نام محصول: سانسوریا
نام انگلیسی: sansevieria
نام علمی: sansevieria
معرفی
سانسوریا، گیاه بسیار زیبا و مقاومی است که به اسامی مختلفی شناخته می شود. مثل زبان مادرشوهر ( به دلیل مقاومت و سختی برگ ها ) و یا برگ شمشیری ( به دلیل شکل تیز و خاص برگ ها ).
نام علمی این گیاه Sansevieria trifasciata است. سانسوریا یک گیاه همیشه سبز است، سمیت کمی دارد و متعلق به آفریقا و آسیا است. علاقمندان به گیاهان معمولا به عنوان یک گیاه زینتی از آن استفاده می کنند.
سانسوریا یک گیاه تصفیه کننده هوا هم هست. ذرات آلوده و مضر هوا را جذب کرده و به مولکول های بی خطر تبدیل می کند. سانسوریا به خوبی در گلدان های کوچک رشد می کند، چون در فضای کوچک ریزوم ها فشرده هستند و ساقه های زیر زمینی به هم نزدیک ترند. همین موضوع باعث می شود که این گیاه سریع تر رشد کند.
سانسوریا از ساختار های زیر زمینی خاصی به نام “ریزوم ” تکثیر می شود. گیاه جدید در اثر رشد همین ریزوم ها شکل می گیرد. این ریزوم ها مستقل از گیاه اصلی رشد می کنند تا در نهایت بتوانند گیاهان بالغ تازه ای به وجود بیاورند. اگرچه این گیاه بسیار مقاوم است، ولی این به معنای عدم رسیدگی به آنها نیست. مراقبت های ساده و مختصری کافی است تا یک سانسوریای زیبا و سالم با طول عمر طولانی داشته باشید.
آبیاری
گیاه سانسوریا به آب خیلی کمی برای رشد نیاز داره به نحوی که در زمستان هر 15 تا 20 روز یکبار و در بهار تا اواسط پاییز هر 7 تا 10 روز یکبار بایستی آبیاری انجام شه.
این برنامه ریزی با توجه به موقعیت قرارگیری گیاه و میزان نور و حرارت محیط متغیر خواهد بود.
آبیاری زیاد باعث پوسیدگی ساقه و ریشه گیاه میشه.
حتما بخوانید: بونسای جنسینگ از فراوان‌ترین انواع بونسای در بازار
تعویض گلدان
سانسوریا گلدان کوچکتر را بر بزرگ ترجیح میدهد، گلدان را عوض نکنید، مگر اینکه در حال ترکیدن باشد و سه سال یکبار در بهمن و اسفند عمل تعویض را انجام دهید.
خاک اطراف ریشه و به طور کلی خاک گلدان را با فشار دست متراکم کنید.
تمیز نمودن برگ
برگهای غبارآلود را با پارچه و با اسفنج مرطوب تمیز کنید.
خاک
بهترین خاک برای سانسوریا خاک لوم و سنگین هست. یعنی مخلوطی از شن، ماسه، رس و مواد آلی یا همون “برگ پوسیده یا کود دامی پوسیده” البته به میزان کم. سانسوریا در خاک سنگین رشد بسیار مطلوبتری خواهد داشت
همچنین مخلوط خاک برگ یا خاک جنگلی + ماسه نیز مناسب می باشد.
دما
سانسوریا به دمای روزانه 22-28 درجه سانتیگراد و دمای شبانه 15-18 درجه سانتیگراد نیاز دارد و دمای کمتر از 12 درجه سانتیگراد به آن آسیب می رساند.
رطوبت
این گیاه به رطوبت محیطی کمی احتیاج دارد و رطوبت محیط (رطوبت 50 تا 60 درصد) برای آن مناسب است .
سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
سانسوریا از جمله گیاهان آپارتمانی سمی و آسیب زا است.
سطح سمیت این گیاه برای انسان کم است و علائم کوتاه مدت مانند درد دهان، بزاقی و در برخی افراد تهوع ایجاد می کند. در موارد نادر، می تواند واکنش پوستی هم ایجاد کند و در صورت خوردن برگ گیاه اثرات سمی آن ظاهر می‌شوند. در مورد حیوانات خانگی این مسمومیت می‌تواند سبب بزاق بیش از حد، درد، تهوع، استفراغ و اسهال شود.
نور
به طور کلی سانسوریا به نور متوسط نیاز دارد و در محیط های کم نور و پرنور به خوبی خود را وفق می دهد.
بهتر است آن را همیشه دور از نور مستقیم خورشید نگه دارید. حتی نور های مصنوعی مثل نور لامپ های فلوئورسنت که امروزه در هر مکانی یافت می شوند هم می تواند نیاز سانسوریا به نور را برطرف کند. همین موضوع باعث شده سانسوریا یک گیاه آپارتمانی بسیار مناسب به شمار برود.
هرس
روش هرس سانسوریا به صورت جدا کردن پاجوش های اضافی به صورت سالیانه است. می‌تونید این پاجوش ها را مجزا در گلدان های کوچک بکارید و سانسوریای خودتان را افزایش دهید.
وضعیت گل دهی
گل های سانسوریا، طیف رنگی سبز تا سفید را ازخود نشان می دهند. البته عموما سانسوریا گل های زیادی تولید نمی کند. شاید فقط تعداد خیلی کمی شکوفه روی ساقه های آن رشد کند. گلها خیلی کوچک است و در سنبله بوجود می آید و کاملا معطر می باشد. ظهور گلها در آب و هوای ملایم و منحصرا در فصول مساعد (بهار و تابستان) رخ می دهد.
کود دهی
بهتر است از کودهای رقیق شده برای تقویت گیاه استفاده کنید. کود هایی با نسبت ۱۰ -۱۰ -۱۰ کودهای مناسبی برای این منظور هستند.
3 گرم در لیتر کود را هر هفته یکبار از فروردین تا مهرماه به گیاه بدید.
تکثیر با پاجوش
برای تکثیر سانسوریا از طریق پاجوش، گلدان را برگردانده و به آرامی به لبه‌های آن ضربه بزنید تا گیاه از گلدان خارج شود، پس از خارج کردن گیاه از گلدان سعی در تمیز کردن ریشه‌های گیاهِ مادری به همراه پاجوش‌ها نمائید.
جهت تمیز کردن ریزوم‌ها و ریشه‌های سانسوریا آب یکی از بهترین گزینه‌ها می‌باشد.
هنگام جدا کردن حتماً سعی کنید جوری پاجوش‌ها را جدا کنید تا گیاه جدید ریشه داشته باشد، در غیر این صورت رشد گیاه جدید با کمی تاخیر همراه خواهد بود.
اگر پاجوش سانسوریا زمانی که کوچک است از گیاه مادری جدا شود، به دلیل نداشتن ریشه کافی عملاً رشدش برای بازه زمانی نسبتاً طولانی، مثلاً حدود شش الی نه ماه متوقف خواهد شد، در این هنگام گیاه کوچک در حال تولید ریشه و یا رشد ریشه خواهد بود. سپس پاجوش‌های جدا شده را در گلدان با سایز مناسب بکارید و بعد از گذشت مدت زمانی که، کمی ریشه‌های آنها رشد کرد به گلدان بزرگ‌تر منتقل کنید.
ریزوم
تقسیم بوته در گیاه سانسوریا در فصل بهار صورت می‌گیرد. وقتی ارتفاع برگ‌ها بلند و گلدان پر از برگ های سانسوریا شده باشد باید بدانید که ریزوم تمام گلدان را پر کرده است. در این زمان گیاه پایه مادر را از گلدان خارج کرده و با استفاده از چاقو یا قیچی باغبانی قسمت زیرزمینی گیاه را به چند قسمت تقسیم می‌کنیم، طوری که هرقسمت سهمی از ریزوم ببرد. سپس هر دو یا سه گیاهچه را در یک گلدان جداگانه و با ترکیب خاکی مناسب می‌کاریم. مزیت این روش در این است که در ابلق‌ها گیاهان جدید نیز ابلق خواهند بود.
قلمه برگی
برای قلمه زدن سانسوریا از طریق برگ، در ابتدا یک یا چند برگ بزرگ و سالم را جدا کنید و آنها را از پایین ترین قسمتی که می‌توانید ببرید. سپس آن ها را به قسمت های 8-10 سانتیمتری تقسیم کنید. برگ ها را به مدت یک یا دو روز در جایی نگهدارید تا قسمت برش خورده پینه ببندد. بعد از خشک شدن قسمت بریده شده، برگ ها را به طور عمودی و دقیقا از همانجایی که برش زده‌اید، تا نصف داخل بستری از ماسه قرار دهید و دقت کنید که برگ ها را سر و ته نکارید.
قلمه ها را آبیاری کنید و بعد از آن روی گلدان را با کاور پلاستیکی بپوشانید تا رطوبت بیشتر شده و سریع تر رشد کنند. بعد از گذشت حدود 2 الی 3 هفته بسته به عوامل محیطی، قلمه ها ریشه می‌دهند و می‌توانید آن ها را در گلدانی جداگانه بکارید.
تکثیر سانسوریا ابلق یک نکته مهم دارد: برای ابلق ماندن گیاه باید قسمت پایین برگ را به صورت عدد 8 فارسی برش داده و قسمت برش داده شده را درون خاک قرار دهید.