سیکاس گیاهیست مقاوم که هم در آپارتمان و هم در فضای خانه قابل نگهداری است و به دلیل رشد کم، گیاهی نسبتا گران و از نظر زیبایی و جلوه گیاهی لوکس و تشریفاتی به حساب می آید و همچنین در باغچه کاری و زیبایی فضای سبز باغ ها مورد استفاده قرار می گیرد.

آبیاری
سیکاس می‌تواند تا حدی خشکی را تحمل کند اما ترجیح می‌دهد خاکی با رطوبت مناسب داشته باشد. بهترین زمان برای آب دادن به این گیاه وقتی است که سطح بالایی خاک خشک شده باشد.

آب دادن زیاد باعث پوسیدگی ریشه و مرگ گیاه می‌شود. در طول زمستان بهتر است آب‌دهی را کمتر کنید زیرا گیاه در حال استراحت است.

تعویض گلدان
سیکاس رشد کندی دارد و نیازی به تعویض گلدان سالیانه ندارد. اما بهتر است هر 2 الی 3 سال یکبار به تعویض گلدان آن اقدام کنید.

خاک
ترکیب خاک سیکاس می تواند مخلوطی از یک قسمت خاک معمولی گیاهان گلدانی یا خاک لوم + یک قسمت شن و یا یک قسمت خاک برگ+یک قسمت شن باشد.

از پرلایت و ورمیکولایت برای سبک کردن خاک این گیاه نیز می‌توان استفاده کرد.

دما
سیکاس نیار به هوای خنک تا معتدل دارد. دمای ایده آل برای سیکاس در روز بین 20 تا 24 درجه سانتیگراد و در شب بین 12 تا 17 درجه سانتیگراد می باشد. در زمستان دمای 12 درجه سانتیگراد را تحمل می کند.

در روزهای سرد سال بهتر است در صورت امکان سیکاس را به داخل یک فضای بسته منتقل کنید و یا روی آن را پلاستیک بکشید تا از نفوذ هوای سرد به داخل جلوگیری شود.

رطوبت
رطوبت محیطی متوسط (حدود 60 درصد) برای سیکاس ایده آل می باشد. در تابستان هر هفته 2 بار و در زمستان هر 10 روز یکبار رطوبت پاشی (غبارپاشی) انجام بدید.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
تمام قسمت‌های سیکاس در صورتی که بلعیده شود برای انسان و حیوانات سمی است. دانه‌های این گیاه سمی‌ترین بخش آن است. برخی نشانه‌های مسمومیت با این گیاه چه در انسان و چه در حیوانات شامل آبریزش دهان، استفراغ، درد شکم، کوفتگی، تشنج و یا حتی مرگ است.

نور
سیکاس ترجیح می‌دهد در محیطی نورگیر باشد که نور مستقیم به آن نرسد. این گیاه را نباید در برابر نور مستقیم خورشید، مخصوصا آفتاب بعد از ظهر تابستان قرار داد. این کار باعث پژمردن و سوختن برگ‌ها می‌شود.
از سوی دیگر سایه زیاد نیز باعث کم پشت شدن برگ‌ها و ناخوشی گیاه خواهد شد.
گیاهی که در گلدان است را می‌توان در فصول گرم به بیرون از خانه منتقل کرد البته به شرطی که در معرض نور مستقیم خورشید نباشد.

حتما بخوانید: برگ نعنایی گیاهی زینتی با گلهای بنفش کمرنگ

هرس
این گیاه به دلیل رشد کند نیاز چندانی به هرس ندارد مگر جدا کردن برگهای آسیب دیده و آفت زده و یا برگهایی که خارج از شکل مورد نظر گیاه رشد کرده اند و یا مرکز گیاه را اشغال کرده اند.

عمل هرس سیکاس را اواخر زمستان انجام دهید.

وضعیت گل دهی
اکثر سیکاس ها بایستی حداقل 15 تا 20 سال داشته باشند تا به بلوغ رسیده و به گل بروند. گل پایه ماده به صورت یک نیم کره پره دار می باشد و گل نر نیز به صورت مخروطی است. معمولاً گل ها در اواخر بهار ظاهر می گردند.

کود دهی
از اوایل بهار تا اواخر تابستان ماهی یکبار با کود رقیق شده مخصوص سیکاس را تغذیه کنید.

اگر گیاه را در باغچه کاشته اید سعی کنید از کودهای حیوانی برای تغذیه استفاده کنید و در این امر زیاده روی نکنید، چون باعث انباشته شدن کود در پیاز و در نهایت سوختن برگها خواهد شد.

تکثیر با بذر
بذرها در دی و بهمن ماه آماده جداسازی از بدنه مادر هستند. دانه ها را بین دو دست فشار دهید و آنهایی که سفت و محکم هستند را برای کاشت انتخاب کنید. با خیساندن بذر در آب به مدت چند روز، پوسته‌ی نارنجی آن جدا می‌شود ولی باید آب آن هر روز عوض شود. برای اینکه دست‌هایتان نارنجی نشود از دستکش استفاده کنید.

پس از شستن بذرها، یکی دو روز به آن‌ها مهلت دهید تا خشک شوند و سپس آماده‌ کاشت می‌شوند. چون بذرهای تازه حساس هستند پس برای کاشت بذرها یک منطقه‌ی محافظت شده‌ سایه دار را انتخاب کنید.

بستر خاک باید حدود ۱۲ الی ۱۵ سانتی‌متر عمق داشته باشد و زهکشی خوبی داشته باشد تا آب را سریع برساند. بذرها را از سمت صافشان به صورتی که سطح بالایی آن‌ها نمایان باشد در خاک فشار دهید( ۲/۳ از بذر در خاک باشد). از مخلوط ۵۰% پرلیت و ۵۰% پیت ماس یا شن برای کاشت بذر استفاده می‌کنیم. دمای مناسب برای جوانه زنی بذر نخل سیکاس، ۲۴ تا ۳۲ درجه سانتی‌گراد می‌باشد. برای اینکه جوانه زنی سریع تر انجام شود می‌توان یک خراش کوچک در پوسته بذر ایجاد کرد (مواظب باشید بذر آسیب نبیند).

خوب آب دهید، بذر را دوباره در خاک به سمت پایین فشار دهید. برای آب دادن از وسیله‌ای استفاده کنید که آب را به نرمی مثل باران بپاشد نه که با فشار و شدت زیادی باعث خروج آن شود. مدت زمان لازم برای جوانه زنی بین ۳ تا ۹ ماه می باشد. ۳ سال زمان لازم است تا قطر پیاز آن به ۳ سانتی متر برسد

توجه: بذرهای نخل سیکاس را از پهلو می‌کارند. برای تشخیص سطح پهن آن‌ها باید مقداری بذر بردارید و روی یک سطح نرم رها کنید آن‌ها روی سطح پهن خود می‌افتند دقیقا شبیه همان حالتی که از درخت والد خود می‌افتند. پس از کاشت، فقط سطح بالایی بذر باید دیده شود و در طبیعت توسط برگ‌های ریخته شده و مالچ‌های طبیعی، پوشانده می‌شوند اما بهتر است که مقدار کمی خاک اضافه هم روی آن‌ها بریزید.

تکثیر با پاجوش
برای تکثیر سیکاس از طریق پاجوش باید آنها را با دست و کمی فشار از تنه مادری جدا کرد ولی بیشتر مواقع سخت بوده و لازم است با وسیله ای مثل کارد یا اره آنرا برید و پس از ان باید محل بریدگی روی تنه سیکاس و پاجوش با پودر ضد قارچ پوشاند که مبتلا به عفونت قارچی نشود در صورتیکه پودر ضد قارچ در دسترس نباشد می توان از خاکستر چوب بجای آن استفاده کرد و باید دقت کرد تمام قسمت های بریده شده و زخمی را با خاکستر پوشاند. پاجوش سیکاس را باید در خاک سبک کاشت بطوری که نصف آن در خاک و نصف دیگر آن بالای سطح خاک قرار بگیرد. این پیاز در حدود سه تا شش ماه ریشه دار شده و بهار سال بعد جوانه زده برگ می‌دهد.

بهترین زمان برای جداسازی این جوانه ها از بوته مادر در بهار و یا اواخر زمستان می باشد.

قلمه ساقه ای
با بریدن بدنه اصلی پیاز گیاه سیکاس و تقسیم آن به قطعات مختلف و قرار دادن آن در مخلوط ماسه، خاک برگ نیز می توان به عنوان روشی جهت تکثیر سیکاس دست یافت ولی عموماً از این روش استفاده نمی گردد.

سنکیو Senecio Angel Wings

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر سنکیو Senecio Angel Wings

نام محصول: سنکیو
نام انگلیسی: Senecio Angel Wings
نام علمی: senecio angel wings

معرفی

سنکیو بال فرشته یک ساکولنت زیبا با برگ‌های سفید مایل به نقره ای و درخشان است که به محیط جلوه خاصی می دهند. این گیاه گلهایی به رنگ زرد دارد. این گیاه در برابر خشکی مقاوم است و چه در باغچه  و چه در گلدان و در داخل آپارتمان نگهداری شود، رشد خوبی خواهد داشت. البته در مناطق سردسیر و در فصول سرد سال باید در داخل خانه نگهداری شود. گل‌های سنکیو زردرنگ هستند.

آبیاری
بین هر آبیاری اجازه دهید که سطح خاک گلدان خشک شود.

تعویض گلدان
هر زمان که ریشه های گیاه از زیرگلدان بیرون زد، تعویض گلدان را انجام دهید.

تمیز نمودن برگ
با پارچه پنبه ای مرطوب به صورت ملایم برگهای آنرا تمیز کنید.

خاک
خاک سبک با زهکشی مناسب برای سنکیو مناسب می باشد. PH  خاک اسیدی 6.5 برای این گیاه بهتر می باشد.

دما
دمای روزانه بین 21 تا 27 درجه سانتیگراد و دمای شبانه 13 تا 19 درجه سانتیگراد برای سنیکو مناسب می باشد.

رطوبت
در صورت خشک بودن محیط خانه می توانید از روش ایجاد جزیره استفاده کنید و رطوبت گیاه را تامین کنید.

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
سنکیو سمی می باشد.

نور
سنیکو به نور مستقیم نیاز دارد و بایستی در روز بیشتر از 6 ساعت نور مستقیم دریافت کنید. در تابستان در نور مستقیم آفتاب قرار ندهید.

حتما بخوانید: گیاه ونوس حشره خوار، گیاه شکارچی حشرات قابل نگهداری در منزل

وضعیت گل دهی
در تابستان به گل می رود.

کود دهی
در طول فصل رشد گیاه (بهار و تابستان) ماهی یکبار با استفاده از کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب گیاه سنکیو را تغذیه کنید.

تکثیر با بذر
سنیکو را می توان از طریق بذر تکثیر کرد.

بذرها با قرار گرفتن در محیط گرم و فراهم کردن رطوبت پس از مدتی جوانه می زنند.

ریشه
سینکو را با تقسیم ریشه می توان تکثیر کرد.

پس از خارج کردن گیاه از گلدان، گیاه را از ناحیه ریشه تقسیم کنید و هر بخش را در گلدان مجزا قرار دهید.

قلمه ساقه ای
در اوایل بهار می توان از طریق گرفتن قلمه از سینکو، آن را تکثیر کرد.

سرخس بوستون Boston fern

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر سرخس بوستون Boston fern

نام محصول: سرخس بوستون
نام انگلیسی: Boston fern
نام علمی: boston fern

معرفی

یکی از بهترین گیاهان برای نگهداری در داخل آپارتمان و محل کار سرخس است. سرخس گیاهی همیشه سبز است و می‌توان آن را به صورت آویز و یا گلدانی در محل کار یا زندگی نگه داشت. بیش از 30 نوع گیاه سرخس وجود دارد اما تنها گونه های محدودی از آن ها در آپارتمان نگهداری می شوند که شامل:

1. سرخس معمولی مجعد

2.سرخس شاخ گوزنی

3.سرخس پرسیاوشان

4.سرخس برگ بیدی

5.سرخس لانه پرنده

6.سرخس برگ پهن

آبیاری
حتما بین دو آبیاری سطح خاک خشک شده باشد. نکته ای که باید توجه داشته باشید این است که سرخس طالب رطوبت بالاست ولی هنگام آبیاری باید دقت کنید که بر روی برگ ها آب ریخته نشود که موجب ریزش آن می گردد.

تعویض گلدان
زمان مناسب انجام این کار ماه اردیبهشت و فصل بهار در زمانی است که ریشه ها از گلدان بیرون زده اند.

خاک
مناسب‌ترین خاک برای کاشت این گیاه خاک جنگلی است، همچنین ترکیبی از پیت ماس، شن درشت و خاک لومی به میزان مساوی برای این گیاه انتخاب خوبی است.

دما
درجه حرات مناسب برای نگهداری گیاه سرخس دمای بین ۱۶ تا ۲۲ درجه سانتی‌گراد است،

رطوبت
سرخس به رطوبت محیطی 70 تا 90 درصد نیاز دارد. بهترین روش رطوبت دهی از طریق گذاشتن گلدان بر روی زیرگلدانی حاوی ماسه که تا نیمه پر از آب شده است می باشد. توجه کنید که کف گلدان با آب در تماس نباشد.

در صورت تغییر شرایط محیطی، برای جلوگیری از تنش رطوبتی و ریزش برگها برای مدتی کیسه پلاستیکی شفاف و مرطوب شده ای روی گلدان گذاشته و بتدریج با برداشتن و گذاشتن کیسه، گیاه را با محیط جدید سازگار کنید.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
سرخس بوستون برای حیوانات خانگی و کودکان کاملا بی خطر است.

نور
سرخس به نور متوسط و غیرمستقیم خورشید نیاز دارد و در محیط سایه نیز می‌تواند به رشد خود ادامه دهد. توجه داشته باشید از قرار دادن گیاه سرخس در برابر نور مستقیم خورشید خودداری کنید، زیرا باعث چروکیدگی برگ‌ها و ایجاد لکه‌های قهوه‌ای رنگ در حاشیه یا پهنک برگ‌ها خواهد شد.

هرس
گیاه سرخس به دلیل داشتن برگ‌های انبوه از زیبایی خاصی برخوردار است، اما زمانی که ازدحام برگ‌ها بیش از اندازه شود، خود می‌تواند عاملی برای شیوع بیماری‌های قارچی در گیاه شناخته شود. از همین رو توصیه می‌شود در صورت ازدحام برگسار بخصوص در مرکز گیاه، یا گیاه را با عمل تقسیم بوته کوچک کنید و از یک گیاه دو یا چند گیاه تهیه کرده و هر یک را به شکل گیاهی مستقل بکارید و یا با جدا کردن برگ‌ها از تعداد برگسار در طی چند مرحله کم کنید.

حتما بخوانید: بنفشه آفریقایی گل آپارتمانی با گل های زیبا و خوش رنگ

کود دهی
کوددهی را بایستی در فصل رشد (فروردین تا شهریور) و تنها یک بار در ماه انجام داد و از کود مایع رقیق شده استفاده کنید.

در فصل زمستان رشد کند می‌شود، بنابراین فقط باید هر دو تا سه ماه یک بار پای گیاه بریزید.

تکثیر با بذر
از دیگر روش های تکثیر سرخس، استفاده از هاگ های بوحود آمده در سطح زیرین برگها است.

هاگ ها را روی یک صفحه کاغذ سفید جمع آوری کنید. سپس در ظرف کاشت حاوی کمپوست بذر و قلمه، به شکل پراکنده روی سطح خاک بکارید. سپس آن را را با کیسه پلاستیکی شفاف پوشانده و در دمای 21 درجه سانتیگراد نگه دارید.

هنگامی که ارتفاع جوانه ها به حدود 2.5 سانتیمتر رسید، آنها را بیرون آورده و هر یک را در گلدانی با قطر دهانه 6 سانتیمتر حاوی کمپوست گلدانی بکارید و زمانی که بزرگتر شدند، گلدان ها را بزرگتر کنید. گیاه را همیشه دور از تابش مستقیم خورشید قرار دهید.

بهتر است آبیاری از زیر انجام گیرد یعنی گلدان را در زیر گلدانی بزرگتر  قرار داده و داخل آن را پر از سنگ ریزه کنید و زیر گلدانی را تا نصفه از آب پر کنید. ضمنا گاهی گیاه را با کمک یک آبپاش کوچک نمایید.

ریشه
گیاه سرخسی که میخواهید آن را تقسیم کنید را از گلدان خارج کرده و به کمک یک چاقوی تیز و تمیز آن را به تعداد قسمت های دلخواه تقسیم کنید به نحوی که هر قسمت ریشه ی مناسب و کافی و ساقه هایی سلامت داشته باشد.ریشه های مرده و برگ های خشک شده باید جدا شوند و قسمت های جدا شده در گلدان های جدا از هم بکارید.

قلمه ساقه ای
زمانی كه گیاه ساقه های رونده ریشه زا تولید می كند در صورت تماس انتهای ساقه ها با خاک، گیاهان كوچک بوجود می آیند كه پس از ریشه دار شدن، با جدا كردن و پرورش آنها می توان گیاهان جدیدی تولید كرد، این روش زمانی كه گیاه در طول بهار و تابستان فعال است عملی خواهد بود.

برای این روش گلدانهایی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر، حاوی كمپوست بذر و قلمه یا كمپوست گلدانی مناسب خواهد بود. خاك را به اندازه كافی مرطوب كنید و دمای محیط را ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد نگه دارید.

سانسوریا sansevieria

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر سانسوریا sansevieria

نام محصول: سانسوریا
نام انگلیسی: sansevieria
نام علمی: sansevieria

معرفی

سانسوریا، گیاه بسیار زیبا و مقاومی است که به اسامی مختلفی شناخته می شود. مثل زبان مادرشوهر ( به دلیل مقاومت و سختی برگ ها ) و یا برگ شمشیری ( به دلیل شکل تیز و خاص برگ ها ).

نام علمی این گیاه Sansevieria trifasciata است. سانسوریا یک گیاه همیشه سبز است، سمیت کمی دارد و متعلق به آفریقا و آسیا است. علاقمندان به گیاهان معمولا به عنوان یک گیاه زینتی از آن استفاده می کنند.

سانسوریا یک گیاه تصفیه کننده هوا هم هست. ذرات آلوده و مضر هوا را جذب کرده و به مولکول های بی خطر تبدیل می کند. سانسوریا به خوبی در گلدان های کوچک رشد می کند، چون در فضای کوچک ریزوم ها فشرده هستند و ساقه های زیر زمینی به هم نزدیک ترند. همین موضوع باعث می شود که این گیاه سریع تر رشد کند.

سانسوریا از ساختار های زیر زمینی خاصی به نام “ریزوم ” تکثیر می شود. گیاه جدید در اثر رشد همین ریزوم ها شکل می گیرد. این ریزوم ها مستقل از گیاه اصلی رشد می کنند تا در نهایت بتوانند گیاهان بالغ تازه ای به وجود بیاورند. اگرچه این گیاه بسیار مقاوم است، ولی این به معنای عدم رسیدگی به آنها نیست. مراقبت های ساده و مختصری کافی است تا یک سانسوریای زیبا و سالم با طول عمر طولانی داشته باشید.

آبیاری
گیاه سانسوریا به آب خیلی کمی برای رشد نیاز داره به نحوی که در زمستان هر 15 تا 20 روز یکبار و در بهار تا اواسط پاییز هر 7 تا 10 روز یکبار بایستی آبیاری انجام شه.

این برنامه ریزی با توجه به موقعیت قرارگیری گیاه و میزان نور و حرارت محیط متغیر خواهد بود.

آبیاری زیاد باعث پوسیدگی ساقه و ریشه گیاه میشه.

حتما بخوانید: بونسای جنسینگ از فراوان‌ترین انواع بونسای در بازار

تعویض گلدان
سانسوریا گلدان کوچکتر را بر بزرگ ترجیح میدهد، گلدان را عوض نکنید، مگر اینکه در حال ترکیدن باشد و سه سال یکبار در بهمن و اسفند عمل تعویض را انجام دهید.

خاک اطراف ریشه و به طور کلی خاک گلدان را با فشار دست متراکم کنید.

تمیز نمودن برگ
برگهای غبارآلود را با پارچه و با اسفنج مرطوب تمیز کنید.

خاک
بهترین خاک برای سانسوریا خاک لوم و سنگین هست. یعنی مخلوطی از شن، ماسه، رس و مواد آلی یا همون “برگ پوسیده یا کود دامی پوسیده” البته به میزان کم. سانسوریا در خاک سنگین رشد بسیار مطلوبتری خواهد داشت

همچنین مخلوط خاک برگ یا خاک جنگلی + ماسه نیز مناسب می باشد.

دما
سانسوریا به دمای روزانه 22-28 درجه سانتیگراد و دمای شبانه 15-18 درجه سانتیگراد نیاز دارد و دمای کمتر از 12 درجه سانتیگراد به آن آسیب می رساند.

رطوبت
این گیاه به رطوبت محیطی کمی احتیاج دارد و رطوبت محیط (رطوبت 50 تا 60 درصد) برای آن مناسب است .

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
سانسوریا از جمله گیاهان آپارتمانی سمی و آسیب‌ زا است.

سطح سمیت این گیاه برای انسان کم است و علائم کوتاه مدت مانند درد دهان، بزاقی و در برخی افراد تهوع ایجاد می کند. در موارد نادر، می تواند واکنش پوستی هم ایجاد کند و در صورت خوردن برگ گیاه اثرات سمی آن ظاهر می‌شوند. در مورد حیوانات خانگی این مسمومیت می‌تواند سبب بزاق بیش از حد، درد، تهوع، استفراغ و اسهال شود.

نور
به طور کلی سانسوریا به نور متوسط نیاز دارد و در محیط های کم نور و پرنور به خوبی خود را وفق می دهد.

بهتر است آن را همیشه دور از نور مستقیم خورشید نگه دارید. حتی نور های مصنوعی مثل نور لامپ های فلوئورسنت که امروزه در هر مکانی یافت می شوند هم می تواند نیاز سانسوریا به نور را برطرف کند. همین موضوع باعث شده سانسوریا یک گیاه آپارتمانی بسیار مناسب به شمار برود.

هرس
روش هرس سانسوریا به صورت جدا کردن پاجوش های اضافی به صورت سالیانه است. می‌تونید این پاجوش ها را مجزا در گلدان های کوچک بکارید و سانسوریای خودتان را افزایش دهید.

وضعیت گل دهی
گل های سانسوریا، طیف رنگی سبز تا سفید را ازخود نشان می دهند. البته عموما سانسوریا گل های زیادی تولید نمی کند. شاید فقط تعداد خیلی کمی شکوفه روی ساقه های آن رشد کند. گلها خیلی کوچک است و در سنبله بوجود می آید و کاملا معطر می باشد. ظهور گلها در آب و هوای ملایم و منحصرا در فصول مساعد (بهار و تابستان) رخ می دهد.

کود دهی
بهتر است از کودهای رقیق شده برای تقویت گیاه استفاده کنید. کود هایی با نسبت ۱۰ -۱۰ -۱۰ کودهای مناسبی برای این منظور هستند.

3 گرم در لیتر کود را هر هفته یکبار از فروردین تا مهرماه به گیاه بدید.

تکثیر با پاجوش
برای تکثیر سانسوریا از طریق پاجوش، گلدان را برگردانده و به آرامی به لبه‌های آن ضربه بزنید تا گیاه از گلدان خارج شود، پس از خارج کردن گیاه از گلدان سعی در تمیز کردن ریشه‌های گیاهِ مادری به همراه پاجوش‌ها نمائید.

جهت تمیز کردن ریزوم‌ها و ریشه‌های سانسوریا آب یکی از بهترین گزینه‌ها می‌باشد.

هنگام جدا کردن حتماً سعی کنید جوری پاجوش‌ها را جدا کنید تا گیاه جدید ریشه داشته باشد، در غیر این صورت رشد گیاه جدید با کمی تاخیر همراه خواهد بود.

اگر پاجوش سانسوریا زمانی که کوچک است از گیاه مادری جدا شود، به دلیل نداشتن ریشه کافی عملاً رشدش برای بازه زمانی نسبتاً طولانی، مثلاً حدود شش الی نه ماه متوقف خواهد شد، در این هنگام گیاه کوچک در حال تولید ریشه و یا رشد ریشه خواهد بود. سپس پاجوش‌های جدا شده را در گلدان با سایز مناسب بکارید و بعد از گذشت مدت زمانی که، کمی ریشه‌های آن‌ها رشد کرد به گلدان بزرگ‌تر منتقل کنید.

ریزوم
تقسیم بوته در گیاه سانسوریا در فصل بهار صورت می‌گیرد. وقتی ارتفاع برگ‌ها بلند و گلدان پر از برگ های سانسوریا شده باشد باید بدانید که ریزوم تمام گلدان را پر کرده است. در این زمان گیاه پایه مادر را از گلدان خارج کرده و با استفاده از چاقو یا قیچی باغبانی قسمت زیرزمینی گیاه را به چند قسمت تقسیم می‌کنیم، طوری که هرقسمت سهمی از ریزوم ببرد. سپس هر دو یا سه گیاهچه را در یک گلدان جداگانه و با ترکیب خاکی مناسب می‌کاریم. مزیت این روش در این است که در ابلق‌ها گیاهان جدید نیز ابلق خواهند بود.

قلمه برگی
برای قلمه زدن سانسوریا از طریق برگ، در ابتدا یک یا چند برگ بزرگ و سالم را جدا کنید و آنها را از پایین ترین قسمتی که می‌توانید ببرید. سپس آن ها را به قسمت های 8-10 سانتیمتری تقسیم کنید. برگ ها را به مدت یک یا دو روز در جایی نگهدارید تا قسمت برش خورده پینه ببندد. بعد از خشک شدن قسمت بریده شده، برگ ها را به طور عمودی و دقیقا از همانجایی که برش زده‌اید، تا نصف داخل بستری از ماسه قرار دهید و دقت کنید که برگ ها را سر و ته نکارید.

قلمه ها را آبیاری کنید و بعد از آن روی گلدان را با کاور پلاستیکی بپوشانید تا رطوبت بیشتر شده و سریع تر رشد کنند. بعد از گذشت حدود 2 الی 3 هفته بسته به عوامل محیطی، قلمه ها ریشه می‌دهند و می‌توانید آن ها را در گلدانی جداگانه بکارید.

تکثیر سانسوریا ابلق یک نکته مهم دارد: برای ابلق ماندن گیاه باید قسمت پایین برگ را به صورت عدد 8 فارسی برش داده و قسمت برش داده شده را درون خاک قرار دهید.

زیپلین Moses in the bullrush

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر زیپلین Moses in the bullrush

نام محصول: زیپلین
نام انگلیسی: Moses in the bullrush
نام علمی: moses in the bullrush

معرفی

زیپلین را با نام علمی Tradescantia spathacea و نام های Moses in the bullrushe و Rhoeo discolor میشناسند و از خانواده برگ بیدی و بومی مکزیک می باشد. این گیاه زیبا دارای برگهای پهن به طول 30 سانتی متر میباشد که در حول یک محور رشد میکنند رنگ برگهای آن سبز براق با رگه های ارغوانی جلوه بسیار زیبایی به گیاه میدهد و رنگ پشت برگها ارغوانی تیره میباشد. این گیاه با فراهم کردن شرایط ایده آل نگهداری شروع به گلدهی می کند که گلهای زیبای سفید از بین برگها خودنمایی می کنند.

در ادامه در برگام از این گیاه زیبا بیشتر بخوانید:

آبیاری
برای آبیاری زیپلین دقت کنید که ابتدا انگشت خود را تا بند اول درون خاک فرو کنید و در صورتی که خیس نبود و خاک به دستتان نچسبید به آبیاری اقدام کنید.

تعویض گلدان
این گیاه رشد خوبی دارد و تا زمانی که ریشه های گیاه از زیر گلدان خارج نشده اقدام به تعویض گلدان نکنید ولی به احتمال زیاد سالی یکبار تعویض گلدان خواهد داشت. گلدانی با یک سایز بزرگتر، را انتخاب کنید.

تمیز نمودن برگ
برای تمیز کردن برگ ها می توانید از غبارپاشی و یا مخلوط آب و شیر استفاده کنید.

برای تمیز کردن برگ ها سعی کنید حتی الامکان از مواد شیمیایی استفاده نکنید.

خاک
سعی کنید خاک سبک با زهکشی بالا برای داشتن گیاهی خوب انتخاب کنید. می توانید از ترکیب خاک باغچه + خاک برگ و کود دامی استفاده کنید. سعی کنید مقدار خاک برگ بیشتر باشد و به جای خاک برگ از ترکیب پیت ماس و پرلیت نیز می توانید استفاده کنید.

دما
دمای مناسب و ایده آل برای گیاه زیپلین بین 18 تا 22 درجه سانتیگراد است.

رطوبت
برای تامین رطوبت این گیاه می توانید به دو روش مختلف عمل کنید. هفته ای 2 بار با اسپری آب بر روی برگ های آن غبارپاشی انجام دهید و یا برای آن جزیره درست کنید.

روش اول:

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
شیره این گیاه سمی است، که در تماس های جزیی با پوست نیز ممکن است سبب ایجاد تحریکات پوستی شود. اگر انسان یا حیوان این شیره را بخورند، دچار دردهای شدیدی در قسمت دهان خواهند شد.

حتما بخوانید: سرخس یکی از بهترین گیاهان برای نگهداری در داخل آپارتمان و محل کار

نور
گل زیپلین به نور متوسط تا زیاد احتیاج دارد اما به سایه نیز مقاوم است. باید دقت کنید که آن را دور از تابش مستقیم آفتاب به خصوص در هنگام ظهر و از پشت شیشه نگهدارید.

هرس
در کل این گیاه، از گروه گیاهانی است که نیاز به هرس ندارد. اما اگر می خواهید اندازه و شکل خاصی را حفظ کنید، می توانید برخی برگ ها را هرس نمایید. زمان ایده آل برای هرس گیاه، فصل بهار است.

وضعیت گل دهی
زیپلین در بهار به گل می رود.

کود دهی
حتما در فصل رشد که بهار و تابستان است هر دوهفته یکبار با کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب، گیاه را تغذیه کنید.

تکثیر با پاجوش
گل زیپلین را می توان از روش جدا کردن پاجوش ها از پایین گیاه مادری در فصل بهار و یا فصل تابستان تکثیر داد.

پس از ظهور گل پاجوش ها نیز از کنار بوته مادری شروع به رشد می کنند. زمانی که پا جوش ها به ارتفاع 10 سانتیمتری رسیدند گیاه را از گلدان خارج کنید و به آرامی پا گیاه را از گلدان خارج کنید و به آرامی پا گیاه را جدا نمایید.

گلدان های کوچک تر را تهیه و پاجوش های جدا شده از گیاه مادر را درون گلدان با پیت و شن کشت کنید. دو روز اول آبیاری انجام ندهید و گل زیپلین را در سایه نگهداری کنید.

ریشه
گیاه زیپلین را می‌توان در فصل بهار توسط تقسیم بوته به راحتی انجام داد و هر قسمت را به شکل گیاهی مستقل در گلدانی جداگانه کاشت.

زاموفیلیا zamioculcas

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر زاموفیلیا zamioculcas

نام محصول: زاموفیلیا
نام انگلیسی: zamioculcas
نام علمی: zamioculcas

معرفی

زاموفیلیا به گياهي بسیار محبوب تبدیل شده است و در داخل خانه در سراسر جهان يافت می شود. از گياهان آپارتماني هستند كه همیشه جزء گیاهان “جدید” به حساب مي آیند. تولید کنندگان همیشه در آیتم های جدید اين گياه و نگاه نو برای ارائه به مشتریان خود دارند. اين گياه در دنيا معروف به ZZ هست. از براق كردن برگها به طور غير طبيعي بايد جلوگيري كرد مگر با شستشو و تميز كردن. یک قانون که تقریباً در همه گیاهان در محیط داخلی يكسان است، رشد کند آنهاست كه اين قانون در این گیاه مستثنی است. تكثير اين گياه بسيار ساده است اما به آرامی پیشرفت می کند. از گیاهاني است که از قلمه برگ راحت مي گيرد و به راحتي مي توانيد با كندن هر برگ و گذاشتن در بستر پرليت يا ماسه يا پيت ماس و ماسه خيلي زود آن را ريشه دار كنيد و از آنجا كه زاموفيليا داري پياز هستند بلافاصله پياز توليد شده و از آن جوانه جديد ظاهر ميشود اما معمولا تا ظاهر شدن جوانه و تشكيل پياز بين دو تا سه ماه زمان ميبرد ولي بعد از تشكيل پياز، رشد آن بسيار سريع مي شود. برگ كاشته شده بعد از مدتي خراب مي شود و اكثراً با ديدن برگ خراب شده فكر مي كنند به نتيجه نرسيدند و آن را دور ميندازند در صورتي كه تازه با خواب شدن برگ پياز تشكيل شده و رشدش همچنان ادامه دارد .

آبیاری
با توجه به داشتن ریزوم در زاموفیلیا و قدرت ذخیره کردن آب، این گیاه به آبیاری کمی نیاز دارد و حتما اجازه دهید که خاک بین دو آبیاری خشک شود. برای اندازه گیری خشکی خاک بهتر است از یک قطعه چوب و یا انگشت خود کمک بگیرید و آن را داخل خاک فرو کنید تا از خشک بودن خاک تا عمق 2 سانتی متری و به اندازه 2 بند انگشت مطمئن شوید.

زاموفیلیا در برابر خشکي كاملاً مقاوم است.

اگر به آن آب بیش از حد داده شود يا مرطوب نگه داشته شود، ممکن است برگ های آن زرد شود و پياز و ريشه ها بپوسد.

تعویض گلدان
برای تمامی گیاهان، گلدان کوچک و مناسب اندازه ریشه بهترین گزینه است زیرا انرژی گیاه به جای پراکنده کردن ریشه در گلدان بزرگ، صرف پاجوش زدن و رشد برگ جدید می‌شود. بنابراین زمانی اقدام به تعویض گلدان کنید که ریشه ها از گلدان بیرون زده باشد و اگر زود تر اینکار را انجام دهید رشد گیاه تا مدتها متوقف می‌شود.

خاک
استفاده از خاک سبک با زهکشی بالا مانند ترکیب خاک معمولی+خاک برگ+شن و یا کوکوپیت+پرلیت+شن برای زاموفیلیا بسیار مناسب است زیرا با توجه به حساس بودن ریزوم به آبیاری زیاد، این خاکها آب اضافی را از خود عبور می‌دهند و مانع از غرقابی شدن ریشه می‌شوند.

دما
بهترین دما برای گیاه زاموفیلیا دمای بین 18 الی 26 درجه سانتی گراد است و در صورت گرم شدن بیش از حد بهتر است اطراف گیاه را برای تامین رطوبت آب پاشی کنید.

زاموفیلیا گیاهی گرمسیری است و از قرار دادن آن در دماهای پایین به ویژه دمای زیر 8 درجه سانتیگراد خودداری کنید.

رطوبت
رطوبت باعث ایجاد محیطی خوب برای رشد زاموفیلیا خواهد شد ولی به کمبود رطوب بخاطر وجود برگهای واکسی مقاوم می باشد. اگر رطوبت محیط نگهداری ۵۰ درصد باشد گیاه میتونه رشد خوبی داشته باشه پس سعی کنید با قرار دادن یک تشت پر از آب در کنار گیاه رطوبت اونو تامین کنید.

همچنین می‌توانید در روزهای گرم سال هر چند وقت یکبار اقدام به غبارپاشی برگها کنید.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
تمام بخش های زاموفیلیا سمی هستند. آن را از کودکان و حیوانات خانگی که ممکن است با آن بازی و یا مصرف كنند دور نگه دارید.

حتما بخوانید: بامبو گیاهی دوست داشتنی شیک و زیبا مناسب آپارتمان

نور
بهترین نور برای گیاه زاموفیلیا نور متوسط غیر مستقیم است.

قابل ذکر است به هیچ عنوان گیاه را در معرض نور مستقیم خورشید قرار ندهید چرا که باعث سوختگی برگ های آن می‌شود. زاموفیلیا در مکان های کم نور و دارای نور مصنوعی نیز سالم می‌ماند و رشد می‌کند.

هرس
زاموفیلیا به هرس مداوم نیاز ندارد و تنها با مسن شدن و زرد شدن برگها، آن ها را بچینید تا علاوه بر حفظ زیبایی گیاه، رشد بهتری نیز داشته باشد.

وضعیت گل دهی
در صورت مناسب بودن تمامی شرایط، زاموفیلیا در تابستان به گل می‌نشیند و گلهایی به شکل اسپات و به رنگ سفید تولید می‌کند.

 کود دهی
برای داشتن پاجوش های بیشتر و گیاهی با رشد بیشتر می‌توانید هر سال در فصول رشد (بهار و تابستان) اقدام به کوددهی کنید.

یک کود غنی و چندمنظوره مایع مخصوص گیاهان آپارتمانی (20-20-20) را انتخاب کرده و در مقدار کم به گیاه بدهید.

ریزوم
برای این کار گیاه را از گلدان خارج کرده و ریزم های آن را (ریزوم ساقه های زیر زمینی گیاه است) به کمک یک چاقوی تیز رو از هم جدا کرده و به چند قسمت تقسیم کنید.

هر قسمت باید دارای ریزوم و شاخه باشد. کاملاً مواظب باشید که به ریزوم گیاه هیچ آسیبی وارد نشود. ریزوم رو به گلدان جدید با زهکش مناسب انتقال بدید و اطراف گیاه رو با خاک مخصوص گیاه پر کنید.

قلمه برگی
برگ ها را دقیقا از قسمتی که به ساقه متصل است جدا کنید. برگ هایی را که جدا کرده اید داخل ترکیبی از خاک مرطوب قرار دهید. از ترکیب‌های مختلفی به این منظور می‌توان استفاده کرد مثلاً ترکیب کوکوپیت و پرلیت و یا خاک برگ + شن و یا پیت ماس+ شن و یا هر ترکیب دیگری که علاوه بر نگهداری رطوبت، از بافت سبک و زهکش بسیار خوب برخوردار است می‌توان استفاده کرد.

میتوانید روی قلمه ها را برای نگهداری رطوبت هوا و رشد بهتر قلمه ها با پلاستیک شفاف بپوشانید. پس از گذشت مدتی ساختار های غده ای شکل در قسمت پایینی برگ درون خاک شکل میگیرد.

این عمل ممکن است حدود ۶-۷ ماه به طول بیانجامد.

قلمه ساقه ای
این روش خیلی متداول نیست زیرا این روش  بسیار زمان بر است. ابتدا چند ساقه را از گیاه اصلی جدا کنید. سپس برگ های نیمه ی بالایی قلمه ای را که جدا کرده اید بکنید تا گیاه بیشتر انرژی خود را صرف ریشه دهی کنید. قلمه ها را داخل آب بگذارید و در نور مستقیم آفتاب و محیطی گرم قرار دهید. بعد از گذشت حدود ۶-۹ ماه این قلمه ها ریشه می دهند.

رزماری Rosemary

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر رزماری Rosemary

نام محصول: رزماری
نام انگلیسی: Rosemary
نام علمی: rosemary

معرفی

رزماری یا اکلیل کوهی (Rosemary) گیاه خوشبویی است با کاربردهای فراوان. همان قدر که در باغ دلپذیر است در آشپزخانه مفید خواهد بود. رایحه متفاوت رزماری در مشام رهگذران چنان تأثیر می گذارد که به زودی از یاد نمی رود. رزماری گیاهی بی خزان است که بیشتر به خاطر شاخ و برگ معطرش پرورش داده می شود. رزماری را در گلدان می توان پرورش داد. تا ارتفاع 1/5 تا ۲ متر رشد می کند و در بهار گل هایی بار نگ آبی ظاهر می سازد. گیاهی است با عمر طولانی، مگر درمناطق پر باران یا خیلی مرطوب در تابستان، که در عرض ۳ تا ۵ سال به بلوغ می رسد اما از اوایل زندگی خود گل افشانی می کند. رزماری گیاهی دارویی است که به صورت جوشانده مصرف می شود و به عنوان یک چاشنی خوب در پخت و پز نیز کاربرد دارد. رزماری معروف است به گیاه خاطره، عشق و وفاداری. رزماری خوابیده برای پوشش زمین یا ریزش روی دیوار و امثال آن ایده آل است.

آبیاری
در صورت خشک شدن سطح خاک گلدان، اقدام به آبیاری کنید.

تعویض گلدان
حداقل یک بار در سال گلدان را عوض کنید. بهار بهترین زمان برای تعویض گلدان رزماری‌ است.

خاک
رزماری در خاکهای خنثی یا کمی قلیایی رشد بهتری دارد و باید گفت که تقریبا با تمام خاکها سازگار است.

دما
برای رزماری دمای بین 12 تا 26 درجه سانتيگراد مناسب است.

رطوبت
رطوبت محیطی کم برای رزماری مناسب می باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
برای انسان و حیوانات سمی نمی باشد.

نور
رزماری به آفتاب مستقیم حساس نیست بلکه چند ساعت نور مستقیم به رشد و شادابیش کمک می کند. می توانید این گیاه را مستقیم در باغچه بکارید یا در گلدان روی تراس نگهداری کنید. اما اگه امکان این کار را ندارید، پشت پنجره نورگیر هم مکان مناسبی برای قراردهی این گیاه می باشد.

اگر قصد نگهداری در منزل را دارید حتما دقت کنید که از پنجره فاصله ی زیادی نداشته باشد و پرنورترین پنجره رو انتخاب کنید.

هرس
رزماری هرس پذیری مناسبی دارد و با عمل هرس می‌توان ارتفاع و حتی شکل آنرا کنترل کرد. برای اینکه گیاه فرم و شکل بوته ای و متراکمی پیدا کند حتما باید شاخه های آنرا سرزنی کرد تا رشد شاخه های جانبی تحریک شود در غیر اینصورت چند شاخه بلند خواهند شد و دیگر شاخه ها رشد نخواهند کرد.

بنابراین این گیاه به سرزنی مرتب و منظم سالانه احتیاج دارد. قانون کلی برای سرزنی شاخه ها این است که در هر مرتبه سرزنی نباید بیش از 30 درصد طول یک شاخه کوتاه شود. بیش از این مقدار ممکن است منجر به وارد آمدن شوک و استرس به گیاه شود.

وضعیت گل دهی
گل های آبی رزماری در بهار ظاهر می شود.

حتما بخوانید: دراسنا کامپکت گیاهی زیبا با نگهداری آسان از خانواده بامبو

کود دهی
در فصول رشد (بهار و تابستان) هر دو هفته یکبار با کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب رزماری را تغذیه کنید.

تکثیر با بذر
برای کاشت بذر رزماری دانه های رزماری را باید 6 تا 12 هفته قبل از آخرین سرما برای کاشت آماده کرد. دانه ها را قبل از کاشت خیس کرد به این صورت که آن ها را در یک ظرف شیشه ای قرار داده و روی دانه ها مقداری آب بریزید و اجازه دهید چند ساعت در آب بمانند. در این صورت دانه ها آب جذب کرده و زودتر جوانه می زنند.

بستر کاشت را با خاکی که زهکشی خوبی داشته باشد پر کنید. دانه های رزماری را در یستر کاشت قرار داده و روی آنها را به با لایه نازکی خاک بپوشانید.

با اسپری به آرامی به دانه ها آب دهید. خاک باید مرطوب باشد ولی خیس نشود. برای آنکه شرایط مناسبی برای رشد بذر ها مانند گلخانه ایجاد شود روی بستر را با پوشش پلاستیکی شفاف بپوشانید

درجه حرارت ایده آل برای جوانه زنی 25 تا 30 درجه سانتی گراد می باشد.

بعد از این که بذرها جوانه زدند، پوشش پلاستیکی را بردارید. این امر ممکن است تا 6 هفته طول بکشد.

ریشه
تقسیم بوته از دیگر روشهای تقسیم است که بخصوص برای بوته های بزرگ و متراکم این گیاه انجام می‌شود.

بهتر است که یک روز قبل از انجام این عمل خاک بستر گیاه را به خوبی مرطوب کرد تا گیاه با توده ریشه هایش به راحتی و با کمترین آسیب از خاک بیرون آید. سپس خاک اطراف ریشه ها را با ملایمت باید تکاند و با وسیله ای تیز گیاه را به دو یا سه قسمت تقسیم کرد و هر قسمت به عنوان گیاهی مستقل در گلدانی جداگانه کاشته می‌شوند. توجه داشته باشید که گیاه را عمیق تر از قبل نکارید. بعد از کاشت نیز گیاهان را به خوبی آب دهید.

قلمه ساقه ای
قلمه یکی از راه های تکثیر این گیاه است. بهترین زمان قلمه زدن رزماری در بهار یا پاییز است.

قلمه زدن رزماری در آب:

قسمتی از سر شاخه را با قیچی یا چاقوی تمیز که قبلا آنرا ضدعفونی کرده اید، ببرید. برگ های نیمه ی انتهایی را به آرامی جدا کنید تا گیاه بیشتر انرژی خود را صرف ریشه زایی کند و برگ ها انرژی آن را نگیرند.

قلمه ها را در آب قرار دهید به صورتی که قسمتی از ساقه که برگ های آ نرا جدا کرده اید در آب قرار داشته باشد.

بعد از گذشت 2 الی 3 ماه که قلمه ها ریشه دار شدند آن ها را به گلدان مناسبی منتقل کنید یا آن را در زمین بکارید. گلدانی را تهیه و پر از خاک کنید. داخل خاک یک سوراخ اندازه ساقه ایجاد کرده و  قسمت ساقه را داخل خاک بکارید.

2)قلمه زدن رزماری در خاک:

همانند حالت قبل قلمه هایی به طول تقریبی 10 سانتیمتر از سر شاخه جدا کرده و برگ های نیمه انتهایی آن را جدا کنید. برای اطمینان از ریشه دهی و موفقیت در این کار می توانید قلمه ها را داخل هرمون ریشه زایی فرو ببرید.

گلدانی را آماده کرده و آن را از خاک پر کرده و سپس آبیاری کنید. سوراخی به اندازه ی قلمه در خاک ایجاد کرده و ساقه را داخل آن بکارید. دوباره خاک را آبیاری کنید.

هفته های اول هر روز گلدان را آبیاری کنید. نباید خاک  گیاه خشک شود، چون بعد از کاشت بلافاصله شروع به ریشه زدن خواهد کرد و قبل از اینکه ریشه های گیاهتان مقاوم بشوند اگر خاک گلدان خشک بشود رزماری هم خشک خواهد شد.

بعد از کاشت، حدود 2 تا 3 ماه رزماری شما رشد نخواهد کرد چون در حال ریشه زدن است.

آدنیوم یا رز صحرایی adenium

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر آدنیوم یا رز صحرایی adenium

معرفی

آدنیوم یا رز صحرایی از جمله گیاهان گلدار و گوشتی (که در ساقه خود آب ذخیره می کنند) است که به راسته Gentianales و خانواده Apocynaceae و جنس Adenium تعلق دارد و بومی مناطق صحرایی جنوب و شرق آفریقا و شبه جزیره عربستان است. گونه های مختلفی در جنس این گیاه وجود دارد که امروزه برخی از آنان به عنوان گیاهان زینتی و بخصوص گلدانی مورد توجه قرار گرفته اند که از بین آنان گونه Adenium obesum بیش از سایرین استفاده شده است. البته دو رگه گیری بین گونه های این جنس رواج دارد و ارقام و نمونه های جدیدی از این طریق این روش به دوست داران این گیاه معرفی می شود و مورد استفاده قرار می گیرند. به طور کل گیاهان آدنیوم به دلیل گلهای رنگینی که دارد محبوب شده اند اما شکل و فرم جالب و منحصر به فرد ساقه های آنان نیز موثر بوه است.

آبیاری
صبر کنید تا زمانیکه سطح خاک تا عمق سه سانتیمتری خشک بشه و بعد از اون به گیاه آب بدهید. در پاییز و زمستان فواصل آبیاری را بیشتر کنید.

اگه به آدنیوم بیش از حد آب بدهید ریشه و ساقه گیاه به سرعت پوسیده میشه و گیاه به سرعت از بین میرود.

تعویض گلدان
سعی کنید تنها زمانی که گیاه سطح گلدان را پر کرد اقدام به تعویض گلدان کنید. تعویض گلدان ترجیحا در فصل های گرم سال باشد. آدنیوم رشد آهسته‌ای دارد و تقریبا هر 2 یا 3 سال یک‌بار به تعویض گلدان نیاز خواهد داشت.

خاک
آدنیوم به خاک سبک نیاز دارد. برای تهیه خاک مناسب برای این گیاه می‌توانید از ترکیب کوکوپیت، پیت ماس و پرلیت به نسبت ۲-۱-۱ استفاده نمایید. همچنین از ترکیب خاک‌های مناسب دیگری هم می‌شود برای این گیاه استفاده نمود: مثل (پرلیت + ماسه + پیت ماس) یا (ماسه + پیت ماس + ورمی کولیت).

دما
دمای بین 22 تا 26 درجه سانتیگراد برای آدنیوم مناسب می باشد.

رطوبت
این گیاه رطوبت زیاد را می‌پسندد. وجود رطوبت بالای ۷۰ درصد، رشد گیاه و شادابی آن را بیشتر خواهد کرد.

بهترین روش برای تامین رطوبت ریختن آب در زیر گلدانی: در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتَهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
شیره این گیاهان سمی است و تاثیر منفی بر روی عملکرد قلب و عروق دارد.

نور
این گیاه برای رشد به آفتاب کامل نیاز دارد و اگر به گیاه شما نور کامل برسد، ساقه‌های ضخیم‌تر و زیباتری خواهد داشت. منظور از نور مستقیم، نور آفتاب در زمستان بوده و نه آفتاب سوزان تابستان. در فصل تابستان گیاه آدنیون رو با کمی فاصله از پنجره قرار بدید، بطوری که یکی دوساعت آفتاب به گیاه برسه و در ادامه روز هم نور غیرمستقیم رو داشته باشه.

همچنین نور نیز یکی از نیازهای اصلی آدنیوم برای گل‌دهی است.

به طور کلی آدنیوم به ۴ تا ۵ ساعت نور کافی در روز نیاز دارد.

حتما بخوانید: حسن یوسف از گیاهان محبوب رنگارنگ در ایران با گل‌های ریز زیبا

هرس
می‌توانید در اواخر زمستان شاخه‌های مرده یا آسیب دیده را هرس کنید.

جدا کردن شاخه‌های پراکنده نیز اقدام مفیدی است و شما می‌توانید از این شاخه‌ها به عنوان قلمه برای تکثیر گیاه استفاده کنید.

وضعیت گل دهی
در اواخر زمستان تا بهار گل های شیپوری و بزرگی  می دهد.

کود دهی
در فصول رشد (بهار و تابستان) و گل‌دهی، هر ماه گیاهتان را با کودهای مناسب و کامل تغذیه کنید.

در پاییز و زمستان نیز تغذیه را کاملاً متوقف نمایید، زیرا گیاهتان در حالت استراحت قرار می‌گیرد.

تکثیر با بذر
بهتر است بذرها را قبل از کاشت به مدت ۲ تا ۴ ساعت در آب بخیسانید. سپس آن‌ها را در بستری مناسب مانند: پرلیت+ شن (و یا همان خاک کاکتوس شامل ۷۰ درصد ماسه شسته شده و ۳۰ درصد پیت ماس، کوکوپیت و پرلیت درشت) بکارید و با لایه‌ای نازک از خاک، روی آن را بپوشانید. بعد از کاشت، خاک اطراف را کمی فشار دهید تا هوا کمتر به داخل آن نفوذ کند.

گلدان را زیر نور مستقیم آفتاب در دمایی حدود ۲۵ تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد قرار دهید. در مرحله آخر شما باید به وسیله‌ی اسپری، خاک را کاملا خیس کنید و این کار را تا زمان جوانه‌زنی بذر نیز ادامه دهید.

قلمه ساقه ای
از ساقه‌هایی به قطر یک مداد، قلمه‌هایی به طول ۱۲ تا ۱۵ سانتیمتر تهیه کنید.

 بهتر است قلمه‌ها از ساقه‌هایی که به شکل مستقیم از تنه اصلی منشا گرفته‌اند، تهیه شوند، چون ساقه‌های فرعی، ریشه‌دهی خوبی ندارند. گل‌ها و برگ‌ها را از قلمه جدا کنید.

قلمه‌ها را ۲ تا ۳ روز، در محلی گرم و خشک و تاریک قرار دهید تا شیره انتهای آن خشک شود. سپس قلمه‌ها را به صورت اریب در بستر کوکوپیت و پرلیت و کمی پیت موس و ماسه بکارید، طوریکه حداقل یک سوم قلمه در بستر قرار بگیرد.

قلمه‌ها را در جایی پر نور به دور از آفتاب مستقیم قرار دهید و ترجیحا روی آن‌ها را یک پلاستیک سوراخ‌دار جهت حفظ رطوبت بکشید. معمولا ۲ تا ۳ ماه بعد، قلمه‌های شما جوانه خواهند زد.

گل رز roses

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر گل رز roses

نام محصول: رز
نام انگلیسی: roses
نام علمی: roses

معرفی

گل رز از خانواده Rosaceae و نام علمی Rosa sp است. خانواده گل رز، گیاهانی ساکن مناطق کوهستانی و در نتیجه سرما دوست و خواهان ارتفاع زیاد از سطح دریا و مقاوم به یخبندان می باشند.

گونه های گل رز وحشی که به طور طبیعی در نیمکره شمالی در کمربندی شامل مناطقی از نیومکزیکو تا اتیوپی تا هیمالیا تا بنگال و جنوب چین و شرق دور است پراکنده بوده و از این تعداد 95 گونه منشا آسیایی، 18 گونه منشا آمریکای شمالی و بقیه منشا اروپایی و شمال آفریقا دارند.

گونه های مختلف گل رز توسط عوامل محیطی و انسانی به نیمکره جنوبی منتقل شده اند. جنس گل رز حدود 150 گونه و بیش از 18000 رقم دارد و هر سال بین 250-300 رقم به آن اضافه می گردد.

از وقتی روش پیوند گل رز در قرن نوزدهم ابداع شد، با پیوند رزهای جاینا، پرتلند، بوربن و نزت، گل های دو رگه ای با گل دهی مداوم توسط باغبانان و کشاورزان به وجود آمد که آنها را پس از بالغ شدن شاخه و رسیدن برگ انتخاب می کردند و قلمه می شود.

بعضی از آنها فقط یکبار در اواسط تابستان و برخی دیگر نیز به مدت چهار ماه یا بیشتر گل می دهند. بهترین نتایج حاصله از طریق استفاده از شیوه هرس و تربیت آن بدست خواهد آمد. در ادامه نحوه مراقبت از گل رز را در برگام می خوانید:

آبیاری
قبل ار آبیاری ابتدا حدود ۲/۵ سانتیمتر از خاک را با انگشت خود چک کنید. اگر خاک خشک بود به آن آب بدهید.

تعویض گلدان
زمانی که ریشه ها از زیر گلدان خارج شد زمان تعویض گلدان می باشد.

خاک
خاک ترکیب شده با خاک باغچه، ماسه شسته شده به همراه کود حیوانی برای رز مناسب می باشد.

دما
دمای روزانه  21 تا 24 درجه سانتیگراد و دمای شبانه 15 درجه سانتیگراد برای رز مناسب خواهد بود.

رطوبت
اگر هوای اطراف گلدان‌های گل رز خیلی خشک باشد، ممکن است گلدان‌تان به عارضه کنه‌های عنکبوتی دچار شود و به آن آسیب‌های بسیاری برسد.

برای جلوگیری از این اتفاق می‌توانید در زیرگلدانی گیاه‌تان مقداری سنگ ریزه و آب بریزید و بعد گلدان‌تان را روی آنها بگذارید. با این کار یک جزیره برای گیاه‌تان درست می‌شود که ضمن حفظ رطوبت می‌تواند در آبیاری گلدان هم موثر باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
سمی نیست و برای انسانها و حیوانات خانگی خطری ندارد.

حتما بخوانید: گل آفتابگردان در آپارتمان

نور
گلدان رز را در خانه در مکانی قرار دهید که روزانه حداقل ۶ ساعت نور خورشید دریافت کند. هر روز گلدان را بچرخانید تا تمام اطراف گل به طور مساوی از نور خورشید برخوردار شود.

اگر فصل تابستانی که در آن هستید به شدت گرم شد، برای جلوگیری از خشک شدن سریع و پژمردگی گل رزتان مقداری سایه بر روی گلتان در بعداز ظهر مناسب خواهد بود.

هرس
هرس را در اوایل بهار انجام دهید.

ابتدا باید ساقه‌های مرده یا آسیب‌دیده را بکنید. این ساقه‌ها به رنگ قهوه‌ای هستند.

 حتما گل های از بین رفته و هر برگ زرد یا قهوه ای را هرس کنید.

وضعیت گل دهی
در بهار و تابستان به گل می رود.

کود دهی
در اوایل بهار و هر ماه یکبار از کود کامل برای کوددهی گل رز استفاده کنید.

خوابانیدن هوایی
بعد از انتخاب قلمه و جدا کردن شاخ و برگ آن، بدون اینکه آن را از گیاه مادر جدا کنید محلی زیر برجستگی را انتخاب و به اندازه ۱.۵ تا ۲ سانتیمتر پوست آن را دور تا دور جدا بکنید. دقت کنید که به ساقه اصلی آسیبی نرسانید و فقط پوست را جدا کنید.

سپس با یک کیسه پلاستیکی ضخیم پایین آن را ببندید و درون آن را از کود و خاک برگ پر کنید و آن را ببنید (به نحوی که قسمت بدون پوست در بین خاک قرار گیرد) بعد از مدتی حدودا هشت هفته‌ای و ریشه زدن، می‌توانید آن را جدا و داخل گلدان یا باغچه بکارید.

قلمه ساقه ای
بهترین زمان برای تکثیر و قلمه زدن گل رز، فصل بهار و زمانی است که بوته فاقد گل است.

قلمه های انتخابی بایستی سالم و قوی و حدوداً یک ساله باشند و ضخامت آن‌ها در حدود یک مداد یا کمی بیشتر باشد و حداقل طول آنها ۱۰ سانتی متر باشد. همچنین قلمه‌ها باید داری جوانه باشند (برجستگی‌های روی ساقه که محل رویش شاخه‌های فرعی است).

انتهای قلمه‌ها را به صورت اریب و زاویه‌دار برش می‌زنیم (۴۵ درجه).

خاکی که انتخاب می‌کنیم باید رطوبت را در خود حفظ کند به همین دلیل پیشنهاد می‌شود که از ماسه استفاده شود. دو سوم از قلمه‌ها را در خاک قرار دهید و پای آن را محکم کنید.

قلمه‌ها را دور از نور مستقیم قرار دهید تا به سرعت خشک نشوند. روز‌های ابتدایی هر روز آن‌ها را آبیاری و از مرطوب بودن خاک آن مطمئن شوید.

به طور معمول قلمه‌های گل رز به دو ماه زمان برای ریشه زنی نیاز دارند و بعد از این مدت می‌توانید آن‌ها را از بستر خارج و در مکانی که می‌خواهید بکارید.

دیفن باخیا Dieffenbachia amoena

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر دیفن باخیا Dieffenbachia amoena

نام محصول: دیفن باخیا
نام انگلیسی: Dieffenbachia amoena
نام علمی: dieffenbachia amoena

معرفی

گیاهی از سرزمین امریکای استوایی است با ساقه ای ساده که سرتاسر آن پوشیده از برگهای غلافی رنگارنگ و خالدار است.

معروفترین گونه های آن به شرح زیر است:

* دیفنباخیا آمنا DIEFFENBACHIA amoena با برگهای متوسط سبز رنگ آراسته به لکه های سفید و زرد کمرنگ که از هر دو طرف برگ این لکه ها دیده میشود.

* دیفنباخیا بومانی که برگهای بسیار درشت به رنگ سبز تیره با لکه های درشت نامنظمی به رنگ سبز کمرنگ به موازات رگبرگ های گیاه دارد.

* دیفنباخیا رجینا یا رژینا DIEFFENBACHIA regina با قد نسبتا کوتاه و ساقه ضخیم که بر روی برگهای سفید مایل به سبز آن رگه هایی به رنگ سبز کمرنگ و حاشیه ای به رنگ سبز تیره دیده میشود.

با نصب برگام از گوگل پلی انواع دیفن باخیا را به راحتی تشخیص دهید. 

این گیاه گلخانه ای گرم و مرطوب را در مخلوطی از خاک چوب و خاکبرگ و در گلدانها و ظروف گود که خوب زهکشی شده اند میکارند. در مدت رویش فعال گیاه، آب فراوان و گاهگاهی کود محلول و شستشوی مکرر برگها الزامیست.

آبیاری
در مورد آبیاری دیفن باخیا، توصیه می‌کنیم ابتدا آن را به خوبی آبیاری کنید. سپس اجازه دهید بین هر بار آبیاری، خاک تقریبا خشک شود.
آبیاری دیفن باخیای آپارتمانی واقعا یک هنر است. هیچ زمان دقیقی برای تشخیص روز آبیاری آن وجود ندارد. شما باید شرایط آب و هوایی، زمانی از سال را که در آن هستید، نوع خاک، میزان نور دریافتی، میزان رطوبت و مکان گیاه را در نظر بگیرید و متناسب با برآیند تمام این عوامل، یک الگوی آبیاری صحیح برای دیفن باخیا خلق کنید. البته این موضوع برای سایر گیاهان نیز صدق می‌کند، هرگز نمی‌توان گفت یک گیاهی دقیقا چقدر به آبیاری نیاز دارد.
دیفن باخیا در طی ماه‌های تابستان، بیشتر از زمستان به آبیاری نیاز دارد. چرخه رشد این گیاه از اواخر اسفند آغاز شده و در میانه آبان به پایان می‌رسد.
آبیاری بیش از حد ممکن است باعث گوشتی شدن ریشه، زردی برگهای پایینی و ریزش آنها و در نهایت قارچی شدن ساقه شود. پس مطمئن شوید که گلدان دارای حفرات زه‌کشی متعددی باشد. مثل همیشه، زه‌کشی مناسب خاک نیز بسیار مهم است.
پیشنهاد: زمستان 7 روز یکبار- تابستان 4 روز یکبار آبیاری انجام گردد.

تعویض گلدان
بهتر است گلدان دیفن باخیا هر سال در بهار با گلدان دو سایز بزرگتر جایگزین شود.

تمیز نمودن برگ
می توان سطح برگهای دیفن باخیا را باید با پارچه و یا اسفنج مرطوب 2 تا 3  هفته یکبار تمیز کرد. باید مراقب بود که برگ ها خراش پیدا نکنند.

از هیچ ماده شوینده ای استفاده نکنید زیرا موجب بسته شدن روزنه های برگی می شود.

حتما بخوانید: بنفشه آفریقایی گل آپارتمانی با گل های زیبا و خوش رنگ

خاک
خاک مناسب برای دیفن باخیا خاک برگ + خاک لومی، یا خاک باغچه + ماسه شسته شده و یا خاک برگ + پیت ماس + ماسه با زهکشی مناسب می باشد.
اگر دیفن باخیا را در باغچه کاشته اید، در انتخاب ترکیب نهایی خاک آزادید. ترکیبی که در بالا ذکر کردیم می‌تواند برای آن بسیار مفید باشد.

به همین سادگی!
بهترین زمان برای تغییر خاک و یا انتقال گیاه به گلدان جدید، فصل بهار است. در این کار زیاده روی نکنید و گلدانی با حفرات زه‌کشی متعدد انتخاب کنید.

دما
دیفن باخیا به دمای روزانه 20-22 درجه سانتیگراد و دمای شبانه 16-18 درجه سانتیگراد نیاز دارد، در واقع بهترین رشد آن در این بازه دمایی صورت می‌گیرد.
تمام ابعاد رشد این گیاه در دمای زیر ۱۵ درجه آرام‌تر صورت می‌گیرد. بعضی از انواع دیفن باخیا در دمای زیر ۱۰ درجه، آثار آسیب دمایی ناشی از سرما را از خود نشان می‌دهند و باعث پیچیدگی و ریزش برگ های پایینی می شود. دمای بالاتر از 30 درجه سانتیگراد نیز سبب سوختگی و ریزش برگهای تازه روییده و خشکی بستر خاک گیاه می شود. در نتیجه سعی کنید آن را در محیطی با دمایی که گفته شد قرار داده و از قرار دادن آن در محیط سرد بپرهیزید.

رطوبت
در تابستان های گرم تقریبا همه روزه نیاز به رطوبت پاشی داره و در زمستان رطوبت پاشی را به هفته ای 2 الی 3 مرتبه کاهش بدید. در خانه می تونید رطوبت مورد نیاز گیاه را توسط زیرگلدانی تامین کنید.

در صورت رطوبت پاشی در نور شدید، سوختگی شدید برگها رخ میده. دیفن باخیا رطوبت بالای محیط را می پسنده.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
سلولهای گیاه دیفن باخیا حاوی بلورهای اکسالات کلسیم سوزنی شکل به نام رافیدها هستند. در صورت جویدن برگ، این بلورها می توانند باعث احساس سوزش موقت و اریتمی شوند. در موارد نادر، ورم بافت های در معرض گیاه گزارش شده است.
در مورد کودکان و حیوانات خانگی، تماس با دیفن باخیا (به طور معمول جویدن آنها) می تواند باعث بروز بسیاری از علائم ناخوشایند از جمله بی حسی شدید، سوزش دهان، افتادگی بیش از حد و تورم موضعی شود.
با این وجود، این اثرات به ندرت تهدید جانی دربر دارند. در بیشتر موارد، علائم خفیف است و می تواند با موفقیت با استفاده از داروهای مسکن، آنتی هیستامین یا داروهای دیگر درمان شود.
افزون بر این، اگر دیفن باخیا تماس طولانی مدت با بافت مخاط دهان داشته باشد، عواقب شدیدتری می تواند رخ دهد. در چنین مواردی، علائم معمولاً شامل درد شدید است که می تواند چند روز تا هفته ادامه یابد.
در صورت طولانی شدن تماس با گلو، بستری شدن در بیمارستان ممکن است لازم باشد و تورم شدید امکان تأثیر منفی در سیستم تنفسی را درپی دارد.
آمارها نشان می دهند به طور کلی در میان بیمارانی که در معرض گیاهان سمی قرار دارند، بالغ بر 70 درصد کودکان کمتر از 5 سال هستند.

نور
در ادامه روش نگهداری گیاه دیفن باخیا باید بگوییم، دیفن باخیا در فضایی تقریبا نورانی همراه با کمی سایه به خوبی رشد می‌کند. پس در هنگام قرار دادن آن در نقاط مختلف منزل، در نظر داشته باشید که به نور زیادی احتیاج ندارد. البته دیفن باخیا در صورت دریافت نور کامل خورشید نیز رشد نسبتا خوبی خواهد داشت. حتی بعضی از انواع آن تحت نورهای مصنوعی نیز رشد می‌کنند. نور کامل خورشید موجب تیره و کدر شدن برگهای دیفن باخیا می‌شود.
اما ماجرا برای دیفن باخیایی که در خارج از خانه نگهداری می‌شود فرق می‌کند. در این صورت دیفن باخیا پذیرای نور کامل و درخشان خورشید است، اما باید در برابر باد شدید و آفتاب تیز بعد از ظهرهای تابستان در امان باشد. در غیر این صورت ظاهری بیمارگونه پیدا می‌کند.
در کل نور زیاد سبب سوختن برگ‌های دیفن باخیا می‌شود. رنگ برگ در دیفن باخیا می تواند شاخص خوبی برای تعیین میزان نور در مکان نگهداری آن باشد. هر چه نور بیشتر و شدیدتر باشد، برگها رنگ پریده تر و زردتر می گردند و هر چه نور کمتر باشد، برگها سبز تیره تر می شوند.

در نور کم، گیاه رشد علفی داشته و دمبرگها طویل می شوند.

هرس
لازم نیست بپرسید چه زمانی برای هرس کردن دیفن باخیا مناسب است، چون اصلا به این کار نیازی ندارد! برگهای قدیمی، خود به خود زرد می‌شوند و باید آنها را جدا کنید. در غیر این صورت به هرس کردن قابل توجهی نیاز نخواهد داشت.

وضعیت گل دهی
این گیاه در آپارتمان یا خانه بندرت به گل می رود.

کود دهی
برای کوددهی کافیه که 2 گرم در لیتر کود را در آب حل کنید و به گلدان اضافه کنید. این کار را هر هفته یکبار از فروردین تا آبان انجام دهید.
اگر دوست دارید، دیفن باخیای شما خوب رشد کند، کوددهی به آن را فراموش نکنید.

تکثیر با پاجوش
تکثیر دیفن باخیا ابلق از طریق پاجوش:

در ساقه اصلی گیاه دیفن باخیا ابلق پاجوش هایی وجود دارند که دارای ریشه هستند. با جدا کردن آن ها از ساقه مادر و قرار دادن آن در خاک می توان اقدام به تکثیر نمود. پاجوش ها باید به اندازه کافی رشد کرده باشند تا بتوان آنها را ها جدا کرد.

قلمه ساقه ای
قلمه زدن (روش اصلی):
بهترین زمان قلمه زدن برای دیفن باخیا ابلق اوایل تابستان است. ابتدا ساقه گیاه از جایی که ساقه به برگ ها متصل می شود بریده می شود. روی ساقه گیاه دایره های کوچکی وجود دارد که مانند جوش به بیرون زده اند و قابلیت جوانه زنی و ریشه دادن دارند. ساقه از قسمت ریشه چندین تکه می شود به نحوی که هر قسمت از قلمه دارای یک جوانه مطلوب باشد. قلمه هایی که جدا می کنید باید حدود 8 الی 12 سانتیمتر طول داشته باشند. هر چه قلمه به ریشه نزدیک تر باشد عمل ریشه دادن هم زودتر اتفاق می افتد. پس از یک روز قرارگیری در هوای آزاد و خشک شدن شیره، زمان کاشت آن در گلدانی مناسب فرا می رسد.  برای کاشت باید از خاک کمی مرطوب حاوی کمپوست مخصوص بذر و قلمه استفاده شود. قلمه ها به صورت عمودی طوری که دایره های کوچک رو به بالا باشند در خاک فرو برده می شوند به نحوی که دو تا سه سانتی متر داخل خاک برود. البته قلمه ها را به صورت افقی نیز می توان کاشت که در این صورت باید نیمی از آن داخل خاک برود.پس از آن روی قلمه ها را باید با سلفون یا کیسه پلاستیکی پوشاند تا رطوبت داخل گلدان حفظ شود و سپس گلدان ها را به جایی دور از تابش مستقیم نور خورشید قرار داد. قلمه ها ممکن است یک الی تا دو ماه عمل ریشه دادن را انجام ندهند پس باید صبوری کرد. در طی این مدت بهتر است هر از گاهی کیسه پلاستیکی را برداشت  تا تهویه مطلوب انجام شود. زمانی که قلمه ها ریشه داده و به اندازه کافی رشد کردند باید کیسه پلاستیکی را برداشت و مانند یک گیاه معمولی به آن رسیدگی نمود.

دراسینا (دراسنا) پرچمی dracaena marginata

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر دراسینا (دراسنا) پرچمی dracaena marginata

نام محصول: دراسینا (دراسنا) پرچمی
نام انگلیسی: dracaena marginata
نام علمی: dracaena marginata

معرفی

اسم علمی این گیاه Dracaena marginata، از خانواده Liliaceae می باشد. از گیاهان مقاوم و تصفیه کننده هوا است. این جنس دارای ۴۰ گونه مختلف از درختچه های همیشه سبز است. اغلب گونه های این جنس نخل مانند بوده و ریشه هایی دارند که در تمام طول، قطر یکسانی داشته و به رنگ زرد نارنجی می باشد.

آبیاری
گل دراسنا پرچمی نباید خشکی ببیند چون در این حالت نوک و حاشیه برگ ها قهوه ای می شود و برگ ها حالت لوله ای پیدا می کنند. بین دو آبیاری باید تا حدودی سطح خاک خشک شود و اگر دائم خیس باقی بماند برگ ها زرد می شوند و حتی ممکن است بریزند و ریشه پوسیده شود.

تعویض گلدان
به طور معمول، هر دو سال یکبار یا زمانی که احساس می‌کنید گلدان کیفیت خود را از دست داده است، آن را عوض کنید.

تمیز نمودن برگ
با پارچه یا اسفنج مرطوب برگها را تمیز کنید. از مواد براق کننده ی شیمیایی استفاده نکنید چرا که باعث مسدود شدن روزنه ها و در نتیجه کند شدن رشد گیاه می شود.

تکثیر
بهترین زمانِ هرس و قلمه زدنِ دراسنا پرچمی، فصل بهار است.

 قلمه ها را به اندازه 10 تا 15 سانتیمتر، با یک چاقوی تیز جدا کنید. قلمه را از ساقه بدون برگ بگیرید و به تکه های 5 تا 5/7 سانتیمتری تقسیم نمایید. هر تکه باید دارای یک جوانه خفته باشد. مواظب باشید قطعات ساقه را وارونه در خاک نگذارید. اگر سمت پایین ساقه در خاک قرار نگیرد، ریشه ای تولید نمی کند.

هر قلمه را در پودر هورمون ریشه زا فرو ببرید و در گلدانی با قطر دهانه 9 سانتیمتر، حاوی ورمی کمپوست مخصوص قلمه و بذر قرار دهید. قلمه ها را با کیسه پلاستیکی بپوشانید و در دمای 24 درجه سانتیگراد، دور از تابش مستقیم خورشید نگاه دارید. پس از دو ماه که ریشه دهی انجام شد، کیسه را بردارید و تغذیه کودی را شروع کنید.

همچنین می توان قلمه های تهیه شده را بجای خاک، در آب ریشه دار کرد. ابتدا قلمه را در آب قرار دهید. قلمه ها نباید به صورت وارونه در آب قرار بگیرند. پس از ریشه دار شدن قلمه ها، آن ها را در کمپوست مخصوص بذر و قلمه بکارید.

خاک
این گیاه، خاک کمی اسیدی را دوست دارد بنابراین برای ترکیب خاک آن از خاک باغچه+خاک برگ+ شن یا پرلیت می توان استفاده کرد.

دما
دمای حداقل شبانه 13 تا 19 درجه سانتیگراد و دمای حداکثر روزانه 25 درجه سانتیگراد برای دارسنا پرچمی مناسب می باشد.

رطوبت
رطوبت محیطی 60 تا 70 درصد برای دراسنا پرچمی مناسب می باشد.  می توانید هر ۱۵ روز یکبار از فاصله زیاد آب بدون املاح (آب جوشیده سرد شده) روی برگ های آن اسپری کنید.

حتما بخوانید: گل آئونیوم یا ناز بشقابی گیاه مقاوم آپارتمانی 

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
دراسینا پرچمی با وجود همه زیبایی اش یک گیاه سمی است. البته این گیاه به انسان آسیبی نمی رساند و فقط در گربه ها و سگ ها مشکل ایجاد می کند. حیوانات خانگی ممکن است به جویدن برگ های گیاهان علاقه داشته باشند. پس در صورت نگهداری دراسینا پرچمی در منزل، آن را از دسترس حیوانات خانگی خارج کنید تا مشکلی برایشان به وجود نیاید.

نور
دراسنا پرچمی به نور زیاد اما غیرمستقیم احتیاج دارد. نور کم باعث کم رنگ شدن برگ ها می شود، نور زیاد هم باعث سوختن نوک و حاشیه برگ ها می شود.

هرس
دراسنا پرچمی گاهی به صورت چند ساقه ای رشد کرده و بزرگ می شود و نیاز به هرس و کنترل دارد. با بریدن سرشاخه ها در زمستان می توان از آن برای تکثیر و همچنین رشد مجدد سرشاخه های روییده از تنه برای زیبایی استفاده نمود.

وضعیت گل دهی
فصل بهار زمان گلدهی این گیاه است، اما به ندرت در شرایط خانه به گلدهی می رسد. دارای گل هایی خوشه ای و به رنگ سفید است.

کود دهی
این گیاه را می توان در فصل رشد (بهار و تابستان) هر 3-2 هفته یکبار با یک کود مایع مخصوص گیاهان آپارتمانی برحسب میزان مصرف و یا هر ماه با یک کودی مثل 10-10-10 آن را تغذیه کرد.

برای تشخیص و شناسایی انواع گل و گیاه و اطلاع از نحوه نگهداری آنها، برگام را از گوگل پلی نصب کنید. 

دراسنا کامپکت (کامپکتا) Compact Dragon Tree

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر دراسنا کامپکت (کامپکتا) Compact Dragon Tree

نام محصول: دراسنا کامپکت (کامپکتا)
نام انگلیسی: Compact Dragon Tree
نام علمی: compact dragon tree

معرفی

دراسنا کامپکت نام علمی این گیاه DRACAENA COMPACTA و از خانواده مارچوبه به حساب میاد که در انگلیسی به این گیاه COMPACT DRAGON TREE گفته می شود. بله درست متوجه شده اید از خانواده بامبو به حساب میاید که همین خود دلیل بر راحت بودن در نگهداری هست. این گیاه از یک طرف به خانواده دراسنا ها تعلق داره مانند دراسنا پرچمی، دراسنا بلالی که گیاهانی تنه دار که گفته می شود به نوعی از فرزندان سایر دراسنا ها به حساب می آید.

آبیاری
اجازه دهید که بین دو آبیاری خاک گلدان تا عمق 3 الی 4 سانتیمتری خشک شود البته این عمق بستگی به اندازه گلدان شما هم دارد.

تعویض گلدان
تعویض گلدان دراسنا باید بعد از رشد کامل ریشه ها و بیرون زدن آن از زیر گلدان انجام شود.

تمیز نمودن برگ
برای تمیز کردن برگ­ها می‌­توانید با پارچه یا اسفنج نرم و مرطوب به آرامی روی برگ‌­ها را پاکسازی کنید. در صورت نیاز از مواد براق کننده برگ هر ماه یکبار استفاده نمایید.

تکثیر
تکثیر دراسنا کامپکت به صورت قلمه انجام میشه به این شکل که وقتی گیاهتان رشد خوبی داشت و بلند شد همانند سایر دراسنا ها می توانید ساقه را قطعه قطعه کنید (قلمه ساقه رو به طول 20-10سانتیمتر برش بزنید و اجازه بدید تا شیرابه آن خشک شود) و روی خاک قرار دهید تا ریشه بزند و پس از مدتی به یک گیاه کامل تبدیل شود.

فقط حتما روی گلدانی که ساقه ها را قرار داده اید نایلون بکشید تا محل کاشت شما مرطوب بماند تا گیاه به راحتی ریشه بزند.

خاک
از خاک های سبک با زهکشی بالا برای این گیاه استفاده کنید. خاک دراسنا، مخلوطی از خاک سبک لومی و کود پوسیده دامی و مقداری خاک برگ و پرلیت است.

خاک سنگین برای این گیاه مضر است.

دما
دراسنا کامپکت در دمای ۱۵ الی ۲۲ درجه سانتیگراد رشد مناسبی دارد.

رطوبت
دراسنا کامپکت و کل خانواده دراسنا ها به رطوبت 40 درصدی نیاز دارند یعنی همان رطوبت اتاق برایشان کافی هست. در فصل های گرم سال مانند بهار و تابستان حتما با استفاده از حالت جزیره و یا غبارپاشی می توانید رطوبت مورد نیاز گیاه را فراهم کنید.

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

حتما بخوانید: نحوه نگهداری از گیاهان آپارتمانی

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
دراسنا گیاهی سمی است، بنابراین آن را از دسترس کودک و حیوانات خانگی خود دور نگه دارید.

نور
نور فیلتر شده (نور عبوری از پنجره و یا پرده نازک) و متوسط برای این گیاه، ایده آل است.

وضعیت گل دهی
دراسنا کامپکت با دریافت نور کافی در فصل زمستان، می تواند در فصل بهار، به گلدهی برسدد، اما به ندرت در شرایط خانه به گلدهی می رسد.

کود دهی
دراسنا کامپکت را در فصل بهار و پاییز ماهی یکبار کود بدهید و در فصل تابستان و زمستان به گیاه استراحت دهید.

از کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب استفاده کنید.

ختمی چینی Chinese hibiscus

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر ختمی چینی Chinese hibiscus

نام محصول: ختمی چینی
نام انگلیسی: Chinese hibiscus
نام علمی: chinese hibiscus

معرفی

هیبیسکوس رزا سیننسیس را از چین آورده اند و یکی از زیبا ترین بوته های استوایی است. برگهای همیشگی آن به رنگ سبز درخشان است و گلهایش بر فراز شاخه های یکساله می روید و به رنگ قرمز تند است. از این گیاه واریته هایی نیز وجود دارد که گلبرگهای ساده یا مضاعف به رنگ سفید یا گلی یا قرمز و یا زرد دارد و در بهار یا تابستان شکوفا میشود.

این گلهای درشت کوتاهی عمر را با فراوانی و مدت زمان طولانی گلدهی جبران میکنند. آنها را در گلخانه های بسیار روشن و معتدل پرورش میدهند. در آپارتمان نیز باید محیطی مشابه برای آن تهیه کرد. موقع کاشتن آنها در گلدان فصل بهار است.

در ادامه در برگام از نحوه نگهداری این گیاه بخوانید.

آبیاری
نیاز آبی ختمی متوسط است و اجازه دهید خاک سطح خاک گلدان در فواصل بین دو آبیاری خشک شود.

تعویض گلدان
تقریبا هر 2 تا 3 سال یکبار نیاز است تا گلدان این گیاه با گلدانی بزرگتر عوض شود و بهترین زمان تعویض گلدان در اواخر فصل زمستان است.

تمیز نمودن برگ
غبارپاشی علاوه بر تامین رطوبت مورد نیاز به تمیز شدن برگها نیز کمک می کند.

در صورت لزوم می توانید با استفاده از پارچه یا اسفنج مرطوب نیز برگها را تمیز نمایید.

به هیچ عنوان از مواد براق کننده شیمیایی برای تمیز کردن برگها استفاده نکنید.

خاک
ترکیب مساوی از یک قسمت پیت ماس + یک قسمت خاک برگ + یک قسمت کود گاوی مناسب می باشد.

دما
بهترین دما برای ختمی بین ۱۸ الی ۲۵ درجه سانتیگراد است.

رطوبت
در شرایطی که دمای هوا افزایش می یابد به تامین رطوبت هوا نیز توجه کنید. می توانید از طریق غبارپاشی و یا ایجاد جزیره و یا قرار دادن ظرف آب در کنار گلدان رطوبت محیطی را تامین کرد.

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
سمی نمی باشد.

حتما بخوانید: اسطوخودوس از قدیمی ترین گیاهان دارویی با گلهای زیبا

نور
ختمی به مکانی پرنور و روشن به همراه نور مستقیم آفتاب نیاز دارد. توجه به این نکته ضروری است که نور مستقیم آفتاب در ظهر و به ویژه در بعد ازظهر روز‌های گرم تابستان می‌تواند به برگ‌های گل ختمی چینی آسیب وارد آورد.

هرس
ظهور گل های زیاد و زیباتر در سال آینده ناشی از هرس است، در اواخر زمستان ارتفاع شاخه ها را به نصف کاهش داده و محل قطع را به منظور جلوگیری از ورود عوامل بیماری زا با گرد گوگرد ضد عفونی نموده و با وازلین سطح آن را بپوشانید.

وضعیت گل دهی
گلدهی در اواخر بهار تا اواخر تابستان رخ می دهد.

کود دهی
هر دو هفته یک بار در بهار و تابستان (به خصوص با ظهور گل ها) با کودهای مخصوص گیاهان زینتی طبق دستور سازنده، گیاه را تغذیه نمایید.

تکثیر با بذر
بذر گل ختمی چینی به رنگ قهوه ای تیره و یا سیاه رنگ است که می توان برای تکثیر از آن استفاده کرد. اگر بعد از تهیه بذر از گیاه مادری به مدت 2 تا 3 ماه در یخچال نگهداری شوند درصد جوانه زنی آنان افزایش می یابد .

بهترین زمان کاشت بذر در بهار است و دمای مناسب برای جوانه زنی ۲۵ درجه سانتیگراد با رطوبت محیط بالا می باشد. بستر کاشت را مرطوب نگهدارید و گلدان محتوی بذرها را در مکانی روشن اما به دور از نور مستقیم آفتاب قرار دهید. بذرها معمولا سریع و در طی یک الی چهار هفته جوانه می زنند و بعد از اینکه گیاهچه ها در حدود ۴ یا ۶ جفت برگ داشتند می توان آنان را به گلدانهایی جداگانه منتقل کرد.

قلمه ساقه ای
در اواسط بهار تا اوایل تابستان قلمه سبز، در اواسط تابستان تا اوایل پاییز قلمه نیمه چوبی و در طی پاییز و زمستان قلمه چوبی را می توان تهیه کرد. فقط توجه داشته باشید هر مقدار که قلمه چوبی تر باشد بهتر است که طویل تر نیز باشد.

مثلا قلمه نیمه چوبی به طول ۱۵-۱۰ سانتیمتر و قلمه چوبی را حتی به طول ۳۰ سانتیمتر می توان استفاده کرد و از همه کوتاه تر قلمه سبز است که طول حدود ۷ سانتیمتر نیز برای آن قابل استفاده است. بعد از تهیه قلمه ها آنها را در محیطی مرطوب همانند پرلایت و یا شن و دمای محیط حدود ۲۱ درجه سانتیگراد قرار دهید تا ریشه دار شوند که حدود ۶-۴ هفته طول می کشد. توجه داشته باشید که قلمه سبز در مقایسه با قلمه چوبی به مراقبت بیشتری بخصوص میزان بیشتری رطوبت هوا نیاز دارد زیرا این نوع از قلمه ها آب را سریعتر از دست می دهند و احتمال خشک شدن آنان بیشتر است.

حسن یوسف coleus blumei

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر حسن یوسف coleus blumei

نام محصول: حسن یوسف
نام انگلیسی: coleus blumei
نام علمی: coleus blumei

معرفی

حسن یوسف یکی از گیاهان محبوب در ایران است که دارای تنوع و رنگ‌های مختلفی می‌باشد. محبوبیت آن به دلیل آسان بودن نگهداری و تکثیر آن می‌باشد. نام علمی حسن یوسف Coleus blumei می‌باشد. بومی جنوب شرقی آسیا می‌باشد. طول ساقه‌های حسن یوسف به حدود ۵۰ تا ۱۰۰ سانتی متر می‌رسد و می‌تواند تا ۲ متر نیز رشد کند. ارتفاع کل گیاه به حدود ۶۰-۳۰ سانتیمتر می‌‌رسد و به شکل عرضی نیز در حدود ۳۰ سانتیمتر فضا اشغال می‌کند. دارای گل‌های ریز و بنفش رنگ هستند و در بهار و تابستان گل می‌دهد.

برای اطلاع از نحوه مراقبت از حسن یوسف در ادامه با برگام همراه شوید.

آبیاری
خاک گلدان حسن یوسف باید همیشه مرطوب باشد نه خیس. به محض خشک شدن خاک باید آن را آبیاری کنید. البته در فصل زمستان بهتر است دفعات آبیاری کاهش پیدا کند.

تعویض گلدان
گلدان حسن یوسف را هر 6 ماه یک بار بررسی کنید، در صورتی که ریشه ها از ته گلدان بیرون زده باشند، گلدان را تعویض کنید.

تمیز نمودن برگ
استفاده از محلول خانگی رقیق شیر و آب بهترین راه برای جلا بخشیدن به برگهای حسن یوسف است. هرچه از اسپری های براق کننده و شیمیایی برای تمیز کردن استفاده نکنید بهتر است.

خاک
خاکی با زهکش بالا و مرطوب نیاز دارد از جمله ترکیبات مناسب یک قسمت پیت +یک قسمت کوکوپیت یا مخلوط پیت +ماسه +کوکوپیت +مقداری ورمی کمپوست می باشد. همچنی ترکیبی از یک قسمت خاک برگ یا کمپوست + یک قسمت ماسه شسته شده + یک قسمت خاک باغچه مناسب می باشد.

دما
حسن یوسف در روز دمایی حدود 24 تا 28 درجه و در شب 20 تا 24 درجه سانتیگراد را می پسندد.

رطوبت
حسن یوسف به رطوبت محیطی متوسط نیاز دارد. در تابستان هفته ای 2 بار و در زمستان هر 10 تا 15 روز یکبار رطوبت دهی کنید.

برای ایجاد رطوبت دو روش بیان می‌کنیم:

روش اول:

اسپری کردن آب روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی: در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
حسن یوسف برای انسان بی خطر است، اما شیره این گیاه می‌تواند حساسیت‌های پوستی ایجاد کند. شیره این گیاه همچنین برای سگ‌ها، گربه‌ها و دیگر حیوانات نیز سمی است.

حتما بخوانید: بنفشه آفریقایی گل آپارتمانی با گل های زیبا و خوش رنگ

نور
حسن یوسف به نور زیاد نیاز دارد و آن را در پرنورترین نقطه منزل یا گلخانه نگهداری کنید. کمبود نور سبب از بین رفتن رنگ در برگها و سبز شدن آنها می گردد.

هرس
حسن یوسف گیاهی پر شاخ و برگ است. اگر می خواهید این گیاه مرتب و پرپشت رشد کند می ‌توان ساقه‌های پایینی گیاه را هرس کرد.

وضعیت گل دهی
این گیاه با فراهم شدن شرایط مناسب شروع به گلدهی می کند که گلهای آن به شکل گلهای کوچک آبی رنگ می باشد که شما باید برای رشد بهتر گیاه خود آنها را از گیاه جدا کنید.

کود دهی
در طول مدت بهار و تابستان می ‌توان ماهی یک‌ بار به حسن یوسف کود مایع داد. در طول پاییز و زمستان نیازی به کود دهی نیست، زیرا گیاه در حال استراحت است.

تکثیر با بذر
بذر‌های این گیاه را در فصل بهار در خاک‌برگ سبک بکارید و در محیط گرم نگه داری کنید.

می‌توانید روی گلدان را نایلون بکشید و هر از گاهی آب اسپری کنید تا فضایی شبیه به گلخانه ایجاد شود.

بعد از جوانه زدن بذرها نایلون را بردارید و گیاه را در فضای پر نور نگهداری کنید.

قلمه ساقه ای
از اواسط تابستان تا اواخر پاییز می‌توانید این گیاه را قلمه بزنید.

به این صورت که از قسمت‌های انتهایی ساقه قلمه‌هایی با طول ۵ تا ۸ سانت به آرامی و با وسیله ای تیز جدا کنید.

سپس قلمه‌ها را در گلدان حاوی خاک برگ و کمی ماسه بکارید و در محیط گرم و پر نور نگهداری کنید.

مراقب باشید که خاک قلمه‌ها خشک نشود و رطوبت مورد نیاز را به قلمه‌ها برسانید.

البته می‌توانید قلمه را در آب نگه داری کنید و بعد از ریشه دار شدن در خاک سبک بکارید.

جونی پروس Juniper

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر جونی پروس Juniper

نام محصول: جونی پروس
نام انگلیسی: Juniper
نام علمی: juniper

معرفی

جونی پروس یا ارس‌ها گیاهان جهانی هستند که به تقریب در همه جا یافت می‌شوند. هشت گونه که بصورت خزنده رشد می‌کنند و می‌توانند به عنوان گیاه پوششی بکار می‌روند به مقدار زیاد در دسترس هستند. برگ‌های ارس دو نوع هستند. برگ‌های نونهالی کوتاه و سوزنی نوک تیز و برگ‌های بالغی که کوچک، قلمی و همپوش هستند. برخی واریته‌ها ممکن است فقط برگ‌های نونهالی تا سایه‌هایی از سبز تا سبز متمایل به زرد و انواع ابلق متنوع است. ارس‌ها از دسته گیاهان مخروط‌دار هستند اما به جای مخروط میوه‌های سته مانند آبی تا سیاه تولید می‌کنند.

از ویژگی‌های مهم ارس سازگاری آن است. گیاهان در اقلیم‌های مختلف از خنک تا داغ، مرطوب تا خشک، در خاک‌های سبک تا سنگین، اسیدی تا قلیایی رشد می‌کنند. اما همه آن‌ها خاک‌های غرقابی را تحمل نمی‌کنند و ممکن است به پوسیدگی ریشه و مرگ گیاه منجر شود. در بعضی موارد ارس‌ها به عنوان گیاهان متحمل به خشکی به شمار می‌روند. در جاهایی که تابستان‌ها خنک تا به نسبت گرم است، ارس‌های رشد کرده در خاک‌های لومی تا رسی ممکن است نیاز به آبیاری تابستانه نداشته یا نیاز آن‌ها اندک باشد. در مناطق با تابستان داغ، آبیاری متوسط در فصل خشک لازم است.

در جایی که تابستان داغ و بویژه داغ و خشک است، ارس باید در محلی که کمی سایه ‌دارد کشت شود. در نواحی خنک‌تر، گیاهان سایه مختصری را می‌پذیرند اما در آفتاب کامل بهتر رشد خواهند کرد. با وجودیکه ارس‌ها با سرعت کم تا متوسط رشد می‌کنند، در زمان کاشت باید فاصله 150 تا 180 سانتی‌متر بین گیاهان در نظر گرفته شود تا از درهم رفتن آن‌ها جلوگیری شود. برای کنترل علف‌های هرز بین گیاهان تازه کشت شده می‌توان از مالچ استفاده کرد.

برای زیبا شدن منظره در سال‌های اول می‌توان قسمت‌های بدون پوشش خاک بین گیاهان را با گیاهان یک‌ساله پوشش داد. برای رسیدن به پوشش سریع می‌توان ارس‌ها را با فاصله 90 تا 120 سانتی‌متر کشت کرد اما در شروع شلوغ شدن محل، گیاهان اضافی باید حذف شوند.

آبیاری
در طول فصل رشد آبیاری باید به صورت مرتب انجام گیرد اما در فصل زمستان مرطوب بودن خاک کافی است. اگر چه جونی پروس نسبت به خشکی مقاوم است اما اگر در زمستان هم آب فراوان تری در دسترس آن بگذارید مشکلی نخواهد بود.

تعویض گلدان
هر ۲ تا ۵ سال یکبار در اواسط بهار تعویض گلدان احتیاج دارد.

خاک
خاک کمپوست برای بونسای جونی پروس مناسب است. برای این بونسای خاک را سبک تهیه کنید، خاکی که مخلوطی از دو قسمت ماسه و سه قسمت برگ پوسیده است برای رشد گیاه فضای مناسبی را ایجاد می کند.

حتما بخوانید: یوکا درختچه ای همیشه سبز و زیبا مناسب آپارتمان

دما
بونسای کاج جونی پروس، قادر است سرمای شدید و خشکی هوا را به خوبی تحمل کند و جزو آن دسته از گیاهانی است که مقاومت بالایی دارند. همچنین این گیاه در سرمای شدید نیز قابلیت زندگی دارد و به خوبی مقاومت می کند.

رطوبت
وجود رطوبت محیطی رشد جونی پروس را بهتر می کند. بنابراین با غبارپاشی یکبار در هفته می توانید رطوبت مورد نیاز گیاه را تامین کنید. همچنین با ایجاد جزیر نیز می توانید رطوبت را تامین کنید.

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

نور
آفتاب کامل یا سایه بسیار سبک را می پسندد.

هرس
با توجه به رشد کم بونسای جونی پروس، این گیاه نیاز به هرس چندانی ندارد. بهترین زمان هرس در این گیاه در اواخر تابستان می باشد.

همچنین انعطاف پذیری شاخه های این گیاه شکل پذیری را مشکل می‌کند، به طوری که شاخه‌هایی از این گیاه که قطری حدود 5 میلیمتر دارند پس از سیم پیچی، بعد از یک تا دو سال شکل پذیر هستند. در صورتی که شاخه‌هایی با قطر بیشتر ممکن است هیچ‌گاه شکل نپذیرند و شکل و ظاهر خود را حفظ کنند.

کود دهی
در طول فصل رشد مواد غذایی متعادل استاندارد لازم است اما در فصل پاییز باید فاقد ازت باشد و کود‌هایی که مواد آن‌ها دیر‌تر آزاد می‌گردند در فصل زمستان تجویز می‌ گردد و برای رشد بهاره آن توصیه می شود.

تکثیر با بذر
تکثیر با بذر:

به علت کند بودن رشد و سخت بودن رویاندن از بذر متداول نیست.

خوابانیدن ساده
خوابانیدن شاخه:

در گونه های رونده امکانپذیر است.

قلمه ساقه ای
تکثیر با قلمه:

قلمه زدن در اواخر پاییز تا زمستان و ریشه دار کردن در یک گلخانه سرد و مرطوب انجام می شود. همچنین تکثیر با گرفتن قلمه چوب نرم در تابستان و تحت شرایط مه پاشی با حرارت پایین امکانپذیر است.

تیلاندسیا (تیلاندزیا) Tillandsia

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر تیلاندسیا (تیلاندزیا) Tillandsia

نام محصول: تیلاندسیا (تیلاندزیا)
نام انگلیسی: Tillandsia
نام علمی: tillandsia

معرفی

تیلاندزیا سایانیا گونه ای از گیاهان گلدار در خانواده آناناس و زیر خانواده Tillandsioideae است. بومی اکوادور و در میان گونه ها، رایج ترین میباشد. دارای شاخ و برگ هایی که به سرعت افزایش می یابد و گل آذینی به رنگ صورتی یا قرمز که از آن گلی به رنگ بنفش، پدیدار می شود.

آبیاری
اسپری کردن:

 گیاه را به وسیله یک آب پاش (غبارپاش) ۲ تا ۴ بار در هفته آبیاری کنید. اگر محیطی که تیلاندسیا را در آن نگه می دارید خشک است، آبیاری را روزانه انجام دهید. گیاه را تا جایی غبارپاشی کنید که سیرآب شود.

غوطه ور کردن در آب:

 برای گیاهانی مناسب است که به چوب متصل هستند و یا آزادند همچنین آن هایی که برگ های بسیار متراکم و مجعد دارند به طوری که به سختی می توان آن ها را غبارپاشی کرد. تمام گیاه را در یک ظرف آب یا تنگ ماهی آب شیرین فرو کنید یا زیر شیر آب قرار دهید. از این روش دو تا چهار بار در هفته برای گیاهانی که به رطوبت بیشتری احتیاج دارند و هفته ای یک بار برای گیاهانی که به خشکی بیشتری احتیاج دارند استفاده کنید.

بعد از آبیاری گیاه را خوب تکان دهید تا آب اضافی در مرکز باقی نماند. اجازه دهید گیاهان در یک محل با تهویه خوب خشک شوند تا مرطوب باقی نمانند.

تعویض گلدان
گیاه دارای ریشه سطحی است، احتیاجی به تعویض گلدان ندارد.

تکثیر
تیلاندسیا به وسیله گیاهچه‌هایی که گیاه مادر از پایه خود تولید می‌کند، تکثیر می‌شود.

برای تکثیر گیاه به این روش ابتدا اجازه دهید گیاه اصلی خوب بزرگ شود، بعد از بزرگ شدن، گیاه مادر شروع به تولید گیاهچه از پایه خود می‌کند. باید چند وقتی هم صبر کنید تا گیاهچه‌ها به اندازه دلخواه برسند. وقتی گیاهچه‌ها به اندازه‌ای در حدود نصف اندازه گیاه مادر رسیدند، برای جدا شدن و تکثیر آماده اند.

در این هنگام آنها را با احتیاط از گیاه مادر جدا کنید و توجه داشته باشید به گیاه اصلی آسیب نرسانید. این گیاهچه‌ها را می‌توان به صورت جداگانه بر چوب، سنگ و … وصل کرد و هر کدام از آنها را تبدیل به گیاهی مستقل کرد.

حتما بخوانید: برگ بیدی یک گیاه آپارتمانی زیبا با رشد سریع

خاک
تیلاندسیا احتیاجی به خاک ندارند و ریشه این گیاه تنها برای چسبیدن به سنگ ، زمین ، تنه درختان و… استفاده می شود و آب و مواد مغذی را مانند گیاهان زمینی جذب نمی کنند.

دما
دمای مناسب برای تیلاندسیا بین 16 الی 27 درجه سانتی‌گراد است. سانتیگراد است و هیچ وقت نباید بگذارید در هوای سرد قرار بگیرند. داخل اتاق یا پاسیو یا گلخانه بهترین جای نگهداری این گلهاست.

رطوبت
تیلاندسیا رطوبت نسبی متوسط ​​تا زیاد نیاز دارد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
تیلاندسیا برای حیوانات و انسان‌ها سمی نیست و با خیال راحت می‌توانید از آن در منزلتان لذت ببرید.

نور
تیلاندسیا به مکانی روشن با نور زیاد اما غیرمستقیم نیاز دارد.

وضعیت گل دهی
تیلاندسیا در بهار و تابستان به گل می رود.  این گیاهان در کل طول رشد و زنده بودنشان فقط و فقط یکبار گل می دهند

کود دهی
در بهار و تابستان به تیلاندسیا کود بدهید. از کود کامل (کل عناصر غذایی) و یا کود مخصوص گیاهان زینتی استفاده کنید و با استفاده از آن محلولی با یک چهارم غلظت نوشته شده روی بسته کود درست کنید و روی گیاهان هوازی‌ خود اسپری کنید. به طور کلی این گیاهان دیر رشد کرده و به کود زیادی نیاز ندارند پس محلول کود رقیقی برای آنها درست کنید.

بگونیا Begonia Soli

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر بگونیا Begonia Soli

نام محصول: بگونیا
نام انگلیسی: Begonia Soli
نام علمی: begonia soli

معرفی

بگونیا دارای بیش از ۲۰۰۰ گونه است نام علمی Begonia از گیاهان چند ساله است همیشه سبز علفی و گیاهان خزان کننده است که برای برگها و گلهای زیبایشان پرورش داده میشود. گونه های مختلف بگونیا از گیاهانی به طول چند سانتی متر تا گونه هایی به طول ۳ متر تشکیل یافته است، بعضی از گونه های این جنس به صورت بالارونده است بگونیا گیاهی است تک پایه گلهای نر و ماده بر روی یک گیاه قرار دارد گلهای نر معمولا زیباتر هستند و گلهای ماده را با تخمدان بالشدار میتوان از جنس نر به آسانی تشخیص داد.

در ادامه نحوه نگهداری از بگونیا را در برگام می خوانید.

آبیاری
گیاهان بگونیا دارای ساقه و برگ ضخیم هستند که می‌‎توانند آب را برای مدت طولانی در خود نگه دارند؛ بنابراین نیاز به آبیاری مداوم ندارند.

آبیاری گیاه زمانی صورت می‌گیرد که خاک خشک باشد.

تعویض گلدان
در فصل بهار و هر زمان که ریشه ها متراکم و یا از زهکش های گلدان خارج شد، خاک و گلدان را تعویض کنید.

تمیز نمودن برگ
با اسفنج مرطوب برگ ها را تمیز کنید. از مواد براق کننده استفاده نکنید.

خاک
مخلوطی از پیت، کمپوست و شن (با حجم مساوی) و یا خاک لوم، پیت خزه اسفاگنوم، پرلایت و ورمی‌کولایت (با حجم مساوی) از جمله ترکیبهای خاکی برای این گیاه است. همچنین مخلوطی از خاک برگ +کمپوست + ماسه شسته شده نیز مناسب می باشد. pH خاک حدود 6 مناسب می باشد.

دما
در روز دمای بین 20 تا 22 درجه و در شب دمای بین 17 تا 18 درجه سانتیگراد برای بگونیا مناسب می باشد.

رطوبت
اگرچه بگونیا به رطوبت بالای محیط نیاز دارد اما به دلیل احتمال شیوع بیماریهای قارچی، برگها را تا جایی که امکان دارد مستقیما غبارپاشی نکنید.

شما می‌توانید یک سینی مملو از آب را در زیر گیاه قرار دهید و داخل آن را توسط سنگ‌ریزه پرکنید. گلدان را باید بر روی سنگ‌ها قرار داد تا از زیر آن، آب جذب نشود. به‌کارگیری این روش باعث ایجاد فضایی مرطوب برای گیاهان و گل‌های خانه می‌شود.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
میزان سمی بودن این گیاه پایین است ولی بهتر است در استفاده از آن مراقب بود زیرا اگر بلعیده شود می تواند مشکلات گوارشی ایجاد کند.

نور
مکانی پر نور را ترجیح می‌دهد اما آن را از نور مستقیم آفتاب دور نگه دارید. اگر منبع نوری در یک طرف گیاه قرار گرفته است، هر هفته گیاه را حدود ۴۵ درجه بچرخانید تا تمامی برگها از رشد یکسانی برخوردار شوند.

حتما بخوانید: گیاه ایپومیا با برگهای بنفش و زیبا 

هرس
همیشه گل‌های خشک شده، برگ‌های زرد و مرده و شاخه‌‎های سیاه شده را از گیاه جدا کنید.

در این صورت، هم گیاهتان سرحال و تهویه می ‎شود و هم انرژی گیاه صرف گل‌دهی و زیبایی آن خواهد شد.

وضعیت گل دهی
به‌طورکلی، گل‌های این گیاه اغلب به رنگ‌های قرمز، صورتی و سفید دیده می‌شوند و درعین‌حال برخی از انواع بگونیا نیز فاقد گل هستند. در اغلب گونه ها گلها در تابستان ظاهر می شوند.

کود دهی
در فصول رشد (بهار و تابستان) هر 25 تا 30 روز یکبار با کودهای کامل گیاه را تغذیه کنید.

 یکی دیگر از روش‌های کوددهی به خاک، افزودن یک‌ لایه ورمی کمپوست جهت تقویت خاک است.

تکثیر با بذر
کشت بذر باید در اواخر زمستان و در جعبه‌ای شفاف از جنس شیشه یا پلاستیک انجام گیرد.

دقت کنید که بذرها به‌هیچ ‌وجه نباید با خاک پوشانده شوند؛ بلکه بهتر است فشار لازم برای چسباندن دانه‌ها به خاک، توسط یک تکه تخته‌ انجام ‌گیرد.

تا زمانی که بذرها جوانه بزنند لازم است خاک را به طور دائم مرطوب نگه دارید.

بدین منظور روی خاک را به وسیله یک تکه پلاستیک شفاف بپوشانید (تا از طریق محیطی شبیه به گلخانه برای گیاه خود فراهم نمایید).

بعد از جوانه زدن، پوشش را کم کم از روی بستر بردارید. بذر با مراقبت و قرار گرفتن در نور مناسب خورشید رشد می‌کند.

زمانی که جوانه‌ها بزرگ شدند و تعدادی برگ دادند نیز می‌توانید آن‌ها را به گلدانی جدید با خاک مناسب منتقل نمایید.

استفاده از این روش، معمولا در بگونیا عروس و هلندی (که از انواع بگونیا های گل‌دار هستند) مرسوم می‌باشد ولی چون گیاه جدید معمولا شبیه به گیاه مادری نخواهد بود، توصیه می‌شود به سراغ این روش نروید.

ریزوم
از این روش برای تکثیر انواع غده‌ایِ بگونیا (مانند: بگونیا تکمه‌ای) استفاده می‌شود.

در این روش می‌توانید غده را به طور کامل و یا تکه تکه (به نحوی که هر تکه دارای جوانه باشد) در بستری مانند بستر بذر یا قلمه بکارید تا رشد نماید.

ریشه
تقسیم بوته با ریشه نیز یکی دیگر از روش‌های تکثیر این گیاه است که معمولا هنگام تعویض گلدان صورت می‌گیرد و برای انواع بگونیا هایی نظیر رکس، مخملی و ببری مناسب خواهد بود.

در این روش هر قسمت (بوته) از گیاه را که حاوی ریشه هم باشد به عنوان گیاهی مستقل در گلدان جداگانه کشت کنید.

بدین‌ صورت که خاک را مرطوب کرده و به آرامی گیاه را از گلدان بیرون آورید و به قسمت‌های دارای ریشه تقسیم کنید.

سپس هر قسمت را در گلدانی حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید و آن را با کیسه پلاستیکی شفاف جهت تامین رطوبت مورد نیاز گیاه بپوشانید و در جای گرم، دور از تابش خورشید در شرایط مناسب نوری و در سایه روشن قرار دهید.

بعد از جوانه زنی گیاه کیسه را بردارید و گلدان را به جای اصلی آن منتقل کنید و شرایط نگهداری را مثل گیاه کامل رعایت کنید.

قلمه برگی
این روش برای انواع بگونیا های خزنده (که برگ‌های کوتاه گسترده دارند) مناسب خواهد بود مانند: بگونیا مخملی و رکس.

برای قلمه زدن این گیاه، برگ‌هایی با عمر متوسط را انتخاب نمایید و سطح زیرین آن‌ها را روی ماسه شسته شده یا ترکیب کوکوپیت و پرلیت بخوابانید و مقداری خاک را روی آن‌ها بریزید.

بهتر است روی بستر را با پلاستیک سوراخ‌دار بپوشانید تا رطوبت خاک حفظ شود و بستر را در جای گرم نگه دارید.

پس از مدتی (یعنی حدود ۳ تا ۴ هفته) برگ‌ها ریشه‌دار شده و گیاهان جدیدی تولید می‌شود.

زمانی که گیاهچه‌های کوچک تشکیل شدند، پوشش را برداشته و هر کدام از آن‌ها را به گلدانی کوچک با خاک مناسب منتقل کنید. همچنین می‌توانید یک برگ را به چند تکه تقسیم نموده و هر تکه را جدا کشت دهید.

قلمه ساقه ای
استفاده از این روش برای انواع بگونیا های ایستاده و ساقه‌دار (مانند: هیمالیس و عروس) مناسب خواهد بود.

برای این کار کافی است یکی از شاخه‌های گیاه (که بدون گل است) را با طول تقریبی ۱۰ سانتی‌متر ببرید، بطوریکه هر شاخه حداقل دو گره داشته باشد (به محل اتصال برگ به ساقه نیز گره گفته می‌شود).

قلمه را به صورت اریب ببرید و برگ‌های پایینی آن را حذف نمایید و فقط چند برگ انتهایی را باقی بگذارید.

سپس شاخه را داخل خاک قرار داده و گلدان را به مکانی نیم‌سایه و گرم منتقل نمایید تا رشد کند.

برای بستر قلمه نیز می‌توانید از خاک سبک (مثل پرلیت و پیت ماس) استفاده نمایید.

حتما بستر قلمه را برای بهتر ریشه زدن مرطوب نگه‌دارید.

همچنبین دقت کنید قلمه نباید در خاک سنگین قرار بگیرد، زیرا احتمال از بین رفتن آن بالا است.

بونسای جنسینگ Ginseng bonsai

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر بونسای جنسینگ Ginseng bonsai

نام محصول: بونسای جنسینگ
نام انگلیسی: Ginseng bonsai
نام علمی: ginseng bonsai

معرفی

یکی از فراوان‌ترین انواع بونسای در بازار بونسای جنسینگ (ginseng bonsai) هست که با قیمت‌های مختلف از ده هزار تا صدها هزار تومان در بازار یافت می‌شود. علت فراوانی این نوع بونسای سرعت بالای رشد و راحتی در تولید آن می‌باشد که مانند سایر بونسای ها به زمان و طراحی زیادی نیاز ندارد و به همین علت جز بونسای های با ارزش محسوب نمی‌شود. معمولاً بر روی جنسینگ ها گیاه فیکوس برای زیبایی برگ‌ها پیوند می‌شود. حتی خیلی از اساتید این نوع جنسینگ را بونسای نمی‌دانند.

آبیاری
گیاه جنسینگ به آبیاری متوسط نیاز دارد. یعنی خاک همیشه مقداری رطوبت داشته باشد ولی خیلی خیس نباشد.

زمانی که تا عمق ۲ الی ۳ سانتیمتر خاک خشک شد گیاه را آبیاری کنید و در زمانی که گیاه در فصل استراحت یا خواب قرار دارد حتما آبیاری را به حداقل برسانید.

تعویض گلدان
وقت عوض‌کردن گلدان بونسای زمانی است که ریشه‌ی گیاه تمام گلدان را پرکرده‌ باشد.

این گیاه هر ۲ الی ۳ سال یکبار، به تعویض گلدان نیاز دارد.

ابتدای بهار زمان مناسبی برای تعویض گلدان این گیاه می‌باشد.

تمیز نمودن برگ
می توانید با غبارپاشی برگها را تمیز کنید و یا با استفاده از اسفنج یا پارچه نرم مرطوب برگها را تمیز کنید.

خاک
خاک مناسب برای بونسای جنسینگ باید سبک باشد با زهکشی مناسب که بتواند رطوبت را تا حدودی حفظ کند.

در زیر برخی از ترکیبات مناسب برای خاک گلدان این گیاه را بیان می کنیم:

30 درصد کوکوپیت + 20 درصد برگ + 20 درصد خاک باغچه + 15 درصد کود دامی + 10 درصد ماسه + 5 درصد پوست برنج.

25 درصد کوکوپیت + 30 درصد برگ + 20 درصد خاک باغچه + 15 درصد ورمی کومپوست + 10 درصد ماسه.

50 درصد کوکوپیت + 25 درصد خاک باغچه + 15 درصد کود دامی یا ورمی کومپوست + 10 درصد ماسه.

70 درصد پیت ماس + 20 درصد خاک باغچه + 10 درصد ماسه.

دما
با توجه به اینکه زادگاه گیاه جنسینگ مناطق گرمسیری می‌باشد. سعی کنید دمای محیط نگهداری این گیاه را بین 25 تا 28 درجه سانتیگراد حفظ کنید.

رطوبت
تامین رطوبت محیطی مورد نیاز گیاه به رشد بهتر آن کمک می‌کند. می توانید از طریق غباپاشی و یا ایجاد جزیره رطوبت مورد نیاز گیاه را تامین کنید.

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

حتما بخوانید: کراسولا خرفه یا گیاه یشم، گیاهی زیبا مناسب آپارتمان

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
برگ‌های این بونسای برای حیوانات خانگی سمی است و اگر آن را ببلعند خطرناک خواهد بود، پس این درخت را دور از دسترس آن‌ها قرار دهید.

نور
بونسای جنسینگ به نور زیادی احتیاج دارد. البته نور مستقیم نباید باشد. نور غیرمستقیم مانند پشت پنجره برای این گیاه کافی می‌باشد. جنسینگ به کمبود نور حساسیت دارد و معمولاً برگ‌های آن در کمبود نور شروع به ریزش می‌کنند.

هرس
بهترین زمان هرس بونسای، بهار و تابستان خواهد بود.

هرس کردن بونسای باید به این شکل انجام شود:

اولین هرس پس از مشاهده ۵ الی ۶ برگ صورت می‌گیرد. در این حالت باید تعداد برگ‌ها را به ۲ یا  ۳ عدد کاهش بدهید. سپس شاخه‌های با پیچ و تاب غیر طبیعی را هرس کنید. شاخه‌های ضخیم (که بطور نامتناسب در بالای گیاه هستند) را نیز هرس نمایید.

برای شکل دادن به درختچه نیز از سیم آلومینیومی استفاده نمایید. بدین صورت که با پیچیدن سیم اطراف شاخه‌ها، امکان خم شدن آن‌ها را فراهم کرده و به شاخه‌ها شکل دهید (دقت کنید قبل از این که شاخه‌ها ضخیم شوند، سیم‌ها را از شاخه جدا کنید.)

برای هرس ریشه‌ها در زمان تعویض گلدان نیز یک چهارم ریشه‌ها را هرس نمایید.

وضعیت گل دهی
بونسای جنسینگ گل نمی دهد.

کود دهی
در طول فصول رشد (بهار و تابستان) هر دو هفته یکبار با کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب بونسای جنسینگ را تغذیه کنید.

تکثیر با بذر
ابتدا بذرهای بونسای را روی خاک پخش کنید و سپس مقداری خاک را روی آن بپاشید تا عمل پوشش دهی را انجام دهد و سپس با استفاده از آبپاش روی خاک را خیس کنید و با استفاده از نایلون پلاستیکی شفاف روی گلدان را بپوشانید تا رطوبت مورد نیاز برای رشد و ریشه دهی بذرها فراهم شود.

روزانه ۲ الی ۳ ساعت نایلون را بردارید تا خاک دچار مشکلات قارچی نشود.

قلمه ساقه ای
ابتدا از گیاه قلمه تهیه کنید و سپس قلمه انتخابی را درون یک گلدان کوچک با خاک مرغوب حاوی پیت بگذارید. این خاک باید مرطوب باشد. این قلمه را درون یک کیسه پلاستیکی (باد کرده) قرار دهید. درب پلاستیک را محکم ببندید. این پلاستیک به شکل فضای گلخانه ای برای گیاه عمل می کند و باعث حفظ رطوبت می شود.
پلاستیک باید نور کافی را به شکل مستقیم داشته باشد. بعد از گذشت ۴ تا ۶ هفته درب پلاستیک را باز کرده و گیاه را از آن بیرون آورید. قلمه گذاشته شده درون خاک باید دارای چند ریشه شده باشد.

بنفشه آفریقایی African violet

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر بنفشه آفریقایی African violet

نام محصول: بنفشه آفریقایی
نام انگلیسی: African violet
نام علمی: african violet

معرفی

بنفشه آفریقایی با نام انگلیسی African violet و نام علمی  Saintpaulia ionantha شناخته می شود.
این گل از خانواده ی Gesneriaceae بوده و خاستگاه اصلی آن کشور های تانزانیا ، کنیا و جنوب شرقی آفریقا است.

بنفشه آفریقایی گل آپارتمانی است که می تواند با گل های زیبا و خوش رنگش به شما آرامش و انرژی مثبت هدیه دهد.
همچنین می تواند پنجره های خانه تان را زیبا و رویایی کند.

برای اطلاع از نحوه نگهداری از بنفشه آفریقایی با برگام همراه باشید.

آبیاری
بهترین زمان برای آبیاری بنفشه آفریقایی موقعی است كه خاك خشك شده باشد. آبیاری دو بار در هفته برای بنفشه آفریقایی مناسب است.

 بهترین روش آبیاری پر کردن آب در زیر گلدانی است که از طریق سوراخ های کف گلدان باعث جذب گیاه می شود. بعد از یک ساعت و اطمینان از جذب آب توسط خاک، بهتر است آب اضافی را خارج کنید.

تعویض گلدان
سالی یکبار گلدان را تعویض کنید.

تمیز نمودن برگ
به هیچ وجه از اسپری برگی برای تمیز کردن برگ های بنفشه آفریقایی استفاده نکنید.

 برای این منظور از برس یا پارچه تمیز نرم و خشک استفاده کنید.

خاک
گیاه بنفشه آفریقایی به مخلوط خاکی سبک و با زهکش خوب نیاز دارد.

در تهیه ترکیب خاک این گیاه می توان از ترکیبات خاک برگ الک شده + شن، یا خاک برگ الک شده +پرلایت (به نسبتهای مساوی)، یا خاک برگ الک شده 50٪ +کوکوپیت 30٪+پرلایت 20٪ و یا خاک برگ + پیت موس + پرلایت (حجم مساوی از هر کدام)  استفاه کرد:.

دما
دمای حداقل شبانه 15 تا 17 درجه و دمای حداکثر روزانه 25 درجه سانتیگراد برای بنفشه آفریقایی مناسب می باشد.

حتما بخوانید: دیفن باخیا، گیاهی زیبا و همیشه سبز مناسب دفتر کار

رطوبت
رطوبت محیطی 70 تا 80 درصد برای بنفشه آفریقایی مناسب می باشد.

بهترین را تامین رطوبت برای بنفشه آفریقایی ریختن آب در زیر گلدانی است: در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
غیرسمی می باشد.

نور
بنفشه آفریقایی نیاز به نور متوسط تا زیاد و غیرمستقیم خورشید دارد.

هرس
هر از گاهی برگهای کهنه و قدیمی پایین گیاه را هرس کنید. اینکار باعث می شود برگهای جوان گیاه سریعتر رشد کنند و انرژی گیاه صرف برگهای قدیمی نشود.

وضعیت گل دهی
در تمام سال گل می دهد ولی در تابستان بیش از فصول دیگر به گل می رود.

کود دهی
از کودهای کامل و استاندارد 20 تا 30 روز یکبار گیاه را کود دهید (با همان روشی که در آبیاری ذکر شده است).

تکثیر با بذر
بنفشه آفریقایی را می توان از طریق بذر تکثیر داد.

بذرها را در بستری با ترکیب ماسه و پیت ماس کشت می‌کنند.

بذرهای کاشت شده را در محیطی با دمای حدود ۲۰ درجه سانتی‌گراد و نور ملایم قرار دهید. بذرها معمولاً بعد ۲ الی ۳ هفته شروع به سبز شدن می‌کنند.

تکثیر با پاجوش
از روش‌های تکثیر بنفشه آفریقایی تحریک آن برای تولید پاجوش می‌باشد.

 ابتدا با احتیاط فراوان مرکز تاج گیاه از آن جدا کنید. بعد از جداسازی مرکز تاج باید چند برگ حتماً بر روی گیاه باقی بمانند. به نگهداری از این گیاه مطابق معمول ادامه دهید و اگر مشاهده کردید که ساقه گلی در حال شکل گیری است آنرا از گیاه جدا کنید. حدود دو تا سه ماه طول می‌کشد که گیاه کوچکی از قسمت مرکزی گیاه مادری شکل بگیرد که این گیاهان کوچک در واقع پاجوش هستند.

بعد از اینکه پاجوش ها به اندازه کافی بزرگ شدند می‌توان آنان را از گیاه مادری جدا کرد و در محیطی جداگانه به عنوان گیاهی مستقل کشت کرد.

حدود سه تا چهار هفته طول می‌کشد تا این گیاهان کوچک ریشه بدهند.

قلمه برگی
متداول‌ترین روش برای تکثیر بنفشه آفریقایی تکثیر از طریق قلمه برگ می‌باشد.

در فصل بهار می‌توان از برگ‌های بالغ که چند سانتی‌متر از دم برگ نیز بر روی آن قرار داشته باشد برای تکثیر استفاده کرد. توجه داشته باشید که حتماً از برگ‌های بالغ استفاده کنید تا شانس ریشه‌دار شدن بیشتر شود.

از پهنه برگ می‌توان قسمتی را حذف کرد تا تبخیر آب کمتر صورت گیرد اما به دم برگ نیاز داریم. برگ‌ها از قسمت دم برگ خود و با زاویه ۴۵ درجه در داخل ترکیب خاک پیت ماس و پرلیت طوری قرار می‌گیرند که بیشتر پهنه برگ داخل بستر کاشت فرو رود. برای ریشه زدن سریعتر می توان از هورمون های ریشه زایی نیز استفاده کرد.

در نظر گرفتن این زاویه در هنگام قرار دادن قلمه در بستر کاشت می‌تواند تولید ریشه و برگ‌های جدید را تحریک کند. سپس بستر را آب دهید. هوا باید مرطوب نگه‌داشته شود که می‌توان بدین منظور در اطراف محیط کاشت قلمه‌ها پلاستیک شفافی کشید تا رطوبت در اطراف قلمه‌ها باقی بمانند. تولید گیاهان جدید از قلمه‌های برگ دو تا شش ماه زمان می‌برد.

بعد از آنکه گیاه جدید دو تا سه برگ داشتند می‌توان آنان را از یکدیگر جدا و جابجا کرد.

بنجامین ابلق Weeping fig starlight

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر بنجامین ابلق Weeping fig starlight

نام محصول: بنجامین ابلق
نام انگلیسی: Weeping fig (starlight)
نام علمی: weeping fig (starlight)

معرفی

یکی از موفق ترین و زیبا ترین گیاهان آپارتمانی در سازش با محیط مکان های سرپوشیده است، در هوای آزاد ارتفاع آن به ۵ متر میرسد، نسبت به کم آبی به خصوص در هوای سرد حساس است و به خزان برگها مبتلا میشود، نور باید کافی ولی غیر مستقیم باشد، کارهای هنری جالبی نظیر بافتن ساقه ها به شکل گیس روی آن انجام میشود و زیبایی آن را دو چندان میکند، گیاهان جوان تر احتیاج به قیم دارند، ارتجاع پذیری و آویزان بودن گونه ابلق بیشتر و توسعه ریشه در آنها کمتر از گونه سبز رنگ است،به همین علت ابلق ها را همیشه روی برگ سبزها پیوند میزنند.

آبیاری
آب را از قبل در جایی ساکن قرار دهید تا کلر آن از بین برود. استفاده از آب ولرم برای گیاه مطلوب تر است، برای آبیاری در تابستان حداکثر هفته ای دوبار و در زمستان یک هفته تا ده روز یک بار مناسب است. اجازه دهید رویه خاک خشک شود سپس اقدام به آبیاری کنید. برای پی بردن به خشکی خاک لازم است انگشت خود را تا بند اول داخل خاک فرو برده و در صورت خشک بودن خاک، اقدام به آبیاری کنید.

تعویض گلدان
گلدان گیاه بنجامین را می‌توانید هر سال متناسب با رشد گیاه تعویض کنید. بهترین زمان برای تعویض گلدان درخت بنجامین در فروردین و اردیبهشت ماه است.

تمیز نمودن برگ
غبارپاشی برای تمیز نمودن برگ ها کافی است. از براق کننده های شیمیایی تا حد ممکن استفاده نشود.

تکثیر
نحوه ی قلمه زدن بنجامین ابلق به ابن صورت است که در ابتدا قلمه‌هایی به طول  20-15 سانتیمتر از ساقه نیمه چوبی گیاه که به اندازه قطر یک مداد معمولی ضخامت دارد، از گیاه اصلی و از قسمت گره جدا می‌کنیم.

با یک چاقوی تیز یا قیچی باغبانی برش دهید. بهترین زاویه برش در حدود ۴۵ درجه است.

بنجامین پس از بریده شدن شیره‌ای سفید رنگ از خود تولید می‌کند. ته قلمه ها را چند دقیقه‌ای داخل آب بگذارید تا جریان شیره سفید رنگ آن قطع شود.
برگ‌های اضافی را حذف کنید و فقط چند برگ را باقی بگذارید. برگ اضافی انرژی زیادی مصرف می‌کند و مانع ریشه زایی می‌شود ولی وجود حداقل دو برگ برای ریشه زایی الزامی و ضروری می‌باشد.

برای کاشت قلمه‌ها به خاکی سبک با زهکشی بالا نیاز دارید تا مانع گندیدگی قلمه‌ها شود و همچنین نیاز به مواد مغذی می‌باشد تا قلمه‌ها بتوانند رشد کنند. برای خاک قلمه‌ها می‌توانید از ترکیب 40 درصد پیت ماس، 40 درصد کوکوپیت، 10 درصد پرلیت و 10 درصد ورمی‌کمپوست یا کود پوسیده دامی استفاده کنید. پس از ترکیب خاک یک گلدان مناسب و متناسب با سایز قلمه‌ها انتخاب کنید.

قلمه‌ها را به اندازه 3 الی 6 سانتی متر به داخل خاک فرو کنید. گلدان ها را آبیاری کنید و در محلی سایه، روشن و خنک قرار دهید. دمای محیط باید 20 الی 25 درجه باشد تا ریشه زایی صورت گیرد. گلدان ها را هیچ‌گاه در معرض تابش مستقیم خورشید قرار ندهید.

برای ایجاد شرایط گلخانه ای و حفظ رطوبت محیط روی گلدان را با كیسه پلاستیكی شفاف بپوشانید. البته بهتر است که روزانه به مدت یک تا دو ساعت پلاستیک را برداشت تا مانع از شیوع بیماری های قارچی به دلیل رطوبت بالای محیط شویم.

در شرایط مساعد بعد از حدود دو تا سه هفته قلمه‌ بنجامین ریشه‌دار خواهد شد و بعد از حدود ۸ هفته می توان نسبت به انتقال گیاهان جوان به گلدانهای جدید اقدام کرد.

حتما بخوانید: لیتوپس یا سنگ زنده، گل سنگی رنگانگ و زیبا

خاک
بهترین خاک ترکیبی از حدود 1/2 پیت موس یا خاک برگ + 1/2 ماسه شسته شده + مقدار کمی کود حیوانی می باشد.

دما
گیاه بنجامین در دمای ۱۵ الی ۲۵ درجه سانتی گراد می‌تواند بهترین عملکرد را داشته باشد. توجه داشته باشید که این گیاه به سرمای بیش از حد حساس است.

رطوبت
جهت تامین رطوبت محیطی درخت بنجامین، یک ظرف آب در نزدیکی آن قرار دهید تا با تبخیر سطحی آب، رطوبت گیاه تامین شود. هم چنین جهت تامین رطوبت می توانید هفته ای دو بار آب را بر روی برگ های گیاه اسپری کنید. مقدار آب اسپری شده نباید زیاد یاشد و در حد نشستن شبنم بر روی برگ ها کافی است.

غبارپاشی روزانه در صبح و عصر از ریزش برگها جلوگیری می‌کند.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
بنجامین شیره گیاهی در ساقه ها و برگ ها دارد که اگر خورده شود، ممکن است باعث مشکلات دستگاه گوارشی شود.

نور
گیاه بنجامین به نور زیاد غیر مستقیم نیازمند است. توصیه می‌شود این گیاه را در محیط دارای نور زیاد مانند پشت پنجره قرار دهید تا کمبود نور باعث ریزش برگها نشود. همچنین نور مستقیم آفتاب باعث سوختگی و در نتیجه ریزش برگ های بنجامین می‌شود.

هرس
باید شاخه های مرده را هرس کنید و برگهای مرده را بردارید تا از گسترش بیماری و عفونت های قارچی جلوگیری کنید که می تواند به شدت بر گیاه شما تاثیر بگذارد و به آن آسیب بزند.

وضعیت گل دهی
به ندرت به گل می رود.

کود دهی
در فصل بهار و تابستان هر ماه یکبار با کود شیمیایی محلول در آب مخصوص گیاهان زینتی (روش استفاده طبق دستور روی بسته) برای گیاه لازم است.

بنجامین Weeping fig

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر بنجامین Weeping fig

نام محصول: بنجامین
نام انگلیسی: Weeping fig
نام علمی: weeping fig

معرفی

یکی از موفق ترین و زیبا ترین گیاهان آپارتمانی در سازش با محیط مکان های سرپوشیده است، در هوای آزاد ارتفاع آن به ۵ متر میرسد، نسبت به کم آبی به خصوص در هوای سرد حساس است و به خزان برگها مبتلا میشود، نور باید کافی ولی غیر مستقیم باشد، کارهای هنری جالبی نظیر بافتن ساقه ها به شکل گیس روی آن انجام میشود و زیبایی آن را دو چندان میکند، گیاهان جوان تر احتیاج به قیم دارند، ارتجاع پذیری و آویزان بودن گونه ابلق بیشتر و توسعه ریشه در آنها کمتر از گونه سبز رنگ است، به همین علت ابلق ها را همیشه روی برگ سبزها پیوند میزنند.

برای تشخیص گل و گیاه می توانید برنامه برگام را از گوگل پلی نصب کنید.

آبیاری
آب را از قبل در جایی ساکن قرار دهید تا کلر آن از بین برود. استفاده از آب ولرم برای گیاه مطلوب تر است، برای آبیاری در تابستان حداکثر هفته ای دوبار و در زمستان یک هفته تا ده روز یک بار مناسب است. اجازه دهید رویه خاک خشک شود سپس اقدام به آبیاری کنید. برای پی بردن به خشکی خاک لازم است انگشت خود را تا بند اول داخل خاک فرو برده و در صورت خشک بودن خاک، اقدام به آبیاری کنید.

تعویض گلدان
گلدان گیاه بنجامین را می‌توانید هر سال متناسب با رشد گیاه تعویض کنید. بهترین زمان برای تعویض گلدان درخت بنجامین در فروردین و اردیبهشت ماه است.

تمیز نمودن برگ
غبارپاشی برای تمیز نمودن برگ ها کافی است. از براق کننده های شیمیایی تا حد ممکن استفاده نشود.

تکثیر
نحوه ی قلمه زدن بنجامین ابلق به ابن صورت است که در ابتدا قلمه‌هایی به طول  20-15 سانتیمتر از ساقه نیمه چوبی گیاه که به اندازه قطر یک مداد معمولی ضخامت دارد، از گیاه اصلی و از قسمت گره جدا می‌کنیم.

با یک چاقوی تیز یا قیچی باغبانی برش دهید. بهترین زاویه برش در حدود ۴۵ درجه است.

بنجامین پس از بریده شدن شیره‌ای سفید رنگ از خود تولید می‌کند. ته قلمه ها را چند دقیقه‌ای داخل آب بگذارید تا جریان شیره سفید رنگ آن قطع شود.
برگ‌های اضافی را حذف کنید و فقط چند برگ را باقی بگذارید. برگ اضافی انرژی زیادی مصرف می‌کند و مانع ریشه زایی می‌شود ولی وجود حداقل دو برگ برای ریشه زایی الزامی و ضروری می‌باشد.

برای کاشت قلمه‌ها به خاکی سبک با زهکشی بالا نیاز دارید تا مانع گندیدگی قلمه‌ها شود و همچنین نیاز به مواد مغذی می‌باشد تا قلمه‌ها بتوانند رشد کنند. برای خاک قلمه‌ها می‌توانید از ترکیب 40 درصد پیت ماس، 40 درصد کوکوپیت، 10 درصد پرلیت و 10 درصد ورمی‌کمپوست یا کود پوسیده دامی استفاده کنید. پس از ترکیب خاک یک گلدان مناسب و متناسب با سایز قلمه‌ها انتخاب کنید.

قلمه‌ها را به اندازه 3 الی 6 سانتی متر به داخل خاک فرو کنید. گلدان ها را آبیاری کنید و در محلی سایه، روشن و خنک قرار دهید. دمای محیط باید 20 الی 25 درجه باشد تا ریشه زایی صورت گیرد. گلدان ها را هیچ‌گاه در معرض تابش مستقیم خورشید قرار ندهید.

برای ایجاد شرایط گلخانه ای و حفظ رطوبت محیط روی گلدان را با كیسه پلاستیكی شفاف بپوشانید. البته بهتر است که روزانه به مدت یک تا دو ساعت پلاستیک را برداشت تا مانع از شیوع بیماری های قارچی به دلیل رطوبت بالای محیط شویم.

در شرایط مساعد بعد از حدود دو تا سه هفته قلمه‌ بنجامین ریشه‌دار خواهد شد و بعد از حدود ۸ هفته می توان نسبت به انتقال گیاهان جوان به گلدانهای جدید اقدام کرد.

حتما بخوانید: آشنایی با گیاه کنتیا ؛ نخل زیبای آپارتمانی

خاک
بهترین خاک ترکیبی از حدود 1/2 پیت موس یا خاک برگ + 1/2 ماسه شسته شده + مقدار کمی کود حیوانی می باشد.

دما
گیاه بنجامین در دمای ۱۵ الی ۲۵ درجه سانتی گراد می‌تواند بهترین عملکرد را داشته باشد. توجه داشته باشید که این گیاه به سرمای بیش از حد حساس است.

رطوبت
جهت تامین رطوبت محیطی درخت بنجامین، یک ظرف آب در نزدیکی آن قرار دهید تا با تبخیر سطحی آب، رطوبت گیاه تامین شود. هم چنین جهت تامین رطوبت می توانید هفته ای دو بار آب را بر روی برگ های گیاه اسپری کنید. مقدار آب اسپری شده نباید زیاد یاشد و در حد نشستن شبنم بر روی برگ ها کافی است.

غبارپاشی روزانه در صبح و عصر از ریزش برگها جلوگیری می‌کند.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
بنجامین شیره گیاهی در ساقه ها و برگ ها دارد که اگر خورده شود، ممکن است باعث مشکلات دستگاه گوارشی شود.

نور
گیاه بنجامین به نور زیاد غیر مستقیم نیازمند است. توصیه می‌شود این گیاه را در محیط دارای نور زیاد مانند پشت پنجره قرار دهید تا کمبود نور باعث ریزش برگها نشود. همچنین نور مستقیم آفتاب باعث سوختگی و در نتیجه ریزش برگ های بنجامین می‌شود.

هرس
باید شاخه های مرده را هرس کنید و برگهای مرده را بردارید تا از گسترش بیماری و عفونت های قارچی جلوگیری کنید که می تواند به شدت بر گیاه شما تاثیر بگذارد و به آن آسیب بزند.

وضعیت گل دهی
به ندرت به گل می رود.

کود دهی
در فصل بهار و تابستان هر ماه یکبار با کود شیمیایی محلول در آب مخصوص گیاهان زینتی (روش استفاده طبق دستور روی بسته) برای گیاه لازم است.

برگنیا Bergenia

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر برگنیا Bergenia

نام محصول: برگنیا
نام انگلیسی: Bergenia
نام علمی: bergenia

معرفی

برجینا بومی آسیای مرکزی بوده و از خانواده خاراشکنیان، یک گیاه دائمی ریزوم دار است تیره‌ای از خاراشکن ‌سانان علفی همیشه‌ سبز یا خزان‌دار با ۳۰ سرده و ۵۸۰ گونه که به طور گسترده در نواحی سرد و معتدل شمالی و به‌ویژه در مناطق صخره‌ای می‌رویند و برگ‌های آنها قاعده‌ای و ساده و گل‌هایشان دارای تقارن شعاعی است و کاسه و جام مجزا با پنج کاسبرگ و پنج گلبرگ دارند.

برگ های این گیاه قلبی شکل چرمی و دارای لبه های مواج و دندانه دار است. این برگ ها سبز براق هستند اما در آب و هوای سرد، شاخ و برگ آن به رنگ قرمز زیبا و در پاییز به رنگ برنز در می آیند. گل های زنگوله ای شکل کوچک به صورت فشرده در بالای ساقه ظاهر می شوند.

رنگ گل ها سفید تا یاقوتی و ارغوانی است. ۱-۲ فوت ارتفاع و در ۲۰-۲۴ اینچ گسترش می یابند. گل ها و برگها بخش زینتی گیاه را تشکیل میدهند.

 نسبت به سرما مقاوم است و دارای رشد متوسطی است. برای زیبا بودن ظاهر گیاه، لازم است هر از چند گاهی برگ های مسن و کهنه را حذف نمایید. می توان آن را در باغچه و به ویژه زیر سایه درختان و در محلی که خاک مرطوب باشد کشت کرد.

گل های آن به صورت خوشـه ای به رنگ صـورتی، قرمز، بنفش و سـفید در بالای برگ ها نمایان است

آبیاری
اجازه دهید بین دو آبیاری خاک گلدان خشک شود.

تعویض گلدان
در صورت خارج شدن ریشه ها از زیر گلدان، گلدان را در بهار تعویض کنید.

تمیز نمودن برگ
می توان سطح برگهای برگنیا را باید با پارچه و یا اسفنج مرطوب تمیز کرد.

خاک
خاک زهکشی شده برای رشد این گیاه مناسب است.

ترکیب خاکی حاوی کمپوست، خاک برگ و ماسه برای این گیاه مناسب می باشد.

دما
دمای شبانه 10 تا 16 درجه سانتیگراد و دمای روزانه 16 تا 21 درجه سانتیگراد برای برگنیا مناسب می باشد.

رطوبت
برگنیا محیط مرطوب را می پسندد.

برای ایجاد این رطوبت دو روش بیان می‌کنیم:

روش اول:

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
سمی نمی باشد.

نور
برگنیا نیم سایه تا نور غیرمستقیم را می پسندد.

هرس
بطور کلی گیاه برگنیا به هرس نیاز کمی دارد. می توانید ساقه های گل قدیمی را هرس کنید تا گیاه مرتب به نظر برسند.

وضعیت گل دهی
از اواخر زمستان تا اواسط بهار  به گل می رود.

کود دهی
در بهار و تابستان هر ماه یکبار با استفاده از کودهای کامل (تمام عناصر غذایی) و استاندارد و در غلظت مناسب برگنیا را تغذیه کنید.

تکثیر با بذر
بذر برگنیا را در داخل خانه، در اواخر زمستان بکارید.

بذرها را در داخل خاک گلدان قرار دهید، اما آنها را نپوشانید. زیرا بذرهای برگنیا برای جوانه زدن به نور نیاز دارند.

گلدان را در نور شدید نگه دارید. بذرهای برگنیا برای جوانه زنی به دمای 21 تا 24 درجه سانتیگراد نیاز دارند. برای مرطوب نگه داشتن خاک گلدان، درصورت نیاز آب دهید، اما هرگز خاک گلدان خیس نباشد. بذرها طی سه تا شش هفته جوانه می زنند.

حتما بخوانید: آشنایی با گیاه ونوس حشره خوار !

ریزوم
برگنیا را بعد از گلدهی در بهار تکثیر کنید.

یک ریزوم بلند را با چاقوی تیز از گیاه جدا کنید، مطمئن شوید که هر شاخه دارای ریشه سالم و یک ریزوم با طول حداقل 15 سانتیمتر است. برگهای بزرگ را جدا کنید تا تلفات آب کاهش یابد. سپس ریزوم را در زیر خاک قرار دهید.

برگ نعنایی PLECTRANTHUS

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر برگ نعنایی PLECTRANTHUS

نام محصول: برگ نعنایی
نام انگلیسی: PLECTRANTHUS
نام علمی: plectranthus

معرفی

برگ نعنایی یا پلکترانتوس آمبوینیکاس گیاهی بوته ای با طعم پونه کوهی از جنس Plectranthus در خانواده نعناعیان (Lamiaceae) است. این گیاه بومی جنوب و شرق آفریقا می باشد و در دنیا با اسامی متعددی شناخته میشود. یکی از اسامی آن “گل گاو زبان هندی” است. این گیاه که معمولا به عنوان یک گیاه زینتی تکثیر میشود یک گیاه با رشد آهسته در ماه های زمستان و متوسط در بهار و تابستان است این گیاه چندساله شاداب دارای برگ های گوشتی در جفت های مخالف است و می تواند تا 50 سانتی متر ارتفاع داشته باشد. گاهی گلهای بنفش کمرنگی نمایان میشود.

آبیاری
آبیاری برگ نعنایی زمان انجام می شود که سطح خاک تا فاصله ۲ سانتیمتری خشک شود.

تعویض گلدان
به محض مشاهده ی ریشه ها در کف گلدان، گلدان را به یک سایز بزرگتر انتقال دهید.

بهتر است این کار در بهار انجام شود.

تمیز نمودن برگ
غبارپاشی ضمن تامین رطوبت، برگهای گیاه را تمیز و براق می نماید.

تکثیر
برای تکثیر گل برگ نعنایی بهترین راه قلمه زدن گیاه در فصل بهار است.

ساقه‌های قوی، سالم و بدون آفت گیاه را برای قلمه زدن انتخاب کنید و با کمک چاقوی تیز یا قیچی باغبانی قلمه‌ای به طول ۸ تا ۱۰ سانتیمتر را جدا کنید. به جز دو تا سه برگ انتهایی قلمه بقیه برگ‌ها را جدا کنید تا بیشتر انرژی گیاه صرف ریشه‌زایی شود.

قلمه‌ها را در خاک سبک مانند ماسه یا خاک مخصوص قلمه بکارید و گلدان را در محلی با دمای ۱۳ تا ۱۸ درجه سانتیگراد و دور از تابش مستقیم خورشید قرار دهید.

برای ایجاد شرایط گلخانه‌ای می‌توانید روی گلدان را با پلاستیک فریزری شفاف بپوشانید و برای ایجاد تهویه چند سوراخ درسطح نایلون بزنید. تا زمان ریشه‌دار شدن همواره سطح بستر کاشت را مرطوب و نه خیس و غرقاب حفظ کنید.

بعد از گذشت یک تا دو هفته گیاه ریشه‌دار خواهد شد.

حتما بخوانید: سانسوریا گیاه بسیار زیبا و مقاوم و تصفیه کننده هوا 

خاک
ترکیبی از خاک معمولی باغچه، ماسه، به همراه مقداری کود پوسیده دامی یا خاکبرگ مناسب است. توجه داشته باشید خاک سنگین نبوده و از زهکش کافی برخوردار باشد.

دما
بهترین دما برای نگهداری از گل برگ نعنایی دمای ۲۴ تا ۲۵ درجه سانتیگراد است.

رطوبت
رطوبت هوای اتاق برای این گیاه کافی است، ولی غبارپاشی هفتگی ضمن تمیز نمودن برگها رطوبت مورد نیاز را هم فراهم می کند.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
برای انسان و حیوانات سمی نمی باشد.

نور
برگ نعنایی به مکانی روشن و به دور از نور مستقیم خورشید نیاز دارند . بهترین شرایط نوری برای پرورش این گیاه مکانی سایه روشن است .

برای نگهداری برگ نعنایی می توان پشت پنجره را (فاصله ی ۵۰ سانتیمتری گیاه از پنجره) در نظر گرفت .

هرس
این کار را در بهار انجام دهید .

به علت سریع الرشد بودن گیاه، هر سال نیاز به هرس پیدا می کند .

برای خوش فرم شدن این گل بهتر است شاخ و برگ های خارج از فرم را به دلخواه سربرداری کنید. این کار باعث رشد جوانه های رویشی شده و در نهایت منجر به بوته ای و خوش فرم شدن این گیاه می شود.

حتما بخوانید:

وضعیت گل دهی
برگ نعنایی در فصل بهار و تابستان گل دهی می کند و گل‌های آن به رنگ های سفید و ارغوانی است.

کود دهی
گیاهی کم توقع است، ولی تغذیه هر دو هفته یکبار با کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب در رشد آن تاثیر مثبت دارد.

برگ عبایی Aspidistar elatior

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر برگ عبایی Aspidistar elatior

نام محصول: برگ عبایی
نام انگلیسی: Aspidistar elatior
نام علمی: aspidistar elatior

معرفی

گیاه برگ عبایی، یک گیاه زینتی است که زیبایی و جذابیت ظاهری آن موجب شده تا به یکی از محبوب ترین گیاهان خانگی تبدیل شود. این گیاه زیبا که داری برگ هایی به رنگ سبز تیره و درخشان است، نیازمند مراقبت اندکی بوده و از مقاومت بالایی در شرایط سخت برخوردار است. گیاه برگ عبایی ریزوم دار، بدون ساقه هوایی، دارای برگهای سبز تیره، براق و پهن با دمبرگ بلند می باشد که بطور مستقیم از سطح خاک بیرون می آید. این گیاه دارای گل های ریز و فنجان مانندی است که روی سطح خاک و در قسمت زیرین گیاه، در اواخر تابستان ظاهر می شود.

عمر این گیاه زیاد است و سالهای متمادی بدون تغذیه و تعویض گلدان در اتاق می ماند. آسپیدیسترا  یا برگ عبایی متعلق به خانواده سوسن است.

گیاه برگ عبایی متعلق به چین و ژاپن است و شامل بیش از 100 گونه مختلف می ‎باشد. به غیر از گونه های سبز رنگ این گیاه، گونه های متنوع تری نیز وجود دارند که دارای برگ هایی به رنگ سفید و یا کرم می ‎باشند. این گیاهان همچنین از رنگ های متنوع تری نیز برخوردارند.

آبیاری
بین هر بار آبیاری، اجازه دهید تا سطح خاک خشک شود. می‌توانید به کمک انگشتان خود، چند سانتیمتر رویی خاک را لمس کنید و میزان رطوبت آن را بسنجید. فاصله آبیاری در زمستان بیشتر شود.

تعویض گلدان
بهتر است هر 2 یا 3 سال یکبار در اوایل بهار گلدان را با یک گلدان بزرگتر تعویض کنید.

تمیز نمودن برگ
با پارچه یا اسفنج مرطوب هفته ای یکبار برگها را تمیز کنید. از مواد براق کننده شیمایی استفاده نکنید.

تکثیر
برگ عبایی را می توان از طریق تقسیم ریزوم تکثیر کرد.  اواسط بهار تا اویل تابستان بهترین زمان برای جدا کردن ریزوم های فشرده و بزرگ این گیاه به منظور تکثیر است.

قسمتهایی از گیاه را که شامل دو برگ یا بیشتر می باشد با چاقوی تیز، از گیاه مادری جدا کنید. هر قسمت را به تنهایی در گلدانی با قطر دهانه ۹ تا ۱۱ سانتیمتر، حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت بکارید. البته برای به دست آوردن گیاهی مناسبتر، می توانید هر ۲ یا ۳ قلمه را در یک گلدان قرار دهید.

دما را حدود ۱۸ تا ۲۰ درجه سانتیگراد و خاک را به ویژه در هفته های اول تکثیر مرطوب نگه دارید، تا سرعت ریشه دهی افزایش یابد.

خاک
خاک مطلوب شامل خاک معمولی همراه با ماسه و تورب و کمی مواد آلی می باشد. توصیه می شود. یک سوم خاک باغچه + یک سوم ماسه + یک سوم کمپوست یا کود پوسیده ترکیب مناسبی می باشد.

حتما بخوانید: سیکاس گیاهی نسبتا گران و لوکس و تشریفاتی

دما
دمای بین 7 تا 29 درجه سانتیگراد برای رشد گیاه برگ عبایی ایده آل است. دمای داخل خانه برای رشد برگ عبایی مناسب می باشد.

رطوبت
رطوبت طبیعی محیط برای این گل کافیست. می توانید در تابستان برای تامین رطوبت هفته ای یکبار غبارپاشی کنید.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
گیاه برگ عبایی برای انسان ها، سگ و گربه ها سمی نمی باشد.

نور
برگ عبایی از جمله گیاهان آپارتمانی سایه دوست است و مکان سایه دار و دور از نور مستقیم خورشید مناسب تر است.

هرس
بهترین زمان برای هرس کردن برگ عبایی در اوایل بهار است. کافی است که برگ های زرد شده و سوخته گیاه را از آن جدا کنید.

وضعیت گل دهی
در فضای داخل منزل معمولا گل نمی دهد.

کود دهی
در فصل بهار و تابستان هر 2 یا 3 ماه یک بار به گیاه برگ عبایی کود مایع و ضعیف آپارتمانی بدهید، کود دادن در فصول پاییز و زمستان ضرورتی ندارد.

برگ بیدی Wandering Jew

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر برگ بیدی Wandering Jew

نام محصول: برگ بیدی
نام انگلیسی: Wandering Jew
نام علمی: wandering jew

معرفی

برگ بیدی یک گیاه آپارتمانی زیباست که به سرعت رشد می‌کند، همین باعث شده که به گیاه یک اینچی هم معروف باشد. چون اگر در شرایط مساعدی قرار بگیرد، هرهفته حدود یک اینچ رشد می‌کند! برگ بیدی می‌تواند آزادانه در تمام طول سال گل بدهد. معمولا گلهای آن صورتی، بنفش یا سفید هستند. برگ بیدی برای گلدان‌های آویزی بسیار مناسب است. گاهی ممکن است برگی رشد نکند و فقط گیاه قد بکشد، در چنین شرایطی در صورت بلند شدن بیش از حد ساقه کمی آن را ببرید تا مشکل را حل کند.

آبیاری
برگ بیدی به آبیاری متوسط نیاز دارد و باید اجازه دهید که بین دو آبیاری، سطح خاک این گیاه خشک شود.

بهتر است این گیاه در تابستان، حدود 2 تا 3 بار در هفته آبیاری شود.

در زمستان نیز باید این میزان آبیاری کمتر شود و هفته  ای یکبار آبیاری کنید.

تعویض گلدان
اگر ریشه  برگ بیدی از زیرش بیرون زده باشد، باید گلدانش تعویض شود.  گلدان هاي برگ بيدي نياز چنداني به تعويض گلدان ندارند و اگر اندازه گلدان مناسب باشد تا حدود 3 سال يا بيشتر به زيبايي گل شما ضربه اي وارد نمي شود.

تمیز نمودن برگ
هر سه هفته یکبار غبارپاشی برگهای برگ بیدی را تمیز مینماید. از مواد براق کننده شیمیایی استفاده نکنید.

تکثیر
تکثیر برگ بیدی واقعا آسان است. کافی است یک تکه ۳ سانتی‌متری از ساقه جدا کنید و آن را در گلدان با خاک تازه بکارید. این قسمت جدا شده باید دارای حداقل یک برگ هم باشد.

نیازی به استفاده از کود و هورمون برای تحریک ریشه دادن نیست. آبیاری مداوم به تنهایی ریشه را تشویق کرده و در عرض چند هفته یک گیاه جدید به شما تحویل می‌دهد! و بهتر است این کار در فصل بهار انجام شود.

حتما بخوانید: فردوس گیاهی بسیار مقاوم و زیبا قابل نگهداری در آپارتمان 

سینادنیوم شرایط نگهداری آسانی دارد و حتی در شرایطی با نور کم نیز از خود مقاومت نشان می دهد.

خاک
خاک نیمه سبک (که مخلوطی از خاک باغچه، ماسه و خاک برگ است)، برای این گیاه توصیه می شود.

دما
همه انواع مختلف برگ بیدی، بازه دمایی ۱۸ الی ۲۳ درجه سانتی گراد را برای زندگی ترجیح می‌دهند. اما می‌توانند در دمای بالاتر (هوای گرم‌تر) هم رشد خوبی داشته باشند. اگر دما به کمتر از ۱۰ درجه سانتی گراد برسد، احتمال دارد رنگ برگها تغییر کرده و یا آسیب ببینند.

رطوبت
برگ بیدی به رطوبت متوسط نیاز دارد که با غبار پاشی یا از طریق زیر گلدانی میتوان آن را تأمین کرد.

به این صورت است که داخل زیر گلدانی را پر از سنگریزه و آب می‌کنیم و گلدان را روی آن قرار می‌دهیم به نحوی که آب با انتهای گلدان در تماس نباشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
گیاه برگ بیدی به میزان خیلی کمی برای انسانها و حیوانات سمی است.

نور
برگ بیدی نیازمند نور متوسط غیر مستقیم است و در سایه نیز رشد می‌کند. در صورت عدم دریافت نور کافی، طرح‌های زیبای سطح برگ آن به مرور زمان کمرنگ شده و ناپدید می‌شوند. نور زیاد نیز موجب سوختن برگها و در نور خیلی کم ساقه ها بلند و ضعیف و آبکی می شوند. در کل، برگ بیدی با مقدار کم نور مستقیم خورشید و مقدار زیادی نور غیرمستقیم هم رشد می‌کند.

گونه های برگ بیدی رنگی نیاز نوری بالاتری دارند.

هرس
برگ بیدی گیاهی با رشد سریع و متداوم است، به طوری که می‌تواند در مدت کوتاهی به گیاهی کاملا بد قیافه، ضعیف و علف مانند تبدیل شود. بریدن ساقه‌ها از محل رشد، ظاهر نامرتب گیاه را ازبین برده و به پر شاخ و برگ‌تر شدن گیاه کمک می‌کند. حداقل ۲۵ درصد ساقه‌ها را مرتبا هرس کنید.

وضعیت گل دهی
گلهای برگ بیدی معمولا در فصل تابستان ظاهر می شوند و یکروز دوام دارند. شکل آنها شبیه به پروانه و رنگ آنها، سفید یا آبی یا ارغوانی می باشد.

کود دهی
3 گرم در لیتر هر دو یا سه هفته یکبار در فصل رشد گیاه (از فروردین تا مهر ماه) و هر سه ماه یکبار در پاییز و زمستان نیاز است کوددهی صورت گیرد.

کوددهی افراطی می‌تواند سبب از بین رفتن طرح‌های ظریف سطح برگها شود. هرگز کود را به خاک خشک اضافه نکنید و حتما قبل از کود دهی کمی خاک را آبیاری کنید. به خصوص اگر از کود جامد استفاده می‌کنید.

برگ انجیری (مونسترا) Swiss Cheese Plant

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر برگ انجیری (مونسترا) Swiss Cheese Plant

نام محصول: برگ انجیری (مونسترا)
نام انگلیسی: Swiss Cheese Plant
نام علمی: swiss cheese plant

معرفی

برگ انجیری یا به قول عده ای، پنیر سوییسی، از گیاهانی است که این روزها خیلی روی بورس است و طرفداران زیادی دارد و برای دکوراسیون داخلی از ان استفاده می‌شود. این گیاه همراه با برگ های زیبا و چشم نوازش، اصالتا متعلق به مکزیک است. برگ انجیری گیاه مقاومی است و به نگهداری چندانی نیاز ندارد و دارای گونه های مختلفی هست، این گیاه ریشه های بلندی دارد و برگ‌های روشن و سفید رنگ برگ انجیری توانایی زیادی در جذب نور خورشید ندارند و گیاه باید بیشتر از سایر گیاهان برای انجام فتوسنتز تلاش کند. پس آن را در مکان های کم نور قرار ندهید. نگهداری آن ساده است و برگ‌های بسیار زیبایی هم دارد. ستون محکم گیاه باعث شده او همیشه استوار و قائم بماند.

آبیاری
بهترین زمان آبیاری مونسترا، هنگام خشک شدن خاک است. این گیاه به رطوبت علاقه دارد، اما آبیاری زیاد، برگ‌های گیاه مونسترا را قهوه‌ای می‌کند. خشکی زیاد خاک نیز موجب قطع رشد و زرد شدن برگ‌ها می‌شود.

تعویض گلدان
اگر ریشه گیاه از کف گلدان خارج شود، یعنی زمان تعویض گلدان‌تان فرا رسیده است. برای این کار یک گلدان به اندازه یک سایز بزرگتر را انتخاب کنید و بعد گیاه را به خانه جدیدش منتقل نمایید. این کار را بهتر است در فصل بهار انجام دهید.

تمیز نمودن برگ
برگها را با احتیاط با پارچه یا اسفنج مرطوب تمیز نمایید، از مواد براق کننده ی شیمیایی حداکثر هر ماه یکبار استفاده کنید.

خاک
خاک‌های سست و سبک نظیر خاک برگ یا خاک جنگلی برای رشد مونسترا مناسب است. خاک نامناسب و فقیر باعث می‌شود برگ‌های گیاه کوچک شده و دندانه‌های خود را از دست بدهد. مخلوط خاک برگ، پیت ماسه و خاک باغچه بهترین نوع خاک برای رشد گیاه می‌توان تهیه کرد.

دما
بهترین رشد را در دمای 30-20 درجه سانتیگراد انجام می‌دهد و هر مقدار دما افزایش یابد به نور و رطوبت بیشتری نیاز دارد. بنابراین  اگر تابستان گرمی دارید این گیاه را هفته‌ای 3-2 بار غبار پاشی کنید. رشد این گیاه در دمای زیر 10 درجه موقف می‌شود و با سرد شدن هوای محیط لکه‌های سیاهی بر روی برگها تشکیل می‌شود که تنها راه حل گرم کردن محیط می‌باشد.

رطوبت
مونسترا رطوبت دوست است و در تابستان به برگ های آن آب اسپری کنید بخصوص پشت برگ ها را زیرا از آنجا جذب می کند.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
برگ های برگ انجیری برای سگ‌ها و گربه‌ها سمی است. پس گیاه را دور از دسترس آن ها قرار دهید.

نور
محیطی با نور غیر مستقیم و نیم سایه نیم آفتاب برای این گیاه مناسب است و نور آفتاب نباید مستقیم به این گیاه بتابد. تابش نور مستقیم بخصوص در زمانی که هوا گرم است موجب سوختگی حاشیه برگها می شود. از طرفی در روزهای سرد سال که نور نیز کم است وجود 3-2 ساعت نور مستقیم در طی صبح و قبل از ظهر به رشد بهتر گیاه کمک می کند.

حتما بخوانید: گیاه آپارتمانی سرسبز اسپاراگوس ستاسیوس

هرس
مونسترا به هرس کردن خاصی نیاز ندارد و تنها کافی است برگ‌هایی که زرد شده‌اند را پس از خشکی کامل آن‌ها از بدنه گیاه جدا کنید تا به بدنه نیز آسیب نرسد.

وضعیت گل دهی
این گیاه در آپارتمان به ندرت به گلدهی می رسد.

کود دهی
هر دو هفته در تابستان مقداری غذای گیاهی به خاک اضافه کنید.

اما در فصل پاییز واقعاً چنین کاری لازم نیست و حتی در زمستان می‌توانید از تغذیه اضافی خاک گیاه صرفه نظر کنید. در فصل زمستان مونسترا انرژی زیادی مصرف نمی‌کند و بنابراین تمام مواد غذایی در زمین باقی می‌مانند. تغذیه اضافی گیاه در فصل زمستان سبب می‌شود تا خاک بسیار اسیدی شود، که ریشه ها این اتفاق را دوست ندارند.

تکثیر با بذر
بذر مونسترا باید در یک گلدان کوچک کاشته شود. خاک مورد نیاز مونسترا باید مقادیر زیادی کمپوست داشته باشد. هنگامی که بذر مونسترا کاملا رشد کرد و به اندازه مطلوبی رسید، باید آن را به گلدان بزرگ تری منتقل کنید.

خوابانیدن ساده
این روش را در اوایل فصل بهار می توان انجام داد. کافی است با قرار دادن شاخه ها بر روی خاک و ریختن مقداری ماسه شسته + خاکبرگ این کار را انجام دهید. در این روش باید نوک شاخه ها بیرون باشد. محیط را مرطوب نگه دارید. شاخه ها بعد از چند هفته ریشه زایی می کنند. بعد از ریشه دار شدن آن ها را از گیاه مادر جدا کرده و در گلدان مستقلی بکارید.

بیشترین کاربرد تکثیر به روش خوابانیدن این است که بعلت متصل بودن شاخه های خوابیده به گیاه مادری، مواد آلی، آب و مواد غذایی  و … از گیاه مادر به شاخه خوابیده انتقال یافته و گیاه جدید دچار استرس نخواهد شد.

قلمه ساقه ای
این روش یکی از بهترین روش‌های تکثیر مونسترا می‌باشد. بر روی ساقه گل مونسترا ریشه هوایی وجود دارد. این ریشه‌های هوایی حتی ممکن است بیشتر از یک متر رشد کنند. قلمه‌های مونسترا را باید حدود 2 سانتیمتر زیر این ریشه های هوایی بگیرید و با یک چاقوی تیز از گیاه مادری خود جدا کنید چرا که ساقه گیاه دقیقا ازهمانجا شروع به ریشه زدن می‌کند. بهترین زمان برای گرفتن قلمه مونسترا در بهار است. هر قلمه مونسترا حداقل باید 3 گره داشته باشد. توجه کنید که حتما باید قلمه حداقل یک برگ داشته باشد. این قلمه‌های مونسترا را باید درون آب ریشه دار کرد و پس از ریشه دار شدن و جان گرفتن سریعا آن را درون خاک بکارید. قلمه گیاه مونسترا را می توان از همان اول هم درون خاک کاشت اما گسترش ریشه در آب سریعتر انجام می‌شود.

برای خاک قلمه مونسترا از خاک کمپوست یا هر خاک سبک دیگر استفاده کنید. قلمه مونسترا را باید در عمق کم کاشت تا جوان ترین جوانه آن از خاک کاملا بیرون بماند.

می توانید برای تامین رطوبت قلمه‌های مونسترا یا برگ انجیری خود، آن ها را با یک کیسه پلاستیک یا نایلون بپوشانید.

قلمه‌های مونسترا برای رشد و سرحال ماندن خود به دمای 20 تا 25 درجه سنتی گراد نیاز دارند. پس از آنکه قلمه‌های مونسترا ریشه دار شدند کیسه پلاستیک را از روی آن بردارید. 3 تا 8 هفته لازم است تا قلمه مونسترا ریشه دار شود.

بروملیاد guzmania

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر بروملیاد guzmania

نام محصول: بروملیاد
نام انگلیسی: guzmania
نام علمی: guzmania

معرفی

جالب است بدانید این گیاه با شکوه با این اسم سخت، از خانواده آناناس است. تاکنون ۲۵۰ گونه از بروملیاد شناخته شده که همه آن ها بومی آمریکای مرکزی و جنوبی هستند. همچنین انواع هیبریدی از این گیاه هم موجود است که منحصرا به خاطر شاخ و برگ زیبایی که دارند پرورش داده می ‌شوند.

انواعی از این گیاه به خاطر شاخسار زیبایی که دارند و انواع دیگر به علت داشتن گل‌ هایی مسطح، براق و خوش رنگ نگهداری می‌ شوند. هر دوی این گونه ‌ها با شرایط آپارتمان سازگار هستند، اما انواع گل‌ دار، بیشتر در بیرون از خانه نگهداری می ‌شوند.

آبیاری
زمانی آبیاری کنید که سطح خاک تا عمق حدود چند سانتیمتر خشک باشد.

سعی کنید حفره ی میانی یا (روزت کاپ) گیاه را پر از آب نگه دارید. با این روش حتی اگر خاک هم خشک شود چون این حفره آب دارد مشکلی برای گیاه ایجاد نمی شود.

تعویض گلدان
نیاز به تعویض سالانه گلدان ندارد. هر وقت گلدان برای گل کوچک شد و ریشه‌ها از حفره انتهای گلدان یا سطح رویی خاک بیرون زد اقدام به تعویض گلدان کنید.

تمیز نمودن برگ
می توان سطح برگهای بروملیاد را باید با پارچه و یا اسفنج مرطوب تمیز کرد.

تکثیر
برای تکثیر این گیاهان باید از طریق پاجوش اقدام کرد. پا گیاهانی که روی پایه مادری می زند وقتی به یک دوم یا یک سوم اندازه گیاه مادری رسیدند می‌توانید اقدام به جدا سازی کنید.

برای این کار بهتر است فصل بهار برای تعویض گلدان اقدام کنید گیاه مادری رو از خاک در بیاورید، پاجوش‌ها رو جدا کنید و در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانت حاوی کمپوست بذر و قلمه یا خاک سبک بکارید.

حتما بخوانید: گل اختر، گیاهی رنگارنگ و زیبا 

خاک
بروملیاد  خاک سبک با زهکشی بالا نیاز دارد. خاکهایی که پیت ماس و کمپوست دارد بسیار مناسب می باشد..

دما
برومیلیاد درجه حرارت بین 18 تا ۲۶ درجه سانتیگراد را ترجیح می دهد.

رطوبت
بروملیاد به رطوبت هوای ۷۰ تا ۹۰ احتیاج دارد. پس می توانید هر روز صبح با غبارپاشی و یا با ایجاد جزیره، رطوبت مورد نیاز را تامین کنید.

روش اول:

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

نور
بیشتر بروملیادها به مکان نیم سایه و یا سایه نیاز دارند اما این به معنی تاریکی مکان نگهداری نیست. پنجره‌های غربی یا شرقی مکان مناسبی برای نگهداری بروملیادها است.

هرس
هرس چندانی نیاز ندارد.

وضعیت گل دهی
در تابستان به گل می رود.

کود دهی
در طول فصل رشد یعنی از فصل بهار تا اواسط پاییز، دوبار در ماه کود کامل (کل عناصر غذایی) را در غلظت مناسب به تمامی قسمت‌های برگ بپاشید یا در حفره‌ی وسط برگ‌ها بریزید.

بامبو Dracaena sanderiana

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر بامبو Dracaena sanderiana

نام محصول: بامبو
نام انگلیسی: Dracaena sanderiana
نام علمی: dracaena sanderiana

معرفی

نام علمی این گیاه dracaena sanderiana هست که در انگلیسی به آن Ribbon Plant- Lucky Bamboo میگویند و از خانواده Draecenaceae می باشد که بومی کامرون و غرب آفریقا هست، در خیلی جاها به گیاه شانس معروف هست و بر خلاف آنچه تصور میشود به هیچ وجه از خانواده نی ها یا خیزران ها نیست. این گیاه دارای ساقه هایی باریک و بوته های بهم فشرده می باشد که به ارتفاعی بیش از ۵/۱ متر می رسد.

گیاه بامبو از چهار قسمت سطح داخلی (دارای پوشش نرم)، دیافراگم (متصل کننده بخش های ساقه به یکدیگر) میانه و پوشش رویه که بسیار سخت و دیرشکن است میباشد و دیافراگم کاملا فشرده بوده و آب در آن نفوذ نمی کند.

آبیاری
اگر بامبوی شما در خاک قرار دارد، به نحوی آبیاری کنید که خاک همیشه مرطوب باشد نه خیس.

اگر بامبو را در آب نگهداری می‌کنید، عوض کردن آب در هر هفته به بهداشت بیشتر گیاه کمک می‌کند. د صورت استفاده از آب شیر برای آبیاری، حتما تا ۲۴ ساعت آب را در ظرفی بریزید و نگه دارید تا کلر آن از بین برود و یا آب را ابتدا بجوشانید و به مدت ۲۴ ساعت در محیط قرار دهید تا هم دما با محل نگهداری شود و سپس به گیاه اضافه کنید. همچنین می توانید از آب معدنی استفاده کنید.

تعویض گلدان
اگر گیاه خود را در تنگ یا گلدان شیشه‌ ای نگه می‌دارید با پر شدن ریشه‌ها باید گیاه را به گلدان یا تنگ بزرگتری انتقال دهید.

تکثیر
بامبو را می توان از طریق قلمه ساقه تکثیر کرد.

برش قلمه به این صورت که از قسمت پایین ساقه یعنی بالای ریشه 3 بند را انتخاب کرده و از وسط بند چهارم به بعد می ‌توانید آن را ببرید.

دقت کنید که قلمه باید حداقل دارای 3 بند باشد و در صورت داشتن بند کمتر، نتیجه ای نخواهد داشت. بعد از گرفتن قلمه، قلمه جدا شده را هم در آب و هم در خاک می ‌توانید بکارید.

حتما بخوانید: لیتوپس یا سنگ زنده، گل سنگی رنگانگ و زیبا

خاک
این گیاه را می توانید در خاک و یا آب نگهداری کنید. ولی بهترین روش نگهداری در آب می باشد. برای این کار به هیچ وجه نباید کل ساقه را در آب قرار داد شما کافی است که فقط ۳ الی ۵ بند پایین گیاه را در آب قرار دهید.

در صورت تمایل برای کاشت در خاک از سه قسمت مساوی ماسه، پیت موس و خاک باغچه استفاده کنید.

توجه کنید اگر گیاه بامبو از ابتدا داخل آب ریشه داده، دیگر آن را داخل خاک منتقل نکنید زیرا در این صورت رشد گیاه به تاخیر افتاده یا زرد شده و از بین می رود. برای این منظور گیاه بامبو را یا از ابتدا داخل خاک قرار دهید یا آن را ابتدا داخل ماسه منتقل کرده بعد از یک ماه به خاک کامل وارد کنید.

دما
بهترین دما برای نگهداری این گیاه ۱۸ الی ۲۲ درجه سانتی گراد می باشد. هیچ وقت این گیاه را جلوی کولر و پنکه یا نزدیک بخاری قرار ندهید.

رطوبت
رطوبت متوسط محیطی برای این گیاه کافی است.

اما به جهت رشد بهتر گیاه می‌توانید برگ‌های گیاه را هر چند وقت یکبار با آب به طور ملایم اسپری کنید.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
بامبو برای حیوانات خانگی مانند سگ یا گربه سمی است. اگر این گیاه توسط این حیوانات خورده شود ممکن است باعث اسهال، دل‌درد، آبریزش دهان، ضعف یا گشادی مردمک چشم شوند. این گیاه برای انسان‌ها خطری ندارد.

نور
گیاه بامبو به نور غیرمستقیم و فیلتر شده برای رشد نیاز دارد. اگر این گیاه را در مقابل نور مستقیم قرار دهید برگهای آن دچار سوختگی خواهند شد.

هرس
بامبو همشه به شکل عمودی رشد خواهد کرد برای اینکه گیاهی مناسب داشته باشید زمانی که بامبو به بیشترین حد ممکن نگهداری برای شما رسید اقدام به هرس کنید.

وقتی که برش ساقه بامبو را انجام میدید برگها و رشد ارتفاعی این گیاه متوقف نخواهد شد و به رشد خود ادامه میدهد. قسمتی که جدا کردید رو می تونید به عنوان قلمه برای تکثیر استفاده کنید.

اگر میخواهید گیاه پس از هرس رشد نکنه به محل برش پارافین بزنید تا دیگر گیاه رشد نکند.

وضعیت گل دهی
به ندرت گل می دهد.

کود دهی
از کود کامل و قطره های مخصوص که برای این گیاه در بازار وجود دارد به صورت ماهی یکبار استفاده کنید.

باباآدم Alocasia

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر باباآدم Alocasia

نام محصول: بابا آدم
نام انگلیسی: Alocasia
نام علمی: alocasia

معرفی

باباآدم گیاهی دوساله است که به منظور استفاده از ریشه ها کشت می شود. این گیاه در خاکهای غنی از نیتروژن به علف هرزی پر رشد تبدیل می شود. ارتفاع باباآدم به 5/2 متر می رسد.

برگهای آن بزرگ، متناوب و قلبی شکل است که دمبرگ بلندی آن را به ساقه متصل می کند. سطح زیرین برگها کرکدار است. گلها بنفش و به صورت گروهی در کاپیتولهای کروی و در گل آذینهای خوشه ای قرار دارند. گلها در اواسط تابستان ظاهر می شوند.

هر کاپیتول به وسیله تعداد زیادی براکته احاطه می شود. هر براکته نیز به صورتی پیچ خورده است که قلابی شکل می شود. این حالت به پراکنده شدن بذرها توسط حیوانات کمک می کند. میوه از نوع فندقه، بلند، فشرده و با کرکهایی کوتاه است. ریشه ها می توانند تا عمق 1 متری در خاک نفوذ کنند.

در ادامه در برگام نحوه نگهداری از این گیاه زیبا را بخوانید.

آبیاری
خاک این گیاه باید همیشه مرطوب باشد و نه خیس. دو تا سه بار آبیاری در هفته بسته به دمای اتاق کافیست در موقع خواب گیاه در پاییز و زمستان آبیاری را کاهش دهید.

تعویض گلدان
گیاه بابا آدم را نهایتا هر 2 سال یکبار به گلدانی بزرگتر انتقال دهید. هر زمان که ریشه ها از گلدان بیرون زد می توانید گلدان را با گلدان بزرگتر تعویض کنید.

تمیز نمودن برگ
می توان سطح برگهای باباآدم را باید با پارچه و یا اسفنج مرطوب تمیز کرد. باید مراقب بود که برگ ها خراش پیدا نکنند.

از هیچ ماده شوینده ای استفاده نکنید زیرا موجب بسته شدن روزنه های برگی می شود.

خاک
به خاکی سبک با زهکش خوب نیاز دارد تا آب را در خود نگه ندارد.

مخلوطی از 1/2 خاک برگ + یک قسمت ماسه شسته شده + مقدار کمی کود حیوانی پوسیده و چند قطعه زغال برای باباآدم مناسب می باشد. همچنین می توان از ترکیبات ماسه + کود پوسیده دامی + خاکبرگ +پیت ماس به مقدار مساوی استفاده کرد .

دما
این گیاه به دمای حداقل شبانه 20 تا 22 درجه و دمای حداکثر روزانه 24 تا 28 درجه سانتیگراد نیاز دارد.

رطوبت
رطوبت محیطی 70 تا 90 درصد برای باباآدم مناسب می باشد. غبارپاشی بر روی برگ به این گیاه آسیب می زند.

بهتر است از روش ایجاد جزیره استفاده کنید.

ریختن آب در زیر گلدانی (ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
بابا آدم گیاهی بسیار سمی است. برگهای این گیاه حاوی اگزالات کریستال هستند. اگر انسان و یا حیوان این برگها را جویده و یا وارد دهان خود بکند، سبب التهاب و تورم دهان و آسیب‌های گوارشی خواهد شد.

نور
باباآدم به مکانی سایه روشن و به دور از نور مستقیم خورشید نیاز دارد.

هرس
گیاه بابا آدم نیاز به هرس کردن ندارد و فقط برگ های خشک و ساقه های مرده را از قسمت زیرین گیاه هرس نمایید.

وضعیت گل دهی
در آپارتمان به ندرت گل می دهد.

کود دهی
هر دو تا چهار هفته یکبار در طول فصل رشد (بهار و تابستان) با کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و استاندارد تغذیه کنید.

تکثیر با پاجوش
بهتر است فصل بهار را برای جدا سازی پاجوش ها انتخاب کنید.

اگر گل فیلگوش آنقدر بزرگ شده است که نمی توان تمامی گیاه از گلدان خارج کرد، می توان پاجوشها را با حفر یک گودال از کنار گیاه مادری جدا کرد. پاجوش های ریشه دار را از کنار گیاه مادر جدا کرده و در ترکیبات ماسه + پرلیت یا پرلیت + پیت ماس بکارید.

در مکانی سایه روشن قرار داده و آبیاری را مرتب انجام دهید.

بهتر است در محیط مرطوب و در دمای ۱۸ الی ۲۵ درجه ی سانتیگراد قرار دهید.

ریزوم
در هنگام تعویض گلدان در فصل بهار و تابستان می توان ریزوم ها را بیرون آورده، آن ها را به مدت یک شبانه روز در محیط های خنک و دور از نور آفتاب قرار دهید تا از رطوبت آن ها کاسته شود سپس هر کدام را در گلدان مستقلی بکارید.

اگر این عمل را در زمستان انجام می دهید، توصیه می شود ریزوم ها را در طی فصول سرد در مکان خنک در میان پیت ماس + ماسه در انبار نگهداری کنید تا زمان کاشت آن ها در  فصل بهار فرا برسد.

  خاک اطراف ریزوم ها را بتکانید و به وسیله ی شی تیزی از محل اتصال آن با ریزوم ها و ریشه های دیگر برش دهید. ریزوم ها را در گلدان حاوی پیت ماس + ماسه بکارید و در مکانی دور از سایه قرار دهید تا رشد کرده و گیاه جدیدی را به وجود بیاورد.

حتما بخوانید: هدرا گیاهی زیبا با رشد سریع  که در مقابل نور و سایه مقاوم است

قلمه ساقه ای
برای تکثیر از طریق قلمه در فصل بهار اقدام کنید.

قلمه ای به طول ۱۰ الی ۱۵ سانتی متر از گیاه مادر جدا کنید. قبل از کاشت هم می توان آن ها را در آب ریشه دار کرد و هم به هورمون ریشه زایی آغشته کرد و مستقیم بعد از برش در گلدان حاوی پرلیت + ماسه + پیت ماس کاشت.

قلمه های کاشته شده را در معرض نور مستقیم خورشید قرار ندهید. هفته ای ۳ مرتبه آبیاری کنید.

ایپومیا Ipomoea batatas

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر ایپومیا Ipomoea batatas

نام محصول: ایپومیا
نام انگلیسی: Ipomoea batatas
نام علمی: ipomoea batatas

معرفی

ایپومیا یا سیب‌زمینی شیرین با نام علمی L Ipomoea batatas متعلق به تیره‌ی پیچک یا Convolvulaceae است. این گیاه بومی آمریکای مرکزی و یا آمریکای جنوبی می‌باشد. تاریخ کاشت آن در آمریکای شمالی به حدود ۳۰۰ سال می‌رسد. حتی نام Batatas که به گونه‌ی سیب‌زمینی شیرین تعلق یافته است، توسط سرخپوستان آمریکایی بر آن گذاشته است.

در آمریکای جنوبی به آن Yam می‌گویند. این گیاه در سال ۱۴۹۲ به اروپا معرفی گردیده است. سیب‌زمینی شیرین یک سبزی فصل گرم است. در نقاط گرم‌سیری و نیمه گرم‌سیری به شرط در اختیار داشتن آب‌ و آبیاری قابل کشت‌ و پرورش است.

در ادامه با برگام همراه شوید تا نحوه نگهداری از آن را یاد بگیرید.

آبیاری
نیاز آبی ایپومیا در تابستان به نحوی است که به محض خشک شدن سطح خاک بایستی آبیاری انجام دهید و در زمستان

در صورت گرم بودن منزل یک بار در هفته یکبار در هفته می باشد.

تعویض گلدان
‌ایپومیا رشد زیادی دارد و بهتر است هر سال گلدان را تعویض و در گلدان یک سایز بزرگتر کاشته شود.

تمیز نمودن برگ
با یک پارچه یا اسفنج نرم و مرطوب برگهای ایپومیا را تمیز کنید.

خاک
خاک باغچه مخلوط با خاک برگ و مرطوب و خوب زهکشی شده مناسب می باشد. همچنین ترکیب ۵۰ درصد پیت ماس، پرلیت ۳۰ درصد و کوکوپیت ۲۰ درصد بهترین محیط رشد برای این گیاه است .

دما
دمای مناسب برای این گیاه بین 21 تا 34 درجه سانتیگراد می باشد.

رطوبت
می توانید برای تامین رطوبت از جزیره و یا غبارپاشی آب روی برگها استفاده کنید.

روش اول:

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

نور
این گیاه به نور متوسط و رو به زیاد نیاز دارد و در مکانهای پر نور و البته غیرمستقیم می توان از این گیاه به راحتی نگهداری کرد. نور مستقیم خورشید باعث سوختگی برگهای گیاه می شود.

بهتر است ایپومیا را روزی چند ساعت در معرض تابش نور خورشید بگذارید بهتر است. صبح یا غروب این کار را انجام دهید. این گیاه اگر در سایه باشد و نور زیادی نبیند برگ های زیبای آن به سبز تغییر رنگ می دهند.

حتما بخوانید: بگونیا گیاهی همیشه سبز و زیبا مناسب آپارتمان

هرس
این گیاه بسیار رونده است و با بزرگ تر شدنش برگ های قدیمی اش ریخته می شود و نیازی به هرس کردن ندارد. برای پرپشت شدن بیشتر این گیاه می توانید از آن قلمه بگیرید.

وضعیت گل دهی
ایپومیا به ندرت به گل می رود.

کود دهی
در فصل رشد (بهار و تابستان) برای رشد بهتر می‌توانید هر ماه یکبار از کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب استفاده کنید.

تکثیر با بذر
برای این منظور در فصل بهار اقدام کنید و ابتدا بذرها را به مدت 24 ساعت در آب قرار دهید و سپس اقدام به کاشت کنید. یک الی دو ماه زمان می برد تا گیاه رشد کند.

قلمه ساقه ای
ساده ترین روش برای تکثیر این گیاه قلمه زدن می باشد.

ابتدا چند قلمه 30 سانتی از گیاه را جدا می کنیم و آنها را در آب جوشیده سرد شده میگذاریم به مدت 3 تا 4 هفته بماند تا ریشه کند البته برای اینکه زودتر ریشه کند می توانیم قلمه ها را به هورمون ریشه زایی آغشته کنیم. زمانی که قلمه ها ریشه کرد از آب در آورده و در خاک می کاریم. 2 تا 3 هفته طول می کشد تا قلمه رشد کند. فصل بهار یا تابستان برای قلمه زدن مناسب است.

راه دیگر این است که قلمه گیاه اپومیا را داخل آب نگذاشته یا به هورمون ریشه زایی آغشته کرده و در خاک بگذاریم یا بدون هورمون داخل خاک بگذاریم. 3 الی 4 هفته طول می کشد تا ریشه بدهد.

اکسالیس False shamrock

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر اکسالیس False shamrock

نام محصول: اکسالیس
نام انگلیسی: False shamrock
نام علمی: false shamrock

معرفی

اکسالیس ( گیاه عشق ) دارای برگهایی بنفش رنگ و بسیار زیبا میباشد و به دلیل برگهایش، گیاه زینتی بسیار محبوبی شمرده میشود. این گیاه مناسب برای نگهداری داخل منزل، پاسیو ها میباشد. گیاه اکسالیس، گیاهی چندساله و متراکم بوده که ارتفاعی بین ۱۵ تا ۳۰ سانتیمتر و گستردگی بین ۳۰ تا ۴۰ سانتیمتر دارد این گیاه سرعت رشدی متوسط دارد و بین ۵ تا ۱۰ سال عمر میکند. این گیاه کوچک و ظریف دارای ساقه ای نازک میباشد. برگها بنفش رنگ، سه گوش و به صورت ۳ تایی میباشند.( برگها ظاهری پروانه شکل داشته و بسیار زیبا میباشند) شاخ و برگ گیاه در طول روز باز و بسته میشوند. این گیاه دارای گلهایی کوچک به رنگهای سفید، صورتی و یا بنفش میباشند. گلها معطر بوده و فصل شکوفایی آنها اواخر بهار و اوایل تابستان است. برای شناسایی گیاه از روی عکس می توانید برنامه برگام را نصب کنید.

آبیاری
هر وقت سطح خاک خشک شد آبیاری صورت بگیرد.

تعویض گلدان
هر دو سال یکبار در فصل زمستان که گیاه در خواب است باید گلدان را تعویض کنید. در زمستان زمانی که گیاه را کف بر کردید لازم است تا دو هفته بعد گلدان را تعویض کنید.

تمیز نمودن برگ
برای تمیز نمودن برگ ها می توانید از یک دستمال نمدار کمک بگیرید و برگها را با آن تمیز کنید.

تکثیر
تکثیر این گیاه از طریق پیاز صورت می گیرد.

در هر زمانی از سال در مکانی سایه و خنک و خاکی مرطوب می توانید این کار را انجام دهید.

ابتدا دو سوم گلدان را از خاک پر کنید. یک تا چهار عدد پیاز را روی خاک گلدان قرار دهید به صورتی که نوک پیازها به سمت بالا باشد (اگر برعکس بکارید هیچ مشکلی ایجاد نمی شود فقط دیرتر جوانه ها شکل می گیرند). هر چه تعداد پیازها در یک گلدان زیاد باشد گیاه پرپشت تر خواهد شد.

روی پیازها حدود دو الی سه سانتیمتر خاک بریزید و سپس خوب آبیاری کنید. گلدان را در مکانی با دمای بین 18 تا 25 درجه سانتیگراد قرار دهید. حدود 5 الی 10 روز طول می کشد که جوانه ها از خاک بیرون بزنند.

لازم به ذکر است که بعداز جوانه زدن گیاه را زیاد آبیاری نکنید بگذارید سطح خاک خشک شود بعد آب بدهید. حتما دور از تابش مستقیم آفتاب باشد گرمای زیاد و آفتاب مستقیم گیاه را خراب می کند.

زمانی که گیاه به اندازه کافی بزرگ شد آن را به بیرون منتقل کنید.

خاک
خاک مناسب برای این گیاه باید غنی باشد. ترکیب خاک‌هایی همچون خاک‌برگ، خاک باغچه و یا ترکیب پیت ماوس و پرلیت بسیار برای گیاه مناسب است.

دما
بهترین دما برای اکسالیس حدود ۱۶ تا ۲۴ درجه سانتیگراد است.

رطوبت
اکسالیس به رطوبت محیطی متوسط نیاز دارد. در روزهای گرم و خشک، از طریق غبارپاشی و ایجاد جزیره رطوبت مورد نیاز را تامین کنید.

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
نباید حیواناتی مثل گربه یا سگ به این گیاه نزدیک نشوند و از آن نخورند، زیرا این گیاه برای حیوانات نیز سمی است.

حتما بخوانید: کردلین یا اژدهای آتشین گیاهی زیبا و شیک با برگهای رنگارنگ مناسب آپارتمان

نور
این گیاه از طریق نور غیرمستقیم رشد بسیار عالی خواهد داشت و نور مستقیم خورشید برای آن بسیار زیاد است. این گیاه نیز همانند دیگر گیاهانی که دارای برگ‌های رنگی هستند، نیازمند نور زیاد است تا رنگ برگ‌های آن حفظ شود، در غیر این صورت رنگ‌ها به‌سوی سبز تغییر می‌کنند.

هرس
گیاهان بالغ و استقرار یافته را هر ۳ تا ۵ سال یکبار در اوایل تابستان یا در طی فصل رکود، از سطح زمین کف زنی می کنند. یعنی تمامی برگ ها و سایر قسمت های گیاه را از نزدیکی سطح زمین قطع می کنند تا برگ های جدید شروع به رشد نمایند.

گیاهان جوان را هر ساله در اوایل تابستان یا در طی فصل رکود کف زنی می کنند تا در خاک گسترش یافته و مستقر شوند.

وضعیت گل دهی
اکسالیس در بهار و تابستان به گل می رود.

کود دهی
هر دو یا سه هفته یکبار در فصول رشد (بهار و تابستان) با استفاده از کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب اکسالیس را تغذیه کنید.

انجیر چسب FICUS PUMILA

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر انجیر چسب FICUS PUMILA

نام محصول: انجیر چسب
نام انگلیسی: FICUS PUMILA
نام علمی: ficus pumila

معرفی

فیکوس پومیلا گیاهی همیشه سبز است که به انجیر چسب یا انجیر بالا رونده نیز شناخته میشود و بومی شرق آسیا است. این گیاه جذاب متعلق به خانواده فیکوس است.

اگر یک بوته از آن را در جلوی در خانه بکارید، به سرعت تمام دیوار را با برگ‌هایش می‌پوشاند این گیاه خزنده اغلب به عنوان گیاه خانگی محسوب می شود و برای تزئین دیوار ها استفاده می شود. بسیار سریع رشد میکند و تا زمانی که در خاک مناسب باشد، نیاز کمی به مراقبت دارد.

فیکوس الاستیکا و فیکوس آمستل از انواع دیگر گیاه فیکوس هستند.

آبیاری
سعی کنید همیشه خاک این گیاه را مرطوب نگه دارید. انجیر چسب خاک غرقاب و خیس را دوست ندارد.

تعویض گلدان
گیاه انجیر چسب علاقه‌ای به تعویض گلدان ندارد. بهتر است هر دو سال یکبار و در طول فصل بهار گلدانش را عوض کنید.

تکثیر
انجیر چسب به راحتی از طریق قلمه ساقه تکثیر می‌شود. برای تکثیر گیاه به این روش، در ابتدای بهار و با شروع رشد مجدد در گیاه، چند ساقه نسبتا جوان از انجیر چسب را به کمک تیغ یا چاقویی تیز و استریل از آن جدا کنید.

قلمه‌ها را در هورمون ریشه زایی قرار دهید تا شانس موفقیت‌تان بالا برود. چند گلدان کوچک را پر از خاک استریل مخصوص جوانه زنی کنید و سپس قلمه‌ها را در آن بکارید. قلمه‌ها را در محیطی گرم، روشن (اما بدون نور مستقیم) و با رطوبت بالا قرار دهید.

بعد از چند وقت رشد جدید را در آن‌ها مشاهده می‌کنید. زمانی که رشد جدید را مشاهده کردید می‌توانید قلمه‌ها را به گلدان‌هایی بزرگ‌تر منتقل کنید.

خاک
خاک جنگلی یا مخلوطی از خاک برگ، خاک معمولی و ماسه‏ برای ‎انجیر چسب مناسب خواهد بود.

دما
این گیاه در دمای بین ۱۳ تا ۲۴ درجه‌ی سانتی‌گراد بهترین رشد را دارد.

رطوبت
رطوبت معمول اتاق برای انجیر چسب مناسب است.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
برای گربه ها و سگ ها سمی است.

نور
انجیر چسب علاقه زیادی به نور زیاد دارد اما توانایی تحمل آفتاب مستقیم را ندارد، باید در مکانی از آن نگهداری کنید که سایه باشد و روشنایی مورد نظر این گیاه را نیز داشته باشد. این گیاه تحمل نور کم را نیز دارد و سالم می ماند تنها رشد آن کاهش پیدا می کند و یا متوقف می شود و ممکن است ریزش برگ پیدا کند .

هرس
بهترین زمان هرس کردن گیاه فصل بهار است.  هر چقدر که دوست دارید می توانید انجیر چسب را هرس کنید تا گیاه شما شکل مناسبی پیدا کند.

وضعیت گل دهی
انجیر چسب به ندرت به گل می رود و ارزش زینتی ندارند.

کود دهی
انجیر چسب را در طول فصل رشد (بهار و تابستان) ماهی یکبار با کود‌های کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب تغذیه کنید.

اسپاراگوس ستاسیوس SPRENGERI FERN

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر اسپاراگوس ستاسیوس SPRENGERI FERN

نام محصول: اسپاراگوس ستاسیوس
نام انگلیسی: SPRENGERI FERN
نام علمی: sprengeri fern

معرفی

گیاه آپارتمانی اسپاراگوس با نام علمی Asparagus Setaceus از خانواده ی مارچوبه بوده و بومی آفریقای جنوبی می باشد. این گیاه دارای گونه های متعددی است که دو نوع آن از نظر زینتی قابل توجه هستند، از این گیاه در گلدان های معمولی و آویز در آپارتمان می توان نگهداری کرد. اسپاراگوس گیاهی دائمی با رنگ سبز روشن و ساقه های نازک و چند شاخه است. در زمان جوانی برگ های سوزنی و خشن اسپاراگوس پرپشت و متراکم شده و اگر در گلدان های آویز کاشته شود زیبایی چشمگیری را به محیط پیرامون شما می بخشد. از شاخه های این گیاه می توان برای تزیین دسته گل طبیعی و سبد گل نیز استفاده کنید و از زیبایی آن لذت ببرید.

آبیاری
مارچوبه زینتی نیاز به آبیاری منظم دارد و بهتر است بستر کاشت گیاه همواره و به ویژه در طول فصل رشد گیاه، مرطوب باشد. البته از آبیاری بیش از اندازه گیاه خودداری کنید، زیرا باقی ماندن آب در پای گیاه و غرقابی شدن خاک، مشکل پوسیدگی ریشه را به همراه خواهد داشت.

توصیه می‌شود در تابستان خاک این گیاه را همیشه مرطوب نگه دارید و در زمستان هفته‌ای دو بار گیاه را آبیاری کنید.

تعویض گلدان
سالی یکبار در بهار، گیاه را به گلدان یک سایز بزرگتر منتقل کنید. گیاه را با خاک اطرافش به گلدان جدید انتقال داده و کنار گلدان را با خاک جدید پر کنید.

خاک
خاک مناسب برای مارچوبه زینتی شامل دو قسمت خاک برگ و یا پیت موس + یک قسمت خاک باغچه + مقداری ماسه شسته شده می باشد.

دما
مارچوبه زینتی هوای گرم تا نیمه گرم را می پسندد. حداقل دما برای ماچوبه زینتی در شب 10 تا 14 درجه و در روز حداکثر 18 تا 25 درجه سانتیگراد می باشد.

حتما بخوانید: اسپاتی فیلوم گیاه تصفیه کننده بودن هوا و مقاوم در برابر نور کم

رطوبت
مارچوبه زینتی نیاز به رطوبت ۵۰ تا ۷۰ درصدی محیط برای رشد دارد و لازم است روزانه توسط آب فاقد املاح غبارپاشی شود. همچنین می توانید زیر گلدانی را با سنگریزه پر کرده و و گلدان را روی ان قرار دهید تا رطوبت دایمی داشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
تماس خارجی با مارچوبه زینتی می تواند برای گربه شما مضر باشد و همچنین می تواند موجب سوزش شدید پوست شود.

همچنین میوه های این گیاه سمی می باشد.

نور
نور متوسط تا زیاد ولی غیر مستقیم بهترین محیط برای رشد مارچوبه زینتی می باشد. در صورت استفاده از نور مصنوعی حدود 400 شمع نور نیاز است.

هرس
در بهار شاخه های خشک، بیمار و زرد را هرس کنید. هرس سبز موجب رشد دوباره شاخه های جوان و شاداب می شود.

وضعیت گل دهی
گیاه مارچوبه زینتی در بهار و تابستان گل‌دهی می‌کند و گل‌های کوچک سفید تا صورتی حاصل می نماید و در پاییز تولید میوه می کند.

کود دهی
از کودهای مایع رقیق شده برای تغذیه مارچوبه زینتی استفاده کنید. کودهای مایع سه بیست انتخابی مناسبی برای تغذیه این گیاه هستند. از بهار تا پاییز هر سه هفته یکبار اقدام به کود دهی کنید.

تکثیر با بذر
مارچوبه زینتی را می توان از طریق کاشت بذر در بهار، در دمای حدود ۲۱ درجه سانتیگراد در ورمیکولیت یا خاک برگ پوسیده پرورش داد. رشد گیاه در این روش بسیار کند است.

حتی زمانی که نشاءها جوانه می زنند، میزان رشد گیاه به قدری کند است که برای داشتن گیاهی به اندازه معقول و دلخواه، لازم است چند ماه منتظر بمانید.

ریشه
روش بهتر برای تکثیر سریعتر گیاه، تقسیم بوته مادر، در اواسط بهار و تابستان است.

ابتدا خاک را مرطوب کرده و گیاه مادری را از گلدان بیرون آورید. ریشه های گیاه را از هم باز کنید و با استفاده از یک چاقوی تیز، توده ریشه ها را به قسمتهای مساوی و مرتب تقسیم کرده، هر کدام را در گلدانی با قطر دهانه ۹ سانتیمتر، حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت قرار دهید دقت کنید که خاک را همیشه مرطوب نگاه داشته و گیاهان را در محیطی با نور مناسب ولی دور از تابش مستقیم خورشید قرار دهید تا رشد کنند.

اسپاتی فیلوم peace lily

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر اسپاتی فیلوم peace lily

نام محصول: اسپاتی فیلوم
نام انگلیسی: peace lily
نام علمی: peace lily

معرفی

اسپاتی فیلوم گیاهی است که به دلیل تصفیه کننده بودن هوا و مقاوم بودن به نور کم، مناسب برای اداره جات و بانک ها و منازل می باشد. از جمله گیاهانی می باشد که بومی کلمبیاست، دارای برگهای سبز براق، کشیده و نیزه ای شکل است و رگبرگ ها از دور نمایان می باشند.

گلها کوچک و بر روی سنبله سفید استوانه ای شکل به طول ۳ سانتی متر قرار دارد. این سنبله توسط براکته سفید رنگ که به شکل یک قاشق(Spathe) است پوشیده شده است. این گیاه ساقه ندارد و یا ساقه آن کوچک است و از این نظر شبیه آنتوریوم است. گاهی دارای ریزوم است. تماس شیره آن با دست باعث ایجاد حساسیت میشود. در مناطق استوایی ازین گل به عنوان گل باغچه ای در مرز باغچه در سایه استفاده میشود و اکثر عوارض و درمان آن مانند بقیه گیاهان خانواده Aracea میباشد.

آبیاری
باید اجازه دهید رویه‌ی خاک خشک شده باشد و سپس آبیاری را انجام دهید.

تعویض گلدان
تنها زمانی که ریشه های گیاه خود را در کف گلدان مشاهده کردید، گلدان را به سایزی تنها یک الی چند سایز بزرگتر انتقال دهید.

گلدان را هر ۳ الی ۵ سال یک بار می توانید تعویض نمایید .

بهترین فصل تعویض آن، اواخر زمستان و اوایل بهار می باشد.

تمیز نمودن برگ
می توانید با استفاده از یک دستمال مرطوب به صورت آرام برگ های گیاهتان را تمیز کنید. اما  عمل غبار پاشی را نیز می توانید بجای آن انجام دهید.

خاک
خاک گلدان باید خاکی سبک با زهکشی عالی و غنی از مواد غذایی و همچنین PH کمی اسیدی باشد بهترین ترکیب پیت، ماسه و خاکبرگ پوسیده و خاک باغچه می تواند باشد.

دما
دمای شبانه حداقل 16 تا 20 درجه و دمای روزانه حداکثر 27 درجه سانتیگراد برای اسپاتی فیلوم مناسب می باشد.

رطوبت
رطوبت نسبی 50 تا 80 درصد برای اسپاتی فیلوم مناسب می باشد.

برای ایجاد رطوبت دو روش بیان می‌کنیم:

روش اول:

اسپری کردن آب روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی: در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

حتما بخوانید: کراسولای بندکفشی گیاهی زینتی و زیبا مناسب تراریوم و دیش گاردن ها

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
تمامی قسمت های اسپاتی فیلوم در صورت مصرف و خورده شدن سمی هستند.

نور
نور غیرمستقیم و نیم سایه برای اسپاتی فیلوم خوب است.

هرس
بعد از خشک شدن گل ها می توان ساقه آنها را از نزدیکی سطح خاک قطع کرد. همچنین برگ های خشکیده و ضعیف را نیز بهتر است که از نزدیکی سطح خاک قطع کنیم.

وضعیت گل دهی
گل های سفید اسپاتی فیلوم در طول بهار و تابستان ظاهر می شوند.

کود دهی
کوددهی این گیاه بهتر است که در فصول رشد یعنی بهار و تابستان صورت گیرد. دادن انواع کود کامل برای اسپاتی فیلوم بسیار مناسب است.

تکثیر با بذر
این گیاه در شرایط مساعد محیطی بذر تولید می‌کند که برای تکثیر می‌توان از آن استفاده کرد. بعد از قهوه ای شدن گلها و پوشش بذر، پوشش بذرها را باید با چاقویی تیز بشکافید و بذرها را خارج کنید.

بذرها را در بستری سبک و مرطوب به شکل سطحی بکارید و لایه نازکی از بستر کاشت را بر روی آن قرار دهید. دمای محیط را حدود 20 تا 22 درجه سانتیگراد تنظیم کنید. وجود نور، جوانه زنی بذرها را تسریع می‌کند بنابراین ظرف محتوی جوانه ها را در محیطی روشن اما به دور از نور آفتاب قرار ‌دهید.

افزایش رطوبت نسبی محیط و یا کشیدن پلاستیک شفاف بر روی بستر کاشت بذرها به جوانه زنی آنان کمک خواهد کرد.

اگر تمامی شرایط مناسب باشد در طی ۱۰ روز شاهد جوانه زنی بذرها خواهیم بود.

تکثیر با پاجوش
فصل مناسب انجام این کار بهار و تابستان است.

خاک اطراف گیاه را خیس کنید و گیاه را از گلدان بیرون آورید. پاجوش هایی را که حداقل 3 الی 4 برگ دارند را از کنار گیاه مادری جدا کنید.

در صورتی که فکر می کنید تعداد برگ ها کم هستند سعی کنید پاجوشهایی را انتخاب کنید که ریشه‌های بهتر و قویتری دارند.

برای قطع ریزوم ها از چاقوی تیز و تمیز استفاده کنید. قسمت های مختلف را در گلدان هایی به صورت جداگانه بکارید.

هنگام کاشت دقت کنید که پاجوش ها را تا محلی که قبلا در خاک بوده اند، در خاک قرار دهید و کاشت عمیق تر آنها موجب رشد بهتر می شود. روی گلدان ها را به مدت 2 هفته و تا زمان قوی تر شدن ریشه ها با کیسه ای پلاستیکی بپوشانید تا شرایط گلخانه ای فراهم شود. وقتی رویش جدید آغاز شد، پوشش پلاستیکی را بردارید.

گلدان ها را در دمای ۲۰ تا ۲۱ درجه سانتیگراد و نور کافی قرار دهید و گاهی با آب ولرم مه پاشی کنید.

ریشه
زمانی که میخواهید گلدان گیاه رو تعویض کنید می توانید عمل تقسیم بوته را نیز انجام دهید، بهترین فصل برای این کار اوایل بهار می باشد که گیاه کمتر دچار مشکلات و شوک شود.

 برای این کار شما پس از خارج کردن ریشه از گلدان ببینید کدام بخش های گیاه شما ریشه مجزا دارد و می تواند جوانه بزند آن بخش را با احتیاط جدا کنید، سپس گلدانی با خاک سبک آماده کنید و بوته را در آن بکارید.

قلمه ساقه ای
شما باید شاخه های جوان را انتخاب کرده و از گیاه مادری با استفاده از یک چاقو تیز و استریل شده جدا کنید و سپس در یک لیوانی شیشه ای قرار دهید تا ریشه بزنه، توجه داشته باشید تا زمانی که ریشه ها به اندازه ای نشده است که بتوان به خاک منتقل کرد باید آب را هر هفته یکبار تعویض کنید و به هیچ وجه آن را در معرض نور مستقیم خورشید قرار ندهید.

پس از اینکه قلمه ها ریشه زد خاکی با زهکشی بالا و سبک انتخاب کنید و گیاه را به آن منتقل کنید

اسطوخودوس Lavender

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر اسطوخودوس Lavender

نام محصول: اسطوخودوس
نام انگلیسی: Lavender
نام علمی: lavender

معرفی

اسطوخودوس یکی از قدیمی ترین گیاهان دارویی است که در طب سنتی و تولید فراورده هاي دارویی کاربرد زیادي دارد. از دیدگاه انجمن گیاهان دارویی آمریکا این گیاه با توجه خواص درمانی آن جزو ده گیاه دارویی برتر شناخته شده است.

اسطوخودوس در ایران دو گونه چندساله و خشبی به نام هاي L. sublepidota و L. stricta دارد که در مناطق جنوبی ایران می رویندکه گونه L. sublepidot انحصاری ایران است. اسطوخودوس فرانسوي یکی از قدیمی ترین گیاهان دارویی است که در طب سنتی و تولید فراوردههاي دارویی کاربرد زیادي دارد. این گیاه، خشبی ۴۰ سانتیمتر و داراي سیستم ریشه اي طویل – و چند ساله با ارتفاع حدود ۶۰ . برگهاي گیاه قادر است از عمق ۳-۴ متري زمین آب را جذب نماید.

آبیاری
اسطوخودوس به خشکی مقام است و به آبیاری کم نیاز دارد. هنگامی گیاه را آبیاری کنید که در فاصله بین دو آبیاری خاک گلدان خشک شده باشد.

تعویض گلدان
اگر گیاه در گلدانی بسیار کوچک کاشته شده باشد، ریشه فشرده شده و به گیاه استرس وارد می‌شود. اسطوخودوس را در گلدانی بکارید که حداقل 40-30 سانتی‌ متر فضای خالی در اطراف آن وجود داشته باشد.

تمیز نمودن برگ
نیازی به تمیز کردن برگ ندارد (چندان هم امکان پذیر نیست).

خاک
ترکیبی از کوکوپیت ۳۰ درصد + پیت ماس ۵۰ درصد + پرلیت ۲۰ درصد یا خاک گلدانی ۶۰ درصد + ماسه ۲۰ درصد + کود حیوانی ۲۰ درصد خاک مناسب برای کاشت اسطوخودوس در گلدان است.

حتما بخوانید: تیلاندزیا سایانیا از گیاهان گلدار در خانواده آناناس با گلهایی به رنگ بنفش

دما
مناسب ترین دما برای رشد اسطوخودوس دمایی بین 18 تا 25 درجه سانتیگراد است.

رطوبت
اسطوخودوس به رطوبت محیطی زیاد نیاز ندارد. رطوبت خانه برای آن مناسب می باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
برای حیوانات سمی است.

نور
اسطوخودوس به نور کامل خورشید به مدت روزانه حداقل ۸ تا ۱۰ ساعت نیاز دارد تا رشد بهتری داشته باشد.

 کاشتن اسطوخودوس در باغچه در مناطق گرم و خشک توصیه می‌شود.

هرس
هرس کردن اسطوخدوس را زمانی باید شروع کرد که گیاه جوان هنوز در گلدان قرار دارد و در طول عمر گیاه حداقل یک بار در سال باید انجام شود. 1/2 یا 1/3 گیاه را ببرید تا وسط گیاه تبدیل به چوب نشود.

عمليات هرس در پائيز سال اول و سال دوم انجام شود، تا از رشد طولی گياه جلوگيری شود. بعد از هرس بايد قد گياه 15 تا 20 سانتيمتر شود (سال اول).

در سال دوم گیاه را به فرم نيمكره هرس کنید با ارتفاع 20 تا 25 سانتيمتر و پهنا از هر طرف 15 تا 20 سانتيمتر شود.

وضعیت گل دهی
اسطوخودوس اواسط تا اواخر تابستان به گل می رود.

کود دهی
ماهی یکبار با کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب اسطوخودوس را تغذیه کنید.

تکثیر با بذر
کاشت بذر اسطوخودوس در پاییز یا اوایل بهار انجام می‌شود.

 ابتدا یک ظرف مناسب را از خاک پرکنید. خاک را به خوبی آبیاری کنید و بذرها رو سطح خاک قرار دهید. روی بذرها یک سانتی‌متر خاک ریخته و دوباره آبیاری کنید. بهتر است که آبیاری را با اسپری انجام دهید تا از فرو رفتن و خفه شدن بذرها در داخل خاک جلوگیری شود.

قلمه ساقه ای
برای گرفتن قلمه، از شاخه‌هایی که گل ندارند استفاده کنید. شاخه‌هایی که پایه چوبی دارند اما نوک آن‌ها سبز و نرم است. یک شاخه 10 سانتی متری را به آرامی بکشید و آن را از گیاه اصلی دور کنید. با استفاده از یک قیچی یا چاقوی تیز قلمه را از گیاه اصلی جدا کنید. یک گیاه سالم برای قلمه گیری انتخاب نمایید.

برگ‌ها را از پایه قلمه جدا کنید و قلمه را در پودر هورمون ریشه زای مناسب برای قلمه‌های نیمه سخت قرار دهید.

گلدان را با خاک مخصوص گلدان پر کنید. با استفاده از مداد، یک سوراخ کم عمق در خاک ایجاد کنید و قلمه را در آن قرار دهید. این کار را برای هر قلمه تکرار کنید. خاک اطراف قلمه‌ها را با دست فشار دهید و سپس خاک را مرطوب کنید. در مناطق خنک یا سرد، گلدان را با یک کیسه پلاستیکی شفاف که در اطراف لبه گلدان محکم شده باشد، بپوشانید. در مناطق گرم و مرطوب نیازی به پوشش پلاستیکی نیست.

گلدان‌ها را در یک پنجره گرم و روشن قرار دهید. هر زمان که خاک خشک شد به آن آب دهید. مراقب باشید که بیش از حد آب ندهید، زیرا باعث پوسیدگی قلمه‌ها می‌شود.

ارکیده orchid

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر ارکیده orchid

معرفی

ارکیده ها گروهی منحصر به فرد از گیاهان محسوب می شوند و از لحاظ رویشی به طور گسترده ای با هم متفاوتند. با وجود این، تمام گونه های آن به دلیل ویژگی های گل ها به هم وابسته و تیره بزرگی را به وجود می آورند.

در تیره ارکـیده، بیش از 800 جنس و 17500 گونه شناخته شده که تک لپه ای علفی دائمی را شامل می شود. این گیاهان از نظر عادت رشد می توانند تک پا (Monopodial)، هم پا (Sympodial)و برخی بالا رونده (Vanilla)باشند. اگرچه بیشتر از ارکیده ها سبزینه دار می باشند ولی تعدادی ساپروفیت و بدون برگ هستند. ساقه ها ممکن است دارای یک یا چند میانگره متورم به نام سوخ نما و دارای یک یا چند برگ باشند.

برگ ها دارای شبکه رگبرگی موازی بوده و از شکل های مختلف کشیده، بیضی و گرد برخوردار بوده و یک در میان ساقه قرار دارند. گل هـا نـیـز بـسیـار مـشخـص و دارای رنـگ های مـتنـوع و برخی دو یا سه رنـگ مـی بـاشـنـد (Vanda tricolor ,Cattleya bicolor).

هر گل از 7 قسمت تشکیل شده که شامل 3 عدد گلبرگ، 3 کاسبرگ و یک ستون است که کاسبرگ ها و گلبرگ ها هر دو رنگی هستند.

آبیاری
هر زمان که خاک گلدانتان نزدیک به خشک شدن بود، آن را آبیاری کنید.

اگر آب دارای املاح زیاد است، بهتر است که برای آبیاری گیاهتان از آب جوشیده استفاده نمایید.

تعویض گلدان
هر دو سال یکبار بعد از گلدهی احتیاج به تعویض گلدان دارد.

تمیز نمودن برگ
با استفاده از یک پارچه یا حوله ی لطیف و مرطوب برگهای ارکیده را تمیز کنید.

تکثیر
قلمه: بیشتر ارکیده های تک پا مانند Vandaو Arachnisبا قلمه انتهایی ازدیاد می شوند. قلمه های استفاده شده باید دارای ریشه هوایی باشند. دو جنس Phalaenopsis و Phaius را می توان با قلمه های ساقه دارای گل افزود.

در ساقه گل جنس Phaius معمولا حداقل 7 گره بین پایین ترین گل تا پایه ساقه وجود دارد. هر یک از این گره ها با براکته های برگ مانند که جوانه گلی را محافظت می کند در برگرفته شده است، با قطع قسمت گل داده بقیه را در خزه اسفاگنوم مرطوب می خوابانند تا از هر گره یک گیاه به وجود آید که آن ها را جدا می کنند و جداگانه کشت می کنند. البته در Phalaenopsis در بیشتر مواقع بالاترین گره که درست زیر اولین گل قرار دارد دارای یک جوانه گل است و گره پایینی اغلب جوانه با دوامی ندارد. بتابراین بهتر است از گره های میانی استفاده شود.

تقسیم بوته: Paphiopedilium ، Cattleya و Cymbidium و دیگر ارکیده های هم رشد را با تقسیم بوته افزایش می دهند. این عمل روی گیاهانی انجام می شود که 6 سوخ نما یا بیشتر داشته باشند. محل برش ریزوم از بین سومین و چهارمین سوخ نما بوده و هر دو قسمت را به صورت گیاهانی مجزا در گلدان می کارند.

از آنجایی که اکثر Cattleyaها تنها سالی یک برگ به وجود می آورند. تقسیم ریزوم بیشتر گیاهان هر سه سال یک بار انجام می شود. جنس هایی چون Paphiopedilium و Cymbidium را می توان به دفعات بیشتر، زمانی که تنها دارای یک دسته برگ یا یک سوخ نما باشد، تقسیم بوته کرد. تنه جوش (Offshoot): تنه جوش ها گیاهک هایی هستند که از قسمت های بالایی یا میانی ساقه ها یا سوخ نماهای برخی گونه های دندروبیوم و اپیدندروم حاصل می شود و در هاوایی به نام Kaiki معروف است. این تنه جوش ها در حالی که به گیاه متصل هستند ریشه می دهند که با تشکیل 4 یا تعداد بیشتری ریشه می توان آن ها را جدا کرده و در گلدان دیگری کشت کرد.

بسیاری از پاجوش ها مانند انواع Epidendrum در زمان جداسازی دارای گل هستند که اگر با دقت عمل شود آسیبی به گل ها نمی رسد.

حتما بخوانید: بن سای جونی پرس، زیبای خواستنی

خاک
این گیاه به خاک سبک با زهکشی مناسب نیاز دارد. مخلوط دو قسمت خاک برگ، یک قسمت خاک لوم، یک قسمت پیت، مناسب است. همچنین مخلوطی از کوکوپیت، کوکوچیپس و پرلیت نیز مناسب می باشد.

دما
دمای خانه همواره در محدوده 16 تا 24 درجه سانتی گراد باشد.

رطوبت
گل ارکیده رطوبت دوست است و اغلب رطوبت محیطی مناسب برای آن حدود ۵۰ تا ۷۰ درصد است.

برای ایجاد رطوبت از روش جزیره استفاده کنید.

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
گل ارکیده سمی نمی باشد.

نور
ارکیده جای پرنور را دوست دارد اما نباید مقابل نور مستقیم خورشید قرار بگیرد.
پنجره‌ها حتما باید پرده نازکی داشته باشند که آفتاب مستقیم به گیاه نتابد.

هرس
باید ریشه های مرده و ساقه های خراب را از بین برده تا سلامتی گیاه بهبود یابد.

وضعیت گل دهی
در اوایل بهار به گل می رود.

کود دهی
باید هر دو هفته یا یک ماه یکبار از کودهای کامل و استاندارد و با غلظت مناسب، کوددهی گیاه را انجام داد.

تکثیر با پاجوش
برای تکثیر به روش پاجوش لازم است گیاهچه های جدید که بروی ساقه گل ارکیده ایجاد می شوند، جدا شده و در بستر جدید کشت شوند.

در قسمت گره (نقطه اتصال برگ به ساقه) معمولاً گیاهچه های کوچکی تشکیل می شود که با جداکردن این گیاهچه ها، می توانید گل ارکیده را تکثیر کنید. گیاهچه هایی که بروی ساقه پدیدار می شوند معمولا پس از پایان فصل گلدهی و در فصل بهار ظاهر می شوند. دقت کنید گیاهچه ای که قصد جداکردن آن را از گیاه مادر دارید، دارای حداقل 2 تا 3 برگ باشد و ارتفاع آن به 5 تا 7 سانتی متر رسیده باشد.
گیاهچه را در بستری که شامل کوکوپیت، پیت موس، شن و زغال چوب باشد قرار دهید. برای اینکه ریشه دهی گیاهچه سریع تر شود، مکانی مرطوب را برای گیاه در نظر بگیرید. هر روز غبارپاشی کنید. بازه دمایی مکان نگهداری را بین 22 تا 28 درجه نگه دارید. ممکن است با توجه به شرایط محیطی، زمان ریشه دهی کمی طول بکشد. بین 4 تا 6 ماه زمان ریشه دهی گل ارکیده می باشد.

ریزوم
برای تکثیر ارکیده از طریق ریزوم، لازم است که 6 یا تعداد بیشتری پیاز کاذب داشته باشد. ریزوم را از قسمتی برش بزنید که بین پیاز کاذب سوم و چهارم باشد. پس از آن هر دو قسمت را به صورت جداگانه در گلدانی مجزا بکارید.

قلمه ساقه ای
قسمتی از ساقه گل ارکیده را در نظر بگیرید. بهتر است قسمت انتخاب شده دارای حداقل یک یا دو گره باشد.

با یک قیچی یا چاقوی تیز ساقه را به طول 5 تا 7 سانتی متر جدا کنید. قلمه گرفته شده را به صورت خوابیده و افقی، در بستر پیت موس یا کوکوپیت قرار دهید.

با پوشش پلاستیکی روی قلمه را بپوشانید و برای اینکه اکسیژن لازم به گیاه برسد، چند سوراخ در پلاستیک ایجاد کنید. بهتر است پوشش پلاستیکی که انتخاب می کنید روشن باشد تا بتواند نور را از خود عبور دهد.

اجازه ندهید که بستر خشک شود و هر روز غبارپاشی کنید. پس از مدتی از قسمت گره، جوانه های جدید ظاهر می شوند.

ادریسی hydrangeaceae

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر ادریسی hydrangeaceae

نام محصول: ادریسی
نام انگلیسی: hydrangeaceae
نام علمی: hydrangeaceae

معرفی

در بین گیاهان مختلف، ادریسی به گیاه دم دمی مزاج معروف است. البته دلیلش هم واضح است. چون با تغییر PH خاک به سرعت تغییر رنگ می‌دهد!

عملکرد این گیاه بسیار جالب است: اگر خاک اسیدی باشد، رنگ گل‌ها آبی و اگر خاک بازی باشد، رنگ گل‌ها صورتی می‌شود. اگر به دنبال اضافه کردن کمی رنگ و انرژی به محیط هستید و در عین حال تمایل ندارید که خیلی برای نگهداری از گیاه زمان صرف کنید، خرید گل ادریسی با گل‌های زیبا و برگ‌های بزرگ و براق خود یکی از مناسب‌ترین انتخاب‌ها برای شماست.

توصیه می‌کنیم برای نمای بهتر، ادریسی را در گلدان‌های بزرگ قرار دهید.

آبیاری
گل ادریسی نیاز به خاک مرطوب دارد و سعی کنید که خاک گلدان خشک نشود. بنابراین خاک گلدان را همیشه مرطوب نگه دارید.

تعویض گلدان
بهتر است برای داشتن یک گل ادریسی زیبا و شاداب قلمه های ریشه دار شده را در یک گلدان بزرگتر بکارید چرا که ادریسی رشد سریعی دارد و نیاری به گلدان های کوچک و بستر کاشت قلمه ندارد و در ابتدا باید در گلدان بزرگ کاشته شود.

تمیز نمودن برگ
با غبارپاشی می توانید برگهای ادریسی را تمیز کنید. همچنین با اسفنج یا پارچه نرم و مرطوب نیز می توانید استفاده کنید.

خاک
خاک مناسب برای  گیاه ادریسی ترکیبی از کود برگ، کوکوپیت و پرلیت است تا آب به راحتی از خاک عبور کند و زهکشی به خوبی انجام شود.

رنگ گلبرگهای ادریسی با تغییر ph خاک تغییر می‌کند. در خاک های قلیایی رنگ گلها صورتی شده و در خاکهای اسیدی رنگ گلبرگها رو به آبی می‌رود.

دما
دمای لازم برای نگهداری ادریسی 15 الی 20 درجه سانتیگراد است.

رطوبت
رطوبت محیط برای ادریسی مناسب است. در تابستان سعی کنید رطوبت مورد نیاز گیاه را فراهم نمایید. بدین ترتیب می‌توانید از روش جزیره استفاده کرده تا رطوبت لازم برای هورتانسیا فراهم شود. گاهی گیاه را غبارپاشی کنید ولی این کار را در آفتاب انجام ندهید زیرا باعث سوختگی در برگها می‌شود.

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
همه ی انواع گل ادریسی مقادیری ماده سمی به نام سیانوژنیک گلیکوساید دارند. که اگر اشتباها مصرف شوند، باعث ایجاد مشکلات گوارشی می شوند. هم چنین اگر حیوان خانگی دارید آن ها را از بوته ی ادریسی دور نگه دارید.

حتما بخوانید: نخل شامادورا، یک نخل جمع و جور با برگهای سبز تیره و ساقه هایی روشن 

نور
گل ادریسی شرایط نوری نیم سایه را می‌پسندد. به این صورت که در فصل پاییز برای دریافت نور، آن را به فضای باز و جلوی آفتاب منتقل کنید و در روزهای گرم تابستان از دادن نور شدید آفتاب به آن خودداری کرده و مکانی سایه برای آن انتخاب کنید.

هرس
با اتمام فصل گلدهی ادریسی، زمان هرس فرا می‌رسد. اگر به موقع گیاه هرس نشود، سال بعد گلدهی آن کم می‌شود.

هنگام هرس باید ساقه‌های شکسته و خشک شده و یا شاخه‌هایی که مشکل خاصی دارند را ببرید. همچنین ساقه‌هایی که در مرکز گیاه هستند را نیز کوتاه کنید.

وضعیت گل دهی
گلهای ادریسی از اواسط تا اواخر تابستان به رنگ های صورتی و آبی ظاهر می شوند.

کود دهی
در فصول رشد (بهار و تابستان) هر دو هفته یکبار از کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب گیاه ادریسی را تغذیه کنید.

تکثیر با بذر
در این روش بذر گل ادریسی را در خاک غنی بکارید. محل کاشت باید آفتابگیر باشد. دمای مناسب برای رشد بذر حدود 27 درجه سانتی گراد است. بذر گل ادریسی 10 الی 14 روز زمان لازم دارد تا جوانه بزند. در این مدت بستر کاشت باید همیشه مرطوب  باشد (و البته که خیس نباشد). بستر کاشت بذر را باید به آرامی آبیاری کرده تا بذر‌ها با فشار آب شسته نشوند.

خوابانیدن ساده
در این روش تکثیر، باید 2.5 سانتیمتر از پوست ساقه گل ادریسی را که در قسمت پایین گل قرار دارد برداشته شود. ساقه بدون پوست را در خاک قرار دهید. پس از مدتی در همین قسمت ریشه‌زایی انجام می‌شود. پس از تشکیل ریشه، ساقه را از قسمت پایین‌تر آن جدا کرده و به محل کاشت جدید انتقال دهید.

ریشه
تکثیر گل ادریسی با استفاده از تقسیم بوته را در زمانی که گیاه به خواب رفته و رشد چندانی ندارد انجام دهید. بوته‌های تشکیل شده از گیاه مادری را جدا کرده و به محل کاشت انتقال دهید.

قلمه ساقه ای
در تکثیر گل ادریسی از شاخه‌هایی از گیاه که یکساله شده‌اند استفاده کنید. قلمه گل ادریسی حداقل باید سه برگ داشته باشد. انتهای ساقه قلمه گل ادریسی را به هورمون اکسین آغشته کنید تا ریشه‌ زایی سریع انجام شود. بستر کاشت قلمه‌ها باید پیت یا ماسه شسته شده باشد. برای افزایش دمای بستر کاشت از دستگاه گرم کننده (Bottom heat) استفاده کنید. با اسپری آب جهت تامین رطوبت و آب قلمه گل ادریسی را آبپاشی کنید.

آیلکس Holly tree

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر آیلکس Holly tree

نام محصول: آیلکس
نام انگلیسی: Holly tree
نام علمی: holly tree

معرفی

این درخت با شاخ و برگ انبوهش در باغ و باغچه کاشته می شود. این گل ابلق هست و آبیاری زیاد باعث سبز شدن برگها می شود. سعی شود در تابستان هر وقت خاکش خشک شد آن را آبیاری کنید تا ابلقی از بین نرود  و ریشه دچار پوسیدگی نشود.

این گیاه با شاخ و برگ انبوهش در باغ و باغچه، چه کنار هم کاشته شوند و چه به صورت پرچینی متراکم هرس و کوتاه شوند و چه تک درخت خوش نمای باغچه باشد، چه مهمان گلخانه شود فرقی ندارد. همه جا خاص و چشم گیر است؛ حتی با میوه های سرخش، پرنده ها را به باغچه دعوت می کند. ایلکس که رشد کندی دارد، می تواند درخت بلندی باشد ولی اغلب با تاجی مخروطی تا ۹-۱۵ متر قد می کشد.

در ادامه در برگام از نحوه نگهداری این درخت زیبا بخوانید:

آبیاری
به آبیاری متوسط نیاز دارد. هر زمان که سطح خاک خشک شد به آن بدهید.

تعویض گلدان
بعد از خرید حتما باید از گلدان درآورده و در خاک کاشته شود.

خاک
آیلکس به بیشتر خاک ها سازگار است و در خاک های غنی، مرطوب و کمی سنگین بهترین رشد را دارد. خاک اسیدی را دوست دارد. در کل خاک آن باید زهکش خوبی داشته باشد. می توانید ترکیب پیت ماس با پرلیت درشت یا خاک جنگلی با تفاله چایی به خاکش اضافه کنید.

دما
در اقلیم های خنک و مرطوب بهترین رشد را دارد.

رطوبت
این گیاه هوای مرطوب را دوست دارد و باعث افزایش سرعت رشدش خواهد شد.

حتما بخوانید: کراسولای بندکفشی مناسب تراریوم و دیش گاردن ها

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
این گیاه دارای ترکیبات سمی است. میوه های قرمز آن ممکن است برای کودکان جلب توجه کند اما باید دقت کرد که مورد استفاده قرار نگیرد زیرا سمی و قی آور می باشد.

نور
آیلکس در آفتاب کامل به خوبی رشد می کند. در مکان های نیم سایه یا کاملا سایه هم می تواند رشد کند.

هرس
با هرس می توان ارتفاع آن را کنترل نمود و به فرم دلخواه در آورد.

وضعیت گل دهی
زمان گل دادن آیلکس در پاییز و زمستان می باشد.

کود دهی
از کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب گیاه آیلکس را تغذیه کنید.

تکثیر با بذر
بذرها را در اواسط پاییز و در بستر مناسب بکارید. بستر می تواند کوکوپیت و ورمی کمپوست باشد.

قلمه ساقه ای
برای تکثیر از طریق قلمه، شاخه ای سالم و قوی انتخاب کنید. برش نوک بهترین شانس موفقیت را به شما می دهد زیرا هورمونی که در نوک گیاه قرار دارد به تحریک رشد کمک می کند. بهترین زمان برای قلمه زدن تابستان تا اواخر پاییز است. برش را نیم سانتیمتر زیر گره برگ قرار دهید. می توانید از هورمون ریشه زایی برای تسریع در ریشه زدن استفاده کنید. قلمه ها را در گلدان قرار داده و در جای مرطوب نگه دارید.

آگلونوما Chinese Evergreen

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر آگلونوما Chinese Evergreen

معرفی

گیاه آگلونوما با نام علمی Aglaonema treubii متعلق به خانواده Araceae است که با نام انگلیسی همیشه سبز چینی و یا در ایران گاهی با نام نخشید شناخته می ‌شود. این گیاه بومی جنگلهای بارانی جنوب شرقی آسیا است. به عنوان یک گیاه گلدانی و آپارتمانی، ارتفاع این گیاه در نمونه‌های مختلف آن بین 150-20 سانتیمتر و طول برگها بین 45-10 سانتیمتر و عرض برگها بین 16-4 سانتیمتر متغیر است. برگ در برخی از نمونه‌های آگلونوما سبز ساده است اما اغلب نمونه‌های این گیاه طرحهایی با رنگهای نقره‌ای، خاکستری و یا سبز روشن بر روی پهنه‌ خود دارند.

آبیاری
باید زمانی اقدام به آبیاری کنید که سطح رویی خاک کاملا خشک شده باشد. آبیاری زیاد برگهای این گیاه را خراب کرده و گیاه را دچار بیماری پوسیدگی ریشه می‌کند. کمبود آب موجب آویخته شدن برگهای این گیاه می‌شود.

تعویض گلدان
به طور معمول هر 1 یا 2 سال یکبار، آگلونما نیاز به تعویض گلدان خواهد داشت. اما اگر زودتر از این زمان، ریشه ها از زیر گلدان بیرون زدند و برگهای گیاه با وجود فراهم بودن تمامی شرایط، بیحال بودند، نشان دهنده این است که زمان تعویض گلدان فرارسیده است.

تمیز نمودن برگ
پاک کردن برگها با پارچه نرم و یا اسفنج مرطوب کافی است. از مواد براق کننده ی شیمیایی که روزنه برگها را مسدود می کند خودداری نمایید.

خاک
خاک خوب زهکشی و تخلیه شده، بسیار مناسب است. 1/2 خاک هوموسی سبک + 1/2 ماسه شسته شده مناسب می باشد.

دما
دمای ایده آل آگلونما 18 الی 25 درجه سانتیگراد است و این گیاه به سرما حساس است و سرمای بیش از اندازه به راحتی موجب مرگ گیاه می شود.

باید بدانید که قرار گرفتن این گیاه در نزدیکی وسایل سرمایشی و یا گرمایشی هم منجر به از بین رفتن گیاه می شود.

رطوبت
آگلونما به رطوبت محیطی 60 تا 80 درصد نیاز دارد. در تابستان نیاز است که هر هفته 2 تا 3 مرتبه غبارپاشی شود.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
شیره آگلونوما سمی است و باعث سوزش در پوست شده و اگر وارد دهان شود منجر به سوزش دهان، لب ها، گلو و زبان می شود.

نور
آگلونما نیاز نوری کمی دارد. توجه کنید که این گیاه را در معرض نور مستقیم قرار ندهید، چرا که برگهای آن دچار آسیب می‌شوند. همواره این نکته را در نظر داشته باشید که گونه های رنگی به نور بیشتری نیاز دارند و کمبود نور باعث از بین رفتن زیبایی آن ها می شود.

هرس
برای از بین بردن برگ زرد پایین گیاه و یا گل های خراب شده، هرس کردن بسیار مورد نیاز است.

وضعیت گل دهی
اگر نگهداری آگلونما را به خوبی انجام دهید ، شاهد گلدهی آن خواهید بود. گل‌ها از لحاظ ظاهری به رنگ سفید هستند و شکلی شبیه به گل اسپاتی فیلوم دارند.

البته گل‌های آگلونما گاهی جای خود را به میوه‌هایی به رنگ قرمز می‌دهند.

حتما بخوانید: سیکلامن گل زیبا و محبوب و پرفروش گل فروشی ها

کود دهی
در فصل رویش یعنی بهار و تابستان که رشد آگلونوما بیشتر است می توانید هر دو هفته یکبار از کود مایع رقیق برای تغذیه گیاه استفاده کنید. کود مورد نیاز به اندازه 2 گرم در لیتر کافی است.

تکثیر با بذر
زمان مناسب برای تکثیر آگلونما با بذر، اواخر بهار است.

بذرها را داخل گلدان قرار داده و در دمای 26-21 درجه سانتیگراد نگهداری کنید. بذرها طی 3-1 ماه جوانه می‌زنند. البته اگر بذر تازه باشد جوانه زنی در طی دو هفته نیز ممکن است روی دهد.

تکثیر با پاجوش
در این روش ابتدا بوته گیاه را از گلدان خارج کنید و با یک قیچی یا چاقو جوانه‌های گیاه را از گیاه اصلی جدا کنید.

دقت داشته باشید که جوانه‌هایی را جدا کنید که حداقل دو برگ دارند و ریشه نیز زده اند. بعد از جدا کردن، جوانه‌ها را در خاک کمپوست یا پایه پیت در یک گلدان با دهانه ۹ سانتی‌متر بکارید و حتما خاک را فشرده کنید.

برای ریشه زدن سریعتر، می‌توانید روی گلدان کیسه بکشید و آن را چند سوراخ کنید که هوا جریان داشته باشد.

گیاه را دور از تابش مستقیم خورشید قرار دهید و دمای ۲۰ تا ۲۱ درجه سانتیگراد دمای مطلوب است.

ریشه‌دهی از چند هفته تا ۲ ماه به طول می‌انجامد. بهترین زمان برای تکثیر آگلونما با این روش اواسط بهار تا اوایل تابستان است.

قلمه ساقه ای
در این روش یک ساقه قوی و محکم را انتخاب کنید. سپس ساقه را به قسمت‌های ۴ تا ۵ سانتی‌متری برش دهید. یک سوم این قسمت‌های بریده شده را در خاک فرو کنید و خاک را مرطوب نگه دارید.

دمای محیط را ۲۴ درجه تنظیم کنید. می‌توانید روی قلمه‌ها را با نایلون بپوشانید. با گذشت زمان شاهد برگدهی و رشد گیاه خواهید بود. آن زمان قلمه را به گلدان منتقل کنید.

آنتوریوم Flamingo Flower

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر آنتوریوم Flamingo Flower

نام محصول: آنتوریوم
نام انگلیسی: Flamingo Flower
نام علمی: flamingo flower

معرفی

نام علمی این گیاه ANTHURIUM SCHERZERIANUM است که از خانواده شپیوری ها (آراسه) می باشد و زادگاه اون مناطق مرطوب گرمسیری جنگلی کوهستانی مرکز و جنوب امریکا می باشد، گیاهی با برگهای پهن و قلبی شکل که اگر آنتوریم به گل نشیند هم زیبایی اون چشم نواز هست، این گیاه به علت داشتن گلهایی با رنگ های (صورتی، زرد، سفید و قرمز) طرفداران زیادی به خود جلب کرده است و همچنین گلهایش حدود 2 الی 3 ماه روی گیاه ماندگاری دارند.

در ادامه در برگام نحوه نگهداری این گل زیبا را می خوانید:

آبیاری
در طول فصل رشد (اواخر اسفند تا شهریور ماه) قبل از آبیاری آنتوریوم، انگشت خود را در حدود ۲/۵ سانتی‌متر در خاک گلدان فرو کنید. در صورت خشک بودن، به طور کامل گیاه را آبیاری کنید تا آب از سوراخ های تخلیه پایین گلدان تخلیه شود.

در زمستان گیاه به خواب رفته (رشدش کند می‌شود) و احتمالاً فقط هر ۲ هفته یک‌بار به آب احتیاج دارد.

تعویض گلدان
گلدان گل آنتوریوم معمولاً باید هر ۲ سال یکبار عوض شود.

زمانی که ریشه‌های گل آنتوریوم سطح خاک گلدان را به خود اختصاص داده باشد، زمان آن است که گلدان تعویض شود.

این کار را ترجیحاً در بهار بایستی انجام داد، زیرا روزهای خنک‌تر باعث تطبیق سریع گیاه با گلدان جدید می‌شود.

تمیز نمودن برگ
با استفاده از دستمال مرطوب و آب ولرم برگهای گیاه آنتوریوم را تمیز کنید.

خاک
آنتوریم  به خاکی سبک با زهکش بالا نیازمند است. ترکیب پیت ماس (خاک برگ) + پرلیت (برای افزایش نفوذپذیری آب و مواد غذایی) یا ماسه شسته شده + یک لایه زغال به عنوان زهکش مناسب می باشد.

آنتوریم خاک کمی اسیدی را می پسندد.

حتما بخوانید: آیلکس درختی زیبا با شاخ و برگ انبوه و میوه ها سرخ رنگ

دما
آنتوریوم در زمان گلدهی به دمای روزانه بین 22 تا 25 درجه و دمای شبانه حدود 18 تا 21 درجه سانتیگراد نیاز دارد. در صورت که تولید گل نکند، حدودا 3 تا 5 هفته دما را حدود 15 درجه سانتیگراد ثابت نگه دارید (شوک سرمایی).

رطوبت
آنتوریم به رطوبت محیطی بیش از 60 درصد نیاز دارد. می توانید آن را غبارپاشی و یا با ریختن آب در زیرگدانی رطوبت مورد نیاز آن را تامین کنید (در زیر توضیح داده شده است). در تابستان هر هفته 5 تا 6 بار و در زمستان 2 بار در هفته رطوبت پاشی لازم است.

برای ایجاد رطوبت دو روش بیان می‌کنیم:

روش اول:

اسپری کردن آب روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی: در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
در صورت بلعیده شدن می تواند مشکلاتی ایجاد نماید.

نور
این گیاه به نور متوسط و فیلتر شده پشت پنجره برای رشد و گلدهی نیاز دارد، نور مستقیم و زیاد باعث سوختگی در برگها و به مرور باعث از بین رفتن گیاه شما خواهد شد. نه نور زیاد و نه نور کم برای رشد آن مناسب نیست.

هرس
در ابتدا باید برگ‌های زرد یا قهوه‌ای و گل های مرده را از گیاه جدا کنید. سپس یک نگاه کلی به گیاه بکنید و تمام برگ‌هایی که شکل کلی گیاه را به هم میریزد هرس کنید مانند برگ‌هایی که بیش از حد بلند شده‌اند یا در زاویه‌ای نامتقارن رشد کرده‌اند. مراقب باشید که بیش از حد برگ‌ها را هرس نکنید و حداقل چهار برگ بر روی آنتوریوم باقی بگذارید.

وضعیت گل دهی
گلهای آنتوریوم به رنگ قرمز، صورتی، زرد و یا سفیدرنگ می باشد و در اواخر بهار یا تابستان گل می دهد.

کود دهی
برای رشد بهتر گیاه آنتوریوم، باید هر 2 هفته یکبار به خصوص در فصول رشد، یعنی بهار و تابستان اقدام به کوددهی کنید. کود مخصوص آنتوریوم و انواع کود مخصوص گیاهان آپارتمانی برای این گیاه مناسب است. همچنین در صورت گل ندادن در تابستان، می‌توانید از تقویت کننده گلدهی مخصوص آنتوریوم استفاده کنید، تا گیاه تقویت شده و اقدام به گلدهی کند.

تکثیر با بذر
به آرامی بذر را داخل ورمیکولیت فشار دهید تا در عمق خاک قرار بگیرد. دقت کنید کنید که بذرها را در عمق زیادی قرار ندهید که توان رشد را از آنها بگیرید.

بستر کاشت را با پلاستیک شفافی بپوشانید تا شرایط گلخانه ای برای رشد بذرها فراهم شود و قدرت ریشه زنی آن ها بیشتر شود. حتما روی پلاستیک را سوراخ کنید و یا هر چند وقت یکبار ان را بردارید تا روی خاک هوا بخورد و کپک نزند و آن را در دمای حداقل 21 درجه سانتیگراد نگهداری کنید.

زمانی که جوانه زنی انجام شد، روکش پلاستیکی را بردارید بذر هایی که جوانه زده اند و اندکی رشد کرده اند را به گلدان های جدید و مجزا منتقل کنید.

تکثیر با پاجوش
به وسیله جداکردن توده ریشه ها در جایی که گیاهان کوچک درکنار گیاه مادری مشاهده می شوند، نیز می توان آنتوریوم را تکثیر کرد. سعی کنید گیاهانی را از کنار پایه مادری جدا کنید، که رشد فعال داشته و برگهای جدید تولید کرده اند.

گیاهان جوان را در گلدانی با قطر دهانه 13-11 سانتیمتر، حاوی کمپوست گلدانی با پایه پیت، بکارید. مراقب باشید گیاهچه به زیر خاک فرو نرود و کمی بالاتر از سطح خاک قرار بگیرد.

دمای مناسب 24 درجه سانتیگراد است. سعی کنید رطوبت بستر را حفظ کنید. برای انجام این کار یا هر روز غبارپاشی انجام دهید و یا گلدان را با کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید.

قلمه ساقه ای
برای قلمه زدن آنتوریوم ابتدا باید به کمک یک قیچی یا چاقوی تیز و تمیز قسمتی از ساقه های گیاه را جدا کنید. ساقه هایی را برای اینکار انتخاب کنید که حداقل 2 الی 3 بند داشته باشد و ریشه های هوایی بر روی آن قابل دیدن باشد.

خاک سبک با قابلیت زهکش بالا و جذب رطوبت برای آنتوریوم مناسب است. به همین منظور از مخلوط ماسه و پیت ماس به مقدار مساوی برای قلمه آنتوریوم استفاده کنید.

برای کاشت قلمه ها گلدان را از خاک پر کرده و با دو انگشت در سطح آن حفره ایجاد کنید.

قلمه ها را داخل خاک بکارید و به گلدان خاک اضافه کنید، سپس سطح خاک را به کمک انگشتان خود اندکی فشرده کنید.

گلدان را آبیاری کنید و خاک را در مدت رشد قلمه ها مرطوب نگه دارید. بهتر است که روی قلمه ها را با پلاستیکی شفاف بپوشانید.

دمای مناسب برای نگهداری بستر 25 الی 30 درجه سانتیگراد است. در مدت چند هفته قلمه ها باید شروع به ریشه زایی کنند و برگ جدید بدهند.

آلوئه ورا aloe vera

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر آلوئه ورا aloe vera

نام محصول: آلوئه ورا
نام انگلیسی: aloe vera
نام علمی: aloe vera

معرفی

آلوئه ورا یک گیاه بادوام با گلهای زرد است. برگهای سخت آبدار و نیزه ای این گیاه به طول ۲۰ اینچ رشد می کند و طول کل گیاه تا ۴ پا می رسد. تنها برگهای این گیاه ارزش دارویی دارند، اما بخشهای مختلف برگها نیز برای اهداف گوناگونی مورد استفاده قرار می گیرند. ژله شفاف و سفتی از قسمتهای داخلی برگ تشرح میشود. بین این ژله و پوست بیرونی برگ سلولهای خاصی حاوی مایع زردرنگ تلخ قرار دارد. وقتی که این مایع خشک میشود، سبب تولید شیره آلوئه ورا میشود.

آبیاری
این گیاه نیاز خیلی زیادی به آب ندارد، بین دو آبیاری حتما خاک گلدان تا عمق ۴ الی ۵ سانتی متری خشک بشه و سپس اقدام به آبیاری مجدد کنید. در آبیاری مجدد حتما به حدی گیاه را آبیاری کنید که آب از زیر گلدان راج شود و سپس آب اضافی خارج شده را از زیر گلدانی تخلیه کنید.

توجه داشته باشید که در فصل های سرد سال که گیاه به خواب زمستانی می رود حتما گیاه را خیلی کم آبیاری کنید حتما زمان بین دو آبیاری میتونه تا یک ماه هم کاهش پیدا کنه.

تعویض گلدان
گیاه آلوئه ورا دارای رشد سریعی است و ریشه های آن مایل به گسترش هستند بنابراین تغییر گلدان پس از یک یا دو سال انجام گیرد تا از انبوه شدن ریشه ها جلوگیری شود.

توجه داشته باشید همیشه گلدانی با یک سایز بزرگتر انتخاب کنید.

خاک
آلوئه ورا خاک سبک با زهکش بالا میخواهد به نحوی که آب اضافی حاصل از آبیاری به راحتی از حفره انتهایی گلدان خارج شود. یک قسمت شن و دو قسمت پیت ماس یا مخلوط مساوی پیت ماس و ماسه و شن بستر مناسبی برای این گیاه است.

دما
دمای مناسب نگهداری آلوئه ورا  17-25 درجه سانتیگراد است و سرما و گرمای بیش از اندازه به آن آسیب میزند و این گیاه نباید در شب های سرد بیرون از خانه یا کنار پنجره باشد.

رطوبت
آلوئه ورا به رطوبت محیطی متوسط نیاز دارد و در صورت کمی رطوبت محیط می توان آنرا غبارپاشی کرد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
استفاده از آلوئه ورا به صورت موضعی روی پوست انسان بی‌خطر است. البته برخی از افراد به آن حساسیت دارند. منتها انسان‌ها و حیوانات خانگی و دا‌م‌ها نباید برگ‌های آن را بخورند.

نور
آلوئه ورا نور زیاد را می پسندد ولی نباید زیاد در معرض نور مستقیم آفتاب باشد، در تابستان در زیر نور مستقیم آفتاب تغییر رنگ به قهوه ای می دهد که بهتر است در سایه گذاشته شود.

هرس
برگ های که خشک، قهوه ای رنگ یا مرده یا برگ های ناسالم که بسیار رنگ پریده شده اند را می توانید بردارید. از قیچی یا چاقو در جهت بریدن آنها از ساقه استفاده کنید.

وضعیت گل دهی
زمان گلدهي آلوئه ورا اواخر فصل بهار تا اوايل فصل تابستان می باشد.

گل های آن سنبله ای و به طول 90 سانتی متر که از وسط آن رشد می کند و در انتهای آن تعدادی گل می روید. معمولا گل ها به رنگ زرد هستند ولی در بعضی از گونه ها نارنجی دیده می شود.

کود دهی
اگر شما از خاک هایی استفاده می کنید که مخلوط کود در داخل آن وجود دارد دیگر نیاز نیست که گیاه را مجددا تغذیه کنید و فقط یکبار آن هم در زمان بهار یا تابستان استفاده از کودهای محلول در آب برای گیاه آلوئه ورا کافی می باشد.

در غیر این صورت از کودهای مخصوص گیاهان آپارتمانی به صورت محلول در آب از ابتدای بهار تا اواخر تابستان به صورت ماهی یکبار تغذیه کنید.

حتما بخوانید: پپرومیا چروک گیاهی بسیار لوکس و مینیاتوری مناسب برای دفتر کار

تکثیر با بذر
از روش های تکثیر آلوئه ورا، تکثیر به روش بذر می باشد. البته سرعت تولید گیاه در این روش بسیار پایین است. روش انجام کار به این صورت است که در فصل بهار، بذر گیاه آلوئه ورا را در گلخانه یا گلدان، در دمای حدود 21 درجه سانتیگراد کشت کنید.

بذرها را باید حداکثر تا عمق 1 سانتی متری خاک کاشت زیرا در عمق های بیشتر شانس جوانه زنی بذر کمتر می شود.

این بذور معمولاً بعد از 1 الی 6 ماه شروع به جوانه زنی می کنند. حفظ رطوبت خاک در طول این مدت بسیار حائز اهمیت است.

تکثیر با پاجوش
بهترین زمان برای تکثیر آلورا از طریق پاجوش فصل بهار است. پاجوش ها در اطراف ریشه گیاه به صورت توده ای تشکیل می گردند.

پاجوش هایی با طول عمر حدود 4-3 ماه که دارای 5-4 برگ هستند و ارتفاعی حدود 25-20 سانتی‌متر دارند برای تکثیر مناسبند. گیاه را از گلدان خارج کرده و پاجوش ها را به دقت از گیاه مادر جدا کنید. سپس گیاه را در گلدان در خاکی که زهکشی مناسبی دارد بکارید.

طی دو تا سه هفته ریشه‌های گیاه شروع به رشد کرده و بزرگ می‌شوند و آلوئه ورا کوچک به یک گیاه مستقل تبدیل می‌شود.

قلمه برگی
در ابتدا باید برگ مناسبی برای تکثیر آلوئه ورا خود پیدا کنید. برای انجام این کار برگ‌های به طول 8 سانتیمتر یا بیشتر را انتخاب کنید. سپس با کمک یک چاقوی تیز برگ را در جهت رو به پایین ببرید. برگ را در یک مکان گرمی نگهداری کنید تا روی قسمت برش خورده لایه‌ای تشکیل شود که مانع از ورود انواع بیماری‌ها به داخل برگ شود.

پعد از تشکیل لایه می توانید اقدام به کاشت گیاه کنید. از گلدانی با سوراخ‌های زهکشی مناسب استفاده کنید تا آب اضافی از طریق سوراخ‌های زهکشی از گلدان خارج شود. می توانید قبل از کاشت، برای اطمینان خاطر بیشتر، برگ را داخل هورمون ریشه زایی قرار دهید. سپس برگ را تا حدود یک سوم طول آن درون خاک فرو کنید.

سعی کنید گلدان مورد نظر را در مکان کمی گرم و ترجیحا آفتابی قرار دهید. توجه کنید که به اندازه کافی به گیاه آب برسانید.

گل آفتابگردان Sunflower

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر گل آفتابگردان Sunflower

نام محصول: آفتابگردان
نام انگلیسی: Sunflower
نام علمی: sunflower

معرفی

گل آفتابگردان به خانواده Asteraceae تعلق دارد. گلهای آفتابگردان گیاهانی یکساله و یا چند ساله هستند که علاوه بر جنبه زیبایی، به دلیل تولید دانه روغنی و یا در صنایع روغن کشی مورد استفاده فراوان قرار می‌گیرند. این گیاهان از نظر اندازه کل گیاه، اندازه قطر گل، تعداد گلبرگها (برخی نمونه های زینتی به دلیل تعداد زیاد گلبرگها اصلا شبیه آفتابگردان نیستند!) و گاهی رنگ گل (زرد، نارنجی، قرمز، کرم، ارغوانی و برنزه) از تنوع برخوردار هستند به نحوی که می توان آنان را بر اساس خصوصیات ظاهری و همچنین طول عمر گل در چهار گروه عمومی قرار داد.

آبیاری
این گیاه به آبیاری متوسطی نیاز دارد پس هر زمان که خاک گلدان تا عمق ۲ الی ۳ سانتیمتری خشک شد اقدام به آبیاری کنید.

تعویض گلدان
در صورت مشاهده ریشه های گیاه از زیر گلدان بایستی گلدان را  تعویض کرد.

تکثیر
کاشت بذر یکی از راه های متداول کاشت این گیاه است و می توان کاشت بذر را در بهار انجام داد.

برای کاشت بذرها ابتدا باید یک شبانه روز آنها را در آب بخیسانید، این کار کمک زیادی به روند سریع جوانه زنی می کند.

بذر ها را در عمق ۴ الی ۵ سانتی در خاک کمپوست و یا در مخلوطی از شن و خاک برگ بکارید و آن را به خوبی آبیاری کنید.
تا زمانی که بذر ها جوانه نداده اند نگذارید بستر خاک خشک شود.

بعد از گذشت دو هفته بذرها شروع به جوان زنی می کنند.

حتما بخوانید: گل رز ملکه گل ها و از محبوبترین و زیباترین گلها

خاک
بهترین ترکیب برای خاک می تواند کوکوپیت ۶۰ درصد – پرلیت ۲۰ درصد – کود دامی یا ورمی کومپوست ۲۰ درصد و یا ترکیبی از خاک باغچه ۵۰ درصد – ماسه ۲۰ درصد – برگ خشک و خرد شده ۲۰ درصد – کود دامی یا ورمی کومپوست ۱۰ درصد باشد.

PH مناسب برای خاک این گیاه خنثی یا قلیایی است.

دما
گیاه آفتابگردان بهترین رشد خود را در دمای 21 تا 25 درجه سانتیگراد انجام می هد.

رطوبت
رطوبت محیط خانه برای آفتابگردان مناسب می باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
سمی نمی باشد.

نور
آفتابگردان برای رشد و گلدهی خوب به نور زیاد و نسبتا مستقیم نیاز دارد.

هرس
برگ قدیمی و زرد و همچنین گلهای خشک را هرس کنید.

وضعیت گل دهی
آفتابگردان در تابستان به گل می‌رود.

کود دهی
از کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و استاندارد در غلظت مناسب برای آفتابگردان استفاده کنید.

آرالیای ژاپنی Fatsia

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر آرالیای ژاپنی Fatsia

نام محصول: آرالیای ژاپنی
نام انگلیسی: Fatsia (Japanese Aralia)
نام علمی: fatsia (japanese aralia)

معرفی

گل آرالیا با نام انگلیسی false castor oil plant و نام علمی aralia japonica شناخته می شود. این گل از خانواده ی Araliaceae بوده و خاستگاه اصلی آن کشور ژاپن می باشد. گل آرالیا گیاهی مقاوم به تغییرات درجه حرارت است و همان طور که گفته شد متعلق به خانواده ی آرالیاسه است. برگ های این گیاه شبیه گل پاپیتال و پنجه ای با هفت بریدگی عمیق، همیشه سبز با رنگ سبز روشن و براق است. گل آرالیا بسیار سریع الرشد است و نگهداری از آن ساده است.

در بعضی از کتب، آن را به نام فاتسیا ژاپونیکا – Fatsia japonica می شناسند.

آبیاری
هر زمان که سطح خاک خشک شد، گیاه را آبیاری کنید. با آمدن فصل زمستان، از میزان آبیاری کم کرده و صرفا برای جلوگیری از خشک شدن گیاه را آبیاری کنید.

تعویض گلدان
این گیاه دوست دارد تا ریشه‌هایش در خاک متراکم باشند بنابراین زمانی گلدان آن را عوض کنید که ریشه‌ها از منافذ انتهای گلدانها بیرون آمده باشند.

تمیز نمودن برگ
غبارپاشی برگ ها را نیز تمیز می نماید. گلها را در معرض قطرات آب قرار ندهید.

از مواد براق کننده شیمیایی استفاده نکنید ،

خاک
آرالیا به خاکی سبک، غنی و با زهکشی مناسب و سریع نیاز دارد و در خاک اسیدی بهتر رشد می‌کند.

خاک جنگلی با مخلوطی از خاک باغچه و خاک برگ و کمی ماسه مناسب می باشد.

دما
دمای 18 تا 23 درجه در طی روز و حدود ۱۵ درجه سانتیگراد در طی شب برای آرالیا مناسب می باشد.

رطوبت
گل آرالیا رطوبت بالا را شدیداً دوست دارد. می توانید با غبارپاشی و یا ایجاد جزیره رطوبت مورد نیاز گیاه را تامین کنید.

روش اول:

اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.

روش دوم:

ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

حتما بخوانید: آلوئه ورا گیاهی بادوام و زیبا با برگهایی با ارزش دارویی

نور
این گیاه به مکانی پرنور اما به دور از نور مستقیم آفتاب نیاز دارد.

نور بیش از اندازه محیط موجب سوختگی نوک و حاشیه برگها و یا ظهور لکه های قهوه ای رنگ سوخته بر پهنه برگ می شود. از طرفی نور کم محیط نیز منجر به کوچک ماندن برگها و پریدگی رنگ آنها خواهد شد.

هرس
می‌توانید در فصل بهار آرالیا را هرس کنید اما در هرس آن زیاده‌روی نکنید زیرا به آرالیا شوک وارد می‌شود.

توصیه می‌شود سرشاخه‌های جوان را بزنید تا ساقه‌های جانبی تحریک‌شده و گیاه به شکل افقی رشد کند.

کود دهی
در فصل بهار و تابستان ماهی دو مرتبه به آرالیا کود بدهید. در فصل‌های سرد سال (پاییز و زمستان) که رشد آرالیا کم شده، کوددهی را به ماهی یک مرتبه کاهش دهید.

روش تکثیر

تکثیر با بذر
می توان تکثیر این گیاه را با بذر هم انجام داد ولی این روش دشوار بوده و مهارت زیادی نیاز دارد برای همین مرسوم نبوده و نمونه های خانگی معمولا بذر تولید نمی کنند.

بذرها برای جوانه زدن به نور احتیاج دارند، پس آن ها را خیلی عمیق نکارید. جوانه ها را در سطح خاک گلدان که آن را مرطوب کرده اید فرو کنید به صورتی که خاک زیادی روی آن را نگیرد که بذر قدرت جوانه زدن داشته باشد. خاک را تا زمان جوانه زدن دائما مرطوب نگه دارید.

ممکن است جوانه زدن تا 40 روز طول بکشد. برای حفظ رطوبت و ایجاد شرایط گلخانه ای می توانید روی بستر را با پلاستیکی شفاف بپوشانید. فراموش نکنید که روی پلاستیک چند سوراخ کوچک ایجاد کنید تا هوا بتواند از آن عبور کند.

بعد از جوانه زدن و کمی بزرگ شدن آنها می توانید به تدریج پلاستیک را بردارید تا گیاه به شرایط جدید عادت کند.

تکثیر با پاجوش
یکی از روش های ازدیاد آرالیا از طریق جدا کردن پاجوش ها از گیاه مادری می باشد. به این صورت که هنگام تعویض گلدان پاجوش ها را که به صورت گیاه های کوچک از کنار گیاه مادری رشد می کنند، جدا کرده به این صورت که هر پاجوش به اندازه ی کافی ریشه و برگ داشته باشد. سپس آن ها را داخل گلدانی با خاک مناسب آرالیا بکارید.

قلمه ساقه ای
با قلمه ساقه می‌توان آرالیا را تکثیر کرد.

قلمه‌ها در اواخر فصل بهار تا اواسط تابستان تهیه کنید و بهتر است که 3 تا 5 گره داشته باشند. تمامی برگها را بجز 1 تا 2 برگ آخر را از قلمه جدا کنید و قلمه ها را در بستری از مخلوط پیت و خاک بکارید. محل کاشت را می‌توان با پلاستیک پوشاند تا رطوبت در اطراف قلمه‌ها باقی بماند. بستر را باید همواره مرطوب نگهداشت.

چنانچه به دنبال اطلاعات گیاه خاصی هستید با نصب برنامه برگام از گوگل پلی، آن را جستجو کنید. 

آئونیوم Aeonium

توسط plantoمعرفی گل و گیاهنظر بگذارید بر آئونیوم Aeonium

نام محصول: آئونیوم

نام انگلیسی: Aeonium

نام علمی: aeonium

معرفی

گل آئونیوم که به ناز بشقابی یا گل بشقابی هم شناخته می‌شود، دارای ۳۵ گونه از گیاهان همیشه سبز که بسیاری از واریته های آن ساقه ندارند و یا ساقه کوتاهی دارند برخی واریته ها با بزرگ شدن و رشد گیاه و ریزش برگهای پایین ساقه ارتفاع می‌یابد.

ساقه کرم مایل به قهوه‌ای است رنگ برگسار متنوع است و از سبز کم رنگ تا بنفش تیره که گاه مشکی به نظر می‌رسد. در شرایط مناسب این گیاه گل هم تولید می‌کند. از محبوبترین انواع آئونیوم Aeonium arboreum است دلیل محبوبیت آن رنگ بسیار جالب برگسار بالغ ان است که بنفش بسیار تیره است که گاهی مشکی به نظر می‌رسد. گلهای آئونیوم به رنگ کرم. زرد. صورتی. نارنجی یا قرمز است. در اکثر نمونه‌های این گیاه شاخه و یا دسته برگی که گل در انتهای ان تشکیل شده است بعد از اتمام فصل گلدهی خشک می‌شود.

برای اطلاع از نحوه نگهداری از آئونیوم در ادامه با برگام همراه شوید.

مراقبت

آبیاری آئونیوم به آب کمی نیاز دارد برای رشد بهتر گیاه در فصل رشد هر زمان سطح خاک تا عمق ۱ تا ۲ سانتیمتری خشک شد گیاه را آب دهید. در فصل سرد آئونیوم به آب کمی نیاز دارد.

تعویض گلدان

گل آئونیوم جزو گیاهانی است که رشد متوسطی دارد و نیازی نیست به صورت سالانه گلدان آن را تعویض نمایید.هر چند سال یکبار وقتی فضای گلدان برای رشد آن کافی نبود می توانید گلدان آن را تعویض نمایید.

تمیز نمودن برگ

غبارپاشی برای تمیز نمودن برگها کفایت می کند و یا می توانید با یک اسفنج نرم و مرطوب برگها را تمیز کنید.

 خاک آئونیوم

خاک سبک با زهکش بالا می‌خواهد دو قسمت شن +یک قسمت پیت ماس برای این گیاه مناسب است. همچنین مخلوط خاک دو قسمت شن +یک قسمت پیت موس+ یک قسمت خاک معمولی و یا سه قسمت خاک معمولی + یک قسمت شن استفاده کرد.

حتما بخوانید: نخل زیبای دراسنا، گیاهی مقاوم و تصفیه کننده هوا 

دما

آئونیوم بهترین رشد را در دمای ۲۰ الی ۲۵ درجه سانتی‌گراد انجام می دهد.

رطوبت

آئونیوم نسبت به رطوبت محیطی حساسیت کمی دارد و رطوبت خانه برای آن مناسب می باشد. در صورت خشک بودن محیط می توانید با غبارپاشی یا ایجاد جزیره رطوبت را تامین کنید. روش اول:اسپری کردن آب (غبارپاشی) روی برگ‌های گیاه: جهت انجام این روش در حد امکان، از آب مانده (آبی که فاقد کُلُر، فلوراید و از همه مهم‌تر آبی که هم دمای محیط باشد) به وسیله آبپاش اسپری نمائید، به این نکته مهم توجه داشته باشید که اسپری کردن آب سرد می‌تواند موجب آسیب زدن به گیاه شود.روش دوم:ریختن آب در زیر گلدانی(ایجاد جزیره): در این روش زیر گلدانی را از سنگ‌ریزه پُر کنید و سپس درون زیر گلدانی آب بریزید، باید به این نکته مهم توجه داشت که انتهای گلدان (زهکشی گلدان) از سطح آب فاصله داشته و خاک با آب تماس نداشته باشد.

سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی

آئونیوم برای حیوانات خانگی سمی نیست.

نور

در مکان‌هایی با آفتاب مستقیم و همچنین نیمه سایه رشد می‌کند.به طور کل انواع آئونیوم که برگ‌های سبز دارند در مکان‌های نیمه سایه بهتر رشد می‌کنند و انواعی که رنگ بنفش را در برگ‌های خود دارند آفتاب مستقیم را می‌پسندند. البته برای شرایط نور مستقیم آفتاب استثنائاتی نیز وجود دارد. بدین صورت که در روزهای گرم تابستان و بخصوص در بعد از ظهر بهتر است که این گیاهان در معرض اشعه‌های داغ و سوزان آفتاب قرار نگیرد در غیر این صورت نوک و حاشیه برگ‌های گیاه خواهد سوخت.

هرس

این گیاه معمولاً به هرس نیاز ندارد مگر زمانی که گل بدهد، زیرا بعد از گلدهی قسمت‌هایی از گیاه خشک خواهند شد.در نمونه‌هایی که شکل درختچه هستند و ساقه‌های قابل توجهی دارند ساقه‌ای که در انتهای آن گل تشکیل شده است بعد از گلدهی خشک خواهد شد. در نمونه‌های دیگر نیز دسته برگی که در انتهای آنان گل تشکیل شده است خشک خواهند شد. این قسمت‌های خشک را بهتر است از گیاه جدا کرد تا رشد و توسعه برگ‌های جدید تحریک شود.

وضعیت گل دهی

آئونیوم در اواخر زمستان و بهار به گل می رود.

کود دهی

برای تقویت و کوددهی گل آئونیوم می توانید در فصل رشد یعنی از آغاز فصل بهار تا اوایل فصل پاییز ماهی یکبار از کودهای کامل (کل عناصر غذایی) و در غلظت مناسب استفاده نمایید.

روش تکثیر

تکثیر با بذرتکثیر از طریق بذر در گونه‌‌های خاص استفاده می‌شود. می‌توانید بذر گیاه را در مخلوط پیت‌ماس و ماسه و خاک کاکتوس بکارید و بستر آن رو مرطوب نگهدارید تا جوانه‌ها از خاک بیرون بیایند.

قلمه برگی

در این روش، برگ ها را از انتهایی ترین قسمت جدا کنید. بعد از جدا کردن برگ ها از ساقه آنها را به مدت دو روز در محیطی دور از نور و رطوبت قرار دهید. هدف از اینکار این است که گیاه آب اضافی خود را از دست بدهد. حال قسمت برش برگ را دقت کنید. حالت جمع شدگی دارد. در این مرحله می توانید از هورمون ریشه زایی استفاده کنید. قلمه ی برگ را تا نیمه ی برگ در خاک مناسب قرار دهید. بهتر است خاک مرطوب باشد تا ریشه زایی تسریع پیدا کند. گلدان حاوی قلمه های برگ را در محیطی با حداقل ۷ ساعت نور غیرمستقیم بگذارید.توجه کنید که هنگام قلمه زدن، برگ را دقیقا از مکان اتصال با گیاه اصلی جدا کنید. در غیر این صورت ریشه زایی با مشکل روبرو خواهد شد.

قلمه ساقه ای

اگر گل ائونیوم شما دارای ساقه ی بلندی است. می توانید از آن به عنوان قلمه استفاده کنید. به این صورت که تقریبا ۸ تا ۱۰ سانتیمتر پایین تر از گل را جدا کنید.برگ های اضافی را از گل جدا کنید. می توانید به 10 برگ در گل را نگه دارید و بقیه را بچینید. حال قلمه را در محیطی بدون نور و رطوبت قرار دهید. تا مقداری از آب اضافی خود را از دست بدهد. یک یا دو روز برای اینکار کافی است. سپس قلمه ها را به هورمون ریشه زایی آغشته کنید و در خاکی که برایش آماده کرده اید قرار دهید. خاک مناسب برای این گیاه خاکی با بافت سبک و زهکش بالاست. بهتر است خاک را کمی مرطوب کنید.اگر گیاه دارای ساقه ی کوتاهی بود. می توانید از قلمه های کوتاهتر نیز بهره بگیرید. و قلمه های 2 تا 3 سانتیمتری جدا کنید. (این قلمه ها با گل همراه باشند). قلمه ها برای ریشه زایی به ۲۰ تا ۲۵ روز زمان نیاز دارند. بعد از یک ماه می توانید گیاه را به گلدان جدید منتقل کنید.

گیاه گندمی؛ نگهداری، نور و آبیاری(Curly Spider Plant)

توسط plantoمعرفی گل و گیاه

گیاه گندمی یا عنکبوتی یکی از سازگارترین گیاهان آپارتمانی و راحت‌ترین گیاهان برای نگهدار در آپارتمان است. این گیاه می تواند با شرایط مختلف سازگار شود و در هر محیط و هر آب و هوایی به خوبی رشد می‌کند. فرقی نمی‌کند در حمام، اتاق خواب، روی میز، قفسه کتاب و یا حتی آشپزخانه.

گیاه عنکبوتی به دلیل گلهایش که مانند عنکبوت روی تار از گیاه مادری آویزان هستند به این نام نامیده می شود. البته در ایران بیشتر با نام گندمی شناخته می شود.

گندمی بومی مناطق گرمسیری و جنوب آفریقاست. در ادامه در برگام به توضیح بیشتر در خصوص روش نگهداری این گیاه می پردازیم.

روش نگهداری گیاه گندمی

نور مناسب برای گیاه گندمی

گندمی نور غیرمستقیم را ترجیح می دهد. با دریافت نور کافی، سطح برگ‌ها زیباتر و سبزتر می‌شوند. گندمی را در معرض نور مستقیم خورشید قرار ندهید، زیرا باعث سوختن برگ‌های او خواهد شد.

آبیاری گیاه گندمی

به اندازه ای آبیاری کنید که خاک بیش از حد خیس نشود برای یک گلدان بزرگ نصف لیوان کافیست و اجازه دهید تا آبیاری بعدی خاک خشک شود. حدودا هر 2 یا 3 روز یکبار در فصول گرم. آبیاری بیش از حد باعث پوسیدگی ریشه گیاه می شود.

قهوه ای شدن نوک برگهای گندمی

اگر متوجه قهوه‌ای شدن نوک برگ‌ها شدید، جای نگرانی نیست. کاملا طبیعی است و به گیاه آسیبی نمی زند. احتمالا آبی که برای آبیاری گیاه استفاده می‌کنید دارای فلوراید است. قهوه ای شدن نوک برگ ها اغلب نتیجه فلوراید موجود در آب است که باعث تجمع نمک در خاک می شود. اگر چنین اتفاقی رخ داد، اجازه دهید آب برای یک شب در ظرفی بدون درپوش قرار بگیرد تا کلر و فلوراید اضافی از آن خارج شود. استفاده از آب مقطر یا آب باران هم می تواند راهگشا باشد.

یکی دیگر از دلایل قهوه ای شدن نوک برگها می تواند کمبود رطوبت هوا باشد. با اسپری کردن آب و یا قراردادن گیاه گندمی در محیطی با رطوبت بیشتر می توان این مشکل را رفع کرد.
اگر رگه‌های سطح برگ کمرنگ شدند، یعنی گیاه تشنه است، آن را به خوبی آبیاری کنید تا جایی که آبهای اضافی از زیر گلدان خارج شوند در این حالت گندمی به سرعت احیا خواهد شد.

گندمی گیاهی تشنه است اما می‌تواند فراموشی شما را در آبیاری ببخشد و گیاهی سخت‌گیر نیست. به طور معمول این گیاه نیاز به هفته‌ای یک بار آبیاری دارد اما ممکن است این زمان در فصل‌ها و شرایط آب و هوایی مختلف کمتر یا بیشتر شود.
آبیاری آن را متناسب با دمای هوا و نور ورودی تنظیم کنید. مانند اکثر گیاهان آپارتمانی، گندمی از آبیاری بیش از حد بیزار است. برای اینکه زمان دقیق و درست آب‌دهی را متوجه شوید به خاک گیاه دقت کنید. پیش از آبیاری به خاک گیاه توجه کنید و اگر این خاک هنوز خیس یا مرطوب باشد نباید مجددا آبیاری شود بلکه باید صبر کنید تا خاک گندمی خشک شود سپس نوبت آب‌دهی مجدد فرا می‌رسد.

حتما بخوانید: آشنایی با گیاه لیندا Elephant foot Tree

دمای مناسب گیاه گندمی

گندمی دمای بین 13 الی 18درجه سانتی‌ گراد را ترجیح می‌ و به طور کلی از دماهای خنک تر لذت می برند.

کوددهی گیاه گندمی

کوددهی بیش از حد باعث قهوه‌ای شدن برگها می‌شود.
در پاییز و زمستان، سرعت رشد گیاه به طور طبیعی آرام‌تر می‌شود در نتیجه در این فصلها نیازی نیست به گیاه کود بدهید.
همیشه قبل از کوددهی گیاه، از مرطوب بودن خاک اطمینان حاصل کنید. کود دادن به گیاه در صورت خشک بودن خاک، سبب سوختن ریشه می‌شود.
برای شادابی بیشتر گیاه بهتر است با کود مایع مخصوص گیاهان آپارتمانی تقویت شود.

گیاه عنکبوتی

تکثیر گیاه گندمی

افزایش نور روز در بهار، گیاه گندمی باید شروع به تولید گل کند و در انتهای برگها، گلهایی به شکل عنکبوت های کوچک شکل می گیرند. گل دادن گندمی ممکن است همیشه رخ ندهد، زیرا فقط گیاهان بالغ با انرژی ذخیره شده کافی تولید گل می کنند.

اگر می‌خواهید گندمی دیگری داشته باشید، باید این جوانه‌های کوچک را به کمک یک چاقوی تیز با دقت ببرید و آنها را در گلدانی با خاک مرطوب قرار دهید. پس از کاشت، گیاه جوان را به خوبی آبیاری کنید.
راه دیگر این است که این جوانه را در لیوانی پر از آب قرار دهید. پس از گذشته یک الی دو هفته، این جوانه ریشه خواهد زد و می‌توانید آن را به گلدانی مملو از خاک تازه منتقل کنید.

در حالت ایده آل، بهترین روش برای ریشه زایی گلهای گیاه گندمی این است که اجازه دهید گیاهچه به گیاه مادر متصل بماند. گل را انتخاب کنید و آن را در گلدانی نزدیک گیاه مادر قرار دهید و به خوبی آبیاری کنید و پس از ریشه زدن، می توانید آن را از گیاه مادر جدا کنید.

هرس کردن گیاه گندمی

اگر برگهای گیاه به کلی قهوه‌ای شدند، به کمک یک قیچی تیز آنها را جدا کنید. اگر تعداد این برگها زیاد بود، بهتر است حذف آنها را در چند مرحله انجام دهید تا به گیاه شوک وارد نشود.
در هر مرحله حدود 20 درصد آنها را از گیاه جدا کنید تا برگهای تازه تر ، بیشتر و بهتر رشد کنند.

مزایای گیاه گندمی برای سلامتی

گندمی به خوبی هوا را تصفیه کرده و آن را از آلاینده‌هایی مثل فرمالدهید و کربن مونوکسید پاک می‌کند. اگر تمایل دارید میزان آلاینده موجود در هوای منزلتان را کاهش دهید، برای تهیه این گیاه اقدام کنید.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد گیاه گندمی برنامه برگام را نصب کنید.

دانلود برگام