نام محصول: لیندا
نام انگلیسی: Elephant foot Tree
نام علمی: elephant foot tree
معرفی
گیاه لیندا یا نخل دم اسبی یکی از محبوب ترین گیاهان زینتی آپارتمانی است که بومی مکزیک بوده و به زندگی بیابانی عادت دارد. علت محبوبیت آن به دلیل فرم ظاهری برگها و ساقه ( غده ) آن است که در زبان انگلیسی به پافیلی معروف است. برگ های لیندا برای جلوگیری از هدر رفتن آب سطح مقطع باریکی دارند و به دلیل کمبود آب در محل زندگیش، ساقه ی ضخیم آن آب را در خود ذخیره میکند و همین امر نیاز آبی لیندا را کم میکند.
آبیاری
لیندا به خشکی مقاوم است.
تا زمانی که خاک لیندا پافیلی خشک نشده، از آبیاری مجدد پرهیز کنید. در فصل زمستان به آب کمتری نیاز دارد وگرنه ریشه آن می‌پوسد.
تعویض گلدان
لیندا نیازی به تعویض زود به زود گلدان ندارد و بهتر است هر 2 سال یکبار گلدان آن عوض شود. در بقیه مواقع می توانید تنها چند سانتیمتر خاک سطحی گلدان را با خاک نو جابه جا کنید. تعویض زود به زود لیندا به ریشه های آن آسیب می زند و تنها سبب رشد طولی پیاز می شود .
خاک
مخلوطی ازخاک رس، شن و مواد آلی (به اصطلاح خاک لیمونی) برای لیندا مناسب است. مقداری پیت ماس و هوموس نیز داخل خاک برای تغذیه مناسب است. به طور کلی میتوان گفت بهترین خاک برای لیندا یک خاک سبک با زهکشی می باشد.
دما
میزان دمای روزانه مناسب برای این گیاه ۱۸ تا ۲۵ درجه سانتی گراد و دمای مناسب شبانه 10 تا 12 درجه سانتیگراد می باشد.
رطوبت
رطوبت نسبی محیط در حدود 50 تا 70 درصد برای لیندا مناسب می باشد. در تمام طول سال هفته ای یکبار غبارپاشی کافی است، در مواقعی که درجه حرارت زیر 10 درجه است غبارپاشی نکنید.
سمی بودن برای کودکان یا حیوانات خانگی
مقدار زیادی ساپونین روی برگ های لیندا وجود دارد که برای حیوانات سمی است. اگر شما حیوانات خانگی دارید، لیندا را در محلی قرار دهید که حیوانات با آن برخورد نکنند.
نور
لیندا به نور زیادی نیاز دارد اما توجه داشته باشید مانند هر گیاه دیگری نور مستقیم خورشید برای آن خوب نیست. اگر آپارتمان شما کم نور است نگران نباشید چرا که لیندا در نیم سایه هم رشد خوبی دارد ولی هرچند وقت یکبار آن را در محل پرنور قرار دهید .
وضعیت گل دهی
این گیاه گل نیز می دهد اما در داخل خانه بسیار به ندرت این اتفاق خواهد افتاد.
کود دهی
در صورتِ نیاز به تغذیه کودی، می توان در طول بهار و تابستان، ماهی یکبار از کودهای شیمیایی (خصوصا کود آهن) استفاده کرد.
حتما بخوانید: گل پامچال، گلی زیبا و دوست داشتنی و رنگارنگ
تکثیر با بذر
یک طرف بذرها را به یک سوهان ناخن بمالید تا لکه های کم رنگ بر روی بذر شکل بگیرد. این کار را برای کل بذر انجام ندهید، زیرا بذر جوانه نمی‌زند. بذر را در یک کاسه آب گرم قرار دهید، بطوریکه آب روی بذر را بپوشاند. سپس یک اسفنج مرطوب را بر روی آن بگذارید.
اجازه دهید بذر به مدت ۲۴ ساعت، در این وضعیت قرار داشته باشد. قبل از کاشت، بذر را خشک کنید.د یک گلدان کوچک را با خاک پیت پر کنید. هر بذر را در یک گلدان قرار دهید. بذر را روی سطح خاک قرار داده و آن را با یک لایه ۳ میلیمتری شن درشت بپوشانید. سپس خاک را مرطوب کنید.
گلدان ها را در جایی گرم، با دمایی حدود ۲۰ درجه سانتیگراد قرار دهید و آن ها را با یک پلاستیک تمیز و روشن بپوشانید. جوانه زنی معمولا یک یا دو ماه طول می کشد. بعد از این که بذرها جوانه زدند، پلاستیک ها را حذف کنید.
تکثیر با پاجوش
گاهی بر روی ساقه گیاه لیندا (بخصوص در قسمت پایین آن)، گیاهچه های کوچکی به نام “تنه جوش” تشکیل می شود که بعد از مدتی که از رشد تنه جوشها گذشت، قسمت اتصال آنان به ساقه گیاه مادری کمی متورم می شود.
می توان آنها را به کمک یک چاقو، از گیاه مادری جدا کرد و در بستر کشت قرار داد، بطوریکه حدود یک سوم ارتفاع گیاهچه، درون بستر کشت قرار بگیرد. استفاه از موادی که با نام هورمونهای ریشه زایی (برای سهولت ریشه زایی این گیاهچه ها) توصیه می شود.
قرار دادن بسترها در محیط پر نور (اما به دور از نور مستقیم آفتاب) و حفظ رطوبت محیط به ریشه زایی کمک می کند. همچنین با غبارپاشی و کشیدن پلاستیک شفاف بر روی گلدان حاوی گیاهچه ها نیز به ریشه زایی آنها کمک خواهید کرد.