نام محصول: رز
نام انگلیسی: roses
نام علمی: roses
معرفی
گل رز از خانواده Rosaceae و نام علمی Rosa sp است. خانواده گل رز، گیاهانی ساکن مناطق کوهستانی و در نتیجه سرما دوست و خواهان ارتفاع زیاد از سطح دریا و مقاوم به یخبندان می باشند.
گونه های گل رز وحشی که به طور طبیعی در نیمکره شمالی در کمربندی شامل مناطقی از نیومکزیکو تا اتیوپی تا هیمالیا تا بنگال و جنوب چین و شرق دور است پراکنده بوده و از این تعداد 95 گونه منشا آسیایی، 18 گونه منشا آمریکای شمالی و بقیه منشا اروپایی و شمال آفریقا دارند.
گونه های مختلف گل رز توسط عوامل محیطی و انسانی به نیمکره جنوبی منتقل شده اند. جنس گل رز حدود 150 گونه و بیش از 18000 رقم دارد و هر سال بین 250-300 رقم به آن اضافه می گردد.
از وقتی روش پیوند گل رز در قرن نوزدهم ابداع شد، با پیوند رزهای جاینا، پرتلند، بوربن و نزت، گل های دو رگه ای با گل دهی مداوم توسط باغبانان و کشاورزان به وجود آمد که آنها را پس از بالغ شدن شاخه و رسیدن برگ انتخاب می کردند و قلمه می شود.
بعضی از آنها فقط یکبار در اواسط تابستان و برخی دیگر نیز به مدت چهار ماه یا بیشتر گل می دهند. بهترین نتایج حاصله از طریق استفاده از شیوه هرس و تربیت آن بدست خواهد آمد. در ادامه نحوه مراقبت از گل رز را در برگام می خوانید:
آبیاری
قبل ار آبیاری ابتدا حدود ۲/۵ سانتیمتر از خاک را با انگشت خود چک کنید. اگر خاک خشک بود به آن آب بدهید.
تعویض گلدان
زمانی که ریشه ها از زیر گلدان خارج شد زمان تعویض گلدان می باشد.
خاک
خاک ترکیب شده با خاک باغچه، ماسه شسته شده به همراه کود حیوانی برای رز مناسب می باشد.
دما
دمای روزانه 21 تا 24 درجه سانتیگراد و دمای شبانه 15 درجه سانتیگراد برای رز مناسب خواهد بود.
رطوبت
اگر هوای اطراف گلدان‌های گل رز خیلی خشک باشد، ممکن است گلدان‌تان به عارضه کنه‌های عنکبوتی دچار شود و به آن آسیب‌های بسیاری برسد.
برای جلوگیری از این اتفاق می‌توانید در زیرگلدانی گیاه‌تان مقداری سنگ ریزه و آب بریزید و بعد گلدان‌تان را روی آنها بگذارید. با این کار یک جزیره برای گیاه‌تان درست می‌شود که ضمن حفظ رطوبت می‌تواند در آبیاری گلدان هم موثر باشد.
سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
سمی نیست و برای انسانها و حیوانات خانگی خطری ندارد.
حتما بخوانید: گل آفتابگردان در آپارتمان
نور
گلدان رز را در خانه در مکانی قرار دهید که روزانه حداقل ۶ ساعت نور خورشید دریافت کند. هر روز گلدان را بچرخانید تا تمام اطراف گل به طور مساوی از نور خورشید برخوردار شود.
اگر فصل تابستانی که در آن هستید به شدت گرم شد، برای جلوگیری از خشک شدن سریع و پژمردگی گل رزتان مقداری سایه بر روی گلتان در بعداز ظهر مناسب خواهد بود.
هرس
هرس را در اوایل بهار انجام دهید.
ابتدا باید ساقه‌های مرده یا آسیب‌دیده را بکنید. این ساقه‌ها به رنگ قهوه‌ای هستند.
حتما گل های از بین رفته و هر برگ زرد یا قهوه ای را هرس کنید.
وضعیت گل دهی
در بهار و تابستان به گل می رود.
کود دهی
در اوایل بهار و هر ماه یکبار از کود کامل برای کوددهی گل رز استفاده کنید.
خوابانیدن هوایی
بعد از انتخاب قلمه و جدا کردن شاخ و برگ آن، بدون اینکه آن را از گیاه مادر جدا کنید محلی زیر برجستگی را انتخاب و به اندازه ۱.۵ تا ۲ سانتیمتر پوست آن را دور تا دور جدا بکنید. دقت کنید که به ساقه اصلی آسیبی نرسانید و فقط پوست را جدا کنید.
سپس با یک کیسه پلاستیکی ضخیم پایین آن را ببندید و درون آن را از کود و خاک برگ پر کنید و آن را ببنید (به نحوی که قسمت بدون پوست در بین خاک قرار گیرد) بعد از مدتی حدودا هشت هفته‌ای و ریشه زدن، می‌توانید آن را جدا و داخل گلدان یا باغچه بکارید.
قلمه ساقه ای
بهترین زمان برای تکثیر و قلمه زدن گل رز، فصل بهار و زمانی است که بوته فاقد گل است.
قلمه های انتخابی بایستی سالم و قوی و حدوداً یک ساله باشند و ضخامت آنها در حدود یک مداد یا کمی بیشتر باشد و حداقل طول آنها ۱۰ سانتی متر باشد. همچنین قلمه‌ها باید داری جوانه باشند (برجستگی‌های روی ساقه که محل رویش شاخه‌های فرعی است).
انتهای قلمه‌ها را به صورت اریب و زاویه‌دار برش می‌زنیم (۴۵ درجه).
خاکی که انتخاب می‌کنیم باید رطوبت را در خود حفظ کند به همین دلیل پیشنهاد می‌شود که از ماسه استفاده شود. دو سوم از قلمه‌ها را در خاک قرار دهید و پای آن را محکم کنید.
قلمه‌ها را دور از نور مستقیم قرار دهید تا به سرعت خشک نشوند. روز‌های ابتدایی هر روز آنها را آبیاری و از مرطوب بودن خاک آن مطمئن شوید.
به طور معمول قلمه‌های گل رز به دو ماه زمان برای ریشه زنی نیاز دارند و بعد از این مدت می‌توانید آنها را از بستر خارج و در مکانی که می‌خواهید بکارید.